นิยายรักหลากหลายแนว by ไตรติมา
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
เพื่อนรักปรารถนา Chapter 24 คู่กันมาแต่ชาติไหน by ไตรติมา “เธอเคยพูดจะไม่เก็บความสาวไว้ให้เขาคนนั้นถ้าเธอจะเสียมันไปขอให้ฉันได้ไหม ฉันคือเพื่อนที่เธอวางใจได้ไปตลอดกาลจะไม่ทำให้เธอเสียใจเหมือนเขาคนนั้น เขาเป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อส่วนเธอมีเพื่อนหญิงที่ถูกใจหลงรัก ลังเลเรื่องรักกับเพศไหน ![]() นิยายไบเซ็กชวลเกย์ รักสามเส้า [หญิงxชาย & ชายxชาย] Chapter 24 คู่กันมาแต่ชาติไหน..........ชยาให้เหนื่อยใจกับการรอคอยตำรวจที่แจ้งความไปเมื่อตอนสาย แต่ตำรวจท้องที่เพิ่งมาถึงบ้านนี้ในตอนก่อนเวลาอาหารเย็น “สวัสดีครับคุณชยา แหม... หน้าตาสวยอย่างนี้นี่เองเมียคุณจีรา” ผู้กำกับกล่าวทักทายโดยรวมและยิ้มหัวให้จีราซึ่งอยู่ในฐานะประมุขของบ้าน “ฉันไม่ใช่เมียเขานะคะคุณตำรวจ เขาโกหกค่ะ เขาหน่วงเหนี่ยวกักขังฉัน ไม่ปล่อยให้ฉันออกจากบ้านนี้ ฉันต้องการกลับบ้านฉันค่ะ” โจทย์ในข้อหาหน่วงเหนี่ยวกักขังผู้แจ้งความรีบแสดงตัวพร้อมกับปฏิเสธความสัมพันธ์กับผู้ตกเป็นจำเลย “ที่นี่ล่ะบ้านใหม่ของเธอ” “คุณหญิงแม่ของเมียผมรวยเป็นเศรษฐีที่ดินมีบ้านหลายหลังครับ เธอเป็นลูกสาวเลยจำไม่ได้ว่าบ้านไหนเป็นบ้านเธอบ้าง” จีราพูดกับเธอก่อนจะพูดกับตำรวจสองนายที่นั่งอยู่ในห้องรับแขกด้วยกัน จากนั้นได้นำเอกสารหลักฐานต่างๆ ให้ตำรวจดู เช่น โฉนดที่ดินของบ้านหลังนี้มีชื่อคุณหญิงจันทร์เจ้ามารดาเธอมีชื่อร่วมเป็นเจ้าของกับจีรา ทะเบียนบ้านฉบับจริงมีชื่อเธอและแม่แสดงความเป็นแม่ลูกกัน “เหลือเวลาอีกไม่ถึงปี ปีหน้าเราจะจัดพิธีแต่งงานกันพร้อมกับทำบุญบ้านใหม่ที่นี่ แม่เธอจะโอนเปลี่ยนชื่อให้เธอเป็นเจ้าของบ้านและที่ดินที่นี่ร่วมกันกับผม ที่นี่เป็นที่ดินเก่าของทางคุณหญิงแม่ยายผมมีเนื้อที่ประมาณห้าไร่กว่า ทางบ้านผมออกค่าก่อสร้างแปดสิบกว่าล้าน ส่วนคุณหญิงแม่ของเธอออกเงินร่วมด้วยอีกสี่สิบล้าน” “ถ้าอย่างนั้นแสดงว่าคุณชยาเป็นเจ้าของบ้านคนหนึ่ง มาแจ้งความข้อหาว่าถูกหน่วงเหนี่ยวกักขังอยู่ในบ้านของตัวเองนี่มันออกจะตลก แถมจำบ้านของตัวเองไม่ได้นี่ยิ่งตลกใหญ่” ผู้กำกับพูดกลั้วหัวเราะกับตำรวจผู้ช่วยและจีรา มันทำให้เธอรู้สึกว่าได้กลายเป็นตัวตลกน่าขายหน้า บอดี้การ์ดของจีราถูกใช้ไปตามตัวคนรับใช้ของบ้านมารวมตัวกันทั้งหมดเกือบยี่สิบคน รวมทั้งบอดี้การ์ดของจีราทั้งสี่คนเข้าไปด้วย “พยานมาแล้วครับ ทุกคนบอกว่าคุณชยาไม่ได้ถูกหน่วงเหนี่ยวกักขัง คุณชยาเป็นคู่หมั้นของคุณจีราและปีหน้าจะแต่งงานกันแน่นอน ที่นี่เป็นเรือนหอต่อไปคุณจีรากับคุณชยาจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันที่นี่ครับ” “มีทั้งหลักฐาน มีทั้งพยานเป็นสิบๆ คนขนาดนี้ ข้อหาหน่วงเหนี่ยวกักขังที่คุณชยากล่าวหาคงจะไม่มีผลแล้วล่ะครับคุณจีรา” เหมือนเป็นคำตัดสินจากผู้กำกับ ซึ่งนายตำรวจพยักหน้ายอมรับเช่นกัน “ยังมีอีกข้อหาหนึ่งที่เธออยากจะกล่าวหาผมคือ ข้อหาข่มขืนจิตใจเธอ” พร้อมกันคำกล่าวนั้นสายตาคมวาวของเขาหันมามอง ยิ้มกรุ้มกริ่มน่าหมั่นไส้ให้เธอ “ความจริงผมให้อิสระกับเธอเห็นว่ายังไม่ได้เข้าพิธีแต่งงาน ถึงเราจะอยู่กินด้วยกันก่อนแต่งและเธอเป็นเมียผมแล้ว ผมอนุญาตให้เธอแยกห้องนอนกันได้ ผมไม่เคยทำร้ายร่างกายเธอเลย แค่กอดนิดหอมหน่อยตามประสาคนรักกัน แต่เธอขี้งอนไม่ค่อยยอมผมเลยพาลหาเรื่องจะแจ้งความ ปล้ำก็ไม่เคยปล้ำผมรอเธอเต็มใจ อันนี้ผู้หมวดต้องเห็นใจผมนะครับ ผมมีเมียขี้งอนเอะอะไม่พอใจอะไรก็ขู่ผมจะแจ้งตำรวจจับผัวตัวเอง” ถึงตอนนี้ชยาอายก้มหน้า ไม่กล้าพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาแม้เขาจะโกหกถึงเพียงไหน ร่องรอยจางๆ บริเวณลำคอเธอที่โดนเขาปล้นจูบยังคงหลงเหลืออยู่เป็นหลักฐานแต่เธอไม่กล้าแม้แต่จะอ้างเอ่ยถึงมัน “คุณหนูเคยบอกฉันเสมอว่ารักนับถือคุณจีราเหมือนเป็นพี่ชายคนหนึ่ง แต่เห็นมาเยอะที่พูดว่านับถือเป็นพี่น้องกันแต่งงานมีลูกมีหลานกันไปหลายคู่แล้ว คุณหญิงกับคุณจีราเคยพาคุณชยาไปดูดวงกับอาจารย์ที่นั่งทางในดูได้ตอนนั้นฉันได้ติดตามไปด้วย เขาบอกว่าเป็นเนื้อคู่กันมาแต่ชาติปางก่อน เป็นคู่สร้างคู่สมคู่บุญบารมีที่เคยทำบุญร่วมกันมา ชาตินี้ถึงได้มาเจอกันและร่วมสร้างบุญทานการกุศลช่วยเหลือสังคมทำประโยชน์ช่วยเหลืองานมูลนิธิของคุณหญิงด้วยกันมาตลอด ฉันเอาใจช่วยคุณจีรานะคะอยากให้ได้แต่งงานกับคุณหนูชยา” คนเคยเป็นแม่นมของคุณหญิงจันทร์เจ้าปัจจุบันอายุหกสิบกว่าแล้วเป็นคนกล่าวให้ทุกคนได้ฟังกัน “ผมรักชยามากนะครับผู้กำกับ ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ที่ไหนผมคิดถึงเธอเสมอ ของฝากจากอังกฤษตอนที่ผมไปเรียนต่อปริญญาโทมีส่งให้เธอตลอด แบบบ้านหลังนี้ผมได้ให้สถาปนิกคนไทยที่ไปเรียนต่อโทที่อังกฤษออกแบบให้ ผมคิดจริงจังหวังแต่งงานกับเธอถึงได้คิดสร้างเรือนหอหลังนี้ พอนำแบบมาให้คุณหญิงแม่ยายดูเป็นที่พอใจถึงได้เริ่มก่อสร้าง ทุกอย่างได้เตรียมดำเนินการมานานเป็นปีแล้วเพื่อเธอที่ผมรัก ผมทำโดยไม่ได้บอกเธอ เธอเลยไม่รู้ว่าผมรักเธอมากแค่ไหน” ปฏิเสธไม่ได้ว่าวูบหนึ่งชยาให้รู้สึกซึ้งใจในตัวเขา นายตำรวจที่มารับแจ้งความจากเธอกลายเป็นเหมือนมาเป็นพยานรักรับฟังคำสารภาพรักจากปากจีราพร่ำพรรณนาว่าเขารักเธอมากเพียงใด จีราไม่เคยพูดบอกรักเธอตรงๆ ไม่เคยคุกเข่าขอแต่งงานอย่างโรแมนติค ไม่เคยมาสวมแหวนหมั้นใส่นิ้วนางข้างซ้ายมือเธอ แต่ทุกอย่างเขาได้คิดและกระทำล้ำหน้าไปยิ่งล้นเกินกว่าคำพูดมากมาย “น่าดีใจแทนคุณชยาที่ได้มีคนดีที่รักจริงอย่างคุณจีราเป็นคู่ครอง เขารักคุณมากขนาดนี้มีเรื่องอะไรก็อย่างอนกันเลยครับ แต่ว่าคู่ที่งอนกันบ่อยถ้าได้แต่งงานกันไปเขาว่าจะได้ลูกดกนะครับ ขนาดมีลูกหัวปีท้ายปีกันเลยทีเดียว” ผู้กำกับหันไปหัวเราะแบบรู้ใจกันกับนายตำรวจที่นั่งอยู่ด้วย “คุณชยากับคุณจีราเหมาะสมกันทุกอย่าง ทั้งสวยทั้งหล่อถ้ามีลูกคงออกมาสวยงามน่ารักน่าเอ็นดู อยากให้ทั้งคู่ได้แต่งงานกันเร็วๆ จังเลยค่ะ” พี่เลี้ยงของชยาเป็นคนพูดคำนี้ออกมากับเพื่อนคนใช้ด้วยกัน “ตอนคุณชยาเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่งคุณจีราคอยขับรถตามรับตามส่งทุกเช้าเย็น ผมเห็นคุณจีรามองคุณชยาแล้วคิดว่าถ้าเป็นเนื้อคู่แล้วคงไม่แคล้วคลาดกันไปได้ เวลาคุณจีรามองคุณชยามันหวานมาก ดูออกเลยว่ารักคุณชยาครับผมขอรับรอง” เมื่อก่อนชยาไม่ชอบมองสบตาของจีราและไม่ชอบสังเกตอะไรในแววตาเขา เพราะไม่เคยนึกคิดพิศวาสอะไรในเพศชาย เธอจึงไม่เคยเห็นอย่างที่คนขับรถบอก แต่ไม่ใช่ในทุกวันนี้ที่เธอเริ่มได้เห็นความหมายในแววตาหวานชวนหวามใจของเขา และมันกำลังสั่นคลอนในหัวใจเธอได้ไม่น้อย คาคบมองดูรู้ว่าคนรับใช้ของชยาทุกคนต่างยอมรับจีราในฐานะคู่หมั้นของเจ้านายสาวคนสวยของพวกตน จนบางคนเอาใจช่วยเชียร์กันอย่างออกนอกหน้า นับดูด้วยสายตาจำนวนคนรับใช้ของชยามีทั้งหมดสิบสี่คน เฉพาะเงินเดือนคนรับใช้ในแต่ละเดือนเรือนแสนเกือบสองแสนบาท ถ้าไม่ใช่คนรวยจริงคงไม่มีปัญญาจ่ายเงินเดือนมากเท่านั้นได้ ลำพังตัวเองมีเงินเดือนเพียงหยิบมือเดียวไม่ถึงเสี้ยวเงินแสนคงไม่มีบุญวาสนาจะจ้างคนรับใช้มากมายเท่านี้ได้ มองดูจีราลูกนักการเมืองผู้ร่ำรวยเป็นเศรษฐีปักษ์ใต้แล้วคิดได้คำเดียวว่าเขาเหมาะสมกับชยาลูกสาวคุณหญิงผู้ดีเก่า ‘รักของเราไม่มีทางสมหวังได้ เราควรสนับสนุนคนที่เขารักเธอจริงและเหมาะสมคู่ควรกัน’ คาคบคิดเช่นนั้น ขณะมองหน้าหญิงสาวที่เขารักอย่างทอดอาลัยก่อนจะกล่าวคำใดออกไป “จริงครับ จีรารักชยามาก เขายอมทุ่มเททำทุกอย่างเพื่อให้เธอรัก อยากทำให้เธอยิ้มอย่างมีความสุข เขาเคยขอให้ผมช่วยดูช่วยแนะนำเวลาเขาซ้อมเต้นและร้องเพลงรักเพื่อเธอ” ชยาไม่คาดคิดว่าจะได้ยินคำพูดเหล่านี้จากปากคาคบ น้ำตาร่วง... มันมากกว่าความซึ้งใจ ความรู้สึกอะไรแบบนี้? คนที่เธอรักเป็นคนบอกเองว่าผู้ชายอีกคนรักและทุ่มเททุกอย่างเพื่อเธอ ทั้งที่ตัวเขาเองบอกเสมอรักเธอเท่าชีวิตของเขา ...เจ็บปวด ใจของชยาเหมือนเจ็บปวดแทนคนที่เธอรัก รู้ในใจเขาคงเศร้าที่ยังมีผู้ชายอีกคนรักเธอมากไม่แพ้ตัวเขา “ร้องไห้ทำไม ...ชยา” จีราหันมาถามน้ำเสียงแผ่วราวกับเขาใจหายที่ได้เห็นน้ำตาเธอ “มันซึ้งอ่ะพี่จีรา” ไม่มีคำกล่าวใดจะเอ่ยออกจากเรียวปากรูปกระจับ วงแขนแข็งแกร่งแห่งชายกอดกระชับกับร่างบอบบางของสาวคู่หมั้น และจุมพิตแผ่วเบาดูดซับเปลือกตาบางๆ ที่ฉ่ำคลอน้ำตาอย่างทะนุถนอมเหลือประมาณ ทุกคนที่ดูอยู่ในที่นี้ได้เห็นฉากรักซาบซึ้งตรึงใจของชายหนุ่มผู้ทุ่มเทในรักได้สัมฤทธิ์ผล ทุกคนแจ้งประจักษ์รักแท้จริงจากใจของเขาที่เฝ้าสร้างทำมาตลอดระยะเวลายาวนาน แต่ไม่มีใครสักคนจะสนใจหรือเห็นแววตาเศร้าในใบหน้าหม่นเหงาของคาคบเหมือนชยา ‘สงสารพี่คบจับใจ แต่จะทำอย่างไรได้ท่ามกลางวงล้อมของผู้คนรอบกาย’ ชยาได้เพียงแต่นึกอยู่ในใจ ลึกๆ ในใจเริ่มรู้ซึ้งถึงความระทม รักไม่สมหวังไปเสียทั้งหมดเมื่อมีรักสองครองความเศร้า... ชายหนึ่งบอกทั้งชีวิตจิตใจเกิดมาเพื่อรักเธอ ทุ่มเททำทุกอย่างเพื่อเธอ กับอีกชายหนึ่งบอกรักเธอมากมายทั้งชีวิตของเขายอมตายแทนเธอได้ และเขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้ทั้งตัวและหัวใจรักจากเธอ ‘จีรากับคาคบ’ สองชื่อนี้ที่ทำให้ในใจเธอทรมาน ..........พราวพรรณราย บุตรสาวคนเดียวของคชาทอง วิจิตรจักรา เมื่อบิดาแต่งงานใหม่กับคุณหญิงจันทร์เจ้า ถึงได้ร่วมเป็นครอบครัวเดียวกันกับ ชยา รัตติมานนท์ ซึ่งใช้นามสกุลของบิดาที่เป็นอดีตสามีเก่าของคุณหญิง และได้มีน้องชายเล็กๆ วัยสี่ขวบเศษร่วมกัน “สองทุ่มกว่า... มาทำไมพี่พราว พี่จีราเรียกมาหรือ” ชยามองนาฬิกาฝาผนัง ก่อนเอ่ยถามคนในครอบครัวแต่อยู่ต่างบ้านและหันมาถามจีราด้วย “เปล่า” จีราปฏิเสธ เขาเพิ่งโทรคุยด้วยเฉยๆ ไม่ได้ชักชวนอันใด ดังนั้นพราวพรรณรายจึงกลายเป็นแขกที่ไม่ได้รับเชิญของบ้าน “พวกเราครอบครัวเดียวกัน ว่าจะมานอนค้างด้วยสักคืนสองคืนเป็นไรไป ไม่เห็นต้องรอเจ้าของบ้านเชิญชวน” เจ้าของริมฝีปากอิ่มยิ้มแย้มแก้มแตก ตรงรี่เข้ามากอดคอจีราอย่างสนิทสนม แถมยื่นหน้าทำท่าจะจุมพิตแก้มหนุ่มหล่อสะอางองค์ จีรารู้ทันท่วงทีรีบเบือนหน้าทำคอยืดคอยาวหลีกลี้หนีริมฝีปากสาวแดงเถือกที่เคลือบทาลิปติกอย่างหนาแต่งหน้าเข้มจัด คนรักความสะอาดไม่อยากโดนจูบด้วยเกรงว่าเดี๋ยวแก้มจะเปื้อนสีลิปสติก “ไปนอนห้องนอนใหญ่ชั้นสามโน่น แต่ห้ามนอนห้องริมสุดสองห้องทั้งซ้ายขวานะ เพราะเป็นห้องเตรียมไว้ให้พ่อแม่ฉันกับพ่อแม่ชยา” เจ้าของบ้านสั่งการเพื่อผลักเธอให้พ้นภาระไป “แล้วคนใช้ฉันสี่คนให้นอนไหน ห้องนอนชั้นสองได้ไหม” พราวพรรณรายไม่วายห่วงใยผู้ติดตามของเธอหรือก็คือบรรดาผัวๆ นั่นเอง “ผัวเธอทั้งสี่คนห้ามนอนบนตึก ไปโน่นเรือนพักคนงานที่เป็นบ้านชั้นเดียวห้องแถวรอบตึกใหญ่โน่น ให้เลือกเอาจะนอนห้องไหนก็ได้ว่างอยู่หลายห้อง” ชยาไม่นึกหึงหวงผู้ที่เหมือนพี่สาวอย่างพราวพรรณราย ไม่กลัวว่าจะมามีความสัมพันธ์อะไรกับจีรา เพราะรู้ว่าในอดีตที่เนิ่นนานผ่านจีราเคยมีอะไรด้วยแล้วเบื่อหน่ายเลิกร้างจืดจางพิศวาสในตัวพี่สาวคนนี้ไปแล้วโดยไม่เหลือเยื่อใยอันใด จึงมั่นใจได้ว่าจะไม่เกิดถ่านไฟเก่าปะทุขึ้นมาใหม่ เนื่องจากความสัมพันธ์นั้นได้กลายขี้เถ้าผงธุลีไม่มีดีแล้ว ..........สามทุ่ม พราวพรรณรายอยู่ในชุดนอนเดินเยื้องกรายเข้ามาในห้องของชยาอย่างง่ายดายเมื่อประตูไม่ได้ล็อค “ว้าว... เซ็กซี่จริงชยา บราเซียร์สีพีชหวานกับอันเดอร์แวร์บิกินี่เตรียมจะไปอาบน้ำรึไง” ชยาอยู่ในชุดดังกล่าว ความจริงเธออาบน้ำมาแล้วตั้งแต่ตอนเย็น นี่ตั้งใจว่าจะไปนั่งแช่ในอ่างน้ำวนจากุชชี่บนชั้นดาดฟ้า กินลมชมวิวดาวเดือนในท้องฟ้าราตรี ประสาสาวอาร์ติสผู้มีอารมณ์สุนทรี “พี่พราวชุดนี้...” ชยาอ้าปากค้างกับชุดที่พี่สาวสวมใส่ “ไงจ๊ะถึงกับตะลึง ชุดนอนสุดยั่วยวนนี่มันกระแทกใจใช่ไหมน้องสาว” พราวพรรณรายมักหลงคิดไปเองว่าตัวเองสวยเลิศเลอเพอร์เฟ็ก ทั้งที่จริงชุดนอนนั้นมันโป๊เกินไปจนดูไม่งามเอาเสียเลย ชยามองกราดทั่วเรือนร่างพราวพรรณรายในชุดนอนคอป้ายแบบญี่ปุ่นหลวมๆ ตัวกระโปรงยาวผ่าด้านข้างผ่านสะโพกขึ้นมาถึงเอว ลำพังตัวเสื้อนั้นโปร่งบางจนเห็นเนื้อหนังแม้กระทั่งเม็ดนมปุ่มปมชัดเจน ยามเดินด้านข้างเปิดโชว์ให้เห็นแม้กระทั่งอันเดอร์แวร์จีสตริงซ้ำร้ายที่มันเล็กเสียเหลือเกินจนเห็นมีขนแพลมหลอมแหลมรอดออกมาสีดำรำไรดูคล้ายสาหร่ายพันธุ์ดกรกรุงรังไม่งามสักนิด แต่พราวพรรณรายกลับคิดว่าการไว้ขนดกทั้งเบื้องล่างรวมทั้งขนรักแร้นั้นเป็นความเซ็กซี่ ชยาส่ายหน้าให้กับความอุจาดนัยน์ตา แสร้งถามประชดและคาดเดาว่าเป้าหมายของพราวพรรณรายคือจีรา “จะแต่งตัวไปยั่วผู้ชายที่ไหน พี่จีรา?” “ทั้งสองหนุ่มหล่อนั่นล่ะ ...จีรากับคาคบ” ตอบแบบมั่นใจในตัวเอง แต่เดินตรงเข้ามารวบกอดรอบเอวของชยา ชยาออกจะคิดผิดไปเล็กน้อยไม่คาดหมายว่าจะมีรายชื่อคาคบรวมอยู่ด้วย ถ้าคิดจะยั่วจีรา ...ดูจากปฏิกิริยาเมื่อสักครู่ตอนจะจูบเขายังเมินหน้า แล้วยิ่งมายั่วในสภาพแบบนี้ไม่มีทางเลยที่จีราจะปลื้ม ถ้าไม่ถูกเขาผลักไสไล่ออกจากห้องนอนภายในห้านาทีให้มาไล่ตบหน้าเธอได้ ชยานึกพนันในใจ แล้วคิดไปถึงคาคบว่าจะมีปฏิกิริยาอย่างไรกับชุดนอนที่พราวพรรณรายสวมใส่... “พี่พราวไม่แก้ผ้าไปเลยล่ะถ้าจะยั่วพี่คบ หนุ่มรักธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอาจจะชอบก็ได้นา แล้วถ้ามีผีหื่นผีห่าเข้าสิงใจพี่คบอาจจะจับปล้ำเอาพี่พราวทำเมียก็ได้” ชยายุส่ง แต่เบื้องหลังถ้อยคำคือพูดประชดแดกดัน “ฮ้า... ถ้าเป็นอย่างนั้นได้ก็ดีซี่ นั่นล่ะปรารถนาที่สุด” แล้วชยาให้นึกแปลกใจที่พราวพรรณรายกลับกระชับอ้อมกอดตัวเธอให้แน่นยิ่งขึ้น ...ทำไม? “ผู้ชายสองคนนั้นเห็นเธอครั้งแรกพร้อมกันตอนเธอแช่น้ำในอ่างกลางแจ้งชั้นบนของตึกเล็ก ฉันรู้ว่าพวกเขาชอบมาค้างคืนที่ตึกของฉันเพื่อจะได้แอบดูเธอลงแช่ในอ่างน้ำและตอนขึ้นจากน้ำร่างกายเปล่าเปลือย” ชยายังไม่รู้จุดประสงค์ในการรำลึกถึงความหลังของพราวพรรณรายจะพูดขึ้นมาเพื่อหวังอะไร ยืนฟังไปนึกสงสัยในใจไป... “พวกผู้ชายอยากรู้จักเธอ บอกฉันให้ช่วยแนะนำให้รู้จักเธอฉันเลยทำตามใจพวกเขา พอพวกเขาได้เจอตัวเธอใกล้ๆ ฉันอ่านสายตาออกเลยว่าพวกเขาชอบเธอมากๆ โดยที่เธอไม่เคยนึกสนใจพวกเขาด้วยซ้ำ ในวันนั้นเธอแค่ยิ้มให้พวกเขาไปตามมารยาทผู้ดีเท่านั้น” “พี่พราวจะพูดถึงความหลังนั่นเพื่ออะไร” “คนหนึ่งเป็นเพื่อนรัก อีกคนหนึ่งกำลังจะเป็นสามีที่รัก ฉันในฐานะเสมือนพี่สาวของเธอเลยมาแสดงความยินดีกับเธอนะชยา อย่าลืมเรื่องราวของเราอย่างน้อยก็เคยคบกันถึงเธอจะหันไปชอบลีนิน แต่หลังจากเธอหมั้นกับจีรา ลีนินคงจะตัดใจจากเธอแน่ แต่ฉันจะยังคงอยู่รอคอยเธอ ให้ฉันเป็นชู้เป็นรักสำรองของเธอก็ได้ถ้าเธอยังรู้สึกชอบผู้หญิงอยู่” จำได้ถึงความหลังครั้งเก่าเคยคบเคยควงกันไปเดทกับพราวพรรณราย แต่วันนี้ในใจเธอไม่หลงเหลือความรู้สึกพิศวาสเก่าๆ เหมือนเธอไม่ได้ชอบผู้หญิงด้วยกันอย่างแต่ก่อน นับตั้งแต่ชยาจับได้ว่าพราวพรรณรายมีความสัมพันธ์สวาทกับจีราทั้งที่เคยบอกเธอเสมอว่าเป็นแค่เพียงเพื่อนกัน และนั่นเป็นความแค้นใจทำให้เธอจงเกลียดจงชังจีราที่แย่งแฟนเธอไป สาเหตุมาจากความหึงหวงพราวพรรณราย นี่คงอีกสาเหตุที่ทำให้เธอไม่เคยมีใจให้จีรา เมื่อเขาเข้ามาจีบเธอในช่วงที่เขามีความสัมพันธ์ซ้ำซ้อนซ่อนรักลับอยู่กับพราวพรรณราย ช่วงเวลาผ่านไปไม่นานเลย ความรู้สึกในหัวใจกลับเปลี่ยนแปลงแปรผันไปอย่างไม่น่าเชื่อตัวเองว่าจะเป็นไปได้ ใจลอยไปนึกถึงใบหน้าสวยงามของเขาผู้เป็นผู้ชายที่หล่อที่สุดในโลกของเธอ ...คาคบ เขาคือผู้เปลี่ยนแปลงความรู้สึกในใจเธอไปโดยสิ้นเชิงเมื่อได้อยู่ใกล้ชิดกับเขา “นี่ถ้าเธอได้แต่งงานกับจีราแล้วขอแบ่งให้กันมั่งนะ ขอฉันเป็นเมียน้อยเมียเก็บลับๆ ก็ได้” พราวพรรณรายกอดรัดซบหน้าแบบแก้มแนบแก้มกับชยาอย่างประจบ ขณะชยาทำหน้าไม่แยแสเพราะจีราคนนี้ไม่ใช่คนที่เธอหวงหึงเป็นหนึ่งในใจเหมือนอีกคน “ยกให้เลยไม่หวง แต่ถ้าจะให้ดีทำไมพี่พราวไม่แต่งงานกับพี่จีราซะเองเลยล่ะ ฉันจะได้ไปแต่งงานกับคนอื่น” “ฉันแต่งงานกับจีราไม่ได้หรอก เพราะจีราไม่เอาฉัน แต่ที่สำคัญที่สุดฉันมีคนที่ฉันคิดรักจริงหวังแต่งแล้วล่ะ” “หะ... ใครเหรอ อ้าว... แล้วบรรดาผัวๆ มากมายล้นเมืองของพี่พราวพวกเขาอนุญาต?” เรื่องอย่างนี้มันอดสงสัยไม่ได้จริงๆ กับผู้หญิงมากมายสามีโดยพฤตินัยอย่างพราวพรรณราย ชยาถึงต้องเอ่ยถาม “คาคบเพื่อนรักของชยาไง คนนี้ฉันรักจริงหวังแต่ง...” “อ๊าย! ไม่ได้นะพี่พราว ห้ามยุ่งกับพี่คบเด็ดขาด” เพราะเสียงอุทานลั่นอึงมี่ของชยาที่มาพร้อมกับคำห้ามปรามเป็นเครื่องแสดงความหึงหวงอย่างถึงที่สุดได้ดีทีเดียว เป็นอะไรที่พราวพรรณรายรู้ได้อย่างชัดเจนตั้งแต่ยังพูดไม่ทันจบประโยคด้วยซ้ำ “อุ๊ย... เสียงดังจริงชยา เล่นเอาตกใจหมด สงสัยเพื่อนเธอคนนี้สุดหวงใช่ไหมเนี่ย พวกผัวๆ ของฉันไม่มีปัญหาหรอก บอกไปหลายหนแล้วว่าสักวันฉันคงต้องแต่งงานไปกับใครสักคนที่เหมาะสมคู่ควร แต่จะไม่ทอดทิ้งผัวเก่าทั้งหลาย ยังคงเป็นผัวลับผัวเก็บไว้ไม่เลิกรา” “เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็นผู้หญิงคนไหนผัวเยอะแยะแบบที่พราว” มันไม่ได้เป็นคำชมอีกฝ่าย ชยาส่ายหน้าแบบว่าเหนื่อยแทน “ว่าแต่ชยานี่หวงคาคบขนาด... หรือว่าคิดจะแต่งงานกับพี่จีรา แล้วเก็บคาคบไว้เป็นกิ๊ก เลี้ยงไว้เป็นผัวเก็บก็ได้นาฐานะอย่างเราสามารถ” ท้ายประโยคจากปากคำของพราวพรรณรายคล้ายจะเป็นคำแนะนำ แต่ไม่น่านำมาปฏิบัติเป็นอย่างยิ่งเพราะนั่นจะสร้างความเสื่อมเสียชื่อเสียงมาสู่วงศ์ตระกูล กลายเป็นเรื่องอื้อฉาวคาวโลกีย์เป็นที่อับอายในวงสังคมชั้นสูง เจ้าตัวผู้ถูกกล่าวหาให้ตาเหลือกตาโต นึกไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะคิดไปได้ไกลขนาดนั้น “โอ๊ยตายแล้ว ใครเขาจะไปคิดเหมือนพี่พราว มันเป็นเรื่องบัดสีผู้หญิงมีหลายผัว” พราวพรรณรายไม่กระเทือนใครจะว่าอย่างไร ทำอารมณ์ดีร้องเพลงเอ่ยเอื้อน พร้อมกับโอบกอดและโยกย้ายไปตามจังหวะเพลง ทำท่าเหมือนเต้นรำกับชยา “อาจเป็นเพราะเราคู่กันมาแต่ชาติไหน...” “ร้องเพลงนี้ขึ้นมาทำไมพี่พราว” “เพลงในงานหมั้นของเธอกับจีราไง” “บอกพี่จีราไปตั้งหลายครั้งแล้วว่าฉันจะไม่หมั้นไม่แต่งงานกับพี่จีรา” “แต่จีราโทรเชิญคนรู้จักสนิทสนมกับพวกญาติผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือไปหลายคนแล้วนะ พ่อเธอกับแม่เลี้ยงและน้องสาวเธอก็จะมางานหมั้นของเธอกับจีราด้วย” “งานหมั้นฉันกับพี่จีรา? ที่ไหนเมื่อไหร่ ...ไม่มี” ขึ้นเสียงแหลมสูงปฏิเสธทันควัน เจ้าตัวผู้โดนข้อกล่าวหาว่าเป็นคู่หมั้นจีราให้งงมาก ไม่เคยมีการบอกกล่าวให้รู้ล่วงหน้ามาก่อน เธอเลยไม่เคยคิดว่าจะมีพิธีอะไรแบบนั้นสักน้อย “จะไม่มีได้ไง อีกสามวันจะจัดงานพิธีหมั้นที่นี่ล่ะ” “เฮ้ย! ทำไมฉันไม่รู้เรื่องเลยล่ะ” ชยาตกใจเป็นโดนผีหลอก . |
สมาชิกหมายเลข 2795671
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() นามปากกา... ไตรติมา เขียนนิยายหลากหลายแนว รักหญิงชาย วาย Yaoi LGBTQ ผี แฟนตาซี Sci-fi ดราม่า คอมเมดี้ ฯลฯ
Group Blog All Blog
Friends Blog Link
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |