สมุดบันทึกผู้หญิงชอบเที่ยว "ภัทรานิตย์" -- www.atourthai.com --

"เที่ยวเมืองไทยด้วยหัวใจ แล้วคุณจะรักเมืองไทยอย่างยั่งยืน"


<<
เมษายน 2558
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
17 เมษายน 2558
 

CHINA :: มหากาพย์ความสนุกบุกเมืองจีน ตอนที่ 7 เคเบิ้ลคาร์ Tianzi Shan เขาอวตาร จางเจียเจี้ย

ตอนที่แล้วพวกเรา "เดินทางขึ้นเขาอวตาร" กันมาแล้ว ฝนตกหนักมากเรียกว่าต้องอธิษฐานในใจกันลยทีเดียวว่าขอฟ้าเปิดบ้างไรบ้างนะ ไม่งั้นงานเข้าแน่ๆ คือลุ้นตลอดทั้งคืนเลยเพราะฝนตกหนักทั้งคืน ตื่นเช้ามาก็ยังตกอยู่เช่นเดิมแต่เริ่มเบาลง ได้เวลาออกไปชมหุบเขาอวตารกันแล้ววว เพลานี้แม้ฝนจะตกก็ต้องลุยแล้วอ่ะ 





พวกเรานั่งรถสีครีมมาจากหน้าโรงแรม มาลงตรงจุดจอดตอนแรก ลงมาเนี่ยพบกับความโกลาหลมาก
คนจะเยอะไปไหน นี่อิชั้นมองหาชาวต่างชาติแทบไม่มีเลย มีแต่ประชากรจีน



จขบ.ว่าแค่คนจึนเที่ยวเมืองเค้าเองเนี่ย ชาวต่างชาติก็ไม่ต้องไปเที่ยวแล้วป่ะว้าา คนจะเยอะไปไหน
คาดว่าน่าจะเป็นช่วงปิดเทอมพอดีคนเลยเยอะ







มาเที่ยวเมืองจีนไม่ต้องกลัวว่าไม่มีอะไรกิน มีกินตลอดทางซึ่งก็เป็นอาหารที่คุ้นเคยบ้าง ไม่คุ้นเคยบ้างก็ลองๆ กันไปนะ
จขบ.เนี่ยแอบเล็งไว้แล้ว มาทั้งทีก็ต้องลองเหอะ แต่ตอนนี้ไปเดินเที่ยวก่อนเดี๋ยวฝนตกจ้า





ทางเดินก็เป็นแบบนี้ค่ะดูจากป้ายเตือนแล้วให้ระวังตอนหน้าฝนกับหิมะ ดังนั้นใส่ผ้าใบหรือรองเท้าแข็งแรงมานะคะ
จะได้ไม่ลื่น ดีนะที่ตอนนี้ฝนหยุดตกมาสักพักแระ การเที่ยวชมที่นี่ต้องเดินตามทางไปเรื่อยๆ ค่ะ



จขบ.มาเจอนี่มีชุดจีนให้ใส่พร้อมอุปกรณ์เต็มมาก แหม แต่นางแบบคนนี้เค้าใส่ชุดนี้มาเองนะจ๊ะ
ไม่ใช่ชุดเช่า คิดดูเอาแล้วกันมาเที่ยวป่าขนาดนี้ ชุดนางนี่ยังกะมางานราตรีเลยทีเดียว






ส่วนนี่คือชุดจีนที่เค้าให้เช่าเพื่อใส่ถ่ายรูปค่ะ ก็อยากถ่ายอยู่นะเนี่ยแต่เวลาน้อยขี้เกียจเปลี่ยนเครื่องแต่งตัว
ขอยืมทำแบล็คกราวน์ก็พอเนอะ





ก่อนมาเที่ยวอิชั้นดูซานิที่เดินทางมาเที่ยวที่นี่ นางทำท่าซะ อิชั้นนึกในใจชั้นจะไม่ยอมแพ้ซานิ จัดไป
เจอเอ็มมี่กับภัทรานิตย์ ท่าเธอหรือจะสู้พวกช้านได้ คริคริ 








จากนั้นก็เดินตามเส้นทางมาเรื่อยๆ ต้องบอกว่าพี่จีนเนี่ยยิ่งใหญ่อลังการมาก สักครั้งในชีวิต
เป็นเมืองที่มีโลเกชั่นดีมากๆ คนสร้างเนี่ยก็เข้าใจสร้าง สร้างได้อลังการงานจีนจริงๆ เห็นเดินๆ เนี่ยไม่ใช่ใกล้ๆ นะคะ ไกลเอาเรื่องเลย








เค้าจะมีบริเวณให้แขวนกุญแจคู่ด้วยล่ะ โปรดสังเกตุสนิมบานเลย แขวนๆ กันเนี่ยมันเพิ่มความหนักให้ราวสะพาน
ไม่อยากจะคิดว่าถ้าวันหนึ่งมันรับน้ำหนักไม่ไหวมันจะทรุดไปเปล่าว้าา แต่แอบเห็นคู่นี้สงสัยไม่อยากพรากจากกัน กลัวสะพานทรุด
เลยมาแขวนตรงนี้แทนซะงั้นอ่ะ









นี่ก็ครึ่งวันแรกที่พวกเราเดินอยู่ในหุบเขาอวตารค่ะ นอกจากธรรมชาติจะสรรสร้างแล้วพี่จีนก็สรรสร้างด้วยเช่นกัน ตามแนวเขาที่เห็นทำบันไดให้เดินลัดเลาะไปมาอ่ะ ที่สุดจริงๆ เดินกันได้สักพักก็พบกับความทุลักทุเลมากไอ้ครั้นเดินเฉยๆ เนี่ยไม่เท่าไหร่ ฝนสิคะดันตกลงมาตลอดการเดินทาง เอาแล้วไงตรู กล้อง DSLR ช้านน ไม่คิดว่าจะต้องสมบุกสมบันขนาดนี้ เอากระเป๋าธรรมดามาไม่ได้เผื่อใจว่าจะต้องมาลุยน้ำขนาดนี้ เรียกว่าเดินไปหลบฝนไปแวะไปเรื่อยๆ  




โปรดสังเกตุชาวจีนเค้าเตรียมตัวมาดีมากมีร่มมาพร้อม เอาแล้วไงแล้วพวกตรูล่ะคิดจะเตรียมมาไหม ไม่เลยจ้าดีนะที่เอาเสื้อกันฝนติดมาด้วย เดินไปร่มทิ่มหัวไป โอ้ย .. ตัวเธอจะรีบไปไหนกันย่ะ ทางก็มีแค่นี้พี่จีนอยากเร็วพี่จีนโดดลงไปเลยม๊ะ จนยัยเอ็มมี่ถึงกับตะโกนด่าเป็นภาษาไทยดังมาก แต่เชื่อไหมไม่มีใครสนใจพวกเราเลย คือพี่จีนเค้าคุยกันเสียงดังมาก ดังแบบป่าไม่เงียบอ่ะฟังแล้วเวียนหัว คือฟังไม่รู้เรื่อง แต่พอยัยเอ็มมี่ด่าเป็นภาษาไทยไม่มีใครสนใจเราเลย กลายเป็นเรื่องสนุกคลายเครียดไปเลย 

แบบว่าถ้าโดนดันมาอิชั้นก็กรี๊ดใส่เลยจ้า อารมณ์ว่าถ้ามาอยู่ในเหตุการณ์ต้องใจเย็นมากๆ อ่ะ ดังนั้นเตรียมใจนะคะใครจะตามรอยคุณจะเวียนหัวกับประชากรจีนมาก พี่เค้าไม่เกรงใจใครจีนต้องยิ่งใหญ่ ต้องแคร์เพื่อนร่วมทางไหม ตอบเลยว่า "ไม่จ้า" 





สำหรับหุบเขาอวตารการเที่ยวไม่ยาก เดินตามเค้าไปเรื่อยๆ พวกเราเดินมาถึงสะพานนี้ จขบ.ขอโทษที่จำชื่อสะพานไม่ได้ จำได้ว่าเค้าห้ามถ่ายรูปบนสะพาน ซึ่งวิวที่เห็นบนสะพานเนี่ยสุดยอดมาก แต่ด้วยความที่สะพานมันสูงมาก เดินข้ามเนี่ยอย่างเสียวอ่ะ ใครอยากรู้ว่าสะพานนี้มีอะไรต้องตามรอยมาจ้า เชื่อไหมว่าเห็นฝนตกๆ แบบนี้ จขบ.สังเกตุเห็นชาวจีนหลายคนเค้าถ่ายรูปด้วย DSLR ก็ดูธรรมดาใช่เปล่าล่ะ แต่มันไม่ธรรมดาตรงที่เลนส์พี่เค้าเลนส์ L เนี่ยแหละ เป็นที่ทราบกันว่าราคาเลนส์ L เนี่ยแพงเอาเรื่อง แต่พี่เค้าใช้ถ่ายกลางสายฝนแบบไม่มีอะไรคลุมเลยด้วย โอ้ว .. พี่เทพมากอ่ะ นับถือ 



แล้วก็มาถึงจุดไฮไลท์อีกจุดคือถ่ายรูปอุปกรณ์ประกอบฉากในหนังอวตาร เป็นจุดที่ถ่ายรูปสวยเลยล่ะ ราคา 20 CNY อยากถ่ายก็อยากอ่ะนะ
แต่ให้อิชั้นถ่ายกลางสายฝนมีเสื้อกันฝนด้วยก็ไม่ไหวป่ะ อวตารภาคพิศดารกันเลยทีเดียว









ยิ่งเดินมาเรื่อยๆ สิ่งที่เห็นตรงหน้าก็สวยมากขึ้นเรื่อยๆ คนหาโลเกชั่นหนังเนี่ยเก่งมากอ่ะ มันที่สุดเลยนะที่นี่อ่ะ
ธรรมชาติสรรค์สร้างได้งดงามมาก ถ้าไม่ได้มาเห็นกับตาตัวเองก็คงคิดว่างั้นๆ อ่ะ แต่พอมาได้เห็นแล้วบอกได้เลยว่า ครั้งหนึ่งในชีวิตลองมาดู
ยิ่งช่วงหน้าฝนหมอกเนี่ยลงฟรุ้งฟริ้งมาก 






เหมือนในฝันเลยอ่ะ แต่เชื่อไหมในรูปเนี่ยยังไม่เท่าของจริงเลย พวกเราเดินมาเรื่อยๆ ฝนก็ตกหนักขึ้นเรื่อยๆ จนต้องหาที่หลบฝน
ของกินที่นี่ก็มีเยอะเชียวล่ะ เรียกว่าคุณไม่ต้องกลัวอด เอาแค่กินได้เปล่าเท่านั้นแหละ ถ้าคนที่แบบกินง่ายอยู่ง่ายสบายมาก
รสชาติไม่ประหลาดมากนัก พอไหวอยู่ ความอร่อยไม่มีอาหารใดอร่อยไปกว่าอาหารไทยแล้วคุณเอ้ยย 







มาแล้วก็ต้องลอง ไม่ลองจะมาเล่าต่อได้เหรอว่ากินได้ไหม กินได้ค่ะสำหรับ จขบ.ชอบรสชาติอาหารประหลาดๆ อยู่แล้ว
การกินของพวกนี้เลยไม่ใช่เรื่องยากเท่าไหร่ ยิ่งมากับยัยเอ็มมี่ไม่มีใครยอมใครเลยทีเดียว




ขอแนะนำไอศกรีมยี่ห้อนี้อร่อยมาก มาแล้วห้ามพลาด เพราะพลาดแล้วคุณจะหากินไม่ได้เลย ด้วยความที่พี่จีนเค้ายิ่งใหญ่
เค้ามีให้เลือกหลายยี่ห้อ ชนิดที่ว่าเหมือนแต่ไม่เหมือนอ่ะ



พวกเราเดินครบรอบของเส้นทางแล้ว ก็ได้เวลาไปต่อแถวรอรถเพื่อกลับไปยังที่พักค่ะ รถบันสีครีมที่นี่ไม่มีค่าบริการ เรียกง่ายๆ ฟรี
จึงไม่ต้องตกใจที่จะเห็นผู้คนเยอะมาก เดี๋ยวจะหาว่าโม้ดูรูปกันเลยจ้า





กว่าจะได้ขึ้นรถยืนกันขาแข็งเลยทีเดียว จากจุดชมเขาอวตารพวกเรานั่งรถย้อนกลับมายังที่พักเพื่อมาเอากระเป๋าที่ฝากไว้
พอเข้าห้องน้ำห้องท่าอะไรเสร็จก็ออกมายืนรอรถฝั่งตรงข้ามโรงแรมเพื่อไปยังจุดลงเคเบิ้ลคาร์



ด้วยความที่รอนานมาก เอ็มมี่เลยโบกรถถามราคาแท็กซี่ที่วิ่งในเขาอวตาร ฟังราคาแล้วถึงกับเงิบเลยทีเดียว
ราคามหาโหดมาก 200 CNY เฉียดพันเลยนะนั่น เหอะๆ ไม่ได้กินตังอิชั้นหรอก ไปบัสฟรีกันดีกว่า เดินเยอะหน่อยถือว่าลดความอ้วนเว้ย



พวกเรานั่งรถบัสสีครีมมาลงจุดที่ใกล้สถานที่เคเบิ้ลคาร์มากที่สุด จากนั้นเดินต่อไปยังจุดลงเคเบิ้ลคาร์
ระยะทางเนี่ยไกลเอาเรื่องเลย แต่ถามว่าอากาศเย็นๆ แบบนี้เดินได้ สบายมาก ไม่ร้อนเนี่ยอิชั้นถึงไหนถึงกัน แต่แนะนำให้ใช้กระเป๋าล้อลาก
จะดีกว่า จขบ.เอาเป้มาแบกปวดไหล่เลยเหอะ





แล้วก็มาถึงจุดซื้อตั๋วเคเบิ้ลคาร์ อากาศตอนนี้แทบมองไม่เห็นเลยทีเดียว หมอกลงหนามาก





ค่าตั๋วคนละ 67 CNY ประมาณสามร้อยนิดๆ มาแล้วนิแพงกว่านี้ก็ไม่พลาดจ้า Cable Car Tianzi Shan เอาล่ะตั๋วพร้อมไปต่อเลยจ้า
ไม่ใช่จะลงกันง่ายๆ นะจ๊ะ ต้องต่อแถวค๊า









แถวยาวมากคิวเนี่ยวนเป็นเขาวงกตเลย คนจะเยอะไปไหน จขบ.เห็นป้ายเค้าติดไว้ว่าห้ามปีนข้ามรั้วนะ 
ตอนแรกอิชั้นก็นึกในใจว่าใครมันจะเสร่อข้ามวะ ป้ายเค้าก็เขียนชัดเจนห้ามปีน เผลอแป๊บเดียวค๊า คนกลุ่มนี้ปีนเฉยเลยจ้า


จากรูปตาคนใส่เสื้อสีดำเนี่ยกะลังปีนเลย ไม่ได้ปีนมาคนเดียวนะ ปีนมาทั้งแก๊งค์ตาคนใส่หมวกนี่ด้วย โอ้ว .. คุณพระ คนในประเทศยังปีนกันเอง แล้วต่างชาติมาจะไม่งงเหรอ ไร้มารยาทมากๆ อ่ะ แถมยังมีหน้ามายิ้มหน้าตาระรื่นด้วยนะ ว่าแบบชั้นปีนข้ามได้อ่ะ โอ้ววว นี่ถ้าอิชั้นด่าเป็นภาษาจีนได้อิชั้นด่าจริงๆ นะ แต่ตรูพูดภาษาจีนไม่ได้ ภาษาไทยเมิงคงฟังไม่รู้เรื่องด่าไปก็เท่านั้นอ่ะ เห็นแล้วอิชั้นเพลีย !!

แต่ยังไม่จบค๊า มีเด็กแสบที่ต่อแถวอยู่ด้านหลังเพื่อนอิชั้น มันก็เบียดเพื่อนชั้นอยู่นั่นอ่ะ จนป้าแก่ๆ อย่างชั้นนิ่งเฉยมิได้ อิชั้นแบกเป้นี่ค่ะเปลี่ยนที่เลยจ้า เอาเป้กระแทกแม่งเลยยย คือไม่เข้าใจอ่ะเตือนแล้วก็ไม่หยุด แม่เค้าก็ไม่เตือนลูกเค้า มันต้องเจอป้าแก่ๆ อย่างอิชั้นพูดดีๆ ไม่รู้เรื่อง ต้องใช้ไม้แข็งเงิบไปเลยเหอะ โอ้ยเป็นประเทศที่ใครมาความอดทนไม่สูงเนี่ย ปรี๊ดแตกเอาง่ายๆ เลย แล้วดูนะขยะก็ทิ้งกันแบบไม่เกรงใจคนเก็บเลยอ่ะ




กว่าจะได้ขึ้นเคเบิ้ลคาร์อิชั้นยืนขาแข็งเลยทีเดียว เกือบชั่วโมงเลยเหอะ การประเมินเวลาที่นี่บอกเลยประเมินยากมาก 
ต้องเผื่อเวลามาเยอะๆ เลยล่ะ ไม่งั้นมีหลุดโปรแกรม จริงๆ แล้วที่หุบเขาอวตารเนี่ยมีที่เที่ยวเยอะมาก
ถ้าจะเอาแบบให้หมดถ่ายรูปฟินๆ สักอาทิตย์หนึ่งอ่ะน่าจะเก็บหมด












การลงด้วยเคเบิ้ลคาร์จะได้เห็นหุบขาอวตารแบบใกล้ชิดมาก แต่ด้วยความที่ช่วงที่เรามาเป็นหน้าฝนพอดี ดังนั้นเราจึงได้เห็นความแตกต่างหมอกหนา ฝนตก จากเห็นชัดๆ จนไม่เห็นอะไรเลย โชคดีมากที่ฟ้ายังเปิดให้พวกเราได้เห็นวิวบ้างไม่งั้นเสียดายแย่เลย ติดตามต่อตอนหน้านะคะ พวกเราจะเข้าเมืองไปต่อยังจางเจียเจี้ยแล้วจ้า 



Photo and Story By
Patthanid C.



Create Date : 17 เมษายน 2558
Last Update : 12 กรกฎาคม 2558 14:22:42 น. 0 comments
Counter : 1953 Pageviews.  
 
Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

patthanid
 
Location :
ราชบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [?]




: การท่องเที่ยวไปในที่ต่างๆ
: คืออีกก้าวของประสบการณ์
: ทุกๆ ก้าวที่ก้าวเดิน
: มีจุดหมายที่อยากสัมผัส
: โลกใบกลมๆ ใบนี้

ติดต่อผู้เขียน
Email :: patthanids@hotmail.com
Line :: @atourthai
Facebook :: Patthanid Cheang
Fanpage :: โสดเที่ยวสนุก

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
พ.ศ.2539 ห้ามผู้ใดละเมิดโดยนำภาพถ่าย
รูปภาพ, บทความ งานเขียนต่างๆ รวมถึง
ข้อความต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง
หรือทั้งหมดของข้อความใน Blog แห่งนี้
ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่ไม่ว่าเป็นการส่วนตัว
หรือเชิงพาณิชย์โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็น
ลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
New Comments
[Add patthanid's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com