 |
|
|
 |
 |
|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
|
เมื่อความสูญเสียมาเยือนยัง.. เรา
วันที่ 18/12/07 เวลา 23.55 น. ได้รับโทรศัพท์จากเตี่ยว่า "ตาไปแล้วนะ" ความรู้สึกตอนนั้นมันวูบไปเลย สงกรานต์ปีที่แล้วพวกเรายังไปเยี่ยมตากันอยู่เลย ตายังดูแข็งแรงอยู่เลย (รูปนี้ถ่ายเมื่อปีที่แล้ว) แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันจำได้แม่น แกบอกชั้นว่า "ตาอยู่แค่ปีนี้แหละ" ฉันยังบอกตาไปเลยว่า ตาอ่ะอยู่ถึงร้อยปีอยู่แล้ว ตาบอกว่า "ไม่เอาแล้วอยู่แค่ปีนี้แหละ" ตอนนั้นก็รู้สึกแปลกๆ แล้วล่ะ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะตาแข็งแรงคงไม่มีอะไรมั้ง จนกระทั่วกลางปีที่ผ่านมาป้าโทรมาบอกว่า "ตาเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย" อาจจะอยู่ได้อีกไม่นาน
สำหรับฉันยังคิดเลยว่ามันเป็นไปไม่ได้ ตาแข็งแรงจะตายจะเป็นมะเร็งได้ยังไง จนได้รับการยืนยันจากหมอว่า ระยะสุดท้ายแล้วจริงๆ มันทำให้รู้สึกย้อนนึกถึงตอนที่ได้รู้ข่าวแบบนี้ของแป๊ะฮง ลุงที่เลี้ยงดูฉันมาตั้งแต่เล็กๆ สิ่งที่ไม่คาดคิดมักจะเกิดขึ้นเสมอ ซึ่งก็เริ่มทำใจแล้วล่ะ ว่าสุดท้ายแล้วอะไรจะเกิดขึ้น แต่ก็ยังไม่คิดว่าจะเป็นตาอยู่ดีนั่นล่ะ
แต่สิ่งหนึ่งที่ชั้นรู้สึกผิดจัง ก่อนหน้านี้ป้าบอกว่า "ว่างๆ ก็โทรมาคุยกับตาบ้างนะ" ฉันก็เดี๋ยวมาเรื่อยๆ จนกระทั่งแกจำใครไม่ได้แล้ว โทรไปแกก็พูดไม่ได้แล้ว ชั้นเลยรู้สึกว่า เรื่องบางเรื่องมันช้าไม่ได้ เพราะโอกาสมันไม่มีกลับมาอีกแล้ว มันเหมือนตอนแป๊ะฮงเลย สายไปแล้ว ทำอะไรไม่ได้แล้ว ซึ่งตอนนี้นทำให้ฉันตั้งใจว่าฉันจะดูแลครอบครัวของฉันให้ดีที่สุด ฉันเริ่มเป็นห่วงทุกคนรอบข้างทางฝั่งเตี่ย แต่ฉันดันไม่ได้ใส่ใจกับคนรอบข้างฝั่งแม่เลย แล้วมันก็สายไปอีกแล้ว
ฉันไม่ชอบการสูญเสีย แต่มันก็หลีกไม่พ้น สักวันยังไงมันก็ต้องเจอ ตากับฉันไม่ค่อยสนิทกันมากเท่าไหร่ ด้วยเพราะตาอยู่ไกล นานๆ ถึงจะไปเยี่ยมสักครั้งหนึ่งที่เชียงราย แต่ตาเองก็มักจะถามถึงพวกเราเสมอ แม้กระทั่งเมื่อวานนี้เตี่ยบอกว่า "ตาเค้าถามถึงน้องชายทั้งสองคน"
ถึงแม้ฉันจะผิดพลาดอีกแล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันยังรู้สึกดีใจที่สุด ที่บอกให้แม่ให้ตัดสินใจไปหาตาตั้งแต่สองวันก่อน ไปดูแลเค้าก่อน อย่างน้อยๆ คนเป็นลูกถึงแม้ไม่ได้อยู่ดูแลใกล้ๆ แต่เวลาที่เค้าจะไปได้อยู่ดูใจข้างๆ เค้าคงรู้สึกดี ซึ่งฉันคิดว่าวันนี้ที่ตาจากไปแม่คงไม่เสียใจเหมือนชั้นหรอก เพราะอย่างน้อยๆ แม่ก็ได้อยู่ดูแลท่านจนวาระสุดท้าย .. ขอให้ตาไปสู่สุขคติ ชาติหน้าฉันท์ใดขอให้เราได้เกิดมาเป็นตาหลานกันอีกนะ
| Create Date : 19 ธันวาคม 2550 |
|
6 comments |
| Last Update : 19 ธันวาคม 2550 1:53:18 น. |
| Counter : 1301 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: แร่ใยหิน  วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:3:02:59 น. |
|
| โดย: AmANiYA วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:15:08:31 น. |
|
| โดย: jeng jai IP: 58.9.68.225 วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:23:37:10 น. |
|
| โดย: ฟ้าสวยมาก วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:11:06:37 น. |
|
|
|
|
| patthanid |
 |
|
|
Location :
ราชบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [?]
|
: การท่องเที่ยวไปในที่ต่างๆ
: คืออีกก้าวของประสบการณ์
: ทุกๆ ก้าวที่ก้าวเดิน
: มีจุดหมายที่อยากสัมผัส
: โลกใบกลมๆ ใบนี้
ติดต่อผู้เขียน
Email :: patthanids@hotmail.com
Line :: @atourthai
Facebook :: Patthanid Cheang
Fanpage :: โสดเที่ยวสนุก
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
พ.ศ.2539 ห้ามผู้ใดละเมิดโดยนำภาพถ่าย
รูปภาพ, บทความ งานเขียนต่างๆ รวมถึง
ข้อความต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง
หรือทั้งหมดของข้อความใน Blog แห่งนี้
ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่ไม่ว่าเป็นการส่วนตัว
หรือเชิงพาณิชย์โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็น
ลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
|
| |
|
|
|
ถึงตาจะจากไปแล้ว แต่ความรัก กับความทรงจำดี ๆ ยังคงอยู่นะ