น้องไข่จ๋า......

แม่ไม่เคยรู้เลยว่าเวลา 2 อาทิตย์ หรือที่ฝรั่งเขาเรียกว่า 2WW (2 week wait) ระหว่างรอคอยผลว่าจะท้องหรือไม่ท้อง หลังทำการฉีดเชื้อ (IUI) นี่ มันช่างยาวนาน และทรมานมากเหลือเกิน

วันนี้เป็นวันที่ 6 หลังจากการฉีดเชื้อ (6dp IUI) แม่ไม่มีอาการใด ๆ ที่บ่งบอกเลยว่า แม่อาจจะมีข่าวดีในไม่ช้า เฮ้อ....ไม่มีอาการเจ็บหน้าอก หน้าอกขยาย หรือปวดหัว หรือคลื่นไส้ อะไรทั้งนั้น มันดูเงียบ และเงียบมาก ๆ แม่รู้สึกปวดท้องทางซ้ายเป็นระยะ ๆ (ท่อนำไข่ด้านซ้ายเป็นด้านเดียวที่มีน้องไข่อยู่ 1 ฟองไงลูก) เวลามีอาการเจ็บ แม่ก็รู้สึกเหมือนคนอยากเป็นแม่คนอื่น ๆ นั่นแหละว่า น้องไข่ต้องกำลังฝังตัวอยู่ในพุงของแม่ ที่ไหนสักที่แน่ ๆ เลย สงสัยจะบ้าไปแล้วจริง ๆ

เช้ามาสิ่งแรกที่ทำคือการวัดอุณหภูมิ ตรวจดูเต้านมตัวเองว่ามันเจ็บไหม มันขยายไหม ฯลฯ บ้าไปแล้ว ขนาดบอกตัวเองว่าอย่าเครียด อย่าจดจ่อ เดี๋ยวเจ๊งแล้วกลับใจไม่ทัน แต่แม่ก็ยัง...แสนดื้อเนอะ

มันเป็นสองอาทิตย์ที่ยาวนาน และทรมานแม่จริง ๆ น้องไข่เอ๊ย หรือจับมือกับพี่จิ ประสานกัน และใจอ่อน ยอมมาเกิดเป็นลูกแม่เถอะนะลูกนะ ทรมานคนแก่ไม่ดีนะลูก

เอาเถอะ แม่จะรอนะจ๊ะ จนกว่าหนูจะพร้อมมาเป็นลูกของแม่

จากแม่ที่อยากเป็นแม่ของลูกจ้า...

ปล. ไม่รู้คนที่เขาฉีดเชื้อคนอื่น ๆ เขามีอาการยังไงกันบ้างเนอะ แม่อยากรู้จัง เฮ้อ...วันนี้ กลับบ้านคนเดียว คุณพี่แจส เขาต้องนอนหอพักมหาลัย รู้สึก down มาก ๆ เลยจ้า