สมุดบันทึกผู้หญิงชอบเที่ยว "ภัทรานิตย์" -- www.atourthai.com --

"เที่ยวเมืองไทยด้วยหัวใจ แล้วคุณจะรักเมืองไทยอย่างยั่งยืน"


<<
ธันวาคม 2554
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
11 ธันวาคม 2554
 

ถามกรูสักคำไหมว่า กรูอยากอยู่คนเดียวหรือเปล่า ..

9 ธ.ค 2554

เมื่อคืนก่อนนอนดึก พอตื่นขึ้นมาก็คว้าบีบีมาดูเมล์ก่อนเลยอ่ะ ตายังเบลอๆ ด้วยซ้ำ แต่แล้วก็สะดุดที่เมล์หนึ่งเปิดอ่านแล้วก็ถึงกับมือสั่งวิงเวียนหน้ามืดแอนด์งง มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตตรูอีกวะ "เมื่อคนที่เคยคบกันมาก็บอกลากันเสียเฉยๆ ด้วยเหตุผลอยากอยู่คนเดียว" แล้วหลังจากเช้าวันนั้นก็ยุ่งทั้งวัน จนเรียกว่าแค่เวลาจะเสียใจกรูยังไม่ว่างเลยเหอะ

วันนั้นต้องยอมรับเลยว่าเสียใจ หวิดจะขับรถชนหลายทีล่ะเพราะเบลอ ความคิดมันวนเวียน อยากจะร้องดังๆ ก็ร้องไม่ได้เพราะเราคือผู้รับผิดชอบครอบครัว มีภาระและหน้าที่ต้องดูแล ความเสียใจก็ต้องเก็บไว้ในอก ไม่ว่าเจ็บแค่ไหนก็ต้องอดทน

แต่ลึกๆ ในใจแล้ว นึกถึงหนังเรื่อง 30 onsale ตอนพลอยอยู่ในห้องน้ำหลังเลิกกะแฟนอ่ะ อารมณ์เดียวกับตรูตอนนี้เล้ย อยากตะโกนดังๆ "เมิงถามกรูสักคำไหมว่ากรูอยากอยู่คนเดียวหรือเปล่า ถ้าเมิงอยากอยู่คนเดียวมึงมาจีบกรูทำเชี่ยอะไร" และหลังจากตั้งสติได้ คนเราโตแล้วก็ต้องมีเหตุผล

กว่าจะได้คุยก็ติดต่อยากเหลือเกิน จนในที่สุดก็รับสายแล้วก็บอกว่า " ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปล่ะ แต่ไม่รู้จะบอกยังไง มันเบื่อๆ อยากอยู่คนเดียว" สั้นๆ ง่ายๆ ได้ใจความทำเอาตรูกับช็อคน้ำตาร่วง จบกันมันจบลงแล้ว วินาทีมันแน่นอกบอกไม่ถูก นี่เหรอคนที่เคยบอกว่ารักกรู แค่ระยะทางที่ห่างไกลไม่เท่าไหร่ มันทำให้คนเปลี่ยนได้ขนาดนี้เลยเหรอวะ

บอกตรงๆ ในชีวิต จขบ. เรื่องเดียวที่ห่วยขั้นเทพเนี่ยหนีไม่พ้นเรื่องความรัก ไม่เคยจะมีความรักดีๆ กับเค้าเสียที ซื้อหวยทำไมไม่เดาถูกเหมือนเรื่องความรักมั้งฟ่ะ ยังไม่ทันจะข้ามปี มีคดีอีกล่ะ มันเหนื่อยนะกับการเริ่มต้นใหม่ ไม่มีใครในโลกนี้ที่อยากเปลี่ยนรองเท้าที่ใส่แล้วพอดีบ่อยๆ หรอก

มันเสียใจต้องที่คิดจะหยุดแล้ว ทำไมต้องมาจบแบบนี้วะ จบแบบอยากอยู่คนเดียว ทำเอาผู้มั่นๆ อย่างตรูเสียเซลไปเลย พอตกดึกอ่านเมล์อีกรอบให้แม่ฟัง แม่บอกว่า "ไม่เป็นไรลูก เค้าไม่พร้อมจะดูแลเรา เค้าบอกเรามาแบบนี้ก็ดีแล้วไงลูก เค้าอยากมีชีวิตส่วนตัวของเค้า"

ฟังแล้วทำให้เราเข้าใจเลยว่า คนที่อาบน้ำร้อนมาก่อนเค้ามองไม่เหมือนเราแฮะ ไอ้เราก็คิดมันอย่างเดียวกรูทำผิดอะไร แต่แม่ดันมองไปอนาคต เพราะต่างคนต่างมีภาระเค้าก็คงไม่พร้อมมาดูแลใครอีกคน ถึงแม้แม่จะพยายามบอกให้เข้าใจ แต่ส่วนลึกในใจแล้วมันก็คือเสียใจอยู่ดีนั่นล่ะ คนนะไม่สิ่งของที่จะไม่มีความรู้สึก

แต่อีกสิ่งหนึ่งที่เสียใจ คนที่รักกันเค้าไม่คิดจะให้โอกาสกันบ้างเลยหรือไง เราก็รู้ตัวแหละว่าเวลาทำงานก็บ้างาน จนละเลยอะไรไปหลายๆ อย่าง รู้นะไม่ใช่ไม่รู้แต่ทิฐิไง แต่เวลานี้มันทิฐิไม่ได้ถึงได้ตัดสินใจโทรไปถามใหม่ให้ชัดๆ แต่บทสุดท้ายโอกาสที่จะให้แก้ตัวใหม่ยังไม่มีเลย ซึ่งดูเหมือนมันสายไปแล้วจริงๆ

และนี่ก็ทำให้ชั้นรู้ว่า คนที่สักแต่บอกว่ารักแต่ไม่รู้จักอดทน ก็อย่าไปสนใจเค้าเลย คนที่รักกันต่อให้มันเลวร้ายแค่ไหน ก็จะจับมือฟันฝ่าอุปสรรคไปได้ด้วยกัน คนที่รักหากขาดแม้แต่คำว่าเข้าใจ อยู่ต่อไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา และถึงแม้คนที่รักต่อให้อยู่ห่างไกลคนละฟากฝั่งเค้าก็จะเดินทางมา

แต่ถ้าไม่ใช่ยังไงเค้าก็ไม่มา ยังไงเค้าก็ไม่รัก และยังไงเค้าก็ไม่รอ มันคือความจริงที่ต้องเข้าใจและยอมรับมันให้ได้ เพราะคนเราเสียใจก็ต้องมีวันจบ

สุดท้ายขอบคุณแม่ที่เข้าใจในทุกเรื่องของลูก และให้กำลังใจตลอดมาไม่ว่าเวลาไหน ทำให้ชั้นเข้าใจรักแท้ต้องได้แบบแม่นี่แหละ ไม่ว่าจะผิดจะพลั้งไปอภัยได้เสมอ แต่ก็สงสารแม่แหละ อาทิตย์ก่อนเพิ่งปลอบลูกชายอาทิตย์นี้มาปลอบลูกสาวต่อ ถึงบอกว่าคนเป็นแม่นั้นยิ่งใหญ่ โดยเฉพาะแม่ๆ สมัยนี้ที่ต้องเข้าใจมากขึ้นเป็นทวีคูณ

และขอบคุณเพื่อนๆ ที่คอยให้กำลังใจ และอยู่เคียงข้างกันเสมอ ขอบคุณจริงๆ จากนี้ไปชีวิตที่เหลืออยู่ของผู้หญิงที่ไม่รู้ชะตากรรม ก็คงต้องดำเนินต่อไป ทั้งหมดทั้งชีวิตพอกันทีกับความรัก มันเหนื่อยพอล่ะ


Create Date : 11 ธันวาคม 2554
Last Update : 11 ธันวาคม 2554 2:39:13 น. 8 comments
Counter : 1268 Pageviews.  
 
 
 
 
เอาน่ะ รู้แต่แรกๆ งี้ดีแล้ว ดีกว่าไปรู้ใจเขาทีหลังว่าไม่แคร์เรา

จะชีช้ำกะหล่ำปีกว่านี้หลายเท่าคูณพันนัก

แต่ตรูก็งงเหมือนกันว่ะ เพราะตามบล็อกนี้ไปกินอะไรอร่อยๆ ตั้งหลายที่

ไหงเช้านี้ เปลี่ยนพล็อตเรื่องแบบหักมุม เล่นเอางง

ถ้าเป็นคนที่ใช่ ก็คงไม่ง่ายแค่บีบีบอก มันง่ายเกินไป(หรือไปเจอคนใหม่?)

ง่ายๆ ก็ปล่อยเขาไปตามทาง ไปเล้ย ชิ่วๆ

ใช้เวลานิ้สนึง ก็โอนะ
 
 

โดย: เพียรทอง IP: 110.49.235.172 วันที่: 11 ธันวาคม 2554 เวลา:4:46:14 น.  

 
 
 
เค้าก็ตรงไปตรงมาดีนะคะ

เรื่องแบบนี้เดี๋ยวก็วิ่งมาหาเอง

 
 

โดย: นนนี่จ๊ะจ๋า วันที่: 11 ธันวาคม 2554 เวลา:10:33:03 น.  

 
 
 
ถ้าใช่ยังไงมันก็ใช่
 
 

โดย: devilmanb วันที่: 11 ธันวาคม 2554 เวลา:16:01:48 น.  

 
 
 
วันนี้เป็นวันว่างของเพื่อนเอคนนี้ที่หลังจากไปส่งลูกๆที่โรงเรียนไปทำบัตรประชาชนที่เขตสายใหม และก็กลับมาถึงบ้านตอนบ่ายๆทำทุกอย่างในบ้านเท่าที่เวลาพอมีไม่ให้เกินบ่าย 3 โมงครึ่ง เพราะต้องไปรับลูกๆอีกเลยได้มีเวลามาเปิด face ก็ได้เจอบล๊อคของเพื่อนที่เป็นเพื่อนที่เรานึกถึงอยู่เสมอและไม่เคยเปลี่ยนแปลงวันเวลา....... เราได้อ่านแล้วอยากจะบอกเอว่า ทุกอย่างของความรักมันไม่มีคำตอบที่แท้จริงเสมอไป บางคนเจอคนที่รักเราทำใม เรากลับไม่รักเขา แต่ทำใมเจอคนที่เรารักกลับไม่มีคำตอบแบบสมบูรณ์หรือมีคำตอบแบบที่เราพูดได้เต็มปากว่า yes!! ใช่เลย ย้อนกลับมาดูเรานะเอ ตอนนี้แต่งงานมีลูก 2 คน ถามว่าเราพูดคำว่า yes!! ได้เต็มปากใหมตอบแบบมั่นใจเลยว่าไม่.....แต่ทำใมถึงอยู่กันได้มาจนกระทั่งถึงทุกวันนี้ ก็เพราะความเข้าใจงัยเอ ความรักไม่ใช่คำตอบทุกอย่างเสมอไปนะ การที่จะมีความรักให้กันเราต้องมาพร้อมกัน คือความเข้าใจกัน....อันนี้แหละเป็นคำตอบทุกอย่างที่ดีที่สุดนะ ไม่ต้องเสียใจนะเพื่อนชีวิตรักไม่ใช่คำตอบของชีวิตแต่เป็นบทเรียนให้เราได้ใช้มันในยามที่เราพร้อมที่จะ.. ใช้ความเข้าใจเดินทางไปด้วยกันกับใครสักคนที่ตอนนี้ก็กำลังเดินทางหาเช่นกัน เอดูอย่างเราสิใครจะไปรู้อยู่ uv มาหลายปีทุกคนแยกย้ายไปกันหมดทำใมเรายังอยู่ที่เดิมเราก้งง.... สุดท้ายก็ได้เจอคำตอบ พรหมลิขิตนำพาให้เราอยู่ที่เดิมเพื่อที่จะเจอพ่อของเจ้าตัวน้อย 2 คน หลานแกงัย..... เชื่อเหอะเราเชื่อสักวันเพื่อนเราคนนี้ก็จะมีวันที่มืออีกข้างหนึ่งของเอไม่เดียวดายเพราะมีคนข้างกายมาเข้าสู่ประตูวิวาห์นะเพื่อน........
 
 

โดย: ดาว IP: 124.121.181.10 วันที่: 15 ธันวาคม 2554 เวลา:15:00:11 น.  

 
 
 
มาเป็นกำลังใจให้สาวมั่น ลุกขึ้นสู้ต่อไปค่ะ
สักวันจะเป็นวันของเรา คนของเรานะคะ สู้ๆ
 
 

โดย: มิลเม วันที่: 24 ธันวาคม 2554 เวลา:9:10:56 น.  

 
 
 
เปนสาวมั่นนี่ดีจังเลยยนะคะ เค้าก้ออยากเปนสาวมั่นบ้าง
 
 

โดย: อาเมะ (besmile-me ) วันที่: 25 ธันวาคม 2554 เวลา:9:28:21 น.  

 
 
 
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น โมรู้ว่าครอบครัวนี้ (โดยเฉพาะแม่) ต้องค่อยปลอบใจและให้คำปรึกษาที่ดี ที่ทำให้เรารู้สึกว่ามันเป็นเพียงแค่ วูปหนึ่งของชีวิตที่มันขาดหายไป แต่สิ่งหนึ่งคือไม่เคยห่างหายไป คือความรักที่ครอบครัวมีให้กัน เป็นกำลังใจให้นะพี่เอ สู้ๆ หญิงแกร่งอย่างพี่ ไม่นานความจบมันจะจางไป ^^ จากคนที่เคยมีประการ์ณโดยตรง รักเท่าไรก็ไม่เคยพอ
 
 

โดย: momo IP: 202.91.23.3 วันที่: 30 มกราคม 2555 เวลา:9:54:01 น.  

 
 
 
ขอบคุณนะโม มันจบไปแล้วล่ะ คนที่ไม่รักเราไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต้องจำ จบป่ะ อิอิ
 
 

โดย: patthanid วันที่: 31 มกราคม 2555 เวลา:0:59:08 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

patthanid
 
Location :
ราชบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [?]




: การท่องเที่ยวไปในที่ต่างๆ
: คืออีกก้าวของประสบการณ์
: ทุกๆ ก้าวที่ก้าวเดิน
: มีจุดหมายที่อยากสัมผัส
: โลกใบกลมๆ ใบนี้

ติดต่อผู้เขียน
Email :: patthanids@hotmail.com
Line :: @atourthai
Facebook :: Patthanid Cheang
Fanpage :: โสดเที่ยวสนุก

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
พ.ศ.2539 ห้ามผู้ใดละเมิดโดยนำภาพถ่าย
รูปภาพ, บทความ งานเขียนต่างๆ รวมถึง
ข้อความต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง
หรือทั้งหมดของข้อความใน Blog แห่งนี้
ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่ไม่ว่าเป็นการส่วนตัว
หรือเชิงพาณิชย์โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็น
ลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
New Comments
[Add patthanid's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com