รักเกินต้าน Can't Resist บทที่ ๑ (Yuri)
๑ คิดถึง คิดถึงมากจนหัวใจแทบคับอก หยักยิ้มยกบนหน้าไม่เสื่อมหาย ความคิดถึงบันดาลทุกข์โศกคลาย อยากจะร่ายคาถาไปหาเธอ. ตกลงแกชอบพ่อของลูกศิษย์จริงหรือเปล่า?พิจิตราเพื่อนรักซึ่งเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยถามขึ้น หลังมานั่งทานมื้อเย็นในร้านเจ้าประจำโดยอินทุอรเป็นเจ้ามือ และสินาถนั่งอยู่ด้วย ก็ไม่รู้สิครูดนตรีโรงเรียนประถมตอบกึ่งรับกึ่งสู้ ทำหน้าลำบากใจประหนึ่งอมบอระเพ็ดเข้าไป สินาถผู้จัดการนางแบบชื่อดังขมวดคิ้วกับคำตอบ แปลว่าอะไร? จริงๆฉันไม่ได้คิดอะไรกับเขาน่ะสิ เธอตอบเสียงอ่อย หา! พิจิตราทำเสียงประหลาดใจ แล้วกดเสียงต่ำกว่าปกติ ไม่คิดอะไร แต่แกออกไปกินอาหารกับเขาตั้งหลายครั้ง? แต่ไม่ได้ไปกันแค่สองคนนะลูกสาวเขาก็ไปด้วยนะ นั่นเรียกว่าออกเดทรู้รึเปล่า? ก็เขาชวนไปทานที่โรงแรมห้าดาวเนื่องในวันเกิดลูกสาวแล้วแกจะให้ฉันปฏิเสธยังไง ยกเหตุผลขึ้นมาบังหน้า พิจิตราส่ายหัวอย่างเซ็งๆกับเหตุผลที่เพื่อนยกมาอ้าง ก่อนเอ่ยดักคอออกมา เห็นแก่กินว่างั้น ง่ารู้อีก สาวหน้าคมทำหน้าเจื่อนๆที่โดนรู้ทัน แล้วเอ่ยแก้ตัวออกมา อาหารอร่อยนะ แต่ให้จ่ายเองฉันไม่ไปเด็ดขาดหัวละตั้งห้าร้อยกว่า แถมไม่รวมค่าเครื่องดื่มด้วย แพงตายชัก โหย จะงกไปไหนย่ะกะอีแค่ห้าร้อยพันนึงช็อปปิ้งชุดหนึ่งก็แพงกว่าแล้ว อาจารย์สาวค่อนขอดอย่างหมั่นไส้ด้วยฐานะการเงินของเพื่อนรักไม่ได้เป็นครูประถมทั่วไป ขยันสอนดนตรีพิเศษ แถมยังเป็นหลานสาวเจ้าของสวนทุเรียนหมอนทองเมืองนนท์อีกด้วย แหม ก็มันอยากกินแต่เสียดายตังค์นี่ ครูดนตรีพึมพำความจริงออกมา ถ้าหมอนั่นมาได้ยินเหตุผลคงดีใจน้ำตาร่วงแน่ พิจิตราอดจิกความงกเกินพิกัดของเพื่อนสาวไม่ได้ อินทุอรทำหน้าจ๋อยๆรู้สึกผิดกับผู้ชายคนนั้นนิดๆ หลังคิดตาม แกก็พูดเกินไปงั้นคราวหน้าแกก็เลี้ยงฉันที่โรงแรมสิ เฮ้ย! เรื่องอะไรเกินงบ เก็บไว้ซื้อชุดสวยๆ ดีกว่าอาจารย์สาวรีบปฏิเสธเสียงแข็ง เชอะฉันก็คิดเหมือนกันนั่นแหละ สินาถหัวเราะเบาๆกับความขัดแย้งที่ดูจะเป็นเรื่องปกติของสองคนนี้ ถ้าวันไหนเจอแล้วไม่ขัดคอกันเลย จึงจะเป็นเรื่องประหลาด เอาน่าจิตแกจะบ่นอะไรนักหนา อินก็ไม่ใช่เด็กๆ แล้ว จะออกเดทกับหนุ่มๆ บ้างก็ไม่แปลกหรอกถ้าอินเดทกับสาวๆ สิถึงจะน่าสงสัย ผู้จัดการนางแบบพูดติดตลก อาจารย์มหาลัยหลุดขำออกมา เออจริงด้วย พูดบ้าๆ ถึงฉันจะชอบเล่นดนตรีไทยแต่ฉันคงไม่ฝักใฝ่แบบแกหรอกนะนาถ ครูสาวรีบพูดแก้อย่างเร็ว คนโดนแขวะยิ้มกว้างไม่คิดถือสา ใจกว้างกับรสนิยมของเพื่อนที่แตกต่างกัน...เป็นเพื่อนสนิทไม่จำเป็นต้องชอบเหมือนกัน ฉันเห็นมาเยอะแล้วไม่ชอบอะไรมักได้แบบนั้น ดูน้องพิมพ์สิ ตอนแรกๆ เกลียดหน้าฉันจะตายสุดท้ายเราก็มาคบกัน สินาถเอ่ยไปถึงพิมพ์อัปสรคนรัก ซึ่งตอนนี้กลายเป็นนางแบบชื่อดังของVKModels ฉันไม่คิดจะกินเด็กและไม่คิดจะคบผู้หญิง ฉันอยากมีครอบครัวเหมือนคนทั่วไปมากกว่า อินทุอรพูดจากใจหลังเคี้ยวข้าวหมดคำ ไม่ได้รังเกียจความรักที่ผิดแปลกแตกต่าง แค่มีจุดยืนของตัวเองเท่านั้น หวังว่าแกจะไม่กลืนน้ำลายตัวเองหรอกนะ ฉันจะคอยดูผู้จัดการนางแบบยิ้มพราย ก่อนเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่น ว่าแต่ช่วงนี้แกติดต่อพี่นางบ้างหรือเปล่า? พี่นาง ที่สินาถเอ่ยถึงคือ หมอดูชื่อดังที่ทั้งสามคนสนิทสนมมาหลายปีพี่นางคอยให้คำปรึกษาเรื่องสำคัญหลายเรื่องทำหน้าที่เป็นทั้งพี่สาวและที่ปรึกษาที่ดี โทรคุยอาทิตย์ที่แล้วครูดนตรีพูดยิ้มๆ แล้วพี่นางว่าไง?พิจิตราอดถามไม่ได้ ด้วยจำได้ว่า ก่อนหน้าที่สินาถจะเจอเรื่องร้ายๆ พี่นางยังได้ทายอะไรบางอย่างเอาไว้ด้วย ...เรื่องดีๆ ของอินทุอร พี่นางบอกว่า ฉันกำลังจะเจอคนนั้นแล้ว เป็นคนที่รู้จักมาก่อน คล้ายๆ ลมหวน อาจจะมีอุปสรรคเอาการแต่ก็จะผ่านไปได้ เพื่อนสองคนหันสบตากันแวบหนึ่ง แล้วมีคนเข้าข่ายหรือยัง?สินาถหันไปซักต่อ ครูสาวส่ายหน้าไปมา ยังฉันก็ลุ้นอยู่เนี่ยว่าใคร น้ำเสียงซ่อนความตื่นเต้นไว้ไม่มิด ถ้าเจอก็บอกด้วยจะช่วยสแกนว่าเป็นคนดีหรือเปล่า อาจารย์สาวกล่าวอย่างเป็นห่วง กลัวอินทุอรจะถูกคนโฉดล่อลวงด้วยมีจิตใจใสซื่อเกินไป ไม่ลืมแน่นอนรับรองฉันจะบอกพวกแกเป็นคนแรกๆ เลย เธอรับปากหนักแน่นสองสาวเป็นเพื่อนรักที่คบหากันมานาน ถ้าไม่บอกสองคนนี้แล้วจะให้ไปบอกใคร ครูสาวไม่กล้าบอกน้าสาวซึ่งเป็นญาติผู้ใหญ่คนสำคัญจนกว่าจะมั่นใจว่า...เจอตัวจริง กลัวหน้าแหกหมอไม่รับเย็บ ด้วยผู้ใหญ่ปรามาสไว้ว่าชีวิตเธอคงไม่พ้นเกาะคานแน่น ฉันไม่เชื่อน้านุชหรอกจะทำให้ถอนคำพูดให้ได้ คอยดูสิ บอกกับตัวเองในใจแบบนั้นกวาดตามองอาหารบนโต๊ะที่พร่องไปเกือบหมด ก่อนเอ่ยชวนในฐานะเจ้าภาพที่ดี จะสั่งอะไรเพิ่มก็สั่งนะฉันว่าวันนี้ต้มยำอร่อย ไม่ไหวอ่ะอิ่มจนจะจุกอยู่แล้ว อ้วนเกินเดี๋ยวใส่ชุดไม่ได้ ลำบากต้องไปออกกำลังอีกสินาถปฏิเสธ หันไปมองเพื่อนอีกคน แกเอาอะไรหรือเปล่า? เอาไอติมดีกว่าพิจิตราบอก งั้นสั่งเลยจะได้ไม่ช้าฉันจะรีบกลับไปดูละคร เรื่องนี้กำลังใกล้จบแล้ว เจ้ามือบอก หลังมองเวลาหนึ่งทุ่มเกือบครึ่ง ทั้งปีพิจิตราส่ายหน้ากับกิจวัตรประจำวันของเพื่อน ที่ติดละครหลังข่าวเหลือเกิน หากใครทำให้อินทุอรกลับบ้านดึกหรือไม่เฝ้าหน้าจอได้ ถือว่าเก่งมาก แหมก็พระเอกหล่อมาก ไม่ดูได้ไง เธอตอบเขินๆ ถึงสาเหตุที่ชอบดูละครหลังข่าวด้วยส่วนใหญ่จะมีนักแสดงใหม่หน้าตาดีหลายคน ผู้จัดการสาวอมยิ้มในหน้าหันมาแซวเพื่อนอีกคน แกจะสั่งอะไรก็สั่งนะจิตทำเจ้าภาพเสียเส้น เดี๋ยวคราวหน้าได้กินบะหมี่ข้างถนนไม่รู้ด้วย เออจริงด้วยพิจิตรารับมุก ช่างว่ากันจริงเจ้ามือค้อนผองเพื่อนแบบไม่จริงจัง อาจารย์สาวโบกมือเรียกพนักงานมาสั่งของหวานหลังเขาทวนรายการก็เดินกลับไป เธอพลันนึกอะไรขึ้นมาได้ แล้วคุณย่าผอ.เป็นยังไงบ้าง? เมื่อวานไปเยี่ยมหมอให้พักดูอาการอีกสองสามวันถ้าไม่มีอะไรก็คงกลับบ้านได้ ครูสาวตอบ โรคหัวใจกำเริบ?สินาถเดา คนสูงอายุส่วนใหญ่มักมีโรคนี้เป็นเพื่อนสนิทบางคนคบหากันจนเป็นเพื่อนตายไปเลยก็เยอะ อือคงจะเครียดเรื่องหลานชายไปก่อเรื่องงามหน้ามา อินทุอรทำหน้าเซ็งเมื่อคิดถึงมนต์ธรหลานชายผอ. โรงเรียนประถม รุ่งนพคุณ ที่ขยันก่อเรื่องฉาวโฉ่หลายต่อหลายครั้ง เขามีส่วนทำให้สถานศึกษาแห่งนี้มีชื่อเสียงไม่ค่อยดีนัก มีลูกหลานชั่ว...บรรพบุรุษในปรโลกคงปลื้มใจน้ำตาไหลพราก คราวนี้ทำอะไรอีก?พิจิตราถาม ก่อนเดาออกมาถึงพฤติกรรมของคนไม่รักดีอย่าบอกนะว่าไปทำผู้หญิงท้อง ว้าว! แกทายแม่นมาก ถูกต้องครับเธอทำมือเลียนแบบพิธีกรชื่อดังในรายการโทรทัศน์ ผู้หญิงที่ท้องเป็นลูกสาวคนใหญ่คนโตเสียด้วยงานนี้ไม่รู้จะจับแต่ง หรือจ่ายชดเชยเท่าไหร่ ถึงเรียกเป็นร้อยล้านคุณย่าผอ. คงขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอกมั้ง อาจารย์สาวพูดติดตลก ก็ไม่แน่ตอนนี้โรงเรียนเอกชนกำไรไม่เยอะเหมือนเมื่อก่อน เด็กน้อยลงทุกปี สินาถค้าน ด้วยคนรุ่นใหม่นิยมมีครอบครัวน้อยลงแถมยังมีลูกแค่หนึ่งหรือสองคนเท่านั้น อัตราเด็กเกิดใหม่จึงลดฮวบจนน่าใจหายซึ่งไม่ได้เป็นแค่ในเมืองไทย แต่เป็นกับหลายประเทศที่พัฒนาแล้ว ใช่เมื่อก่อนมีเรียนชั้นละสี่ห้อง ตอนนี้บางชั้นยุบเหลือแค่สามห้องเอง เศรษฐกิจแบบนี้ผู้ปกครองบางคนสู้ค่าเทอมไม่ไหวขอย้ายเด็กไปเรียนโรงเรียนรัฐบาลกลางปีก็มีบ่อยๆ ครูสาวพูดเสริมขึ้น สาวหน้าคมไม่แน่ใจนักว่าโรงเรียนที่เปิดมานานแห่งนี้จะอยู่ได้อีกนานแค่ไหน หลังรู้มาว่าครูใหม่สามคนได้รับซองขาวเนื่องจากทางโรงเรียนจำเป็นต้องลดอัตราลง ประกอบกับมีโรงเรียนนานาชาติของคนต่างชาติผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดยิ่งทำให้การแข่งขันในธุรกิจนี้ดุเดือดมาก ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะถึงคิวฉัน? แย่ขนาดนั้นเชียวอาจารย์มหาลัยทำหน้าตกใจ อือเธอขานรับในลำคอ ทั้งสามหยุดสนทนาลงชั่วขณะรอจนพนักงานเสิร์ฟไอศกรีมแล้วจากไป จึงคุยกันต่อ ทำเลโรงเรียนนั้นราคาดีมากเลยนะถ้าขายคงได้หลายร้อยล้าน สินาถเสริมขึ้น ก่อนยกแก้วน้ำขึ้นจิบ นั่นก็อีกเรื่องที่คุณย่าสมรคิดต่างกับลูกชายพี่มนตรีตั้งใจจะขายที่ตรงนั้นท่าเดียวเลย หากได้มรดกสงสัยจะไม่เหลือซาก สาวหน้าคมพูดพาดพิงถึงพี่เขยอย่างเบื่อๆ พี่มนตรี มีลูกติดสองคนจากภรรรยาเก่าคือ มนต์ธรและเปมิกาก่อนมาแต่งงานกับอรนภาพี่สาวแท้ๆ ของอินทุอรหลายปีก่อน ทั้งคู่มีลูกสาวด้วยกันหนึ่งคนคือน้องแก้มเขาเป็นรองผอ.โรงเรียน รุ่งนพคุณ แต่แทบไม่เข้าที่ทำงานด้วยหันไปประกอบธุรกิจส่วนตัว ซึ่งล้มเหลวไม่เป็นท่าตลอดแต่ก็ยังไม่คิดยอมถอดใจ เธอกับพี่เขยมีทัศนคติตรงกันข้ามหลายเรื่องแต่ติดที่วัยวุฒิน้อยกว่าทำให้ไม่สะดวกที่จะพูดอะไรออกมา จึงได้แต่เก็บไว้ในใจ ไม่รู้พี่อรคิดยังไงถึงได้เลือกผู้ชายคนนี้? งั้นแกเตรียมหางานสำรองได้เลยไม่ก็กลับไปทำสวน พิจิตราเอ่ยแบบไม่อ้อมค้อม มองความเป็นไปได้มากที่ผอ.อาวุโสจะสละตำแหน่งในเร็ววัน เพราะอายุมากและปัญหาสุขภาพซึ่งหมายถึงโรงเรียนแห่งนี้คงไม่พ้นปิดตัวลง พูดจบก็ตักไอศกรีมทุเรียนเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย ไม่แน่หรอกฉันลุ้นทางออกสุดท้ายอยู่ อาจจะมีอัศวินขี่ม้าขาวมาช่วยก็ได้นะ ใครอัศวินขี่ม้าขาว?สินาถย้อนทวนคำอย่างสนใจ หลานสาวของคุณย่าที่เรียนอยู่ต่างประเทศน้องแปม อินทุอรเอ่ยชื่อของเด็กสาวที่คุ้นเคยหลายปีก่อนแต่ไม่เคยได้รับข่าวคราวของอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย ทราบความเป็นไปของหล่อน จากคำบอกเล่าของคุณสมรหรือไม่ก็ชุติมาเท่านั้น ทั้งที่เธอเขียนไลน์และข้อความไปหากว่าร้อยหนในปีแรก หลังอีกฝ่ายบินไปอังกฤษ หล่อนเปิดอ่านทุกครั้ง แต่ว่าไม่ตอบแม้แต่คำเดียวทำให้หญิงสาวทั้งโมโหทั้งหงุดหงิดงุ่นง่านใจ ตั้งใจจะถามถึงเรื่องนี้หากมีโอกาสเจอเปมิกาอีกครั้ง ...อยากรู้เหลือเกินว่าตนทำอะไรให้หล่อนไม่พอใจ? หากอังกฤษอยู่ไกลระยะกรุงเทพฯ เชียงใหม่ หญิงสาวคงแล่นไปหาเพื่อปรับความเข้าใจแล้วแต่นี่อยู่ห่างกันเกือบครึ่งโลก จึงทำได้แค่รออีกฝ่ายกลับมาเท่านั้น ในใจอินทุอรแคร์และคิดถึงเด็กสาวคนนั้นมากเหลือเกิน แต่ไม่มั่นใจว่าหล่อนจะคิดเหมือนกันหรือเปล่า? จะไหวเหรอ? อาจารย์สาวส่ายหัวอย่างไม่คาดหวังขนาดมืออาชีพอย่างคุณย่ายังจะไม่ไหว นับประสาอะไรกับเด็กจบใหม่ ฉันเชื่อว่าถ้าเป็นน้องแปมต้องกอบกู้โรงเรียนได้แน่ ครูสาวพูดอย่างเชื่อมั่น มั่นใจอะไรจะขนาดนั้น เพื่อนสองคนหันสบตากันอย่างสงสัยว่าเด็กสาวคนนั้นเก่งขนาดไหนเชียว อินทุอรถึงได้เชื่อมั่นนัก แต่ด้วยความที่ไม่รู้จักเปมิกามากแค่เจอสองสามครั้ง จึงไม่กล้าวิจารณ์ ก่อนเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่นต่อ เช้าวันหยุดอินทุอรแวะไปเยี่ยมคุณสมรที่โรงพยาบาล ซึ่งอีกฝ่ายถือหุ้นอยู่จำนวนไม่น้อย...จึงได้สิทธิ์พิเศษในฐานะวีไอพี ขอบใจนะอินที่แวะมาเยี่ยมบ่อยๆ ผอ.โรงเรียนวัยหกสิบปลายยิ้มแย้มทักทายอดีตลูกศิษย์ขณะนอนกึ่งนั่งอยู่บนเตียง โดยมีชุติมาคนสนิทนั่งเฝ้าอยู่ห่างๆ ไม่เป็นไรค่ะครูช่วงนี้อินว่างค่ะ ครูสาวยิ้มบางๆ ทรุดนั่งเก้าอี้ข้างเตียง สาวหน้าคมขยันมาเยี่ยมหญิงสูงวัยแทบจะวันเว้นวันด้วยนับถืออีกฝ่ายเกินกว่านายจ้าง หากแต่เป็นครูบาอาจารย์สมัยเด็กสมรรู้จักกับคุณยายที่เสียไปแล้ว และนงนุชน้าสาวของตนพ่วงด้วยตำแหน่งแม่สามีของพี่สาวอรนภาอีกด้วย ...นับแล้วจึงไม่ต่างจากญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง ครูมีอะไรจะให้อินช่วยน่ะจะได้ไหม? ผอ.อาวุโสเอ่ยกึ่งขอร้อง เธอกระพริบตาถี่ๆ อะไรคะ? ครูกำลังคิดจะให้มีตำแหน่งผู้ช่วยผอ. ครูอยากให้อินสนับสนุนเขาหน่อย ใครคะ?คนฟังทำหน้าแปลกใจกับตำแหน่งสำคัญนี้ว่า ใครกันคือผู้เหมาะสมในสายตาของสมร คงไม่ใช่มนต์ธรหรอกนะ อินทุอรไม่อยากให้เป็นหลานชายของสมรพฤติกรรมหลายอย่างของเขาไม่เหมาะกับการเป็นผู้บริหารสถานศึกษาอย่างมาก ...แต่ความจริงแล้วคนไม่ดีไปทำงานที่ไหน ก็ทำให้ธุรกิจพลอยเหม็นเน่าไปด้วย ลองทายสิคนนี้อินก็รู้จักนะ คนเจ็บมีแก่ใจเล่นเกมทายปัญหา ใครกัน? ครูดนตรีขมวดคิ้วนิ่งคิดเกือบนาทีก่อนส่ายหน้า ยอมแพ้ค่ะ สมรหัวเราะเบาๆอย่างอารมณ์ดี ก่อนยอมเฉลย ก็จะใครซะอีก น้องแปมน่ะ น้องแปมกลับมาแล้วเหรอคะ?หญิงสาวทำเสียงสูง ประหลาดใจสุดๆ ที่ได้ยินชื่อของเด็กสาวแสนน่ารักคนนั้น น่าจะถึงพรุ่งนี้ใช่ไหมชุ? ผอ.อาวุโสหันไปถามเลขาฯ ของตนเพื่อความแน่ใจ ค่ะท่าน มาถึงประมาณตีห้ากว่าๆ ชุติมาตอบอย่างคล่องแคล่ว เธอเป็นเลขาฯที่รู้ใจเจ้านายเป็นอย่างดี ด้วยเป็นหลานสาวของแจ่มแม่บ้านที่อยู่กับสมรมาเนิ่นนานจึงได้รับการอุปการะตั้งแต่เด็ก เรื่องที่คุณท่านสนใจเป็นพิเศษไม่พ้นเรื่องสมาชิกในครอบครัว โดยเฉพาะ หลานสาวคนโปรด...เปมิกา น้องแปมกลับมาแล้ว! อินทุอรตื่นเต้นกับข่าวนี้นัยน์ตาคู่หวานเป็นประกาย ตื่นเต้นจนหัวใจเต้นแรงกว่าปกติ แต่ยังคงระงับสีหน้าได้เป็นอย่างดี ฉันดีใจที่แปมกลับมาส่วนจะเรียนต่อโทที่เมืองไทยฉันก็ไม่ขัดใจหรอกแค่หวังว่าหลานคนนี้จะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง สมรพูดเสียงเครียด เมื่อคิดไปถึงลูกชายและหลานชายคนโตซึ่งกระเหี้ยนกระหือรืออยากจะเอาโรงเรียนประถม รุ่งนพคุณ อันเป็นมรดกตกทอดของตระกูลแลกกับเงินก้อนโตเสียเหลือเกิน ซึ่งเป็นเรื่องที่เธอยอมรับไม่ได้จึงตวาดกลับไปแบบไม่ไว้หน้า ถ้าฉันยังไม่ตายพวกแกอย่าหวังให้ฉันขายโรงเรียนกิน ไอ้พวกลูกหลานเนรคุณ หลังโดนด่าแบบนั้นมนตรีกับมนต์ธรหน้าม้าน ไม่กล้าสู้หน้าเธอไปหลายอาทิตย์รวมถึงไม่กล้าปริปากพูดเรื่องนี้อีกเลย ขืนยกมรดกให้เจ้าพวกนี้คงขายหมดแน่ สมรนึกเป็นห่วงอนาคตไม่อยากฝากธุรกิจไว้ในเงื้อมมือผู้ชายสองคนนี้ ผอ.อาวุโสต้องการให้โรงเรียนอายุเกือบร้อยปีแห่งนี้ดำรงอยู่เพื่อถ่ายทอดความรู้ให้กับเด็กรุ่นต่อๆ ไปตามเจตนารมณ์ของคุณปู่ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งโรงเรียน ความรู้คือการเรียนรู้ค้นคว้า ฝึกฝน รวมถึงสั่งสมประสบการณ์จากคนในอดีต ตกทอดมาสู่คนรุ่นหลัง สิ่งสำคัญที่สุดที่มนุษย์ทุกคนพึงมีคือความรู้และคุณธรรม ...และตอนนี้เปมิกาจึงเป็นความหวังสุดท้ายของเธอ อินเชื่อนะคะว่าน้องแปมเป็นเด็กดีมาก ต้องไม่ทำให้ครูผิดหวังแน่ค่ะ อินทุอรพูดหนักแน่น สมรนิ่งไปแล้วยิ้มออกมา นั่นสินะหญิงสูงวัยพึมพำ ขอบใจนะอิน ถ้าแปมรู้ว่าอินเชื่อมั่นในตัวเขาแบบนี้แปมต้องดีใจแน่ อินทุอรฝืนยิ้มออกมาไม่มั่นใจกับคำพูดของสมรนัก หลังหล่อนไม่ยอมติดต่อกับเธอตลอดสี่ปี...แบบไม่มีสาเหตุ แต่อินไม่แน่ใจว่าน้องแปมจะคิดแบบนั้นเลยนะคะครู
OoXoO ขอบคุณที่กรุณาติดตามค่ะ ถ้าชอบก็อย่าลืมกด 'ติดตามบล็อก' จะได้ไม่พลาดตอนใหม่
พบกันตอนหน้าค่ะ นาง ^^
OoXoO
| Create Date : 19 ตุลาคม 2561 |
| Last Update : 19 ตุลาคม 2561 17:47:31 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1342 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
