นิยายรักหลากหลายแนว by ไตรติมา
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
เพื่อนรักปรารถนา Chapter 27 งานหมั้น by ไตรติมา “เธอเคยพูดจะไม่เก็บความสาวไว้ให้เขาคนนั้นถ้าเธอจะเสียมันไปขอให้ฉันได้ไหม ฉันคือเพื่อนที่เธอวางใจได้ไปตลอดกาลจะไม่ทำให้เธอเสียใจเหมือนเขาคนนั้น เขาเป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อส่วนเธอมีเพื่อนหญิงที่ถูกใจหลงรัก ลังเลเรื่องรักกับเพศไหน  นิยายไบเซ็กชวลเกย์ รักสามเส้า [หญิงxชาย & ชายxชาย] Chapter 27 งานหมั้น..........คนขับรถของจีราถูกสั่งให้มารอรับที่ท่าเรือ ขับรถกลับเข้ากรุงเทพฯ ก่อนห้าโมงเย็นเล็กน้อยก่อนช่วงเวลาการจราจรติดขัด ถึงปากซอยทางเข้าบ้านใหม่ตลิ่งชัน มีป้ายชี้บอกทางเขียนว่า ‘ทางไปงานหมั้น ชยา♥จีรา’ ชยารู้ได้ทันทีว่ากำหนดการทุกทางได้ถูกวางไว้เรียบร้อยแล้ว คาคบนั่งอยู่เบาะหลังเหม่อซึมเซา รู้ว่ายังไงพวกเขาสองคนคงต้องเข้าพิธีหมั้นกันอยู่ดีไม่มีอะไรจะเปลี่ยนแปลงไปได้ “เธอไม่แปลกใจเหรอที่เห็นป้ายบอกทางมีชื่อเราสองคน” จีราถามเพราะเขายังไม่ได้บอกเธอกะเซอร์ไพร้ส์ “ไม่แปลกใจ เพราะพี่พราวบอกฉันล่วงหน้าแล้ว” “รู้ก็ดีแล้ว ต่อไปเธอจะมาบอกว่าเราไม่ได้เป็นคู่หมั้นกันไม่ได้อีกแล้วนะ คุณหญิงแม่เธอเตรียมเครื่องเพชรให้เธอใส่ในงานวันหมั้นกะให้เป็นของขวัญเธอ ส่วนพ่อแม่ฉันเตรียมเงินสินสอดกับเครื่องเพชรชุดใหญ่ให้ทางบ้านเธอกับตัวเธอด้วย เก็บไว้ใส่ในวันงานแต่งงานของเรา” เมื่อจีราเอ่ยถึงมารดาของเธอขึ้นมา ชยาให้ใจชื้นขึ้นมาอยากกอดแม่มากหลังจากไม่ได้เจอกันนานร่วมเดือน =-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-= . ..........เปิดประตูรั้วบ้านใหญ่ด้วยรีโมทคอนโทรลแล้วรถได้แล่นเข้าไป สองข้างทางถูกประดับประดาด้วยสายริบบิ้นเป็นซุ้มตลอดทางจนถึงบริเวณหน้าโรงรถซึ่งมีเต็นท์ตั้งเตรียมไว้สำหรับเป็นที่จอดรถของแขกผู้มาร่วมงาน เข้าตัวตึกของบ้านแล้วชยาตรงขึ้นบันไดไปยังชั้นสามห้องด้านริมสุดซ้ายมือ เพื่อพบกับมารดาซึ่งเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ ประตูห้องเปิดแง้มอยู่เห็นน้องชายวัยสี่ขวบกำลังนั่งเล่นของเล่นอยู่บนพื้นห้อง เพิ่งเหลียวหน้ามองมา “พี่ชยา...” น้องชายตัวเล็กเรียกชื่อเธอ เธอจับหัวเด็กเล็กเป็นการทักทายน้องชายเธอ ในมือเธอถือถุงใส่เปลือกหอยที่เก็บจากชายหาดจึงวางลงข้างตัวน้องชายให้เป็นของเล่นและบอกกับน้อง “เอาไปเล่นนะคทา” จากนั้นถึงได้ยกมือไหว้คชาทองผู้เป็นบิดาเลี้ยง มารดานั่งอยู่เคียงข้างกันซึ่งกางมือออกเพื่อให้บุตรสาวเข้ามาซบกอด “คิดถึงจังเลยลูกสาวแม่” ชยายกมือไหว้พร้อมลงนั่งเคียงข้างและกอดเอวมารดา “แม่จ๋า... หนูก็คิดถึงแม่” กล่าวพลางหอมแก้มมารดา คชาทองรู้ใจสองแม่ลูกคงมีเรื่องอยากคุยกันส่วนตัว จึงได้อุ้มบุตรชายตัวเล็กเลี่ยงออกไป “เดี๋ยวเราสองคนพ่อลูกออกไปรอที่ห้องอาหารกันเถอะคทา จวนได้เวลาอาหารเย็นละ” เหลือกันอยู่ภายในห้องสองแม่ลูก มีเรื่องติดค้างในใจที่ต้องเคลียร์ให้บุตรสาวรู้จักทำใจ “พรุ่งนี้พ่อของลูกจะมาพร้อมกับครอบครัวของเขา แม่อยากให้ลูกเปิดใจกว้างอย่างเป็นมิตร อย่ามึนตึงกับพ่อกับเมียพ่อและน้องสาวของเรานักเลย ชยาโตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะต้องรู้จักทำความเข้าใจ คนเรานั้นมันเปลี่ยนใจกันได้ ใจของแม่เองยังเปลี่ยนมารักคุณคชาทองเลย เรื่องเก่าๆ แม่ไม่ติดค้างไม่เคืองโกรธที่พ่อของลูกนอกใจแม่ไปได้สาวใช้เป็นเมีย มิ่งขวัญเขาดูแลพ่อเราอย่างใกล้ชิดมาตลอด ถือว่าดีแล้วที่พ่อเรามีคนคอยดูแลไม่ทอดทิ้ง แต่ก่อนแม่มัวยุ่งวุ่นวายกับงานช่วยเหลือสังคมจนบกพร่องต่อหน้าที่เมีย ไปต่างจังหวัดทีละหลายวันไม่ได้กินอยู่หลับนอนกับพ่อของลูก แม่เข้าใจพ่อของลูกเป็นศัลยแพทย์ผ่าตัดทำงานหนักไม่ค่อยมีเวลาได้นอนหลับพักผ่อนกลับถึงบ้านเหนื่อยๆ คงอยากเห็นหน้าเมียและลูกเพื่อเป็นกำลังใจ แต่พ่อของลูกกลับมาบ้านทีไรแม่กับลูกก็อยู่ที่สมาคมบ้างไปช่วยเหลือชาวบ้านบ้างมันห่างเหินไม่ค่อยมีเวลาให้กัน ถึงได้เป็นช่องว่างให้พ่อของลูกเหงา อยู่ใกล้ชิดกับสาวใช้หน้าตาสะสวยคอยเอาอกเอาใจอะไรมันก็เกิดขึ้นได้ เรื่องมันผ่านมานานเป็นสิบปีแล้วนะชยา ลูกลืมมันเสียเถอะ ที่เคยเห็นแม่ร้องไห้เสียใจมันแค่ช่วงเลิกกับพ่อของลูกใหม่ๆ เดี๋ยวนี้แม่ไม่เสียใจอย่างนั้นแล้ว ทุกวันนี้แม่มีความสุขกายสบายใจดีที่ได้อยู่กับคุณคชาทอง เขาให้ความรักความเข้าใจคอยอยู่เคียงข้างดูแลกันไม่ห่าง ทุกอย่างมันลงตัวดีแล้วนะลูก” “หนูแค่อยากให้ต่างคนต่างอยู่กันไป ไม่ต้องมาติดต่อเกี่ยวข้องอะไรกันมาก พ่อเป็นศัลยแพทย์ส่วนยัยทิชานั่นก็เพิ่งสอบเข้าแพทย์ได้” “ลูกคงอิจฉาน้องสาวที่เกิดจากมิ่งขวัญ ลูกไม่นับว่านั่นเขาเป็นน้องสาวของลูกเพราะเขาเป็นลูกคนใช้งั้นหรือ” “มันไม่ใช่แบบนั้นเลยค่ะแม่ หนูเป็นคนอารมณ์ศิลปินรักความสวยงามธรรมชาติ พ่อเคยอยากให้หนูเรียนหมอแต่หนูรับไม่ได้ค่ะ ต้องผ่าศพสัตว์ตัดอวัยวะแค่เห็นแผลเหวอะหวะเห็นเลือด หนูก็ทนดูไม่ได้จะเป็นลมแล้วค่ะ เจอหน้าตาคนป่วยไม่ร่าเริงไม่น่าดูหนูก็สลดใจฝ่อห่อเหี่ยว ทนดูความไม่สวยไม่งามไม่ไหวค่ะ หนูไม่อยากเป็นหมออะไรทั้งนั้น พวกเราพูดกันคนละภาษา หนูเลยไม่มีอะไรจะคุยด้วยเวลาเจอพวกเขาพ่อลูก หนูไม่ได้มึนตึงไม่ได้อิจฉาน้อง ส่วนเรื่องที่แม่จะให้ทุนการศึกษากับยัยทิชานั่นเรียนต่อหมอเมืองนอกปริญญาโทก็ตามใจแม่ค่ะ การส่งเสริมการศึกษาเป็นเรื่องที่ดีได้บุญได้กุศล หนูไม่ว่าค่ะแม่” “ยังอีกตั้งหลายปีกว่าทิชาจะเรียนจบหมอในเมืองไทยไว้ค่อยคิดกันไป ตอนนี้แม่แค่ดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายในการเรียนถ้าพวกเขาขาดเหลือเงินไม่พอใช้จ่ายในการเรียนยังไงแม่พร้อมจะช่วยเหลือเขา ว่าแต่แม่เห็นมิ่งขวัญไหว้ลูกสาวแม่ก่อนทุกครั้ง แต่ลูกเมินเชิดหน้าใส่เขาแบบนั้นผู้ดีมีมารยาทเขาไม่ทำกับคนที่เป็นผู้ใหญ่กว่าเรานะลูก อย่าเห็นว่าเขาเคยเป็นคนรับใช้เรา ให้ไหว้โดยคิดเสียว่าเป็นการไหว้ขอบคุณที่เขาคอยดูแลปรนนิบัติพ่อของเรามานาน ส่วนทิชาเขาเป็นน้องสาวเรา เขาไหว้ลูกแม่ ลูกควรรับไหว้ตามมารยาทของคนเป็นพี่ อย่าทำเป็นเหมือนไม่นับญาติกับเขามันดูไม่ดี” “หนูไม่ได้คิดว่ามิ่งขวัญเป็นคนรับใช้เรา แต่เมื่อก่อนที่หนูไม่ไหว้เขาเพราะคิดว่าเขาไม่มีความดีพอที่หนูจะไหว้ เขาเป็นชู้เป็นผู้หญิงเลวร้ายไร้ยางอายแย่งผัวของคนอื่น เขาแย่งพ่อไปจากหนูกับแม่ แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้วเมื่อเขาได้เป็นเมียถูกต้องตามกฎหมายออกหน้าออกตาของพ่อ หนูก็จะไหว้เขาตามที่แม่บอกค่ะ” “ดีแล้วลูกสาวแม่” ผู้เป็นแม่โอบกอดบุตรสาว จากนั้นจึงหยิบกล่องเครื่องเพชรกล่องใหญ่มาวางเบื้องหน้า แล้วค่อยเปิดฝากล่องให้ดูสิ่งสุดสวยหรูงามตาเป็นของมีค่าราคาแพงนับหลายล้านบาท “วันพรุ่งนี้มีตักบาตรพระตอนเช้าและเลี้ยงพระเพล ทำบุญบ้านที่ตึกใหญ่นี่ มีชุดไทยให้ลูกใส่ ส่วนชุดหมั้นใส่ตอนเย็นเป็นชุดสีขาวเหมือนชุดเจ้าสาวแบบสากล เหมาะกับเครื่องเพชรชุดนี้สร้อยคอทับทิมล้อมเพชร ต่างหูเพชรกับสร้อยข้อมือฝังเพชรและแหวนเพชรสองกะรัต แม่ให้ลูกสาวแม่จ้า” เพชรเลอค่าอมตะเป็นประกายวิววับสะท้อนกับแสงไฟภายในห้อง ชยามองอย่างพึงพอใจในของสวยงามล้ำค่าที่ได้ตกมาเป็นสมบัติของตนเอง “มันสวยงามมากค่ะแม่” มารดาลูบแผ่นหลังของบุตรสาว พูดปลอบประโลมไม่ว่าบุตรสาวจะอยากแต่งงานกับคู่หมั้นของตนหรือไม่อยาก “ความรักสร้างได้นะลูก หากเป็นเนื้อคู่กันแล้วแม่เชื่อว่าไม่แคล้วต้องรักจนได้ เมื่อจีรารักลูกแม่จริงจังมั่นคง ลูกควรถนอมน้ำใจเขาอย่าคิดตัดรอน ถ้าหมั้นกันแล้วอย่าคิดถอนหมั้น ถ้าได้แต่งงานกันอย่าคิดเลิกรา จะได้อยู่กับเขาไปจนแก่เฒ่าเป็นคู่ชีวิตกันตลอดไป” ชยายิ้มจางๆ ไม่รู้อะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต แต่เพื่อความสบายไม่อยากให้มารดาเป็นห่วงชีวิตในภายหน้าของเธอมากนัก เธอจึงพยักหน้าและรับคำ “ค่ะแม่” =-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-= . ..........ชยาได้นอนหลับไปตั้งแต่หัวค่ำถึงได้ตื่นนอนตอนกลางดึกประมาณตีสามเศษ คิดถึงหน้าคาคบ หลังจากพิธีหมั้นเขาคงจะจากไป ให้อาลัยอาวรณ์ไม่อยากให้เขาจากไป อยากทำให้เขาจดจำเธอไว้ไม่ลืมจึงคิดว่าน่าจะทำอะไรสักอย่างเพื่อให้เขาได้เห็นเป็นครั้งสุดท้ายก่อนอำลา ไปเปิดประตูตู้เสื้อผ้าเลือกชุดที่สวยงามโปร่งบางเหมือนชุดเต้นระบำเข้ากับถุงน่องปักคริสตัลเจียระไนแพรวพราว เธอจะใส่มันเป็นชุดสุดท้ายในงานเลี้ยงฉลองหมั้นตอนค่ำ เดินลงชั้นล่างไปยังห้องคาราโอเกะที่อยู่ติดกับห้องโถงซึ่งเป็นสถานที่จัดงาน เปิดเพลงจังหวะเต้นรำที่ไม่มีเนื้อร้องความยาวไม่เกินสองนาทีและฝึกเต้นรำ ท่าเต้นตามใจนึกไปให้เข้ากับจังหวะเพลงคล้ายระบำหน้าท้องที่ค่อนข้างเซ็กซี่ =-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-= . ..........ตีห้าครึ่งช่างแต่งหน้าทำผมมาแต่งตัวให้ชยาและดูแลจีราด้วย ชยาใส่ชุดไทยประยุกต์ทำจากผ้าไหมสีชมพูแขนกระบอกยาว จีราใส่ชุดสูทสีชมพูอ่อนสีเดียวกันกับชุดของชยา เจ็ดโมงเช้าชยากับจีราออกไปยืนใส่บาตรพระหน้าประตูบ้านใหญ่ ซึ่งนิมนต์พระมาบิณฑบาตเก้าองค์ บรรดาคนรับใช้ได้จัดเตรียมอาหารคาวหวานสำหรับใส่บาตรและมาคอยช่วยกันหยิบจับของทำบุญช่วยอำนวยความสะดวกให้ทั้งชยากับจีรา งานช่วงเช้าผ่านไปได้โดยราบรื่นดี ช่วงสาย... พวกญาติของจีราอย่างเช่นลุงป้าน้าอาและคนบ้านตระกูลเหมันตราพากันขับรถเข้ามาจอดยังลานที่เตรียมไว้สำหรับจอดรถ เพื่อร่วมงานทำบุญบ้านเลี้ยงพระเพล ส่วนพวกผู้คนละแวกบ้านใกล้เรือนเคียงที่จีราเพิ่งไปทำความรู้จักก็มาร่วมงาน ห้องโถงใหญ่ ทางเข้าทำเป็นซุ้มโค้งประดับดอกไม้สวยงาม พื้นปูพรมทอลายอย่างหนาและจัดที่นั่งบนพื้นเป็นเบาะนวมมีพนักพิง ส่วนที่นั่งของพระสงฆ์ถูกยกพื้นสูงขึ้นมาพอประมาณให้สะดวกต่อการถวายภัตตาหารเพล มีโต๊ะบุฟเฟ่ต์อาหารกลางวันสำหรับเลี้ยงแขกเหรื่อที่มาในงาน ไม่ใช่มีแต่ญาติทางฝ่ายบิดามารดาของจีราเท่านั้นที่มาในงาน ยังมีเพื่อนร่วมพรรคการเมืองของบิดามาร่วมงานด้วย ถึงแม้เจ้าของงานอย่างจีราจะอยากจัดงานหมั้นแบบเป็นส่วนตัว เชิญเฉพาะคนกันเองแต่จำนวนคนที่ได้รับเชิญกลับมีมากราวกับเป็นงานใหญ่คล้ายงานแต่งงานเลยทีเดียว ห้องรับแขกใหญ่ที่ติดกับห้องโถงมีโซฟายาวรองรับจำนวนผู้คนได้สิบกว่าคนนั้นแน่นขนัดจนมีคนต้องยืนเดินกัน เก้าอี้เสริมถูกนำมาใช้ ห้องต่างๆ บริเวณชั้นล่างถูกเปิดออกใช้งานให้แขกเหรื่อได้เดินดูชมและเข้าไปนั่งเล่นกัน ไม่ว่าจะเป็นห้องคาราโอเกะ ห้องโฮมเธียร์เตอร์ ห้องแกลเลอรี่ภาพวาดสมัยเรียนของชยา ห้องยิมออกกำลังกาย ห้องสปาที่มีเตียงนวด ส่วนชั้นสองมีห้องสมุดอิเล็กโทรนิกส์กับห้องประชุม แล้วถึงเป็นห้องนอนสำหรับรับรองแขกเจ็ดถึงแปดห้อง ส่วนชั้นสามถูกสงวนไว้เป็นโซนส่วนตัวของเจ้าของบ้าน มีห้องนั่งเล่น ห้องแต่งตัวซึ่งเก็บเสื้อผ้าจำนวนมากของจีราแยกเป็นสัดส่วนกับเสื้อผ้าของชยา และห้องนอนใหญ่หกห้อง ตลอดจนถึงห้องบันไดทางขึ้นไปชั้นสี่ดาดฟ้าถูกล็อคปิดประตู ส่วนห้องของชั้นสามส่วนที่พอเปิดให้เข้าไปเล่นได้คงมีแต่ห้องสนุ้กเกอร์เท่านั้น งานเลี้ยงพระเพลเก้าองค์เสร็จสิ้นลง ปิดท้ายด้วยการนิมนต์พระคุณเจ้าผู้เป็นหัวหน้าเดินขึ้นไปเจิมหน้าห้องสำคัญต่างๆ อย่างเช่นห้องประชุม และให้ขึ้นไปยังห้องพระที่ชั้นสี่เพื่อทำพิธีเจิมและปะพรมน้ำพุทธมนต์ ช่วงบ่ายแขกเหรื่อที่มาร่วมงานทำบุญบ้านบางส่วนทยอยกลับกันไปบ้าง คงเหลือแต่ญาติสนิท คนสำคัญอย่างสกลกับชนิดาบิดามารดาของจีรา พวกเขาได้เตรียมสินสอดทองหมั้นไว้สำหรับบุตรชาย พวกคนรับใช้ในบ้านและคนของทางภัตตาคารอาหารจีนเริ่มเข้ามาจัดการเก็บข้าวของภายในห้องโถงใหญ่ และตั้งโต๊ะจีนเพื่อรองรับงานเลี้ยงฉลองหมั้นในช่วงเย็น จีรากับชยาและบิดามารดาชยาได้เปลี่ยนเสื้อผ้าพักผ่อนบ้างก่อนจะถึงช่วงเย็น =-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-= . ..........ชยาใส่ชุดกระโปรงยาวเข้ารูปผ้าลูกไม้โปร่งบางสีขาวตั้งแต่หน้าอกต่อกับแขนเสื้อยาว ชุดเครื่องเพชรที่มารดาให้มาสวมใส่ดูเปล่งประกายแพรวพราววิบวับยามสะท้อนต้องกับแสงไฟจากแชนเดอร์เลียคริสตัลประดับเพดาน ใบหน้าของชยาสวยเด่นกว่าใครอยู่แล้ว ในงานนี้มีทั้งเพชรนิลจินดาประดับเสื้อผ้าอาภรณ์แสนสวยเลอเลิศยิ่งส่งเสริมให้เธอโดดเด่นดูสง่างดงามราวกับนางฟ้ามาจากสวรรค์นั่นเลย จีราใส่สูทสีขาวเชิ้ตตัวในสีขาวจับจีบระบายโดยรอบทั้งคอเสื้อและแขนเสื้อด้วยผ้าไหมแก้วเนื้อใสบาง ผูกริบบิ้นหูกระต่ายสีแดงโดยรอบตรงคอเสื้อ คาคบแต่งตัวแบบเดียวกับจีราทุกอย่าง ต่างกันตรงสีของริบบิ้นรอบคอสีชมพูหวาน และสวมใส่ต่างหูตรงใบหูซ้ายเป็นสีเงินวาววับเหมือนสร้อยยาวระโยงมีวงหนีบติดกับขอบใบหูห้อยระย้าเป็นจี้รูปหัวใจสวยงามรับกับใบหน้าหล่อแบบหวานๆ ของคาคบ ทำให้ใครๆ จ้องมองกันแทบไม่กระพริบตา ทั้งที่เป็นงานหมั้นแต่สองหนุ่มนั้นดูสมาร์ทสุดหล่อเลิศราวกับเป็นเจ้าบ่าวทั้งสองคนอย่างแยกไม่ออกว่าคนไหนเป็นเจ้าบ่าวตัวจริงกับเพื่อนเจ้าบ่าว จีรากับคาคบยืนรอต้อนรับแขกอยู่ด้วยกัน ข้างซุ้มโค้งประดับดอกไม้บริเวณหน้าห้องโถงสถานที่จัดงาน แมกซิมกับนีลเป็นเพื่อนของจีราเดินทางมาร่วมงานในช่วงเย็น เช่นเดียวกับลีนินเธอมาพร้อมกับคุณหญิงยอดเพชรผู้เป็นมารดา เพื่อนสนิทรุ่นพี่รุ่นน้องของจีรากับชยาต่างทยอยมาร่วมงานในช่วงเย็นเช่นกัน ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญแต่ดันทุรังมาเองในฐานะเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัย ทั้งที่ฐานะแท้จริงคือศัตรูก็มากับเขาด้วยคือ ชวัลนั่นเอง สกลกับชนิดาตลอดจนจีราไม่หวั่นกลัวภัยหากใครจะมาก่อกวนให้ปั่นป่วนวุ่นวาย เพราะในงานนี้มีบอดี้การ์ดประจำตัวมาพร้อมกันด้วย และตำรวจนอกเครื่องแบบได้ถูกจีราร้องขอให้มาช่วยดูแลรักษาความปลอดภัยในงานช่วงนี้เป็นพิเศษโดยเฉพาะช่วงเปิดเผยของหมั้นซึ่งมูลค่านั้นนับหลายสิบล้านบาท พราวพรรณรายเดินร่อนไปทักทายเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยทุกคน บิดาของชยาที่เป็นศัลยแพทย์ชื่อประมุข รัตติมานนท์ มาพร้อมกับครอบครัวใหม่ ภรรยาจดทะเบียนสมรสชื่อมิ่งขวัญ และน้องสาวต่างมารดาคือทิชา คราวนี้ชยาเป็นฝ่ายยกมือไหว้มิ่งขวัญก่อนต่อจากได้ไหว้บิดาของตนแล้ว สายตาอ่อนโยนและรอยยิ้มบางๆ ที่มองสบตากันบ่งบอกให้รู้ได้ว่าเธอไม่ติดค้างในใจเรื่องภรรยาคนใหม่ของบิดา ต่อจากนั้นจึงมีการสนทนาลับเป็นส่วนตัวระหว่างพี่สาวน้องสาว “เพราะพี่ชยาเป็นคนสวยเป็นคนดังในมหาวิทยาลัย ฉันเคยได้ยินพวกเพื่อนพูดว่าพี่ชยาเป็นเลสฯ มีแฟนเป็นผู้หญิง ตอนนี้ต้องหมั้นกับผู้ชายพี่ชยาโอเคหรือ?” มันเป็นเรื่องเก่าที่ผ่านมาเมื่อไม่นาน ชยาสีหน้าเรียบเฉยก่อนตอบคำถามจากน้องสาว “พี่โอเคทิชา ไม่ต้องสงสัยหรอก” “แต่ไม่เห็นพี่ชยายิ้มเลย” ชยาเหลียวมองสองชายหนุ่มรูปหล่อที่ยืนอยู่ไม่ไกล เห็นเขาทั้งสองคนคุยทักทายแมกซิมกับนีลที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะนั้น ก่อนจะหันมาตอบน้องสาว “คงเพราะพี่เหนื่อยมาตลอดวันน่ะเลยยิ้มไม่ค่อยออก” ผละห่างจากน้องสาวมาได้ ถึงได้มีมุมส่วนตัวนั่งคุยกับลีนินที่โต๊ะ ชยาต้องตอบคำถามลีนินคล้ายคลึงกัน “ชยาเธอโอเคหรือหมั้นกับพี่จีรา? ถูกบังคับใช่ไหม ฉันเสียใจที่ช่วยเธอไม่ได้” “ฉันโอเค...” ชยาตอบแบบสีหน้าเรียบเฉยอีกครา “เธอเพิ่งไปอยู่ที่เกาะนั่นได้เดือนเดียว แล้วกลับมาที่นี่ได้ยังไง” “พี่จีราตามหาฉันจนเจอ ใช้บอดี้การ์ดไปจับตัวฉันมา” “นั่นไงเธอถูกบังคับมา งานหมั้นนี่เธอต้องจำใจหมั้น ต่อไปจะต้องแต่งงานกับคนที่เธอไม่ได้รักอย่างพี่จีรา เธอจะไม่มีความสุขนะชยา” “ทุกอย่างได้วางกำหนดไว้หมดแล้ว ฉันไม่คิดเลิกล้มสิ่งที่ทุกคนทำเพื่อฉันหรอก ช่างมันเถอะ ฉันไม่ได้ไม่ชอบพี่จีรา ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้วลีนิน” “เธอชอบพี่จีรา?” ลีนินทวนคำทั้งสีหน้าแปลกใจ “มันเกิดขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้ ฉันไม่ปฏิเสธพี่จีราหรอก” “มันเกิดขึ้นได้ยังไง ...เหลือเชื่อ” “จะยังไงก็ช่างเถิด ใจคนเรามันเปลี่ยนแปลงกันได้” ลีนินมีสีหน้าสลดไปวูบหนึ่ง “ใจเธอเปลี่ยน? ...ถ้าอย่างนั้นเรื่องของเราเธอคงลืมมันลงอย่างรวดเร็วด้วยสินะชยา” “ลีนิน... ฉันขอโทษ แต่เรายังเพื่อนที่ดีต่อกันได้นะ” “นั่นสิ เราคงเป็นกันได้แค่เพื่อน” “เดี๋ยวพอเรียนต่อโทเธอจะต้องได้เจอเพื่อนใหม่ๆ อาจได้เจอใครที่ถูกใจกันเป็นคนสำคัญสำหรับเธอในอนาคตก็ได้ อย่าเสียใจกับเรื่องของเราเลยนะ” พูดปลอบประโลมผู้ที่กลายเป็นเพียงเพื่อนอีกคน พร้อมกับจับมือลีนินกุมไว้อย่างเบามือ เมื่อมีคนสงสัยว่าทำไมเธอไม่ค่อยยิ้มแย้มเหมือนไม่ยินดีกับการหมั้นในครั้งนี้ แต่เธอไม่มีคำตอบที่แท้จริงมอบให้ใคร คงได้แต่เก็บคำตอบนั้นไว้ในใจพูดบอกใครไม่ได้ ไม่ใช่เฉพาะชยาที่ไม่ค่อยยิ้ม จีราเองเป็นเช่นกันทั้งที่เขาสมหวังในความรักแล้วก็ตาม เขาเดินตรงเข้ามาหาชยาและขอตัวเธอไปจากลีนิน เพื่อพูดคุยกันลำพังด้วยสีหน้าหมองๆ “แมกซิมบอกว่าคาคบลากิจไม่มีกำหนดทั้งที่เพิ่งทำงานเดือนแรกยังไม่พ้นโปร ตามกฎได้ถูกให้พ้นสภาพพนักงานของบริษัทไปแล้ว” ชยาตาโตไม่รู้สึกเสียดายแทนคาคบ แต่กลับมีความหวังอยากให้คาคบมาทำงานในกรุงเทพฯ จะได้อยู่ใกล้ได้เจอกันไม่ต้องห่างจากกันไปไกล “ถ้าอย่างนั้นพี่จีราให้พี่คบมาทำงานในกรุงเทพฯ นี่ได้ไหม” “พี่ชวนคาคบแล้วบอกให้มาช่วยงานที่ร้านขายเพชรของแม่พี่ แต่คาคบทำเฉย ตอนนี้แมกซิมเสนองานใหม่ให้เป็นผู้ช่วย เสนอเงินเดือนให้สูงกว่าเงินเดือนเก่าหลายหมื่น และทำงานสบายมากไม่ลำบากเท่างานเก่าด้วย” “แล้วพี่คบว่ายังไง” “คาคบบอกโอเค มันน่าสนใจมาก” จากคำตอบนั้นเพียงพอให้ชยารู้ว่าคงหมดหวัง “พี่คบต้องเลือกงานที่มีเงินเดือนดีกว่าอยู่แล้วล่ะ” จีราที่มักเอาแต่ใจ อยากได้อะไรก็ต้องได้ แต่ตอนนี้กลับปลงใจไม่ได้เมื่อมันยากที่จะได้ในสิ่งที่อยาก... นอกจากพูดบ่นรำพึงรำพันขึ้นมาเปรยๆ ด้วยถ้อยคำที่ทำให้ใจชยาพลอยเฉาเหงาขึ้นมาด้วยอย่างช่วยไม่ได้ “ทำไมคนเราต้องได้อย่างเสียอย่างนะ” =-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-= . ..........พิธีหมั้นเริ่มขึ้นในห้องรับรองแขก บิดามารดาของจีราฝ่ายเจ้าบ่าวกับบิดามารดาของชยาซึ่งคือคุณหญิงจันทร์เจ้ากับคุณคชาทองเป็นตัวแทนฝ่ายเจ้าสาว ฝ่ายเจ้าบ่าวส่งมอบของหมั้นให้กัน โดยเปิดเผยออกมาเป็นเงินสดสิบล้านบาท ทองคำแท่งน้ำหนักแปดร้อยกรัม ใบหุ้นอีกมูลค่าแปดล้านบาทและชุดเครื่องเพชรชุดใหญ่มูลค่าไม่ต่ำกว่าสามสิบล้านบาท ไม่มากไม่น้อยเกินไปสำหรับเป็นของหมั้นระดับเศรษฐีกับผู้ดีมีชื่อเสียง จีราสวมแหวนหมั้นเพชรสามกะรัตใส่ให้ในนิ้วนางข้างซ้ายของชยา และได้หอมแก้มเธอเบาบางโดยต่างยิ้มให้กันจางๆ และให้ช่างภาพถ่ายรูปหมู่ร่วมกันทั้งสองครอบครัว คาคบรู้สึกหมดห่วงในตัวคนที่ตนรัก เมื่อเธอได้คนดีที่รักจริงอย่างจีราเป็นคู่หมั้นหมายที่สมน้ำสมเนื้อกัน อีกไม่นานจะได้แต่งงานเป็นคู่ชีวิตอยู่ร่วมกันตลอดไป น้ำตาคาคบคลอระคนกันไปทั้งเศร้าเหงาในตัวเองและยินดีกับเพื่อนรักทั้งสองผู้เป็นคู่บ่าวสาว =-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-= . อ่านเนื้อเรื่องย่อกันค่ะ https://www.readawrite.com/c/f7113cd9c27e15789fe0c5ccec845dff https://www.tunwalai.com/chapter/2636160/เนื้อเรื่องย่อ https://my.dek-d.com/aunnan/writer/viewlongc.php?id=1756847&chapter=39 มีอีบุ๊กให้ดาวน์โหลด https://www.mebmarket.com/ebook-80855-เพื่อนรักปรารถนา โปรดกดไลค์เพจนิยายไตรติมา https://www.facebook.com/oranamarinlove หาอ่านเพิ่มเติมได้ https://www.readawrite.com/a/sZ2v24-เพื่อนรักปรารถนา https://my.dek-d.com/aunnan/writer/view.php?id=1756847 https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=oranamarinlove&group=8 https://www.hongsamut.com/fiction/2515/เพื่อนรักปรารถนา+LGBTQ https://www.niyayrak.com/novels/ephuuenrakpraarthnaa-lgbtq https://www.tunwalai.com/story/228816/เพื่อนรักปรารถนา_lgbtq https://home.love-stories.net/lovestories/viewnovel/25385 .
|
สมาชิกหมายเลข 2795671
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] นามปากกา... ไตรติมา เขียนนิยายหลากหลายแนว รักหญิงชาย วาย Yaoi LGBTQ ผี แฟนตาซี Sci-fi ดราม่า คอมเมดี้ ฯลฯ
Group Blog All Blog
Friends Blog Link
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
