|
รักเกินต้าน Can't Resist บทที่ ๒ (Yuri)
๒ สาวหวานเดินออกจากช่องผู้โดยสารขาเข้าก่อนจะเจอกับชุติมา สาววัยสามสิบเศษสวมแว่นสายตาหนาเตอะดูแล้วคล้ายกับอาจารย์ฝ่ายปกครองยืนรอรับอยู่ จึงรีบลากกระเป๋าเดินทางใบเดียวเดินตรงรี่ไปหา สวัสดีค่ะพี่ชุเปมิกาทักขึ้น พร้อมยกมือทำความเคารพอย่างนอบน้อม คุ้นเคยกับอีกคนเป็นอย่างดีด้วยอยู่ร่วมบ้านเดียวกันมานาน สวัสดีค่ะคุณแปมการเดินทางเรียบร้อยดีใช่ไหมคะ? เลขาฯ สาวถามไถ่ หลังรับไหว้ ค่ะ หล่อนตอบสั้นๆก่อนถามถึงเรื่องร้อนใจอยากรู้ จนทำให้ต้องรีบบินกลับมาโดยเร็วคุณย่าเป็นยังไงบ้างคะ? หมอบอกว่าอาการไม่น่าห่วงอีกไม่กี่วันก็กลับบ้านได้ค่ะ เมื่อคืนนี้คุณอินเธออาสานอนเฝ้าคุณท่านค่ะ ชุติมาตอบอย่างละเอียดวันนี้คุณท่านบอกให้คุณแปมกลับไปพักผ่อนที่บ้านก่อน ช่วงบ่ายค่อยไปเยี่ยมท่านก็ได้ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะเปมิการับคำ เบาใจที่อย่างน้อยญาติผู้ใหญ่อาการไม่น่าห่วงแต่คาดไม่ถึงว่าจะได้ยินชื่อ ใครคนนั้น ทำเอาใจเต้นแรงรัวแบบไม่มีเหตุผล จะไปสนใจทำไมเขาก็อยู่ส่วนเขา...เราก็อยู่ส่วนเรา สาวหวานเตือนตัวเอง ทั้งที่คิดว่าตนเข้มแข็งมากแล้วแต่เอาเข้าจริงแค่ได้ยินชื่ออีกฝ่าย...จิตใจก็สั่นคลอนแทบหลอมเหลว เชิญทางนี้ค่ะเลขาฯ สาวผายมือ เดินนำอีกคนไปขึ้นรถที่จอดรอในลานจอด ซึ่งมีคนขับรออยู่ เธอปรายหางตามองเปมิกาที่นั่งนิ่งเงียบประสานสองมือไว้บนตักจากเด็กสาวกลายเป็นหญิงสาวแสนงดงามสง่างาม ดูเพียบพร้อมราวกับเจ้าหญิง สมดั่งที่คุณสมรปรารถนา ...ทว่าชุติมาไม่มั่นใจนักว่าหล่อนจะมีความสามารถมากพอที่จะแบกรับอนาคตของโรงเรียนประถม รุ่งนพคุณ ไหว ด้วยอ่อนอาวุโสและด้อยประสบการณ์ ขนาดคุณท่านยังเต็มมือเหนื่อยทั้งกายเหนื่อยทั้งใจแล้วคุณแปมจะไหวเหรอ? สาวแว่นอดที่จะเคลือบแคลงใจไม่ได้แต่ไม่มีความคิดแปรพักตร์ไปเข้าข้างมนตรีกับมนต์ธรสองพ่อลูกนั่นเด็ดขาด เธอถูกป้าแจ่มสอนสั่งกรอกหูเรื่องความซื่อสัตย์และความกตัญญูตั้งแต่เล็กแต่น้อย จนซึมซับเข้าสู่กระแสเลือด เจ้านายของเธอจึงมีเพียงคุณสมรและทายาทคนต่อไป...เปมิกา เมื่อคิดถึงตรงนี้ชุติมาอดเป็นห่วงกับอนาคตของโรงเรียนประถมรุ่งนพคุณ ไม่ได้ ด้วยพื้นที่แห่งนั้นกำลังกลายเป็นดินแดนทองคำในสายตาของนักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ ที่จ้องมองน้ำลายยืด ทำเลเหมาะจะสร้างเป็นคอนโดมิเนียมหรูใจกลางเมืองมูลค่าที่ดินของโรงเรียนตอนนี้ ไม่น่าต่ำกว่าห้าร้อยล้านบาท ขณะที่โรงเรียนได้เงินจากค่าเทอมและค่าบำรุงการศึกษาซึ่งถือว่าให้อัตราผลตอบแทนต่ำมาก หากเทียบกับมูลค่าที่ดิน ซึ่งมีแนวโน้มสูง ขึ้นเรื่อยๆนายหน้าหลายคนมาติดต่อกับผอ.อาวุโส เพื่อขอซื้อที่ดินของโรงเรียนแต่โดนปฎิเสธอย่างสิ้นเชิงคนพวกนั้นจึงเบนเข็มไปติดต่อมนตรีกับมนต์ธรแทน คาดว่าคงเสนอผลตอบแทนให้ไม่น้อย ลูกกับหลานจึงมาเจรจากับสมรทว่าผลลัพธ์ก็ไม่ต่างจากเดิมนัก ...เงินทองไม่เข้าใครออกใครแม้กระทั่งพ่อแม่ปู่ย่าตายาย จึงไม่แปลกที่จะมีข่าวญาติพี่น้องฉ้อโกงกันอยู่บ่อยๆ คุณแปมคนเดียวจะรับมือพ่อกับพี่ชายตัวแสบไหวเหรอ? ชุติมายังคงกังวลกับเรื่องนี้ไม่น้อยรู้ดีว่า สาวสวยขัดแย้งกับบิดาพอสมควรหลังเขาแต่งงานใหม่กับอรนภา...พี่สาวของอินทุอร มนต์ธรพี่ชายมีอุปนิสัยต่างกับสาวสวยลิบลับทั้งที่โตกว่าหลายปี ชายหนุ่มโดนตามใจอย่างมาก ไม่ใส่ใจเรียน กว่าจะจบปริญญาต้องอาศัยเงินของมนตรีซื้อแผ่นกระดาษนั้นมาแบบทุลักทุเลวันๆ เขาทำแต่เรื่องไร้สาระ ไม่ทำงานเป็นชิ้นเป็นอัน คบหาเพื่อนเกเรดื่มน้ำเมาและควงสาวไม่ซ้ำหน้า สร้างความเสื่อมเสียให้กับวงศ์ตระกูลมากมาย ทำให้คุณสมรปวดหัวกับหลานชายคนโตไม่น้อย ...ล่าสุดเขาทำลูกสาวคนใหญ่คนโตท้องซึ่งผู้ใหญ่ฝ่ายหญิงเองก็อยากจะจับมนต์ธร เพื่อหวังมรดกของคุณสมร ขณะที่น้องสาวใฝ่รู้ชอบเรียนหนังสือ และมีจิตใจอ่อนโยน โชคดีตรงที่หล่อนอยู่ภายใต้การดูแลของสมรมาตั้งแต่เด็กหลังกำพร้าแม่ตั้งแต่ยังไม่รู้ความด้วยซ้ำ สมรจึงเปรียบเป็นทั้งพ่อแม่ของเปมิกา แต่ที่ชุติมายังคงคาใจก็คือเหตุใดหล่อนถึงยอมไปเรียนที่อังกฤษ ทั้งที่ตอนแรกปฏิเสธเสียงแข็ง แต่แล้วยอมเปลี่ยนใจอย่างง่ายดายและอีกประเด็นคือ ทำไมเปมิกาถึงไม่ยอมติดต่อกับอินทุอร ทั้งที่ก่อนหน้านั้นสนิทสนมกันมาก...ถ้าเจอคนหนึ่งมักจะเจออีกคนเสมอ คุณแปมโกรธคุณอินเรื่องอะไร? พี่ชุคะ เสียงหวานๆของหล่อนดังขึ้น ชุติมาหลุดจากภวังค์หันไปมองสาวสวยอย่างสงสัย คะ? ถึงบ้านแล้วค่ะไม่ลงเหรอคะ? สาวสวยเอ่ยยิ้มๆ เอ่อ ขอโทษค่ะพี่คิดอะไรเพลินไปหน่อย สาวแว่นรีบพูด แล้วเปิดประตูลงจากรถ เพื่อเข้าไปยังคฤหาสน์หลังใหญ่ของคุณสมรซึ่งเธอพักอยู่ในเรือนเล็กด้านหลังกับป้าแจ่มแม่บ้าน เลขาฯสาวเดินตามมายังประตูบ้าน ซึ่งมีสาวใช้คนหนึ่งคอยต้อนรับ พี่ชุไปพักเถอะค่ะเดี๋ยวแปมขึ้นห้องเองได้ คนอายุน้อยกว่าพูดอย่างเกรงใจ ด้วยตอนนี้เป็นเวลาหกโมงกว่าในเช้าวันหยุด เอางั้นเหรอคะ? หล่อนยิ้มมุมปากก่อนพูดขำๆ รับรองแปมไม่หลงทางหรอกค่ะ ผ่านไปกี่ปีก็ยังกวนไม่เปลี่ยน เลขาฯสาวส่ายหน้ากับคำพูดแบบเด็กๆ ที่ไม่ค่อยได้ยินบ่อยนัก ดีใจที่อีกฝ่ายยังมีอารมณ์ขันเหลืออยู่มาก ไว้คุณแปมพร้อมก็เรียกพี่นะคะ จะได้ไปเยี่ยมคุณท่านกัน ได้ค่ะ ขอบคุณค่ะสาวสวยกล่าวเสียงหวาน ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ ค่ะ เปมิกายิ้มสวยหมุนตัวเดินตรงไปยังบันไดขึ้นชั้นสอง โดยไม่ยอมให้สาวใช้ช่วยยกกระเป๋าให้ ชุติมายืนรอส่งจนกระทั่งอีกฝ่ายขึ้นชั้นสองจึงเดินไปยังเรือนพักของตนบ้าง อมยิ้มในหน้ากับความสุขของย่าหลานที่จะได้เจอกันไม่ต่างจากเป็นความสุขของตนเอง บ่ายๆ คุณท่านต้องดีใจมากที่เจอคุณแปมดีไม่ดีเมื่อคืนไม่ยอมหลับยอมนอน ตื่นเต้นนั่งรอนอนรอหลานสาว สาวสวยกวาดตามองรอบห้องนอนของตนซึ่งยังคงอยู่ในสภาพเหมือนตอนก่อนไปอังกฤษทุกอย่าง เพิ่มเติมคือความสะอาดเอี่ยมหญิงสาวลากกระเป๋าใบโตไว้หน้าประตูห้อง ก่อนหาวหวอดออกมาสองตาเริ่มจะลืมไม่ค่อยขึ้นออกอาการแบตเตอรี่หมดจากการเดินทางไกล จึงหาชุดนอนในตู้เสื้อผ้า รีบอาบน้ำอย่างเร็วจากนั้นซุกใต้ผ้าห่มบนเตียงใหญ่ แล้วหลับสนิทในไม่กี่นาที แม้จะเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางแต่หญิงสาวตื่นเต้นที่จะพบกับคุณย่ามากกว่า จึงรีบลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก่อนเที่ยงสาวสวยปล่อยผมยาวสลวยที่ยาวเกือบถึงกลางหลังแต่งกายในชุดลำลองเสื้อเชิ้ตกางเกงขายาวพร้อมออกไปข้างนอกลงบันไดก็พบกับอีกคนสำคัญ จึงยกมือทำความเคารพแม่บ้านเก่าแก่ของคุณย่า ที่ทำงานที่นี่ตั้งแต่ยังสาวจนบัดนี้หกสิบกว่ายังดูกระฉับกระเฉงแข็งแรง เธอคนนี้คอยดูแลเอาใจใส่หล่อนไม่ต่างจากมารดาอีกคน ...ป้าแจ่มเป็นป้าแท้ๆของชุติมา สวัสดีค่ะป้าแจ่ม คุณแปมทูนหัวของป้าแจ่ม ไม่ได้เจอกันตั้งหลายปี ป้าคิดถึ๊งคิดถึง แม่บ้านมองคนตรงหน้าอย่างรักใคร่เอ็นดูประหนึ่งเป็นลูกหลานของตน ยกมือเหี่ยวย่นลูบแก้มเนียนของหล่อนเบาๆ โตขึ้นแล้วสวยกว่าเดิมอีกอนาคตเป็นนางงามจักรวาลได้เลยนะคะเนี่ย ขนาดนั้นเชียว หญิงสาวยิ้มสวยเต็มหน้าสัมผัสได้ถึงความรักความห่วงใยของแจ่มได้เป็นอย่างดี แปมก็คิดถึงป้าแจ่มม๊ากมากเอ่ยล้อๆ เสียงใสกังวาน กอดเอวอีกคนแบบที่เคยทำสมัยเด็ก โตเป็นสาวแล้วนะคะยังจะมาพูดล้อเลียนคนแก่อีก แจ่มอดที่จะค้อนน้อยๆ ไม่ได้ นอนหลับสบายไหมคะ? หลับสนิทมากค่ะ ดีค่ะ มาทานอะไรก่อนแล้วค่อยไปเยี่ยมคุณท่าน ป่านนี้คุณย่าคงนั่งรอนอนรอคุณแปมแล้วละค่ะ ค่ะ สาวหวานรับคำคลายวงแขนที่กอดออก เดินตามอีกคนไปยังห้องอาหารที่มีโต๊ะยาวสำหรับแปดที่นั่ง ทรุดนั่งเก้าอี้ใกล้หัวโต๊ะซึ่งเป็นที่ประจำของตัวเอง วันนี้เป็นข้าวต้มหมูนะคะเครื่องดื่มกาแฟหรือน้ำส้มดีคะ? แจ่มถามอย่างใส่ใจ กาแฟดีกว่าค่ะขอบคุณค่ะ หญิงสาวเสพติดคาเฟอีนมาหลายปี หลังต้องอดหลับอดนอน เพื่ออ่านหนังสือเตรียมสอบจนกลายเป็นความเคยชินที่ต้องดื่มทุกเช้าหรือในยามที่ต้องการให้ร่างกายตื่นตัว รู้ทั้งรู้ว่าบางอย่างไม่ค่อยมีประโยชน์...แต่ชีวิตก็ขาดมันไม่ได้ ได้ค่ะแจ่มรับคำ ก่อนหันไปผงกหัวให้สาวใช้ให้จัดการตามสั่งโดยเร็วส่วนตัวเองก็อยู่สนทนากับหญิงสาวต่อ โดยเลือกนั่งเก้าอี้ว่างที่อยู่ใกล้ๆ แล้วนี่คุณพ่อทราบหรือยังคะว่าคุณแปมกลับมาแล้ว? คงไม่มั้งคะเว้นแต่พ่อจะทราบจากคุณย่าหรือพี่ชุ เปมิกากล่าวเสียงเรียบ เหมือนไม่ยินดียินร้ายที่เขาจะรู้เรื่องนี้หรือไม่ เฮ้อ! ผ่านไปสี่ปี บางอย่างก็ยังเหมือนเดิม แม่บ้านนึกในใจกับความสัมพันธ์ฉันท์พ่อลูก ที่ไม่ค่อยจะผูกพันรักใคร่สนิทสนมเหมือนพ่อลูกบ้านอื่น สมรนึกสงสารหลานสาวหลังเสียแม่ไปมนตรีสนใจแต่เรื่องธุรกิจส่วนตัว ผอ.อาวุโสจึงเอ่ยปากขอเปมิกากับมนต์ธรมาดูแลเพื่อไม่ให้เด็กน้อยไม่รู้อีโหน่อีเหน่กลายเป็นเด็กมีปัญหา แต่มนตรียอมยกให้แค่เปมิกาคนเดียวส่วนมนต์ธรเขาขอดูแลเอง ผ่านไปสิบกว่าปีมนตรีแต่งงานใหม่ มีภรรยาใหม่ และมีลูกสาวคนใหม่ ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยสนใจการเรียนของลูกสาวคนโต ไม่ค่อยสนใจถามไถ่ว่า หล่อนเป็นอยู่อย่างไรสุขหรือทุกข์พ่อจำวันเกิดของลูกสาวคนนี้ไม่ได้ด้วยซ้ำ ตลอดเวลาที่หล่อนอยู่อังกฤษ คาดว่าคนเป็นพ่อคงติดต่อไปหานับครั้งได้ ผิดกับคุณสมรซึ่งให้ชุติมาเขียนไปคุยทุกวันบางวันวีดิโอคอลคุยด้วย เธอไม่อยากให้หลานสาวว้าเหว่ หรือรู้สึกเหมือนโดนทอดทิ้ง หล่อนเปรยอยากได้อะไรคนเป็นย่าก็จัดส่งไปให้โดยเร็ว ...แล้วจะไม่ให้เปมิการักสมรมากได้อย่างไร ลึกๆ สาวหวานรู้สึกว่าตนไม่ใช่ลูกที่พ่อต้องการ เป็นแค่คนนอกที่บังเอิญมีความเกี่ยวพันทางสายเลือด การที่หญิงสาวเฉยชาใส่บิดาจึงไม่ใช่เรื่องแปลกในความคิดของแจ่ม ซึ่งรู้เรื่องราวเป็นอย่างดีตั้งแต่ต้น หล่อนที่ดูเพียบพร้อมทุกอย่างทั้งรูปสมบัติและทรัพย์สมบัติทว่าในหัวใจนั้นเหมือนขาดอะไรบางอย่างที่สำคัญไป แม่บ้านสูงวัยเฝ้ามองความเป็นไปของอีกฝ่ายอย่างเป็นห่วงกับการสร้างเกราะขึ้นมาป้องกันตัวเอง แต่ว่าพูดอะไรมากไม่ได้ กลัวหล่อนตะแบงได้แต่หวังว่า จะมีใครสักคนมาช่วยสมานแผลใจของเปมิกา ถ้าไม่มีคุณท่านซะคนคุณแปมจะเป็นอย่างไร? ไม่กล้าจะคิดเลยฉัน สาวใช้ยกถาดอาหารมาเสิร์ฟตรงหน้าพร้อมเครื่องปรุงสองสามอย่าง กลิ่นความอร่อยก็โชยออกมาเตะจมูก หอมมากค่ะเปมิกาชมขึ้น ตอนเรียนอยู่อังกฤษ หล่อนแอบคิดถึงข้าวต้มหมูบ่อยๆ แม้จะเป็นอาหารที่หาทานได้แต่รสชาติไม่ถึงกับถูกปากถูกใจ ยังไงก็สู้อาหารบ้านเราไม่ได้ ป้าเข้าครัวเองค่ะไม่รู้จะมือตกหรือเปล่า?แม่บ้านรีบออกตัว ไม่มั่นใจในฝีมือตัวเองนัก งั้นแปมขอชิมก่อนเปมิกาตักข้าวต้มใส่ช้อน เป่าไล่ความร้อนเล็กน้อย ก่อนชิมแล้วกลืนลงลำคอพยักหน้าเร็วๆ อืม อร่อยค่ะ เติมกระเทียมเจียวกับแม็กกี้อีกนิด เหลาก็สู้ไม่ได้ข้าวต้มป้าแจ่มอร่อยสุดๆ พูดแล้วก็เติมเครื่องปรุง แล้วเริ่มรับประทาน คนฟังหน้าดีใจแต่อดถามย้ำไม่ได้ จริงเหรอคะ? ค่ะอร่อยเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ค่อยยังชั่วหน่อยเชฟใหญ่ผุดยิ้มเต็มหน้าหลังได้รับคำชม หล่อนทานอาหารเช้าจนกระทั่งหมดก่อนจิบกาแฟแสนอร่อย ไม่ทันจะขยับตัวชุติมาก็ปรากฎตัวขึ้น จึงเอ่ยชวนขึ้น มาทานด้วยกันสิคะพี่ชุ พี่เรียบร้อยแล้วค่ะเลขาฯ สาวยิ้มออกมา ไม่คิดว่าอีกคนจะตื่นเร็วขนาดนี้ ทั้งที่น่าจะมีอาการ Jet Lag จากการเดินทางข้ามประเทศ แต่ดูแล้วหญิงสาวไม่เป็นอะไรเลยคาดว่าคงอยากไปเจอกับคุณสมรมาก แป๊บนะคะ เปมิกายกกาแฟขึ้นดื่มจนหมดก่อนวางลงตามเดิม ขอบคุณค่ะป้าแจ่มอร่อยมากแล้วป้าแจ่มจะไปเยี่ยมคุณย่าด้วยกันไหมคะ? เอ่ยชวนเผื่อว่าแม่บ้านสูงวัยอยากจะไปด้วยกัน ไปสิคะป้าเตรียมน้ำขิงไปให้คุณท่านด้วย เมื่อวานคุณท่านบ่นว่าอยากดื่ม อยู่บ้านได้ดื่มทุกวันสาววัยหกสิบเศษพูดอย่างกระตือรือร้น ด้วยรักเคารพคุณสมรมากเหลือเกิน หล่อนกับชุติมาจึงรอผู้อาวุโสพร้อมช่วยถือของเยี่ยมไปใส่ในรถ ไม่นานทั้งสามขึ้นรถเก๋งคันหรูออกจากบ้านเปมิกานั่งเบาะหลังคู่กับแจ่ม ชุติมานั่งเบาะหน้า หล่อนเหม่อมองออกนอกหน้าต่าง ใบหน้ารูปไข่นิ่งเฉยคล้ายรูปสลักแสนสวยในใจขุ่นมัวเมื่อหวนคิดถึงใครคนหนึ่ง บ่ายป่านนี้...คงกลับไปแล้วมั้ง คุณท่านอยู่ชั้นสิบห้อง ๑๐๒๕ ค่ะ ชุติมาบอก ขณะทั้งสามเข้าไปอยู่ในลิฟต์ของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งอยู่ไม่ห่างจากบ้านนัก ซึ่งคุณสมรถือหุ้นอยู่จำนวนหนึ่งจึงได้สิทธิพิเศษพอสมควร ค่ะ สาวหวานพยักหน้าน้อยๆตื่นเต้นดีใจเหลือเกินที่จะพบกับคุณย่า หลังจากไม่ได้เจอตัวเป็นๆ มาเกือบสี่ปี กำลังจะได้เจอกับคุณย่าแล้ว ...ส่วนอีกใจก็ลุ้นว่าจะเจอกับอินทุอรหรือเปล่า? ก๊อก! ก๊อก! ชุติมาเคาะประตูห้องที่มีป้ายชื่อคุณสมร ก่อนเปิดเข้าไป หลังได้ยินเสียงคนด้านในอนุญาต เชิญค่ะเธอพูดกับหล่อนเบาๆ เปมิกาผงกหัวน้อยๆเดินเข้าไปในห้องคนแรก เห็นคุณสมรที่นั่งพิงหมอนบนเตียงหันมองมา จึงก้าวยาวๆเข้าไปหา แล้วโผเข้าสวมกอดอย่างคิดถึงสุดหัวใจ คุณย่าคะแปมกลับมาแล้วค่ะ แปมเหรอลูก ผู้อาวุโสเรียกชื่อหลานสาวคนโปรดเบาๆลูบหลังลูบผมนุ่มของอีกฝ่าย ก่อนพูดเตือนขึ้น เบาๆ ลูก เดี๋ยวย่าหลังหัก หญิงสาวรีบคลายวงแขนออกพร้อมกระเถิบออกห่าง ขอโทษค่ะแปมลืมตัว ไม่เป็นไรลูกสมรยิ้มอย่างเอ็นดู ปรายตามองไปยังป้าหลานที่เดินตามเข้ามาก่อนกวาดตาไปยังอีกคนที่อาสานอนเฝ้าตนเมื่อคืน แปมดูสิว่า คนนั้นใคร? หืม? หล่อนนึกฉงน เหลียวมองตามสายตาของคุณย่าแล้วหัวใจดวงน้อยต้องกระตุกแรงๆ เมื่อเห็นเจ้าของใบหน้าคมสวย ที่คอยหลอกหลอนมาตลอดหลายปีนั่งบนโซฟาจ้องเขม็งมายังตน อาอิน!
OoXoO ขอบคุณที่กรุณาติดตามค่ะ
มีคนถามว่า อินทุอรเป็นใคร
...อินทุอร นางเอกเรื่องนี้ เป็นเพื่อนสนิทของสินาถ จากเรื่อง 'รักออกฤทธิ์' นะคะ สนใจก็ลองไปอ่านดูค่ะ พบกันใหม่ตอนหน้า
นาง ^^ OoXoO
| Create Date : 22 ตุลาคม 2561 |
|
0 comments |
| Last Update : 22 ตุลาคม 2561 17:43:30 น. |
| Counter : 689 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
