พยัคฆบถ ชญาน์พิมพ์
แม้ภารกิจที่ได้รับเต็มไปด้วยข้อกังขาสักแค่ไหนก็ตามทีหากแต่เม็ดเงินอันสูงลิ่บก็ลบเลือนทุกเหตุผลที่จะปฏิเสธงานที่ไม่ธรรมดานี้หากเรื่องที่ดูเหมือนจะง่ายกลับไม่เป็นเช่นนั้นเลยท่ามกลางผืนป่าโกงกางโบราณแวดล้อมไปด้วยอันตรายที่อภิมันยุ ไมนาลีคิดว่ากุรข่าเช่นเขาจะรับมือกับทุกสถานการณ์ได้หากมีบางอย่างที่เหนือกว่าที่เขาจะคาดคิด พยัคฆบถเส้นทางแห่งสาบเสือที่ซ่อนเร้นความจริงที่เขาเองไม่เคยรู้ทว่าก่อนที่เขาจะได้รู้ว่ามันคืออะไร อภิมันยุคงต้องจำเป็นที่จะต้องเค้นความจริงบางอย่างจากแม่โจรสาวผู้มีนัยน์ตาสีฟ้าชวนฝันและผิวกายที่ชวนลุ่มหลงอย่างมีนาเสียก่อน
เพราะกลิ่นแห่งความคุ้นเคยนำพามีนาเข้ามาใกล้อภิมันยุเมื่อเธอโหยหามันมาตลอดเท่ากับชีวิตของเธอเองเธอคงไม่อาจปล่อยสิ่งที่เธอปรารถนาไปได้ และเมื่อมันอยู่บนตัวของอภิมันยุ เธอก็ต้องได้มันมา และเมื่อนั้นเองชะตากรรมของความรักที่พระพรหมได้ลิขิตเอาก็เริ่มบังเกิดขึ้นแม้ว่ามีนาอาจจะยังไม่รู้ว่าการนำเขาเข้าสู่บ้านของเธอนั่นอาจหมายถึงมันกำลังนำตัวเองและคนรอบข้างเข้าไปสู่สิ่งที่อาจเรียกว่าฝันร้าย
ในสิ่งที่แสนธรรมดาของมีนากลับไม่ใช่เรื่องธรรมดาในสายตาของอภิมันยุแต่เมื่อเขาถูกฝึกมาดีจนเกินไปหนทางเดียวที่จะทำงานสำเร็จก็คือทำเหมือนว่าทุกอย่างเป็นเรื่องปกติทว่าบนทางเลือกของหัวใจอภิมันยุกลับลังเลว่าเขาควรทำเช่นไรอะไรคือความจริงของภารกิจสูงค่านี้ แต่ไม่ทันที่อภิมันยุจะได้เข้าใจถึงข้อสงสัยใดๆความลี้ลับของดินแดนแห่งราชันย์ในผืนป่าก็ปรากฏขึ้นเบื้องหน้า
แม้จะรู้ว่ามันผิดหากแต่มีนาก็ไม่มีทางเลือกอื่นใดและเธอก็เชื่อใจอภิมันยุเกินกว่าจะหันหลังกลับในการกระทำนี้แต่เธอไม่รู้เลยว่าอันตรายที่มาพร้อมกับอภิมันยุจะร้ายแรงถึงเพียงนี้จนบางทีความปรารถนาของตัวเองก็อาจจะไม่มีวันเป็นจริงได้หรือเธอเองก็อาจจะสูญเสียทุกอย่างไปเพียงเพราะจิตใจที่ดำมืดของคนเพียงหนึ่งคนถ้าไม่เพราะอภิมันยุ ผู้ชายที่สอนให้เธอได้รู้จักความรักแม้ในช่วงเวลาที่แสนสั้น
เพราะความรักทำให้อภิมันยุทำได้ทุกอย่างเขาไม่หวาดหวั่นในความลับอันแสนศักดิ์สิทธิ์ในกายของมีนา มันไม่ได้สำคัญไปกว่าเธอคือมีนาผู้หญิงที่เขาทุ่มเทได้ทุกอย่างแม้แต่ชีวิตเมื่อเขาเองเป็นผู้นำความเลวร้ายมาสู่มีนาและครอบครัวของเธอเองเขาก็ต้องจบทุกอย่างมันด้วยมือของกุรข่าอย่างอภิมันยุ แม้ในมือจะมีเพียงคูกรีเพียงด้ามเดียวแต่ด้วยแรงแห่งรักที่อัดแน่นไปทั้งกายเขาจะใช้มันดื่มเลือดคนที่คิดจะพรากมีนาไปจากเขาให้ได้
บนเส้นทางพงไพรและพยัคฆาแม้รักนี้จะแตกต่างกันเพียงแค่เผ่าพันธุ์หากชั่วชีวิตนี้มีนาไม่ปรารถนาชายผู้ใดอีกแล้วแม้กลิ่นที่เธอโหยหาจะนำพาให้เธอได้พานพบกับอภิมันยุแต่ทั้งเธอและเขาต่างก็ใช้หัวใจเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าอุปสรรคมากมายที่ผ่านเข้ามาไม่มีสิ่งใดจะมีอำนาจเหนือไปกว่าพลานุภาพแห่งความรักและลิขิตแห่งพรหมได้เลย
ชญาน์พิมพ์คือนักเขียนใหม่หรือเปล่าเนี่ย ไม่เห็นผลงานมานานแล้ว โอ๊ยยยยย ไม่หรอกค่าหน้าเก่าแต่เผอิญทำงานได้สปีดแค่หอยทากเป็นตะคริวเท่านั้นเองค่าพี่น้อง กว่าจะมาได้สักเล่มหนึ่ง แทบจุดพลุฉลองชัยกันเลยทีเดียว และมันเป็นธรรมเนียมที่ว่าเมื่อใดงานของชญาน์พิมพ์ออก เมื่อนั้นรีวิวทันใจดังสายฟ้าแลบก็จะมานะคะ ไอ้ครั้นจะลงรีวิวให้อ่านตั้งแต่ปกออก มันก็ดูจะทรมานคนอ่านที่รอคอยจนเกือบลืมเกินไป ได้วาระนิยายวางแผง เราก็เอามาฝากได้ค่ะ คนอ่านรีวิวจะได้มีหนังสือมาคุยกับฟีน่าบ้าง ไม่งั้นล่ะ เหงา เฉา คุยคนเดียวตลอดเลย
ในช่วงนี้งานจะออกไปในทางพารานอร์มอลนะคะ และเข้ากับธีมของสนพ.ที่เลือกมาเป็นรักต่างเผ่าพันธุ์ แต่จะพันธุ์อะไรก็ต้องอ่านเอาค่ะ ว่าด้วยเรื่องของกุรข่าหนุ่ม(กุรข่าคืออะไร ต้องไปหาคำตอบเองในเล่มนะคะ เล่าก่อนเดี๋ยวไม่สนุก) ที่เป็นทหารรับจ้างฝีมือดี รับภารกิจราคาแพงเพื่อไปนำตัวหญิงสาวผู้หนึ่งออกมาเพื่อพบแม่ของเธอซึ่งใกล้เสียชีวิต ก็ดูจะเป็นงานธรรมดา แต่ในความธรรมดาเช่นนั้นเขารู้ดีว่ามันต้องอะไรแอบแฝง ซึ่งเขาไม่ได้สนใจอะไรมากไปกว่าเงินค่าจ้างราคาดีเช่นนั้น แต่ความลี้ลับของป่าและเส้นทางสาบเสือทำให้เขาต้องเริ่มทบทวนทุกอย่างใหม่ โดยที่ทุกอย่างได้เริ่มตั้งแต่แม่โจรสาวแสนสวยที่ริจะขโมยของที่ไร้ค่าบางอย่างในตัวเขา และแม่โจรสาวนั่นเองก็คือภารกิจที่เขาถูกว่าจ้างมาให้ทำ แต่มันไม่ได้ง่ายเลยสักนิด เพราะเธอไม่ใช่สาวชาวป่าธรรมดา แต่ซ่อนความลับที่เขาเองก็แทบไม่อยากเชื่อเอาไว้ แต่เพราะความรักที่เขาไม่คิดว่าจะบังเกิดขึ้น จากคนที่ไม่เคยคิดจะรักใคร หากสิ่งใดบนโลกนี้ก็ไม่อาจห้ามปรามความรู้สึกลึกซึ้งนี้ได้ แม้ว่าการรักเธอจะเป็นการเอาชีวิตเขาไปเสี่ยง แต่มันก็คุ้มค่าหากสามารถคุ้มครองผู้หญิงที่เขารักได้ ความตายก็ไม่เป็นอุปสรรค เช่นนั้นแล้วอะไรก็ขัดขวางความรักที่ต่างกันเช่นนี้ไม่ได้
ความจริงแล้วนะคะ สำหรับพยัคฆบถ เป็นส่วนขยายมาจากชุดเจ็ดบาปที่ดองมานานแล้วค่ะ เพราะตัวพระเอกอย่างอภิมันยุ มีบทบาทสำคัญอยู่ในเล่มที่สองของชุดเจ็ดบาปอย่างเรื่องกฤษณามันตราค่ะ แต่เมื่อทำโปรเจ็คสำนักพิมพ์จึงถูกเลื่อนขึ้นมาเล่าก่อน ซึ่งไม่ต้องกลัวว่าจะงงนะคะ เพราะแทบไม่ได้พูดถึงเรื่องดั้งเดิมของมันเลยค่ะ จึงสามารถอ่านแยกได้ แต่บอกเล่าไว้ก่อน ถ้าเผื่อว่ากฤษณามันตราออกแล้วเจอตัวละครอย่างอภิมันยุ ก็คือคนเดียวกับพระเอกในเรื่องพยัคฆบถค่ะ
ความที่คนเขียนใกล้จะได้รับสายสะพานทูตวัฒนธรรมอินเดีย ไทย เข้าไปทุกทีแล้ว เรื่องนี้จึงมีความเป็นอินเดียค่อนข้างสูง(อีกแล้ว) และนำคนอ่านไปบุกป่าฝ่าดงกันค่ะ พระเอกแม้ว่าอาจจะไม่ใช่หนุ่มอินเดียแต่ก็ยังอยู่ในภูมิภาคเอเชียใต้เหมือนคนอินเดียนั่นเองค่ะ ซึ่งเล่มนี้พระเอกเป็นนักรบรับจ้าง ดังนั้นเขาจึงไม่ใช่ผู้ชายประเภทปากหวานชวนให้เลี่ยนแบบพี่รามสักเท่าไรนะคะ ค่อนข้างจะกวนประสาท ห่ามๆ ดิบๆ เสียด้วยซ้ำ แต่ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปได้ด้วยคำว่ารัก ยียวนกวนใจนางเอกไม่นานนักก็ถูกศรรักปักอก แบบที่เรียกว่าเข้าขั้วหัวใจกันเลยทีเดียว จะว่าไปก็ถูกอกถูกใจสาวเจ้าตั้งแต่แรกพบก็ว่าได้นะคะ ผู้หญิงสวยขนาดนั้น ต่อให้ปากบอกว่าไม่คิดจะรักใคร ใจก็หวั่นไหวเป็นธรรมดา และเมื่อรู้แล้วว่าไอ้สารพัดอาการที่แสดงออกมาแปลกๆ เพราะเธอมันคือรัก คุณพี่อาบี (ชื่อเล่นของอภิมันยุเขาค่ะ) ก็เปลี่ยนเป็นชายหนุ่มอีกคนที่เริ่มหวานเป็นกับเขาบ้าง แต่แกก็ยังไม่ทิ้งความโหดแบบกุรข่าไป และเมื่อมันเกี่ยวข้องกับชีวิตนางเอกด้วย พี่แกมีลูกบ้าน่าสะพรึงไว้จัดการกับคนที่คิดร้ายกับนางเอกค่ะ ซึ่งตรงข้ามกับเวลาแกหวานกับนางเอกในตอนกลางๆเรื่อง คนละคนกันเลยทีเดียว
แล้วแม่สาวมีนากันเล่าเธอเป็นเช่นไร ถ้าคิดว่าเธอจะเป็นน้องนางกลางป่า ช้างเผือกในพงไพร ผู้แสนหวานน่ารัก เป็นแม่ศรีเรือน กุลสตรีศรีพยัคฆปุระ กรุณาลืมมันไปค่ะ เพราะมีนา เธอมันลูกสาวกำนันอินเดียตัวแม่ หล่อนคือแม่สาวแสบที่ทำให้พระเอกและคนรอบกายเธอต้องปวดหัว แต่ในความแสบสันของเธอมันก็มาจากความอ่อนต่อโลกที่เธอไม่เข้าใจเล่ห์เหลี่ยมของผู้คน และตามไม่ทันในกลอุบายชายโฉดแบบพระเอกในบางที งานนี้กว่าจะรู้ตัวเธอก็ถูกพระเอกจับกินไปแล้ว ซึ่งแน่นอนว่าเราเองก็คงต้องลุ้นให้เป็นเช่นนั้นไวๆนะคะ มันก็ไม่ไวแบบทันใจ เจอหน้าแล้วถูกจับกดเลยนะ ของแบบนี้มันต้องใช้ลีลาหลอกล่อหนูมีนากันนิดหนึ่ง ไม่งั้นพี่อาบีได้มีหน้าแหกกันบ้างล่ะ
พะยี่ห้อชญาน์พิมพ์อยากเสพความหวานได้ อยากเสพบทบู๊ได้ (จนอ่านไปก็ถามตัวเองไปว่า เมื่อไรจะปิ้งไก่กินดี นี้มันหลานสาวอาหลองหรือไง) และที่ยังคงอยู่เหมือนเดิมจะอินเดียไปไหนกันคะ แต่พยัคฆบถไม่ใช่การเล่าเรื่องแบบร้องเพลงรักข้ามหุบเขา แต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับความเชื่อบางประการของคนในแถบป่าซุนดาบันค่ะ แต่มันคืออะไรล่ะ ก็ต้องไปอ่านเอานะคะ ซึ่งถือว่าโชคดีที่ฟีน่าได้ดูสารคดีความเชื่อเรื่องนี้อยู่พอดีก็เลยเข้าใจทั้งด้านภูมิศาสตร์และองค์ประกอบโดยรวม นักอ่านอาจจะกลัวว่าแบบนี้เข้าป่ากันเกือบทั้งเรื่องมันจะหวานไหม หรือเป็นหนังสือคู่มือเดินป่า ไม่ต้องกลัวค่ะ มากันแค่เป็นน้ำจิ้มให้พอเห็นภาพว่าพี่อาบีแกเป็นทหารรับจ้าง ไม่ใช่พ่อพรานไพรใจฉกาจแต่อย่างใด เวลาแกหวาน แกก็หวานแบบที่ควรเป็นอยู่ค่ะ
ซึ่งเรื่องจะมาเข้มข้นในตอนกลางๆที่ว่าอะไรคือความลับของเส้นทางเสือผ่าน ที่เรียกว่าถ้าจิตพี่อาบีไม่นิ่งหรือแข็งพอก็อาจทำให้สติกระเจิงได้เลยทีเดียว แต่มันก็เป็นการพิสูจน์ว่าพระเอกเขารักนางเอกแค่ไหน และตอนนี้จะเป็นช่วงของซีนอารมณ์อย่างแท้จริง ไม่ใช่แค่มาจากตัวพระเอกและนางเอกนะคะ แต่ตัวละครอื่นๆ ที่ทำเอาค่อนข้างสงสารเหยื่อของความดำมืดในจิตใจของมนุษย์กันเลยว่า เพื่อผลประโยชน์ของตัวเองสามารถทำเรื่องโหดเหี้ยมและเลวร้ายขนาดนั้นได้เลยหรือ เป็นอีกเครื่องยืนยันว่ามนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่โหดเหี้ยมที่สุดเหนือกว่าสัตว์ทั้งปวงบนโลกนี้ เราไม่ได้ล่าเพียงเพราะต้องการอาหาร แต่เราล่าเพื่อการความปรารถนาอื่นด้วย โดยที่ไม่สนใจว่ามันจะทำร้ายผู้ถูกล่าเช่นไร
ฟีน่าไม่อยากสปอยส์เนื้อเรื่องมากนักหรือเล่าอะไรเยอะไปนะคะ เพราะแค่นี้ก็จัดว่าเขียนลำบากแล้ว ทั้งๆที่อยากเล่าหลายๆ อย่าง แต่ถ้าเฉลยหมด ความสนุก ความลุ้นมันก็หายหมด ต้องให้คนอ่านไปหาคำตอบกันเอาเองว่า พยัคฆบถคืออะไร ทำไมถึงต้องชื่อแปลกๆ แบบนี้ แต่ยังรับรองได้ประการหนึ่งว่าพี่อาบีสามารถสร้างความหวานให้กับคนอ่านได้แน่นอนค่ะ อาจจะมาพร้อมกับบทบู๊เลือดสาดกันไปบ้าง แต่เมื่อผู้ชายคนที่เคยออกปากว่าความรักเป็นเรื่องยุ่งยากสำหรับตน แต่เมื่อเขาได้รู้จักรักผู้หญิงที่แปลกประหลาดกว่าผู้หญิงทั่วไปแล้ว เขาก็ไม่คิดจะถอยหลังกลับเพียงเพราะเธอต่างจากเขา แต่เขาจะเดินหน้าเพื่อเคียงข้างเธอ ใช้ชีวิตทั้งหมดแลกกับเธอ มันไม่ใช่ความรู้สึกผิดที่เขาได้เดินเข้าสู่ชีวิตของมีนา หากการได้รู้จักเธอทำให้เขาได้รู้จักว่าความรักเป็นสิ่งสวยงามแค่ไหน มันก็คุ้มค่าที่ผู้ชายที่เคยใช้มือปลิดชีวิตคนอื่น มาเป็นใช้มือคู่นี้ปกป้องคุ้มครองผู้หญิงที่เขารักและครอบครัวที่เขามีอย่างสุดความสามารถ และผู้ชายคนเดียวกันนี้ก็เป็นได้ทั้งสามีและบิดาที่แสนพิเศษได้เช่นเดียวกัน เขียนมาขนาดนี้คงไม่ต้องบอกว่าแนะนำให้อ่านหรือเปล่า ออกนอกหน้ากันสุดๆ เช่นนี้แล้ว หรือจะว่าไปคนอ่านรีวิวฟีน่าก็คงชินชากันเสียแล้ว ใครอ่านแล้วมาคุยกันได้นะคะ ฟีน่ารออยู่ค่ะ