|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ฤดูว่าวมาถึงแล้ว แต่ทำไมไม่มีว่าวขึ้นฟ้าสักตัว
ว่าวปักเป้าตัวละบาท กำลังแอ่นอกถลารับลม ส่ายไหวระริกซ้ายที ขวาที สายซุงดึงตึงอยู่ตลอดตามแรงลากจากเชือกป่านสีขาวอมน้ำตาลหม่น เด็กน้อยที่ตรงปลายสุดสายป่าน กำลังถือเชือกวิ่งหน้าตั้ง ไม่คิดชีวิต เพียงหวังให้ว่าวปักเป้าตัวละบาทของเขา ลอยขึ้นไปบนฟ้าสูงพอจนติดนิ่งค้างอยู่บนฟ้าด้วยแรงลมบน--
ที่เล่ามาทั้งหมดเป็นภาพของเมื่อเย็นวานครับ เด็กชายตัวเล็กคะเนแล้วไม่เกินหกขวบ ลูกคนงานโรงงานทำเตาดินเผา ตัวดำๆ มอมๆ วิ่งขาแทบขวิด ตรงถนนหน้าบ้าน มือหนึงชูสายเชือกป่านขึ้นเหนือหัว ข้างหลังเป็นว่าวปักเป้าตัวเล็ก กำลังต้านลมลอยแกว่งไป-มา
ผมมองเห็นอกว่าวแอ่นจนน่ากลัว ถ้าเขาโตมากกว่านี้ เขาคงมีแรงพอที่จะทำให้ โครงว่าวที่ทำจากไม้ไผ่ที่เหลาจนบางเฉียบ หักและล่วงกลางอากาศได้แน่
เพียงแต่ตอนนี้เขายังทำไม่ได้--
เด็กๆ ในฤดูนี้ผมมักจะเห็นว่าวนานาชนิดลอยค้างเติ้งอยู่บนฟ้าสีฟ้ากระจ่าง สายป่านกี่เข็ดต่อกี่เข็ดหากว่าว่าวติดลมบนเมื่อไร เป็นต้องปล่อยสายป่ายไปจนสุด ว่าวใครอยู่สูงกว่า แน่นอนผู้นั้นย่อมเป็นผู้ชนะ
หลายครั้งที่ว่าวจุฬา กับ ปักเป้า ประลองแรงกันอยู่บนท้องฟ้า ปักเป้าตัวน้อยร้อยรัดด้วยรูปร่างที่เพรียวลมกว่า กระชับกระเชง พยายามมัดเกี่ยวสายป่านของจุฬาผู้สง่างาม ผมไม่เคยรู้เลยว่าการประชันขันแข่งระหว่างปักเป้าและจุฬา จะจบลงตรงไหน แพ้-ชนะจะเกิดขึ้นเมื่อใด เพราะดูไม่ทันจบเกมเสียที
ผมไม่ได้ใส่ใจในเรื่องผลแพ้-ชนะ
ผมชอบที่จะนอนลงบนผืนหญ้าหนานุ่มแล้วเฝ้ามองหางว่าวที่พลิ้วลมอยู่บนฟ้า ผมชอบว่าวที่ลอยนิ่งๆ มากกว่าว่าวที่มันฉวัดเฉวียนมองแล้วปวดหัว
หากได้ไปบ้านปู่ที่ต่างอำเภอด้วยแล้ว พี่-พี่ ที่นั่นจะขึ้นว่าวกันตอนเย็น พอว่าวติดลมบนดีแล้วก็จะมัดกระป๋องสายป่านไว้กับฟางข้าวปล่อยให้ว่าวส่งเสียงชวนขนหัวลุกอยู่อย่างนั้นตลอดทั้งคืน
พี่-พี่เรียกมันว่า ว่าวดุ๋ยดุ้ย
ว่าวดุ๋ยดุ้ยมีอุปกรณ์บางอย่างเมื่อต้องลมแล้วจะส่งเสียงครางหวืออยู่บนฟ้า.
นั่นเป็นตอนที่ผมยังเล็กมาก ยิ่งผมโตขึ้น ว่าวกลับหดหายไปทีละตัวสองตัว จนเดี๋ยวนี้จะมองหาว่าวสักตัวติดลมบนลอยนิ่งอยู่บนฟ้านั้น ช่างยากแสนยาก หรืออาจจะเป็นเพราะในตัวเมืองความเจริญมาไหลบ่ามาอย่างรวดเร็ว ตึกราม อาคาร บ้านช่อง ผุดขึ้นมาจนไม่มีที่เหลือพอจะให้วิ่งขึ้นว่าว แล้วที่ชนบทต่างอำเภอล่ะ จะมีที่ทางพอให้เล่นว่าวกันไหม?
คำตอบคือมีครับ... แต่ว่าวมันขึ้นน้อยกว่าที่คาด เด็กมันหายไปไหนกัน
หรือเด็กสมัยนี้มันวิ่งมุดเข้าร้านเน็ตเล่นเกมกันหมด?
หลานผมเป็นฝาแฝด แม่มันซื้อว่าวปักเป้ามาให้เล่น มันถามแม่มันว่านี่ว่าวอะไร?
แต่ถ้าลองถามมันเรื่อง ปังย่า แรกนาร็อก ฯลฯ สิ ตามันจะเปล่งประกาย กระตือรือร้นที่จะตอบปัญหาตัวซี่ตัวสั้น--
ผมว่าว่าวจะเป็นสัตว์สูญพันธุ์อย่างหนึ่งแล้วในแถบบ้านผม มันกำลังสูญหายไปกับเวลาที่เร่งร้อน เวลาแห่งเทคโนโลยี เวลาที่ผู้คนแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น
ว่าวปักเป้าตัวละบาทยังแอ่นอกแล่นถลาลมอย่างน่าใจหายใจคว่ำ เด็กน้อยตัวมอมยังคงหลับหูหลับตาวิ่งเพียงเพื่อให้มันลอยติดลมบน
เสียงหัวเราะสำราญใจดังแว่ว เด็กโตชี้มือมาทางเด็กน้อย หัวเราะในความไร้เดียงสา
"ไอ้ควาย วิ่งยังไงว่าวมันก็ไม่ขึ้นหรอกโว้ย"
เด็กน้อยไม่ได้สนใจ ยังคงวิ่งชูสายเชือกป่านวิ่งไปจนสุดทาง แล้ววิ่งกลับ
เด็กน้อยจะรู้ไหมว่า เชือกป่านที่เขาชูถืออยู่ในมือนั่นเป็นสุดปลายสายแล้ว จะวิ่งให้ปอดพัง ว่าวก็คงบินสูงได้แค่สุดสายป่านนั้น
แต่น่าแปลก เด็กน้อยยังคงวิ่งอยู่อย่างนั้น.
Create Date : 29 ตุลาคม 2549 |
|
4 comments |
Last Update : 29 ตุลาคม 2549 16:31:20 น. |
Counter : 642 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: คิทชา IP: 210.86.147.230 30 ตุลาคม 2549 11:07:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: มา IP: 222.123.42.56 6 กุมภาพันธ์ 2550 11:37:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: Beersmart IP: 19.199.25.22, 136.8.1.100 14 พฤษภาคม 2552 11:22:56 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เด๋วนี้หาที่เล่นก็แทบจะไม่มี ไปสนามหลวงก็ไม่มีหญ้ากลายเป็นที่จอดรถซะ
อยู่กรุงเทพจะไปเล่นที่ไหนดี นะ