Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2549
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
23 พฤศจิกายน 2549
 
All Blogs
 
จากจายยย...อ้ายยย ม๋า

เมื่อนึกถึง.....วันนั้น

บทสนทนามากมายที่ผมไม่สามารถจดจำได้ทุกถ้อยคำ มันเหมือนกับบทกวีที่พรั่งพรูไหลผ่านออกมาจากบทสนทนาเหล่านั้น เสียงกีตาร์ที่กำลังขับขานทำนองของดนตรีและ เสียงประสานอันไพเราะ จากปากของทุกๆคนกลายเป็นท่วงทำนองสุดแสนลึกล้ำที่โอบอุ้มบทกวีเหล่านั้นให้ลอยฟุ้งขึ้นสู่อากาศ .....ผมคิดถึงมัน

รอยเท้าที่เหยียบย่ำลงสู่พื้นดินที่ไม่รู้จัก การค้นหาบางสิ่งบางอย่างได้เกิดขึ้นเมื่อเราก้าวเดินออกไป เราไม่สามารถล่วงรู้ถึงสิ่งที่จะพบในภายภาคหน้าว่าจะพบเจอกับสิ่งใดและเมื่อไหร่แต่ ทุกก้าวที่เหยียบย่ำลงไป นั่นคือ โลกใบใหม่ ....ผมคิดถึงมัน

ภาพถ่ายทุกภาพ อาจจะไร้ความหมายหากเราไม่ได้เห็นมันกับตา ความรู้สึกต่อภาพถ่ายที่เรามองเห็นในตอนนี้ มันเกินกว่าสิ่งที่ภาพใบนั้นจะสื่อออกมาให้คนอื่นรับรู้ ภาพความสุขที่ไม่มีวันจบสิ้นและยังไม่จางหายยังคงวนเวียนอยู่ในความทรงจำ.....ผมคิดถึงมัน

รอยยิ้ม เสียงหัวเราะมากมายถูกเปล่งออกมา ทำให้ทุกเสี้ยววินาทีที่ผ่านไปนั้นมีความหมายเกินกว่าจะบรรยาย เพียงเสียงหัวเราะหนึ่งครั้ง รอยยิ้มหนึ่งครั้ง กลับให้ความรู้สึกที่ไม่รู้จบสิ้น.....ผมคิดถึงมัน

ความต่างมากมายเกิดขึ้นในเวลาเหล่านั้น ทุกอย่างที่มารวมตัวกันนั้นล้วนแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เพียงแต่ทว่าความต่างมากมายเหล่านั้นกลับผสมผสานลงตัวจนทำให้ เกิดความอบอุ่น ความอบอุ่นที่เราสามารถสัมผัสได้ ......ผมคิดถึงมัน

อาหารและสุราเลิศรสในปฐพี นี้คงจะไร้ความหมาย หากเราไม่มีคนรู้ใจอยู่เคียงข้างกาย แต่หากเรามีคนเหล่านั้นอยู่รอบกายถึงแม้จะเป็นเพียง สุราป่าและอาหารอันแสนธรรมดา ก็พลันรสชาติถูกปากขึ้นมาได้อย่างไร้เหตุผล..... ผมคิดถึงมัน

ลมหนาวที่พัดผ่านร่างกาย ดาวที่ทอประกายแสงอยู่กลางท้องฟ้า และดาวตกที่ตกผ่านเราไปโดยเราไม่ทันได้สังเกต ในความรู้สึก ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นในเวลาเพียงไม่นาน ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนธรรมดา แต่เมื่อวันนั้น มันคือทุกสิ่งทุกอย่างที่ไม่ธรรมดาและมีคุณค่า ทุกเสี้ยววินาทีที่เราได้ร่วมกันใช้ ทุกอย่างที่เราได้ร่วมกระทำ ทุกความรู้สึกที่เราได้แบ่งปันให้กัน......ผมคิดถึงมัน

ร่องรอยแห่งความรู้สึกในวันวานยังคงจะตราตรึงอยู่ในความทรงจำเสมอไป ความสุขมากมายที่ได้รับจากคนที่เราไม่รู้จัก รอยยิ้มและเสียงหัวเราะมากมายที่เราไม่เคยได้รับ บทกวีและท่วงทำนองมากมายเหล่านั้น จะยังคงลอยฟุ้งอยู่ในอากาศ รสชาติสุราและอาหารที่เราลิ้มรส มิตรภาพจะยังคงยั่งยืนอยู่เสมอไป ตราบใดที่ภายถ่ายในความทรงจำยังไม่คงเลือนหาย ความรู้สึกเหล่านั้น ก็จะอยู่เคียงคู่กับเรา ตลอดไป

.......ใช่...................ผมคิดถึงมัน.........

.......ใช่........................ผมคิดถึงพวกคุณ........

ขอบคุณครับ
ม๋า





Create Date : 23 พฤศจิกายน 2549
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2549 16:32:45 น. 3 comments
Counter : 557 Pageviews.

 
ซักวัน ถ้าฟ้าฝนเป็นใจ
เราคงได้สัมผัสบ้าง
เช่นเดียวกัน..

ปล. ..ม๋า .. เรียกแทนตัวเอง..
เหมือนใครคนนึงที่เรารู้จักเลย



โดย: นางฟ้าสอบตก วันที่: 23 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:29:55 น.  

 
ตื่นสาย แหะ แหะ

เมื่อคืนนอนตีสอง
ปลุกปล้ำกับบล็อก
ดีนะ...ไม่ใช่สาว!!!

อิ อิ


โดย: ดิน IP: 203.146.63.187 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:50:45 น.  

 
กิ่งหลิวพลิกพลิ้วโอนไหว
ลมราตรีโชยอ่อนละมุน
ไล้นวลจันทรากระจ่างฟ้า...

...............................ข้าพเจ้าคิดถึง..เจ็บใจไม่ได้ไป!!

ท่านป๋า ท่านขึ้นดอยไปแล้วใช่ไหม? ใช่ไหม??


โดย: ดิน (กระท่อมธุลีดิน ) วันที่: 25 พฤศจิกายน 2549 เวลา:18:28:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

parchya
Location :
พิษณุโลก Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






Friends' blogs
[Add parchya's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.