~@-@~ สะบายดีปะเทดลาว - 7 ~@-@~ ไปเที่ยวลาวกันต่อดีกว่าค่ะ **ชื่อเรื่องนั้น ไม่ได้สะกดผิดนะคะ แต่สะกดให้เหมือนกับที่ประเทศเขาใช้อ่ะค่ะ ** ** สะบายดี แปลว่า สวัสดี ** ** ข้อมูลสถานที่ท่องเที่ยวประกอบในบล็อกวันนี้ นำมาจากกระทู้แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวที่ป้าหนอน รวบรวมไว้ และหนังสือเล่มนี้ค่ะ คู่มือนักเดินทาง - ลาว โดย มัทรียา ธาราทรัพย์ สำนักพิมพ์อทิตตา (ในเครือนิตยสารเที่ยวรอบโลก) ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ค่ะ ==================== ลาวใต้ - สี่พันดอน วันที่ 24 [ 8 ธ.ค. 48 ] ถึงปากเซตอนเช้า รีบจับตุ๊กตุ๊กไปคิวรถหลักแปด เพื่อหารถสองแถวไป "นากะสัง" หมู่บ้านริมน้ำโขงติดกัมพูชา ซึ่งแม่น้ำโขงในช่วงนี้จะมีขนาดกว้างกว่าสิบกิโลเมตร กลางน้ำเต็มไปด้วยเกาะและแก่งหินขนาดต่างๆ มากถึง 4,000 เกาะ จึงเรียกกันว่า "สี่พันดอน" (ดอน - เนินดินที่ผุดขึ้นมาในแม่น้ำ) จากนากะสังจะมีเรือพาไปยังดอนต่างๆ ที่นักท่องเที่ยวนิยมไปเยือนก็มีดอนโขง ดอนคอน และดอนเดช ซึ่งดอนโขงจะเจริญที่สุด มีประปา - ไฟฟ้าใช้แล้ว แต่เราเลือกไปพักที่ดอนเดชค่ะ ดอนเดช - ดอนคอน สมัยฝรั่งเศสยึดครอง จำเป็นต้องขนส่งสินค้าและสิ่งของต่างๆ ขึ้นไปทางตอนกลางประเทศ แต่ติดขัดเกาะแก่งทำให้เรือสินค้าไม่สามารถแล่นผ่านไปได้ จึงได้สร้างท่าเรือและทางรถไฟบนดอนคอน ซึ่งทางรถไฟสายนี้ปัจจุบันยังมีซากหัวรถจักรไอน้ำหลงเหลือให้เห็นด้วย บ้านพักที่ดอนเดช เป็นบ้านไม้ไผ่ริมน้ำโขง ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีน้ำประปา ค่าที่พักคืนละ 40 บาท เห็นแล้วอย่างกรี๊ด วันนี้ทั้งวันเลยไม่ทำอะไรนอกจาก อ่านหนังสือ เป่าลูกโป่ง และนอนผึ่งพุง ชมวิว วันที่ 25 [ 9 ธ.ค. 48 ] เช่าจักรยานปั่นเลียบเกาะข้ามไปดอนคอน ซึ่งเป็นที่ตั้งของคอนสมพะมิต หรือ "หลี่ผี" ซากหัวรถจักรไอน้ำที่ดอนคอน คอนสมพะมิต หรือ หลี่ผี น้ำตกที่เกิดจากพื้นแม่น้ำโขงยุบตัวลงเป็นโตรกผาสูง 15 - 20 เมตร ทำให้น้ำโขงไหลตกมาเป็นกระแสน้ำเชี่ยว ชื่อ "หลี่ผี" มาจากคำว่า "หลี่" เครื่องจับปลาคล้ายลอบ และ "ผี" คือ ศพคนตายที่ไหลตามน้ำมาติดหลี่จับปลาของชาวบ้านที่มีอยู่มากมาย บริเวณหลี่ผี น้ำแรงมาก แต่มีเล่นน้ำได้ที่หาดทรายสุดทาง ต้องเดินเข้าไปอีกประมาณ 300 เมตร มาแว้ว แมงปออธิษฐานอีกหนึ่งตัว เห็นได้เยอะมากตามริมน้ำ และที่หลี่ผี จะมีเยอะเป็นพิเศษ ออกจากหลี่ผี ก็ปั่นจักรยานต่อไปที่ท่าเรือแห่งหนึ่งของดอนคอนเพื่อเช่าเรือไปชมปลาข่า ปลาข่า หรือโลมาอิระวดี สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่หายาก มักอาศัยอยู่รวมกันเป็นฝูง ชาวบ้านแถบชายแดนลาว-กัมพูชาเชื่อว่าปลาข่าคือมนุษย์กลับชาติมาเกิด เคยมีเรื่องเล่าว่าปลาข่าเคยช่วยชีวิตและช่วยชาวประมงจับปลา จึงไม่มีการจับปลาชนิดนี้มาเป็นอาหาร แต่ในช่วงสงครามล้างเผ่าพันธุ์ในกัมพูชา ประมาณ พ.ศ. 2510 มีการล่าปลาข่าเพื่อเอาไขมันมาทำเชื้อเพลิง และต้องการให้ชาวบ้านเลิกล้มความเชื่อเดิมๆ และยิ่งหนักขึ้นเมื่อมีการใช้ระเบิดจับปลาในทะเลสาบของกัมพูชา รุนแรงมาถึงแม่น้ำโขง ปลาข่าจึงเหลือน้อยลงไปจนแทบจะสูญพันธุ์ ปัจจุบันเป็นสัตว์สงวนแล้ว ท่าเรือที่เหมาเรือไปดูปลาข่าได้ ซีรี่ส์ปลาข่า ช่วยกันเบิ่งหน่อยนะคะว่าอยู่ตรงไหน ถ่ายมาสุดความสามารถแล้วเช่นกัน แต่ถ้ามองด้วยตาเปล่าแล้วจะมีเยอะมากค่ะ กลับจากดอนคอน หลี่ผี เบิ่งปลาข่าแล้ว ตอนเย็นๆ ก็ปั่นจักรยานกลับมาอาบน้ำโขง แล้วก็นอนขี้เกียจเหมือนเดิม ==================== อัพเดทบล็อกครั้งต่อไป ก็ยังอืดทืด ที่สี่พันดอน ลาวใต้ กันนะคะ   Create Date : 21 มกราคม 2549 5 comments Last Update : 21 มกราคม 2549 16:28:13 น. Counter : 1035 Pageviews. Share Tweet

มาขอเกาะขอบ "โอ้โฮทราเวล" คนแรก หุหุ ดอนเดช - ดอนคอน ได้บรรยากาศมากเลย   โดย: YUI - MUNMOO (YUI_MUNMOO ) 21 มกราคม 2549 22:14:19 น.

งี้ดดดด 7 แล้ว เดี๋ยวๆๆ ใจเย็นๆ ค่ะ เด๋วหนูกลับไปอ่านตอนเก่าๆ ก่อน   โดย: สายลมโชยเอื่อย 25 มกราคม 2549 14:48:05 น.

หลี่ผี ที่มาของชื่อน่ากลัวดีแท้ๆ รอตอนต่อไปค่ะ   โดย: สายลมโชยเอื่อย 25 มกราคม 2549 15:08:20 น.

ในที่สุดก็ตามอ่านจนจบ รอตอนต่อไปนะคับพี่อ้อ ว่าแต่ว่าพี่อ้อได้รับของที่โซฝากเอาไว้ที่สนพ.ยังคับ โซอยู่ชั้น 3 เน้อ ถามคนข้างบนก็ได้จ้า   โดย: soda IP: 203.209.97.40 5 กุมภาพันธ์ 2549 11:56:31 น.

555...ในที่สุดก็อ่านจบ   โดย: 201 IP: 210.246.178.51 14 กรกฎาคม 2550 12:12:19 น.