BKK - SINGAPORE ตอนที่ 2 :: เตรียมพร้อมก่อนไปสิงคโปร์
ก่อนอื่นเรามารู้จักสิงคโปร์กันสักเล็กน้อยก่อนดีกว่า เมื่อก่อนสิงคโปร์เป็นเกาะที่ไม่มีใครสนใจ แต่พอท่าน Sir Stamfor Raffles ได้ทำการบุกเบิกและจัดการเกาะเล็กๆ แห่งนี้ เลยทำให้กลายเป็นเมืองท่าปลอดภาษีที่เป็นที่รู้จักนามว่า "สิงคโปร์" หรือดินแดนสิงคปุระนั่นเอง
สิงคโปร์เป็นประเทศที่อยู่ในเขตอากาศร้อนชื้นเหมือนภาคใต้บ้านเรานี่แหละ ทำให้เราสามารถมาท่องเที่ยวสิงคโปร์ได้ทุกฤดูกาล นี่คือข้อมูลจากในหนังสือ... แต่พอมาจริงๆ แล้วอากาศที่นี่เปลี่ยนแปลงบ่อยชะมัด เดี๋ยวฝนตก เดี๋ยวแดดออก อะไรกันนี่เมืองนี้ ผู้คนในเมืองนี้จะต้องพกร่มติดตัวเสมอ .. และเช่นกันสำหรับนักท่องเที่ยวเช่นเราควรมีร่มหรือหมวกพกติดตัวไปด้วยนะจ๊ะ
สิงคโปรหากเทียบเวลากันแล้วที่นี่เร็วกว่าบ้านเรา 1 ชั่วโมง เพราะฉะนั้นในตั๋วที่บอกเวลาถึงสิงคโปร์นั้นเป็นเวลาที่เร็วกว่าบ้านเรา 1 ชั่วโมง
สิงคโปร์เป็นเมืองที่มีความปลอดภัยสูง เพราะผู้คนที่นี่เค้าจะกลัวกฏหมายมากๆ โทษของที่นี่มีเฆี่ยนด้วยล่ะ เชื่อไหมว่าขนาดคนเฆี่ยนยังต้องฝึกมาให้เฆี่ยนให้เจ็บด้วยล่ะ ดังนั้นที่นี่จึงเหมาะสำหรับ Backpacker มือใหม่เป็นที่สุด สำหรับทริปนี้ของเรามีคัมภีร์คู่ใจที่ชื่อว่า "เที่ยวไม่ง้อทัวร์ตีตั๋วตะลุยสิงคโปร์" เล่มนี้ ขอบอกว่าของเค้าดีจริงๆ หลงเมื่อไหร่อ่านคัมภีร์ รับรองไม่มีหลง อันนี้ประชาสัมพันธ์หนังสือเค้าหน่อย เพราะดีจริงๆ
ภาษาที่ใช้ในสิงคโปร์ ได้แก่ ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน ภาษามาเลย์ (ข้อมูลในหนังสือ) แต่ของจริงทำไมประเทศนี้พูดกันแต่ภาษาจีนล่ะเนี่ย ภาษาอังกฤษก็สำเนียงจีน ฟังยากชะมัด แต่ไม่ต้องกลัวภาษามือก็ยังเป็นที่พึ่งได้ สั่งอาหารไม่ถูกชี้รูปเดี๋ยวก็ได้กินเองนั่นล่ะ
ระบบไฟฟ้าของสิงคโปร์ก็เหมือนบ้านเรา แต่บ้านเค้ามีสามขา เพราะฉะนั้นใครที่จะไปควรซื้อตัวแปลงปลั๊กไฟติดตัวไปด้วย เพราะหากทางโรงแรมไม่มีให้ล่ะยุ่งเหมือนกัน ดีนะที่ทริปที่แล้วเสียค่าโง่ซื้อตอนที่ไปฮ่องกงตั้งเกือบสองร้อยบาท ยังดีนะที่เก็บเอามาใช้ทริปนี้ได้
มาดูค่าเงินของที่นี่กันดีกว่า สิงคโปร์นั้นใช้เงินที่เรียกว่า "ดอลล่าร์สิงคโปร์" (S$) ซึ่งจะมีตั้งแต่ S$2, S$5, S$10, S$20, S$50, S$100, S$500, S$1,000 ไปจนถึง S$10,000 ส่วนหน่วยย่อยลงไปนั้นก็เรียกว่า "เซนต์" (Cent) ก็จะมีตั้งแต่ 1,5,10,20,50 ตอนที่แลกไปอยู่ที่ 22.15 ก็ไปแลกที่ซุปเปอร์ริส ส่วนขากลับราคาเหลือ 21.81 หากจะแลกเงินของงสิงคโปร์จริงๆ แล้วแลกที่ Airport ก็ได้เพราะหากคิดค่าน้ำมันที่ต้องขับไปแลกที่ซุปเปอร์ริสแล้วก็พอกันกับ Airport นั่นล่ะ
ส่วนสายการบินที่ไปสิงคโปร์นั้นถ้าเป็นแบบ Low Cost นั้นก็มีด้วยกันสามสายการบินได้แก่ Thai Air Asia (www.thaiairasia.com) เที่ยวบินเยอะมาก มีโปรโมชั่นดีๆ มาบ่อยๆ Tiger Airways (www.tigerairways.com) อันนี้ก็มีโปรโมชั่นดีๆ เหมือนกัน และ Jet Star Asia (www.jetstarasia.com) ก็ลองเลือกๆ กันดูใช้เวลาแค่สองชั่วโมงก็ถึงแล้ว สำหรับทริปนี้เราเลือก Thai Air Asia ก็โอเคดีนะไม่ได้เลวร้ายตามคำเล่าลือ หรืออาจจะเป็นเพราะสายการบิน Low Cost มีการแข่งขันกันสูงก็ได้มั้ง
และสำหรับคนที่ชอบรสหวาน ขอแนะนำให้ติดน้ำตาลไปด้วย สาเหตุก็มาจากเครื่องปรุงของที่นี่ไม่มีน้ำตาลครับพี่น้อง .. น้ำปลาก็ไม่มี เค้าใช้ซีอิ้วแทน ซีอิ้วพริกเค้าเผ็ดสุดยอดไปเลย แต่พริกป่นดันใส่ยังไงก็ไม่เผ็ด (ไม่กินเผ็ดค่ะไม่กินเผ็ด นึกถึงหน้าจตุรงค์ ม๊กจกเลย) ส่วนน้ำส้มที่นี่ก็ไม่มีนะคะ มีแต่พริกดองเปรี้ยวๆ อย่างเดียว ส่วนพริกป่นก็เป็นบางร้านที่มี ส่วนใหญ่จะมีพริกที่คล้ายๆ น้ำพริกเผาบ้านเรา แต่ของเค้าสีแดงสะใจกว่า รสชาติก็ออกแนวเผ็ดเปรี้ยวๆ บอกไม่ถูก ก็แก้เลี่ยนสำหรับอาหารบางอย่างได้เหมือนกัน
ที่นี่ก็มารู้จักรถไฟฟ้า MRT ของสิงคโปร์กันหน่อยดีกว่า เพราะว่าเป็นสิ่งที่จำเป็นมากสำหรับที่นั่น สิงค์โปร์มีรถไฟฟ้าด้วยกัน ดูจากรูปกันเลยนะคะ (อันนี้พี่ที่นั่นเค้าให้ยืมแบบว่ารักษาสุดๆ ตลอดการเดินทางในสิงคโปร แต่ดันลืมคืน ขอโทษนะกั๊บพี่ไว้พี่มาเดี๋ยวจะเอาไปคืนเน้อ)
รถไฟฟ้าที่นี่แบ่งเป็น 3 สายดังต่อไปนี้
1. สายสีแดง (North South :: NS) เริ่มจากสถานี Jorong Eest ไปสุดสถานีที่ Marina Bay ผ่านสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญเช่น สวนสัตว์สิงค์โปร์, ถนน Orchard เป็นต้น
2. สายสีเขียว (East West :: EW) เริ่มจากสถานี Changi Airport ไปสุดทางที่ Boon Lay โดยสายนี้มีสอง Platform นะ อันแรกเริ่มจาก Outram Park ไปยัง Boon Lay และอันที่สองเริ่มจาก Outram Park ไปยัง Changi Airport สายนี้จะผ่านสถานที่สำคัญเช่น ส่วนนกจูร่ง และ Merlion
3. สายสีม่วง (North Eest :: NE) สายนี้เริ่มจาก Punggol ไปสิ้นสุดที่ Harbourfront สายนี้จะผ่านที่สำคัญๆ หลายที่เช่น เกาะ Sentosa, Chinatown, Clarke Quay, Little India เป็นต้น
ทริปนี้ขึ้นรสบัสไม่บ่อยนัก เพราะส่วนใหญ่ใช้ MRT นี่แหละสะดวกที่สุด พี่ที่นั่นเล่าให้ฟังว่า รถบัสสายเทพต้องเป็นสาย 80 มันผ่านทุกที่ยกเว้น ถนน Orchard ดังนั้นใครที่อยากนั่งรถชมวิวที่สิงคโปร์ของแนะนำรถบัสสายเทพนี่แหละ รถบัสที่นี่สบายเป็นสองชั้นยังกะรถทัวร์บ้านเราเลยล่ะ
ที่นี่บ้านเมืองเค้าเป็นระเบียบมีคิวรอรถบัสด้วยนะ ดังนั้นอย่าไปแซงคิวบ้านเค้าล่ะ ทิ้งขยะที่นี่ปรับตั้ง S$500 เหรียญแน่ะ ลืมบอกไปว่าการขึ้นรถไฟฟ้าและรถบัสที่นี่สามารถใช้บัตร EZ link สะดวกสบายมาก บัตรนี้จะเป็นบัตรคล้ายบัตร Smart Card ที่ 7-11 บ้านเราแหละ แต่ต้องเติมเงินเมื่อเงินในบัตรเหลือต่ำกว่า 5 เหรียญ โดยสามารถเติมได้ที่ตู้เติมเงินอัตโนมัติตามสถานี MRT ทุกที่ ขอบอกว่าใช้บัตรนี้แล้วทำให้สะดวกสบายมาก ไม่ต้องมานั่งนับเหรียญให้ปวดหัวเลย
18/07/07
หลังจากรู้จักสิงคโปร์กันแล้ว ไปออกเดินทางกันดีกว่า ทริปนี้เราไป Flight FD3507 ออกจากกรุงเทพฯ เวลา 18.15 P.M ไปถึงสิงคโปร์เวลา 21.30 P.M ตามเวลาของสิงค์โปร์ อันนี้ขอแนะนำนะ ไป Flight เย็นทำให้เราเสียวันเที่ยวไป 1 วัน พลาดไปครั้งหน้าเอาใหม่ จะไปมันแต่เช้าเลย
ช่วงเช้าก็เริ่มเก็บกระเป๋าแต่เช้าเลย แต่ก็แอบเป็นกังวลเรื่องไม่ให้นำของเหลวขึ้นเครื่อง เลยเอาออกไปตั้งเยอะ พอไปถึงสนามบินถึงรู้ว่าที่จำกัดนี้คือกระเป๋าที่จะขึ้นเครื่องของเหลวไม่เกิน 100 Ml. ดังนั้นใครอยากเอาของเหลวไปต้องใส่ไว้ในกระเป๋าที่จะโหลดลงใต้เครื่อง
ตอนไปกระเป๋าก็ดูหลวมๆ แต่ตอนกลับนี่สิ ไม่พอเลยล่ะควรเอาถุงผ้าหรือกระเป๋าอีกใบไปด้วยเผื่อ Shop แล้วใส่กลับไม่พอ
วันนี้ออกจากบ้านก็ราวๆ บ่ายโมง กว่าจะเอารถไปฝากไว้บ้านหวานใจพี่นุชอีก ก็ไปจริงๆ ราวบ่ายสอง บ่ายสามก็ถึงสนามบินสุวรรณภูมิแล้ว สนามบินบ้านเราเนี่ยใหญ่สุดๆ ไปเลยขนาดกินไปตั้งเยอะยังสวยขนาดนี้ ถ้าไม่กินจะขนาดไหน เอานะว่าไม่ได้แบ่งกันกินแบ่งกันสร้างงานก็เดินล่ะนะ
 
สำหรับ Counter ของสายการบิน Air Asia นั้นอยู่ที่ชั้น 4 ขาออก ของเราเช็คอินที่ Counter E ตอนสี่โมง กว่าจะเช็คอินเสร็จเกือบห้าโมงแล้ว เพราะติดปัญหาที่คนอินเดียมากัน 6 คนแต่ดันมี Passport แค่ 5 คน ยุ่งเลยที่นี้ กว่าจะเสร็จก็รอกันนานโขเลยล่ะ จำเอาไว้เลยว่า อย่าต่อแถวที่มีชาวต่างชาติเยอะๆ พอผ่านเช็คอินเข้า ตม ได้ก็เหลือเวลาอีกตั้งเยอะ เลยได้เดินถ่ายรูปกันไปเรื่อยๆ จนกว่าเครื่องจะออก
 
 
 
 
ระหว่างที่เดินก็มีฝรั่งเข้ามาทักเค้าจะถ่ายรูปให้พวกเรา ก็เลยได้รูปคู่มาหนึ่งใบ ส่วนอีกรูปก็ถ่ายตอนอยู่บนเครื่องแล้ว ก็สมคำเล่าลือคือที่นั่งแคบ ดีนะเกิดมาเตี้ย เลยไม่ค่อยรู้สึกว่าแคบมากเท่าไหร่ เครื่องออกสักพักก็มีแอร์เริ่มมาขายของ ราคาก็อย่างที่เห็นนี่ล่ะ
ประมาณสองชั่วโมงก็ถึงสนามบิน Changi ใครบอกว่าสนามบินที่นี่ Ranway เรียบ เราว่าน้องๆ สุวรรณภูมิแหละ ลงจากเครื่องได้ก็เดินกันไปตามทางเพื่อไป Terminal 1 Immigration & Health หรือ ตม บ้านเรานั่นเอง
 
ตรงจุดนี้ก็เจอเรื่องขำที่คนเจอไม่ขำเอาเสียเลย พวกเราเข้าแถวกันคนละแถว พี่นุชอยู่แถวหนึ่ง เราอยู่อีกแถวหนึ่ง แถวที่เราเข้า ตม. ถามเยอะมาก ชักใจไม่ดีจะเปลี่ยนแถว พอเห็นพี่นุชติดอยู่ที่ ตม. ไม่เอาดีกว่าอยู่แถวเดิมดีกว่าจะได้เร็วๆ เราก็ผ่าน ตม. มาได้ด้วยดีไม่ถามสักคำ แต่หันไปทางพี่นุชยังไม่เสร็จเลย ทำไมนานนักว้า สักพักก็เดินหน้ายุ่งออกมา
เรื่องของเรื่องก็มีอยู่ว่า ตม. เค้าถามพี่นุชว่า มาจากไหน มาทำอะไร จะมากี่วัน จะกลับวันไหน มาพักที่ไหน เพื่อนอยู่ที่ไหน ไหนขอดูตั๋วหน่อยสิ ขอดู้เงินที่แลกมาด้วย โอ้โห ถามเยอะมาก เจ๊แกก็เลยหงุดหงิด เพราะคนที่มา Flight เดี่ยวกับเราเค้าผ่านเกือบหมดแล้ว เจ๊แกติดเกือบคนสุดท้ายนั่นเอง
จากนั้นก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ขอบอกว่าจำนวนห้องในห้องน้ำของเค้ามีเยอะมาก ไม่เหมือนสุวรรณภูมิมีแค่ไม่กี่ห้อง หน้าห้องน้ำทางออกก็มี ชั้นวางโบรชัวร์เพียบเลย ขอบอกว่าควรจะหยิบแผนที่ติดมาด้วยนะจ๊ะ ที่สำคัญต้องดูที่เป็นภาษาอังกฤษนะ อย่าเผลอไปหยิบภาษาจีนเข้าล่ะ
จากนั้นก็เดินมาตามทางที่บอกว่า Baggage Claim เพื่อมารอรับกระเป๋า จากนั้นก็ออกมาด้านนอเจอพี่เล็กนั่งอยู่ด้านหน้ารอรับพวกเราอยู่ เพื่อพาไปขึ้นรถไฟฟ้า Skytrain จาก Chagin Airport (CG2) เพื่อไปยังสถานี Tanah Merah (EW4) เพื่อไปต่อยังสถานี Outram Park เปลี่ยนสายเป็นสายสีม่วง เพราะบ้านพี่เล็กอยู่แถวๆ สถานี Hougang ใช้เวลาไม่นานนัก เพราะรถไฟฟ้าที่นี่วิ่งเร็วกว่าบ้านเรา แต่ว่าแต่ละสถานีจะไกลกัน
แล้วก็ถึงสถานี Hougang เดินเข้าไปอีกสักระยะก็ถึง Apartment Service ห้องพักพี่เล็กก็เกือบสี่ทุ่มครึ่งแล้วล่ะ ห้องพักที่นี่สะดวกสบายมากเพราะมีอุปกรณ์ทุกอย่างเลย ไม่ว่าจะเป็นเตาแก๊ส ตู้เย็น เครื่องซักผ้า ไมโครเวพ เครื่องทำน้ำอุ่น เครื่องปั่นแห้ง ทุกอย่างถูกวางไว้อย่างลงตัวเชียวล่ะ
สำหรับมื้อค่ำของวันนี้คือ ม่าม่า เพราะว่ามาถึงดึกแล้วในห้องพี่เล็กก็มีแต่ขนมปังแซนวิธ แบบว่าอาหารเรียกน้ำย่อยทั้งนั้น ด้วยความที่หิวขืนกินขนมปังต่อให้ทั้งปอนด์ก็ยังไม่อิ่มเลย เลยขอเป็นมาม่าหนึ่งถ้วยใหญ่ ค่อยยังชั่วหน่อยจะได้มีแรงสู้กับวันพรุ่งนี้ต่อ
<<---โปรดติดตามต่อตอนต่อไป --->>>
| Create Date : 24 กรกฎาคม 2550 |
| Last Update : 24 กรกฎาคม 2550 9:16:32 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 15510 Pageviews. |
|
 |
|
|
ช่วงนั้นเอียนสิงคโปร์ถึงกับประกาศกร้าวว่า ตูจะไม่มาเหยียบที่นี่อีกแล้ว 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [
