นิยายไบเซ็กชวลเกย์ รักสามเส้า [หญิงxชาย & ชายxชาย]

..........ฤทธิ์ยานอนหลับกดประสาทให้เข้าสู่ภวังค์กึ่งหลับกึ่งตื่น

ชยามีความรู้สึกตัวน้อยลงทุกวินาทีที่ศีรษะถึงหมอนแผ่นหลังวางนอนบนฟูกนุ่ม

แม้จะรับรู้ได้ว่าคาคบเข้ามาในมุ้งแล้วเพราะนี่เป็นที่นอนของเขาตามสิทธิ์ ได้แต่คิด...

‘จะดีหรือถ้าต้องมานอนด้วยกันหญิงกับชายช่างไม่งามถ้าใครรู้เข้า คงได้โดนเอาไปนินทา’

แต่เปลือกตาและปากหนักไม่สามารถเขยื้อนเอื้อนเอ่ยนอกจากปากขมุบขมิบ แต่ไม่มีเสียงพูดเล็ดลอดออกมา

‘ไปนอนมุ้งอื่นได้ไหมพี่คบ’

คาคบเพ่งมองเพื่อนสาวในยามหลับ แสงไฟสลัวลางส่องเรือนร่างทอดยาวนอนหงายไม่ห่มผ้า

เพราะอากาศยังอบอ้าวเล็กน้อยและสายฝนเริ่มพรำลงมาเสียงซ่าสม่ำเสมอทั้งที่เพิ่งฝนตกหนักแบบเทกระหน่ำเมื่อหัวค่ำ ยามดึกกลับมีฝนตกลงมาซ้ำอีก

คาคบมองเพื่อนผู้หญิงช่างน่าหลงใหลเรือนกายที่ซ่อนอยู่ภายใต้เนื้อผ้าชุดนอนบางอย่างกับจะเห็นจะงอยถันโผล่ออกมานอกหน้าอกหน้าใจให้ปั่นป่วนอารมณ์เอวเล็กบางช่างโค้งเว้า เร้าใจไปกับเนินหน้าท้องแบนราบไปถึงเนินนูนขนาดพอเหมาะมือที่อยู่ระหว่างโคนขาอ่อน

หัวใจในอกหนุ่มรุ่มร้อนเต้นระรัวเลือดลมในกายพลุ่งพล่านวูบไหว โลหิตในกายสูบฉีดตามแรงฤทธิ์พิศวาสเมื่อนึกอยากจับต้องตรงส่วนสงวนในกายสาวนั้นเหลือเกิน

รู้ว่าเพื่อนสาวยังไม่หลับสนิทจึงไม่กล้าแตะเห็นเรียวปากน้อยขยับจะพูดแต่ไม่พูดแล้วนิ่งไป

“ตอนคุยมือถือครั้งหลังสุดชยาบอกว่าจะยอมเสียตัวให้ใครก็ได้ที่ไม่ใช่พี่จีราเธอเคยพูดจะไม่เก็บความสาวไว้ให้เขาคนนั้น ถ้าเธอจะเสียมันไปขอให้ฉันได้ไหมฉันคือเพื่อนที่เธอวางใจได้ไปตลอดกาล จะไม่ทำให้เธอเสียใจเหมือนเขาคนนั้น”

ชยาสะลึมสะลือยังคงพอได้ยินได้ฟังถ้อยคำถามยาวยืดเยื้อในขณะสติใกล้ดับหลับในในความง่วงงุดสุดประมาณ

“ใช่... อืม...”

แม้จดจำถ้อยคำของตัวเองได้ในขณะสติเลือนรางมากแล้วเธอจึงส่งเสียงออกมาได้เพียงเท่านั้นจริงๆ ทั้งที่ตั้งใจจะปฏิเสธว่า...

‘ใช่ฉันเคยพูด แต่ไม่ใช่ในเวลานี้’

คาคบได้ยินเธอตอบรับสั้นๆเท่านั้นพอให้เข้าใจว่าเธอยอม...

ค่อยๆบรรจงจุมพิตลงบนโหนกหน้าผากเนียนของสาวเพื่อนรักซึ่งหากได้มีความสัมพันธ์ล้ำลึกต่อไปอาจไม่ใช่แค่เพียงเพื่อน

อุณหภูมิไข้ในตัวชยาลดลงแล้วตัวเลยเย็นขึ้นมาพอให้ได้รับสัมผัสอุ่นร้อนจากกลีบปากนุ่มของเพื่อนหนุ่มถึงใกล้จะหลับกลับหลับไม่ลง

กลีบปากชายเคลื่อนผ่านลงมาจากหน้าผากสู่ดั้งจมูกสาวสวยประทับสัมผัสนุ่มจุมพิตเบาแผ่ว

แล้วปลายจมูกชายได้สูดดมดื่มด่ำกับกลิ่นหอมพวงแก้มสาวงามเชยชมได้สมใจสองพวงแก้มทั้งซ้ายทั้งขวา

ต่อเมื่อเขารุกไล่ไม่อยู่นิ่งจ่อปากประกบปาก

เธอได้รับสัมผัสร้อนจากกลีบปากชายอันร้อนรุ่มทำให้หัวใจกระตุกสะดุดใจขึ้นมาว่า

‘เพื่อนกันไม่จูบปากกัน เขากำลังทำเกินเพื่อน’

คิดตื่นตระหนก แต่ร่างกายอันบังคับควบคุมไม่ได้ของสาวเจ้านั้นช่างไร้แรงผลักดันเพื่อนเพศชายให้ออกห่างจากตน

แรงที่เหลือน้อยนิดพอบังคับปากบอกออกไปได้แค่เพียงว่า

“อย่า...”

ซึ่งเหมือนเสียงรำพึงช่างแผ่วเบาเหลือแสน

คาคบไม่ได้ยินเสียงร้องของชยาที่ว่า... อย่า...เสียงสายฝนซัดซ่าหล่นกระทบหลังคากระเบื้องเบื้องบนกลบเสียงนั้นกลืนหายไปเสียสิ้น

แม้หากได้ยินเธอห้ามปราม เพื่อนหนุ่มผู้รุ่มร้อนราคะก็ไม่อาจห้ามหักตัณหาหน้ามืดเมื่อเกิดอารมณ์พิศวาสปรารถนาอันเกินขีดจำกัดความอดทนอดกลั้นไปไกลโข

จูบ... ทวีความล้ำลึกยิ่งขึ้นเมื่อลิ้นแข็งดันเข้าไปในปากน้อยของเพื่อนสาวเหมือนจะควานค้นหาสิ่งไรที่ใจใฝ่ปรารถนา

ชยายังไม่เคยโดนเพื่อนชายจูบล้ำลึกถึงขั้นได้รับรสชาติเหมือนได้ทานอาหารอร่อยลิ้นมาก่อนส่งผลให้เพลิดเพลินลืมดิ้นขัดขืน

อาจจะเพราะด้วยฤทธิ์ยาแก้ไข้กดประสาทรับรู้ให้ผ่อนคลายร่างกายเธอจึงโอนอ่อนผ่อนตามชายผู้เป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ

พอถอนจูบก็ไปต่อซอกคอสาวขาวนวลทั้งกลมกลึงระหงกลีบปากร้อนซ่อนพิศวาสร้ายรุกเร้าเฝ้าซุกไซ้ไล้โลมจูบย้ำอย่างหนักอยากฝากรอยไว้ประทับตรึงตราว่านี่คือรอยจูบจากปากเขา

ขบเม้มใบหูสาวอย่างเมามันจนพึงพอใจ...

แล้วค่อยลูบคลำเนินถันทั้งสอง ต้องตาต้องใจกับจุดยอดเหนือเนินสีชมพูตรงนั้นแข็งเป็นไตขึ้นมาสู้มือชายโลมลูบคลึงเคล้า

แค่มองยังให้น้ำลายหกยิ่งได้สัมผัสมีหรือจะอดใจไหว อยากชิมลิ้มลองรสนมสาว

ชุดนอนผ้าเนื้อบางของเพื่อนสาวไม่เป็นอุปสรรคนักหากรูดสายเดี่ยวหลุดออกจากหัวไหล่กลมมนดึงมันลงเสียเอาไว้แค่สะเอวสะโอดสะอง เผยทรงถันงามอร้าอร่ามโผล่เด่นดึงดูดใจ

ไม่รอช้าจ้วงจูบจะงอยถันดันดุนสลับเลียพลิกพลิ้วลิ้นเหมือนเสือหิวกระหายตายอดตายอยากมาจากไหนไม่ทราบได้

ใจคนโดนเลียนี่สิสุดใจขาดดิ้น เธอทุรนทุรายร่อนอกยกขึ้นเกร็งหวิวสยิวไปทั้งร่างทั้งที่อยู่ในควบคุมของฤทธิ์ยาแก้ไข้ยังเอาไม่อยู่ ความเสียวซ่านพลังมหาศาลแล่นเข้าขั้วหัวใจซึมลึกเข้าไปในอณูลมหายใจเข้าออก ต้องสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างกระหืดกระหอบอดกลั้นไม่ไหวจนต้องส่งเสียงครางระคนกับเสียงสายฝนสาดซ่า...

“อ๊าาาาา...”

ไม่ใช่แค่ปากไม่ว่างเท่านั้นอุ้งมือยาวยังซอกซอนซุกซนเล่นกับเป้าหมายที่ใจใฝ่ปองตรงเนินนูนขนาดเท่าฝ่ามือ อันเป็นส่วนสงวนในกายสาวเย้ายวนยั่วให้อยากคลำทางไปสู่สรวงสวรรค์ที่ฝันเฝ้าคอย

มือยาวนั้นทำทุกอย่างทั้งถูไถนวดคลึงฟอนเฟ้นเล่นกับร่องช่องสวาทไม่หนำยังบดเบียดบี้เล่นเคล้นจุดกระสัน

มันจะไปทานทนไหวอย่างไรได้ความซ่านเสียวแล่นกรูเกรียวให้เกร็งวาบหวิวใจคอดกิ่ว สาวสวยถึงกับต้องร่อนอกยกสะโพกส่ายเพื่อผ่อนคลายความทรมานปั่นป่วนจวนจะขาดใจ

“อื้อออ...”

เสียงครางอย่างกระเส่าจากเรียวปากสวยของเพื่อนสาวกระทบโสตประสาทชายหนุ่มผู้กำลังเมามันยิ่งปลุกใจให้คึกฮึกเหิมต่ออาการตอบสนองอย่างถึงอกถึงใจของเธอ

นิ้วมือยาวที่ยังป้วนเปี้ยนแถวร่องช่องทางสวรรค์ได้เปียกชื้นชุ่มฉ่ำกับน้ำใสคล้ายน้ำหวานเกสรดอกไม้นั่นทำให้รู้ว่าภายในเรือนกายเพื่อนสาวนั้นรอรองรับกับการบุกรุกเข้าลึกถึงภายใน

ในเมื่อร่างกายของเธอพร้อมแล้ว เขาจะยังรออะไร

‘ไขว่คว้าหาความสุขลึกซึ้งถึงทรวงในอย่างที่ใจปรารถนาสิ’

กางเกงนอนขาสั้นดูมันเกะกะกีดขวางจนเขาต้องถอดออกทิ้งไปตามด้วยถอดเสื้อยืด ทีนี้จะทำอะไรได้ถนัดเมื่อเหลือแต่เนื้อตัวเปล่าเปลือย

ลงคว่ำนอนในท่าโถมทับคร่อมเรือนร่างเพื่อนสาวสองขาของชายแทรกระหว่างกลาง

ซึ่งก่อนหน้าชยาตัวเกร็งหนีบสองขาแนบชิดติดกันแต่ตอนนี้สองขากลับถูกแทรกแยกออกจากกันทำให้ท่อนขาเธอกางกว้างออกจากกันไป

ความเปล่าเปลือยของสองร่างที่มีท่อนขาเบียดเสียดสีกันมันให้ความรู้สึกบอกไม่ถูก สาวสวยทั้งวาบหวิวระคนเขินอายไม่เคยเปลือยกายเนื้อแนบเนื้อกับชายใดมาก่อน

เหนือยิ่งสิ่งอื่นใดคือใจที่ร้อนรุ่มป่วนปั่นกระสันหากัน

แต่ความหวามไหวท่วมล้นกลับต้องทลายลงเมื่อเธอเจ็บแปลบจากร่างกายที่เหมือนโดนเสียบแทงทะลุทะลวงจ้วงจาบเข้ามาในช่องแคบกลางกายสาว

“เจ็บ...”

ชยาสีหน้าเหยคิ้วยู่สองมือผลักไสไปที่หน้าท้องของเพื่อนชาย แต่มือน้อยนั้นโรยแรงด้วยความป่วยไข้จึงไม่มีผลทำให้ร่างกายชายเขยื้อนออกห่างจากเรือนกายเธอ

คาคบต้องจับมือทั้งสองข้างของเพื่อนสาวกดทับกับฟูกนอนแล้วคว่ำลงทาบทับตัวเธอเพื่อสยบให้สงบลง

รู้ว่าการเสียสาวครั้งแรกมักเจ็บและมีเลือดออกจากเยื่อพรหมจารีฉีกขาดแต่ไม่ว่าอย่างไรผู้หญิงสาวสวยต้องผ่านประสบการณ์ครั้งแรกด้วยกันทั้งนั้น

“เธอต้องผ่านความเจ็บนี้ไปได้ ...ใจเย็นๆ”

เพื่อนชายพูดปลอบโดยการกระซิบแนบติดใบหูเพื่อนสาว

คนป่วยที่เริ่มอ่อนแรงไร้หนทางดิ้นรนก็ค่อยๆนิ่งเงียบไป กล้ามเนื้อคลายอาการบีบรัดแม้ยังเจ็บอยู่บ้างแต่ความเจ็บเจือจางจากฤทธิ์ยาแก้ไข้แก้ปวดนั่นเอง

เพื่อนชายค่อยเคลื่อนกายโยกอย่างเบาถนอมออมแรงพยายามไม่ให้ร่างกายเธอบาดเจ็บกระทบกระเทือนไปมากกว่านี้ด้วยไม่อยากให้เธอฝังใจกับความเจ็บในครั้งแรก ไม่อยากให้เธอรู้สึกไม่ดี

“เธอสวยงามมากนะชยา ฉันชอบเธอ”

วาจาคารมเหมือนเอาน้ำเย็นเข้าลูบทำให้ชยาเพลินค่อยลืมความเจ็บ หลับตาลงผ่อนลมหายใจใกล้จะหลับตามฤทธิ์ยาแก้ไข้

คาคบค่อยพาตัวเองไปสู่ความสุขสุดยอดขยันขยับเข้าออกถี่เร็วเร่ง จนกระทั่งได้ปล่อยน้ำรักในตัวเธอฝากไว้โดยไม่กังวลว่าเธอจะท้องเพราะเธอใกล้จะมีประจำเดือน

..........ชยารู้สึกตัวตื่นเช้าขึ้นมาพบว่าตีนมุ้งถูกเปิดขึ้นตลบไว้บนหลังคามุ้งแล้ว

คาคบนำข้าวต้มร้อนๆ กับไข่เค็มมาตั้งไว้ข้างมุ้งยิ้มเย็นๆ ทักทายยามเช้า

“ร่างกายเป็นยังไงบ้าง อาการไข้ดีขึ้นหรือยังเดี๋ยวหลังอาหารเช้าทานยาแก้ไข้อีกนะ”

ชยายังมึนงงอยู่ค่อยพยุงตัวเองลุกขึ้นนั่งทั้งชุดนอนสายเดี่ยวเกี่ยวหัวไหล่ไม่โป๊เปลือย

เพียงแวบหนึ่งที่เหลือบแลเห็นรอยเลือดเปรอะเปื้อนบนฟูกนอนภาพความทรงจำที่โดนกระทำต่างๆ นานาไหลเข้ามาสู่สมองให้ละอายยิ่งเมื่อรู้ตัวว่าได้สูญเสียสิ่งมีค่าที่เคยสงวนรักษาปกป้องทะนุถนอมมาอย่างดี

พรหมจารีไม่มีเหลือแล้วผ่านครั้งแรกกับผู้ชายคนแรกในชีวิตผู้เป็นเพื่อนสนิทไว้ใจทั้งเสียดายและนึกเคืองโกรธถึงได้มองค้อนเพื่อนชาย และไม่เอ่ยวาจาโต้ตอบทำแบบงอน...

แต่เธอก็ลุกขึ้นมาทานข้าวต้มร้อนๆ และทานยา

พอมีเรี่ยวแรงขึ้นมาถึงค่อยลุกไปล้างหน้าแปรงฟัน

คาคบแต่งตัวอยู่ในชุดพร้อมไปทำงานแล้วเห็นสีหน้าปั้นยากของเพื่อนสาวก็รู้ว่าเธอไม่พอใจ จึงค่อยเอ่ยถามพลางเพ่งพินิจสังเกตใบหน้าสาวสวยไม่วางตา

“เธอไม่พูดกับฉันเลย โกรธฉันเหรอ”

“แน่ล่ะใครจะไม่โกรธคนฉวยโอกาสฉันกำลังไข้ขึ้นหนักมันน่ามาทำอะไรกันอย่างนั้นไหม”

“ฉันพูดขอเธอแล้ว เธอยอมแต่โดยดีฉันไม่ได้ใช้กำลังขืนใจเธอ เธอยังโกรธฉันเหรอ”

“ฉันเป็นลูกสาวคุณหญิงความสาวของฉันมีค่าราคาแพงเกินกว่าจะประมาณได้แต่ฉันกลับพาตัวเองมาเสียอย่างไม่น่าให้อภัยตัวเองเลย”

เธอพูดถูก ความสาวของเธอนั้นมีค่าราคาแพงจริงดังกล่าว

ทั้งแม่บังเกิดเกล้ากับพ่อใหม่ใช้เงินจ้างบอดี้การ์ดเงินเดือนแพงไว้คุ้มครองป้องกันดูแลตัวเธอไม่มีชายใดกล้าก้าวล่วงหรือล่วงล้ำเข้าไปทำอนาจารเธอได้ในอาณาจักรของเธอ

สายตาทอดอาลัย ชยาเอ่ยออกมาทดท้อระย่อใจ

“หากได้แต่งกับคนที่ตนรักก็ไม่เหลือความสาวไว้ให้ได้ภาคภูมิใจในคืนวันแต่งงานอีกแล้ว”

“ฉันขอโทษ”

“ถ้าทำด้วยความตั้งใจ พี่คบไม่มีสิทธิ์มากล่าวคำขอโทษ”

“...”

ไม่มีถ้อยคำใดให้อ้าปากเอ่ยออกมาได้อีกถูกต้องแล้วที่เขาตั้งใจทำตามความปรารถนาอันสุดระงับยับยั้งใจ

“พี่คบคิดยังไงถึงทำกับฉันได้”

“ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมันเกินกว่าจะหักห้ามใจได้ยอมรับว่าที่ทำไปเพราะความคลั่งไคล้หลงใหลในตัวเธอ ฉันรักเธอเกินเพื่อน”

โพล่งบอกความในใจออกไปโดยไม่คิดเก็บซ่อนมันอีกแล้วเพื่อให้เธอรู้ใจเพื่อนอย่างเขาคิดอย่างไรแน่

“เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้พ่อแม่ฉันไม่มีทางยอมรับเด็ดขาดพี่คบเก็บเรื่องของเราไว้เป็นความลับให้ตายไปกับตัวจะดีกว่า”

“เธอเย็นชากับฉัน”

สีหน้าคาคบหม่นหมองขณะตัดพ้อต่อว่าคนที่เขาให้ใจไปทั้งดวง

ชายหนุ่มหน้ามนคนหล่อที่เธอเคยเชยคางเล่นชื่นชูอยู่ชิดเคียงกายมองหน้าคราใดให้หัวใจแช่มชื่นเพลิดเพลินใจคนนั้นกำลังเศร้า...

ชยาใจหายไปเมื่อสบสายตาคู่นั้นมันบ่งบอกความเหงาเว้าวอนชวนใจอ่อนให้นึกสงสาร ได้แต่ถอนหายใจ ...เฮ้อ