นิยายรักหลากหลายแนว by ไตรติมา
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
เพื่อนรักปรารถนา Chapter 25 หนีเที่ยวกันเถิด by ไตรติมา “เธอเคยพูดจะไม่เก็บความสาวไว้ให้เขาคนนั้นถ้าเธอจะเสียมันไปขอให้ฉันได้ไหม ฉันคือเพื่อนที่เธอวางใจได้ไปตลอดกาลจะไม่ทำให้เธอเสียใจเหมือนเขาคนนั้น เขาเป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อส่วนเธอมีเพื่อนหญิงที่ถูกใจหลงรัก ลังเลเรื่องรักกับเพศไหน  นิยายไบเซ็กชวลเกย์ รักสามเส้า [หญิงxชาย & ชายxชาย] Chapter 25 หนีเที่ยวกันเถิด..........ออกจากห้องของชยาเลยมาเข้าห้องของจีราก่อนจะไปยังเป้าหมายท้ายสุดห้องของคาคบ พราวพรรณรายเข้ามาพอดี หลังจีราอาบน้ำเสร็จอยู่ในชุดคลุมเพิ่งลงนั่งบนโซฟาตัวยาวสีขาวโทนเดียวกับสีผ้าปูที่นอนรวมทั้งตู้เสื้อผ้าโต๊ะเครื่องแป้งและผ้าม่าน “เมื่อกี้แอบดูรูปโป๊อยู่ละสิ รีบเก็บมือถือเลยนะ” จีรารีบวางคว่ำหน้ามือถือไม่อยากให้พราวพรรณรายสอดรู้สอดเห็น เพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัวของเขา “เปล่าไม่มีอะไร” สายตาชำเลืองแลดูชุดนอนบางๆ สุดโป๊ที่เธอใส่อยู่แล้วเบนสายตาไปทางอื่น อยู่ในอารมณ์ว่างเปล่าเฉยเมย “แหมเย็นชาจังเลยเห็นเมียอยู่ในชุดเซ็กซี่ขนาดนี้ เพราะกำลังจะได้หมั้นกับชยาใช่ไหมล่ะ” “มีธุระอะไรกับฉันก็พูดมา พูดเสร็จแล้วก็ออกไป” มันเหมือนที่ชยาเดาไว้ในใจไม่เกินห้านาทีจีราถึงกับออกปากไล่พราวพรรณราย จริงๆ แล้วเขาไม่ถูกจริตกับผู้หญิงขนดกดูลามกชอบแต่งโป๊เกินไปไม่งาม เขาชอบดูของสวยๆ งามๆ อย่างชยามากกว่า ไม่อย่างนั้นเขาจะหมั้นและคิดแต่งงานกับเธอทำไม “มาทวงสัญญาถ้าตามตัวชยาพบแล้ว จะยกคาคบให้เป็นผัวฉัน” “เธอไม่ได้ช่วยฉันตามหา ฉันเจอชยาเองโดยบังเอิญ ถึงเธอจะช่วยไปสืบเรื่องที่สถานทูตแต่ไม่ได้พิกัดที่แน่นอนว่าสองคนนั้นอยู่เกาะไหน ถือว่าข้อตกลงของเราเป็นโมฆะไป” “จีราอ้ะใจร้ายกับเมียจัง” พราวพรรณรายลงนั่งเบียดพร้อมกอดคอและพูดทำเสียงออดอ้อนให้ดูน่ารัก แต่จีราไม่เคยมองว่าพราวพรรณรายน่ารัก กลับมองว่าหน้าด้านมากกว่า “นี่ถ้าเธออยากได้คาคบเป็นผัวนักล่ะก็ บอกกับเขาสิ ฉันต้องการเธอ ใช้มือเธอรูดเป้าเขาบอกว่าขอให้ใส่มันเข้ามาในช่องทางรักของฉันเถิดได้โปรด พร้อมกับส่ายสะโพกกระดกก้นชี้หน้าเขาให้เขาเห็นช่องทางรักของเธอ” “ว้าว... เป็นคำแนะนำที่ร้อนแรงจริงจีรานี่” “ฉันพูดประชด” จีรานั้นเริ่มรำคาญพราวพรรณราย เนื่องเพราะเขากำลังมีเรื่องอยากทำมากไม่อยากเสียเวลาคุยกับเธอนาน “โธ่เอ๊ย... จีราอ้ะบอกฉันทีฉันควรทำยังไงให้คาคบยอมเป็นผัวฉัน ปล้ำดีไหม” “ไม่รู้ ฉันไม่มีประสบการณ์ปล้ำผู้ชายให้มาเป็นผัว เธอชำนาญการกามโลกีย์มากกว่าฉัน มีผัวมาหลายคนแล้วไปคิดเองทำเองเถิด ออกไปได้แล้ว” จีราไม่พูดเปล่า ลุกขึ้นจับข้อมือพราวพรรณรายให้ลุกขึ้นตามแล้วดันหลังตัวเธอให้เดินออกไปจากห้องของเขา ลับหลังพราวพรรณรายแล้วจึงปิดประตูล็อคห้องทันที ลงนั่งหยิบมือถือที่คว่ำหน้าไว้เมื่อครู่ขึ้นมาดูรูปโป๊ ไม่ใช่รูปของสาวที่ไหน ...ชยานั่นเอง ชยาขึ้นไปอยู่บนชั้นดาดฟ้าเตรียมลงนั่งแช่ในอ่างน้ำวน แสงไฟส่องต้องผิวพรรณนวลค่อนข้างขาวเหลืองเรืองแสงระเรื่อ วงแขนขาวสะอาดปราศจากขนรักแร้ อกนูนพูนเนื้อนมน่าพิสมัยดึงดูดใจให้จ้องมองอย่างหลงใหล ได้เห็นตลอดเรือนร่างเปล่าเปลือยโดยเฉพาะบริเวณที่เป็นเพศหญิงนั้นไม่ได้มีขนดก เพียงแต่มีเหมือนไรขนบางๆ บนเนินนูนหนั่นเนื้อส่วนสงวนแสนงดงามสะคราญตา จีราได้แอบซ่อนติดตั้งกล้องวงจรปิดในจุดนั้นเป็นพิเศษแบบไร้สาย สามารถตรวจดูบริเวณนั้นได้ทางมือถือที่เป็นส่วนตัวของเขา เขาไม่กลัวชยาจะมารู้หรือถือโกรธเอาโทษเขาว่าแอบดูเธอเปลือยกายแช่น้ำ เพราะความสนิทสนมระหว่างเธอกับเขามีมากอยู่ในระดับที่เธอจะไม่ถือสาเขา แต่นั่นล่ะมันทำให้เขาร้อนรุ่มในหัวใจด้วยไฟราคะเผารนจิตใจ ให้รู้สึกต้องการตัวเธอมาก อยากได้ครอบครองเรือนร่างงามล้ำค่าน่าชิดเชยชม แต่เขาจะรอเธอเต็มใจยอมเป็นของเขาโดยดี ดีกว่าคิดหักหาญน้ำใจใช้กำลังปลุกปล้ำเธอเหมือนเมื่อครั้งก่อนเคยมา เนื่องจากเขาเริ่มมีความหวังมากขึ้นทุกวันเมื่อระยะหลังมานี้ดูเธอชักเริ่มมีใจให้เขาบ้างไม่มากก็น้อย ..........ออกจากห้องของจีรามาได้ต่อไปถึงตาเข้าห้องของเป้าหมาย ...คาคบ พราวพรรณรายไม่เข้าใจว่าเขาเป็นผู้ชายมีค่าราคาสูงกว่าเธอหรือไรที่ผ่านมาถึงได้แต่ชื่นชมตัวเขาเพียงผิวเผินเหลือเกิน เคยได้กอดจูบลูบคลำร่างกายชายโดยเขาไม่เคยเป็นฝ่ายเริ่มต้นก่อนสักครั้ง มองดูเรือนร่างตัวเองทำให้ผู้ชายรักใคร่หลงใหลมามากมายหนักหนา เพราะความเซ็กซี่อวบอัดไปทุกสัดส่วน หน้าอกอึ๋มอั๋นปลายถันสีชมพูดูดึงดูดใจ เอวคอดสะโพกผายก้นกลมงอนงามยั่วใจชายให้ยอมสยบสมสู่อยู่เป็นคู่ผัวเมีย แต่ทำไมสิ่งที่เธอมีกลับใช้ไม่ได้ผลเลยกับผู้ชายคุ้นเคยคนนี้ “คาคบที่รัก” พราวพรรณรายโผเข้าไปกอดคอจากทางด้านหลัง คาคบนั่งจับกีตาร์อยู่บนโซฟายาว ยังไม่ทันเล่นเพลงอะไร “ผมยังไม่ได้อาบน้ำเลยครับ เหนียวตัวน่ะเดี๋ยวพราวจะตัวเปื้อนเหงื่อจากตัวผมนะ” “พราวไม่รังเกียจคาคบหรอก จะไปอาบน้ำใช่ไหมเดี๋ยวพราวไปช่วยถูหลังให้” คิดว่านั่นเป็นหนทางสะดวกของเธอ จะได้ใกล้ชิดตัวเขาลวนลามลูบคลำให้อิ่มหนำใจ “ไม่เป็นไรครับ ผมจักจี้เส้นตื้นคงหัวเราะแทบตายไม่ไหวครับ พราวเข้ามาหาผมมีอะไรหรือเปล่า” “มาขอนอนด้วยคน คาคบยอมเป็นผัวพราวเถอะนะ พราวรักคาคบมากกว่าผู้ชายทุกคนเลย” พราวพรรณรายพูดขอดื้อๆ แต่คาคบนิ่งเงียบไปอย่างชั่งใจด้วยไม่เคยคิดพิศวาสพราวพรรณรายเกินเพื่อนเลยสักหน “เมื่อก่อนพราวเคยชอบจีราแต่ตอนนี้เราเลิกกันแล้ว รับรองไม่มีปัญหาหรอก” สรรหาคำพูดเพื่อให้เขาใจอ่อนเข้ากับเธอสักอย่างด้วยเหตุผลอะไรก็ได้ “ขอบคุณครับที่พราวดีกับผม ขอผมคิดดูก่อน” “คาคบนี่โง่จัง พราวเสนอให้ถึงขนาดนี้เป็นผู้ชายอื่นเขาปล้ำพราวเสร็จเขาไปแล้วนะ คาคบยังมัวรออะไรอีก คิดมากจะไม่ได้แอ้มนะ” คาคบไม่คิดว่าตัวเองจะโง่ตรงไหนถ้าไม่เอาพราวพรรณรายมาทำเมีย “มาฟังผมร้องเพลงรักให้พราวดีกว่า” มือของเขาเกากีตาร์เริ่มต้นบรรเลงเพลงรักไพเราะ... พราวพรรณรายลงนั่งฟังข้างตัวเขา ได้หอมแก้มเขา โอบไหล่เขา แต่ยังไม่เพียงพอต่อความต้องการ ยังอยากจับตรงโน้นตรงนี้โดยเฉพาะตรงเป้าแต่ไม่สามารถทำได้ดังใจ เพราะว่าคาคบนำกีตาร์มาวางบังเสียอย่างนั้น เลยต้องใช้ความเซ็กซี่ของตนให้เป็นประโยชน์ ลุกขึ้นเต้นในท่ายั่วยวนสุดฤทธิ์ ยักย้ายส่ายสะโพกต่อหน้าใกล้ๆ เขา สลับกับลงนั่งหอมแก้มเขาอยู่เป็นระยะๆ แต่คาคบหลับตาแบบว่าอยู่ในอารมณ์ซาบซึ้งกับบทเพลง ไม่หวั่นไหวไปตามความยั่วยวนแห่งมายาหญิง เขาเป็นผู้ชายที่พราวพรรณรายคิดจะปลุกปล้ำทำผัวได้ยากยิ่งตัวจริงเชียว เคยมีครั้งหนึ่งมอมยานอนหลับเขาและนอนกอดตัวเขาไว้ทั้งคืนจนตื่น แล้วเรียกร้องความรับผิดชอบ หาว่ามีอะไรกันแล้วเขาต้องอยู่บ้านเธอเป็นผัวคนหนึ่งของเธอ ถ้าคาคบยอมรับในวันนั้นคงได้อยู่ร่วมบ้านรวมกับบรรดาผัวๆ ของเธอที่มีมากมายในบ้านไปแล้ว แต่ครั้งนั้นคาคบหัวเราะและเพียงพูดว่า “ล้อเล่นน่าพราว แล้วผมจะแวะมาค้างคืนด้วยบ่อยๆ” เขาทำอย่างที่พูดจริง แค่มากอดมาหอมแก้มและร้องเพลงให้ฟังอย่างนี้ ไม่เคยลึกซึ้งเกินเลยอะไรไปมากกว่านั้น เขาทำให้เธอหลงรักอยากได้ในตัวเขา เห็นเขาเป็นหนุ่มหล่อหน้าสวยสุ้มเสียงเซ็กซี่ขยี้อารมณ์ ขับขานให้เพลิดเพลินพอใจด้วยเพลงรักของเขา ไม่รู้จะใช้แผนอะไรแล้วจนปัญญาขึ้นมาสำหรับพราวพรรณราย เลย... เบื่อ ผลที่สุดพราวพรรณรายเบื่อฟังเพลงรักจากคาคบเลยล้มเลิกความตั้งใจ ขอตัวกลับห้องของตัวเองดีกว่า ..........ขณะชยาแช่อยู่ในอ่างน้ำวนเธอได้ยินเสียงเพลงรักหวานซึ้งจากกีตาร์ของคาคบ ใจลอยนึกไปถึงวันเก่าก่อน ตอนดึกเธอมักแว่วยินเสียงเพลงของเขาเวลาแช่ในอ่างน้ำอย่างนี้ ได้ฟังเพลงไพเราะจากน้ำเสียงร้องแหบๆ แบบเป็นเอกลักษณ์ชวนเคลิบเคลิ้ม อยากให้ในชีวิตมีตัวเขาอยู่ด้วยกันไปนานตราบเท่านาน แต่ในความเป็นจริงตัวเธอเองกำลังจะต้องเข้าพิธีหมั้น ต่อไปจะต้องแต่งงานกับจีรา ทำไมผู้ชายคนนี้เธอถึงปฏิเสธเขาไม่ได้เลยหนอ แค่คิด... ถึงกับทำให้เครียด ขึ้นจากอ่างน้ำแล้วไปเข้านอน ซึ่งห้องนอนเธอไม่ได้ล็อคประตู จีราเปิดห้องเธอเข้ามาอย่างเงียบเชียบ ก้มลงจุมพิตตรงหน้าผากเธออย่างอ่อนโยน “ราตรีสวัสดิ์นะที่รักของผม” ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมให้เหนือหน้าอกเธอ โดยไม่ล่วงล้ำก้ำเกินกายสาว ฉีดสเปรย์หอมสำหรับปรับอากาศ แล้วเปิดพัดลมระบายอากาศให้อากาศถ่ายเทภายในห้องช่วยให้หายใจสะดวกยิ่งขึ้นเวลาเธอนอนหลับ ใจคอเต้นแรงระแวงว่าเขาอาจจะปลุกปล้ำเธอเข้าอีก แต่มันกลับไม่เป็นไปอย่างที่หวาดวิตก เขาทำดีกับเธอ ให้ความอบอุ่นทางร่างกายและจิตใจ จะว่าไปถ้าหากผู้หญิงคนใดได้รับการปฏิบัติที่ดีทะนุถนอมเฉกเช่นนี้จากชายคนรักคงมีความสุข ความดีอย่างนี้กระมังที่ทำชยาต้องคิดหนักหากจะผลักไสเขาออกไปจากชีวิตเธอ ใช่แล้วเธอเริ่มชอบเขาเพิ่มพูนยิ่งขึ้นทุกวัน นั่นล่ะมันเป็นความหนักใจ เพราะในใจแท้จริงยังคงผูกสมัครรักใคร่ในตัวคาคบอยู่อย่างไม่เสื่อมคลาย ..........อาหารมื้อเช้าเวลาเจ็ดโมง ซึ่งมันไม่เหมือนปกติที่เคยเป็นประจำทุกวัน พี่เลี้ยงขึ้นมาเรียกชยากับคาคบทานอาหารเร็วกว่าที่เคย และเธอแปลกใจที่กระเป๋าเดินทางถูกนำออกมาวางไว้หน้าตู้เสื้อผ้า คงตั้งแต่เธอนอนหลับยังไม่ตื่นนอน ที่โต๊ะอาหาร “ทำไมกระเป๋าเสื้อผ้าผมมีคนมาจัดกระเป๋าให้ตั้งวางอยู่หน้าตู้เสื้อผ้าล่ะ เมื่อเช้ามืดก่อนตื่นนอนผมยังง่วงมากเลยไม่ได้ถามแม่บ้านที่จัดกระเป๋า” คาคบถามขึ้นเป็นความสงสัยที่ตรงกับใจชยาพอดีเหมือนกัน “กินข้าวเสร็จแล้วเดี๋ยวพวกเราไปนั่งรถเล่นกัน เดินทางไกลนิดหน่อย สนุกๆ” จีรายิ้มร่าเริงตอบคาคบ “พี่จีรานี่ชอบทำเซอร์ไพร้ส์ มีอะไรยังไม่ได้บอกกันอีกไหมนี่” ชยาถาม มีนัยหมายความรวมถึงเรื่องที่เขายังไม่ได้บอกว่าจะจัดงานพิธีหมั้นในสองสามวันนี้อีกด้วย จีราอมยิ้มตาเป็นประกายและเลิกคิ้วให้ เป็นทำนองเหมือนจะบอกว่าอุบเอาไว้ก่อนยังไม่บอกหรอกประมาณนั้น เขาช่างสรรหาทำให้ประหลาดใจได้อยู่เรื่อย สุดจะคาดเดาใจเขาได้เท่าทัน และนั่นมันทำให้เธอตั้งรับยาก เตรียมตัวเตรียมใจลำบาก หลังอาหารเจ็ดโมงครึ่งกระเป๋าเดินทางของทั้งสามคนถูกแม่บ้านกับพี่เลี้ยงของชยารวมสามคนขนขึ้นใส่ท้ายรถปิคอัพแค็บของจีราและมีข้าวของอย่างอื่นอีกด้วย “แล้วพี่พราวไม่ได้ไปกับพวกเราด้วยหรือพี่จีรา” “ยัยนั่นกว่าจะตื่นสิบโมงครึ่ง ปล่อยนางให้นั่งเล่นนอนเล่นที่บ้านนี้ให้สบายใจเถอะ ส่วนพวกเราหนีเที่ยวดีกว่า ...ไปกันได้แล้ว” จีราเอ่ยชักชวนและเข้านั่งในรถตรงกลางเบาะหลัง เรียกคาคบเข้ามานั่งข้างขวามือและชยานั่งซ้ายมือ บอดี้การ์ดของจีราสามารถขับรถได้ทั้งสี่คน วันนี้มีไปด้วยสองคนนั่งเบาะหน้าคู่คนขับ ที่เหลือเฝ้าบ้านอยู่สองคน ..........เห็นทิวเขาลิบๆ ถึงได้รู้ว่าเป็นเส้นทางเข้าเขตจังหวัดชลบุรี แวะร้านขายของที่ระลึกระหว่างทางซื้อขนมกินเล่น ก่อนรถจะจอดบริเวณท่าเรือ ตอนนี้ถึงเพิ่งรู้... เมื่อได้เห็นเรือลำใหญ่ใหม่เอี่ยมสีขาวความยาว 85 ฟุตจอดอยู่ท่าเทียบเรือ จีราเช่าเหมาลำเรือยอร์ชหรูหราแบบพิเศษส่วนตัว ซึ่งสนนราคาของทริปนี้เรือนแสน มีคนของทางบริษัทให้เช่าเรือมาคอยให้บริการทั้งกัปตันเรือพ่อครัวพร้อมบริกรเสิร์ฟอาหารและผู้ช่วยทั่วไปในเรือรวมทั้งไกด์นำเที่ยวอีกหนึ่งนาย “เราจะล่องเรือสองวันหนึ่งคืน ไปเที่ยวเกาะเล็กๆ ใกล้เกาะช้าง” บอดี้การ์ดของจีรากับผู้ช่วยทั่วไปในเรือของบริษัทให้เช่าเรือมาช่วยกันลำเลียงกระเป๋าเดินทางของทั้งสามคนและของสัมภาระขึ้นไปบนเรือยอร์ชหรู เพิ่งมีครั้งนี้ที่บอดี้การ์ดของจีราไม่ได้ไปด้วย เพราะจีราต้องการความเป็นส่วนตัว จึงสั่งให้พวกเขาขับรถกลับไปเฝ้าดูแลบ้านใหญ่ ..........ช่วงเวลาสายเก้าโมงครึ่งหลังเพิ่งขึ้นเรือ ชยาเข้าครัวซึ่งเป็นห้องกลางอยู่ชั้นดาดฟ้าเรือ มีที่นั่งบาร์สำหรับกินของว่างหรือนั่งดื่มเครื่องดื่ม สั่งอาหารว่างพร้อมทั้งเครื่องดื่มไปนั่งทานแถวกาบเรือเพื่อจะได้กินลมชมวิวทะเลไปด้วยพร้อมกัน ห้องนี้มีที่ควบคุมเครื่องเสียงกำลังเปิดเพลงจังหวะเต้นรำเป็นเพลงอิเล็คโทรนิคเทคโนแดนซ์จังหวะไม่เร็วนัก มองผ่านช่องหน้าต่างกลมจากตรงนี้เห็นได้ชัดว่าคาคบกำลังยืนโยกเบาๆ เข้ากับจังหวะเพลง ชุดที่สวมใส่มีเสื้อยืดทีเชิ้ตพอดีตัวกับกางเกงดำน้ำสีดำฟิตรัดรูป ชยาเผลอใจลอยโหยหา... ‘คิดถึงวันเก่าๆ ที่มีเราอยู่ชิดเคียงกัน’ อ้อมกอดอุ่นๆ และจูบละมุนจากกลีบปากดั่งกลีบกุหลาบบางเบานุ่มนวลชวนเคลิ้มหลงใหล ‘เคยได้นั่งซ้อนตักเขา แผ่นหลังของเราได้เกลือกกลิ้งถูไถเล่นอยู่ในอ้อมอกใหญ่ไหล่กว้างของเขา ...ยังจำติดตราตรึงใจไม่ลืม’ มโนภาพความหลังยังวนเวียนอยู่ในสมองของชยาไม่จางคลาย หัวใจอยากโลดกระโดดออกไปกอดฟัดตัวเขาให้หายคิดถึงเสียเหลือเกิน “ของว่างที่สั่งได้แล้วครับคุณชยา” เมื่อพ่อครัววางถาดนั้นและบอกกล่าว สาวสวยสะดุ้ง... มัวใจลอยเพลินไปหน่อย ค่อยได้สติรีบกล่าวตอบ “ขอบคุณค่ะ” ชยายกถาดออกไปข้างนอกตรงกาบเรือ มีโต๊ะตั้งอยู่โดยขาโต๊ะถูกน็อตยึดตรึงไว้เวลาเรือโคลงเคลงจะได้ไม่ลื่นไถลหรือกลิ้งล้ม คงเหลือแต่เก้าอี้สี่ตัวที่อิสระสามารถจับเลื่อนไปไหนได้ตามใจ ระหว่างที่เธอเดินตรงไปทันได้เห็นรอยยิ้มแปลกๆ ของคาคบที่หันไปมองด้านข้างทั้งกำลังกัดขอบปากของตัวเขานั้น พลันหันมายิ้มให้เมื่อเธอใกล้จะวางถาดลงบนโต๊ะ ชยาสงสัยว่าเมื่อชั่วครู่คาคบมองอะไรอยู่จึงหันมองไปทิศทางนั้นทางด้านหัวเรือ จีรายืนอยู่ตรงนั้นไม่ได้ยืนธรรมดา ท่ายืนโยกอย่างยั่วมาก ยักย้ายส่ายเอวพลิ้วไหวไปตามจังหวะเพลงแดนซ์ แขนทั้งสองยกขึ้นชูสูงเหนือศีรษะ เงยหน้าโยกไหวให้เห็นลำคอกลมของหนุ่มผิวขาวสะอาดบาดตา มิน่าเล่าคาคบถึงได้มีสีหน้าแปลกมากแบบอยากขย้ำคนลำคอขาวๆ นั้นมันน่าซุกซบซะเหลือเกิน แถมลมทะเลโกรกพัดกระพือให้ชายเชิ้ตสีขาวบางที่ติดกระดุมเม็ดเดียวเปิดเนินหน้าท้องแบนราบอันอุดมไปด้วยซิกแพ็ค เอวเล็กและสะโพกใหญ่กำลังโยกไหวคลอเคล้าเข้ากับจังหวะเพลง ...เร้าใจ นี่ทำให้ชยาน้ำลายจะหกก่อนได้ทานอาหารว่างเสียอีก จีราคนคุ้นเคยที่เธอนับถือเขาเหมือนพี่ชายคนหนึ่ง จำได้ในสมัยก่อนตอนเขาเรียนมหาวิทยาลัยปีสุดท้ายเคยตามรับส่งเธอไปเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง เขาแต่งตัวใส่สูทสีดำเหมือนทำงานอยู่สำนักนายก ถึงใบหน้าจะหล่อก็เพราะเป็นเดือนเด่นดังของมหาวิทยาลัยอีกทั้งรูปร่างท่าทางเท่สูงสง่าแต่ทว่าดูไม่ต่างจากหุ่นยนต์เอไอ และตอนนั้นเธอไม่ชอบผู้ชายไม่ว่าจะหน้าไหนแม้กระทั่งคาคบด้วยเธอไม่เคยนึกพิศวาสเขาทั้งสองคนมาก่อนเลย แต่มันไม่ใช่ตอนนี้ที่ทุกอย่างเปลี่ยนไป ความรู้สึกในใจมากมายอ่อนไหวไปกับพวกเขาสองคนอย่างยากยับยั้งใจให้อยู่เฉยได้ ใจตัวเองกำลังชอบผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิงเหมือนวันเก่าก่อน กาลเวลาเปลี่ยนผ่านพาใจผันแปรเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่าก่อนที่เคยเป็นมา “จีรานี่หุ่นดีนะ” คาคบเพียงแค่เข้ามายืนใกล้และเอ่ยปากขึ้นมาเท่านั้นขณะเธอใจลอยไปไหนไม่รู้ หมู่นี้ดูชยาออกจะขวัญอ่อน ให้สะดุ้งตกใจอย่างกับถูกจับได้ว่าแอบนอกใจไปมีชู้อย่างไรอย่างนั้น แต่ทว่า... เดี๋ยวก่อน! ใครกันแน่ที่เป็นเจ้าของตัวจริงของเธอ คนที่เธอแอบรักแอบหลงเขาอยู่เต็มประตูใจ หรือว่าคนที่จะต้องเข้าพิธีหมั้นหมายกันในเร็ววันนี้ สับสนวนเวียนในหัวสมองป่วนปั่นเรื่องความรักนั้นมันช่างสลับซับซ้อน จีรากวักมือเรียกแล้วป้องปากตะโกน “ชยา...” เธอต้องเดินเข้าไปหาเขายังหัวเรือ จีราโอบไหล่ชยาและชี้มือให้มองหมู่เกาะไกลๆ เห็นอยู่ลิบๆ ปลายขอบฟ้ากว้าง “ตอนเที่ยงๆ เราจะแวะดำน้ำกันใกล้เกาะตรงนั้น ชยาจะลงดำน้ำกับพวกเราไหม มีคาคบลงไปดำน้ำด้วย” “ไม่ล่ะ ไม่ชอบดำน้ำ” ถึงเธอเคยเรียนดำน้ำเคยลงไปดำน้ำดูปะการังมาก่อน นั่นทำไปเพื่อศึกษาเรียนรู้ไม่ได้นึกชอบเป็นพิเศษเท่าใด จึงส่ายหน้าปฏิเสธไป จีราหยอกเย้าเธอด้วยการบีบจมูกสาวปากนิดจมูกหน่อยอย่างเอ็นดู อมยิ้มชอบใจที่ได้แกล้งเธอ “ยัยแมวกลัวน้ำ” เจือเสียงกลั้วหัวเราะขณะกล่าวล้อเลียนเธอ ทำให้เธอหัวเราะเบาๆ พลอยขำไปกับเขา จับมือของเขาให้พ้นจากปลายจมูกเธอ แต่เขากลับพลิกมือขึ้นทาบกุมมือเธอแทนสัมผัสได้ถึงฝ่ามืออันอบอุ่นอ่อนนุ่มไม่สากระคายแม้แต่น้อย เขาชอบเล่นกีฬาแต่ว่าไม่ใช่คนทำงานหนัก ผิวพรรณนั้นจึงผิดแผกแตกต่างกันกับคนทำงานตรากตรำลำบาก เธอเงยหน้าได้มองสบตาเขา ถึงได้โดนเขาทำตาหวานให้เธอเขิน... อายเลยก้มหน้า ที่ร้ายยิ่งกว่าคือเขาวางมือเธอลงบนแผ่นหน้าท้องซิกแพ็คของเขา ชยาถึงกับมีอาการมือเกร็งจะหดมือหนีหากแต่ทำไม่ได้เพราะมือเขาทาบทับกดกุมไว้อยู่ ความรู้สึกที่มือได้สัมผัสเนื้อหนังชายหนุ่มมันรุ่มร้อนจะว่าแหยงมือก็ไม่ใช่ คล้ายสยิวหรือจักจี้ทำนองนั้น แต่ที่แน่ๆ คืออายมากจนไม่กล้าเงยหน้ามองตาเขาอีกเลย ส่วนวงแขนอีกข้างของเขาเลื่อนจากโอบไหล่ไล่ลงมาโอบเอวเธอ ส่วนมือที่เกาะกุมมือเธอนั้นได้ปล่อยออก แล้วเอามือสอดประสานรวมกับมืออีกข้างของเขา ทำให้เธอตกอยู่ในวงล้อมอ้อมแขนกล้ามเป็นมัดทั้งสองของเขาที่โอบรัดเรือนร่างบอบบางของเธอให้แนบชิดเบียดติดเนื้อหนุ่มแน่น ใช่แล้วเขาทำให้เธอต้องตกอยู่ในอ้อมอกเขากกกอดเธอไว้ได้อย่างร้ายมาก ชยาอยากจะกรีดร้องในใจเมื่อเขาทำให้เธอชักจะชอบเขามากขึ้นทุกทีได้อยู่ในอ้อมอกพร้อมวงแขนแข็งแกร่งมั่นคงของเขา ให้อ่อนระทวยใจละลาย แต่ความอายทำให้เธอต้องผลักออกและผละหนี... เดินกลับมานั่งโต๊ะเพื่อทานของว่าง จีราเดินตามมานั่งร่วมโต๊ะพร้อมอมยิ้มกรุ้มกริ่ม แบบที่ชยาอายก้มหน้าไม่กล้าเงยหน้ามองสบตากับเขา “โอ้โฮ... นมใหญ้ใหญ่มาก” ชยาตกใจ! รีบตะปบหน้าอกขนาดพอดีตัวเอง เธอคิดว่าตัวเองใส่เสื้อรัดกุมแล้ว ที่สวมใส่คือเสื้อผ้าฝ้ายเนื้อบางคอวีกว้างแขนกุด มันไม่ได้กว้านลึกถึงกับโชว์อกร่องสักน้อย รีบกล่าวตำหนิคนต้นเรื่อง “พี่จีราทะลึ่ง” “ทะลึ่งอะไร ของใครนี่นมเปรี้ยวขวดใหญ่” จีราอมยิ้มแสร้งกล่าวกลั้วหัวเราะ พร้อมกับหยิบขวดนมเปรี้ยวขนาดใหญ่ยกชูขึ้นมาดู คาคบนั่งหัวเราะร่วน เขาขำขันเรื่องระหว่างชยากับจีรา ชยาโล่งอกที่เขาหมายถึงนมบรรจุขวดขนาดใหญ่ของเธอ “นมของฉัน เอาคืนมานะพี่จีรา” สรุปว่าจีราทำให้ชยาต้องเขินแล้วเขินอีกทั้งวัน . อ่านเนื้อเรื่องย่อกันค่ะ https://www.readawrite.com/c/f7113cd9c27e15789fe0c5ccec845dff https://my.dek-d.com/aunnan/writer/viewlongc.php?id=1756847&chapter=39 มีอีบุ๊กให้ดาวน์โหลด https://www.mebmarket.com/ebook-80855-เพื่อนรักปรารถนา โปรดกดไลค์เพจนิยายไตรติมา https://www.facebook.com/oranamarinlove หาอ่านเพิ่มเติมได้ https://www.readawrite.com/a/sZ2v24-เพื่อนรักปรารถนา https://my.dek-d.com/aunnan/writer/view.php?id=1756847 https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=oranamarinlove&group=8 https://www.hongsamut.com/fiction/2515/เพื่อนรักปรารถนา+LGBTQ https://www.niyayrak.com/novels/ephuuenrakpraarthnaa-lgbtq https://www.tunwalai.com/story/228816/เพื่อนรักปรารถนา_lgbtq https://home.love-stories.net/lovestories/viewnovel/25385 .
|
สมาชิกหมายเลข 2795671
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] นามปากกา... ไตรติมา เขียนนิยายหลากหลายแนว รักหญิงชาย วาย Yaoi LGBTQ ผี แฟนตาซี Sci-fi ดราม่า คอมเมดี้ ฯลฯ
Group Blog All Blog
Friends Blog Link
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
