กรกฏาคม 2551

 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
ได้ออกประจำการเสียที....แต่ต้องหนีร้อนไปถึงรัสเซียเชียวหรือ จะไหวรื้อ?

บล็อกนี้จะขอแวะมาส่งข่าวค่ะ ว่าดิฉันกำลังจะออกไปประจำการ เดินทางตอนปลายปีค่ะ กำลังหนาวพอดีเลย ที่ ๆ จะไป เรียกว่าเป็นโพสต์สำหรับคน "ขี้หนาว" อย่างดิฉันและครอบครัวจริง ๆ แต่ถึงจะขี้หนาว ก็ไม่กลัวหนาวนะคะ

เมื่อสักวันที่ 10 กรกฏาคมที่ผ่านมา มีเหตุให้ดิฉันต้องลุ้นจนตัวโก่ง....ก็จะเรื่องอะไรอีกล่ะคะ นอกจากเรื่องผลการประชุมโยกย้ายข้าราชการไปประจำการประจำปี เคยบอกไปในบล็อกก่อนหน้านี้แล้วว่า กระทรวงฯ มีการพิจารณาส่งข้าราชการไปประจำการปีละ 2 ครั้ง คือเดือนมิถุนายน (พิจารณากันในเดือนมีนาคม) และเดือนธันวาคม (พิจารณากันในเดือนสิงหาคม) ปีนี้ พิจารณาค่อนข้างเร็ว ตอนแรกได้ยินข่าวว่าจะประชุมกันในช่วงปลายเดือน แต่กลายเป็นช่วงต้นเดือนเสียนี่

วันทั้งวัน ดิฉันแทบไม่ได้นั่งทำงานเป็นชิ้นเป็นอัน เพราะมัวแต่พะวักพะวนว่าชะตากรรมจะเป็นอย่างไร จะได้ไปที่ไหน จะเป็นที่ที่เราเลือกไว้หรือเปล่า ตลอดวันเสียงโทรศํพท์ดังอยู่เป็นระยะ ๆ จากพี่ ๆ เพื่อน ๆ ที่ร่วมลุ้นด้วย ข่าวลือกระพือกันตลอดวันว่าคนโน้นได้ไปที่โน่น คนนี้ได้ไปที่นี่ ทำเอาหวาดผวาไปทุกทีที่มีเสียงโทรศํพท์ แน่นอนว่าดิฉันก็เป็นมนุษย์ปถุชนคนหนึ่งที่มีรัก โลภ โกรธ หลง มีโมหะจริตเหมือนคนอื่น ๆ ดิฉันอยากไปหลายที่ ไม่ว่าจะเป็นไทเป ฮ่องกง สิงคโปร์ หรือแม้แต่ประเทศทะเลทรายอย่างโอมาน(อย่างที่บอกว่าดิฉันเป็นคนโลภ อิๆๆ) นอกจากนี้ กระทรวงฯ ยังมีภาคบังคับให้ข้าราชการที่ออกประจำการประเทศกำลังพัฒนา เลือกเมืองที่อยู่ในข่ายที่เรียกว่า Hardship Post หรือเมืองที่มีสถานการณ์ยากลำบากด้วย 1 เมือง ซึ่งดิฉันเลือกไปเคนยา กรุงไนโรบี เพราะฝันเห็นภาพตัวเองนั่งรถจิ๊บท่องแอฟริกา เหมือนในหนังเรื่อง Out of Africa กระนั้น

ดิฉันเห็นภาพตัวเองนั่นทำกิจกรรมต่าง ๆ เช่น ปีนตึกที่สูงที่สุด และไปช่วยพี่น้องแรงงานไทยในไต้หวัน ไปจัดโครงการส่งเสริมการค้าและ Enjoy อาหารจีนที่ฮ่องกง ไปจัดโครงการนาฏศิลป์ไทยลุยถิ่นทะเลทรายในโอมาน....แน่นอน ในบรรดาความฝันของดิฉันไม่เคยมียุโรปอยู่เลย

เมื่อดิฉันกลับมาจากการประจำการที่โคเปนเฮเกน ดิฉันก็เลยไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้กลับไปยุโรปอีกครั้งแม้ว่าจะมีสิทธิ์ได้ลุ้นก็ตาม เพราะ Post ในยุโรปบางแห่ง ถูกจัดให้อยู่ในกลุ่มประเทศกำลังพัฒนา ที่ผ่านมา ตอนที่ชื่อของดิฉันถูกส่งเข้าประกวดในการประชุมพิจารณาโยกย้ายข้าราชการถึง 2 ครั้ง 2 ครานั้น มีเมืองในประเทศยุโรปหลุดมาให้ลุ้นกันเหมือนกัน คือ กรุงวอร์ซอ ประเทศโปแลนด์ และกรุงมอสโก ประเทศรัสเซ๊ย ส่วนอีกเมืองหนึ่งคือกรุงบูคาเรสต์ ประเทศโรมาเนีย ก็อยู่ในกลุ่มประเทศกำลังพัฒนาเหมือนกัน แต่ว่ายังไม่ว่าง ทั้งสองครั้งที่ผ่านมา มีคนแย่งกันไปมากมาย และดิฉันก็อยู่ในกลุ่มปิ๋วตลอด แล้วจะไปหวังอะไรให้เมื่อยเล่า

แต่คุณ ๆ เชื่อกันไหมคะ ว่าโชคชะตามักเล่นตลกกับชีวิตของเราเสมอ ใครเลยจะคาดคิดว่าดิฉันจะถูกส่งไปมอสโก....ทั้ง ๆ ที่เป็นคนขี้หนาวสุด ๆ




นายของดิฉัน ท่านอธิบดีสารนิเทศ ท่านธฤต จรุงวัฒน์ ที่หลาย ๆ คนคงคุ้นหน้าตาและชื่อของท่านในเวลานี้กันมากทีเดียว (จากเรื่องปราสาทพระวิหารนั่นแหละ)เรียกพวกเราที่อยู่ในข่ายออกประจำการมาพบหลังจากเสร็จสิ้นจากการประชุมแล้ว...

"หนูแดง....ยินดีด้วยนะ กระทรวงฯ ส่งคุณไปมอสโก ผมคิดว่ามันเป็นโพสต์ที่ดีมาก มีอะไรให้เรียนรู้มากมาย ผมคิดว่าเป็นที่ที่คุณจะทำงานได้อย่างมีความสุขอีกที่หนึ่ง...."

ใจดิฉันวูบไหวด้วยความตื่นเต้น....อะไรนะ ฉันจะได้ไปรัสเซียเหรอ?? โอ้นี่มันข่าวดีสุด ๆ เลยนะเนี่ย

"หวังว่าคุณคงชอบนะ" นายผู้ใจดีถามต่อ ล้อเล่นหรือเปล่าคะท่าน (อันนี้ ดิฉันได้แต่อึงอลในใจ) ยิ่งกว่าชอบอีกค่ะ ถูกใจสุด ๆ




ดิฉันมีความผูกพันกับภูมิภาคยุโรปมาก รู้สึกว่าที่โน่นเป็นเหมือนบ้านอีกแห่งหนึ่ง คงเพราะสามีเป็นชาวภูมิภาคนั้นกระมัง ดิฉันกดหูโทรศํพท์หาสามี ส่งข่าวบอกพี่แจส บอกทางบ้าน ทุกคนตื่นเต้นไปกับดิฉันด้วย เพราะที่บ้านของเรายังไม่มีใครเคยไปรัสเซียเลยสักคน ยกเว้นคุณอาของดิฉันคนหนึ่งเท่านั้น

มีพี่ท่านหนึ่งแซวแกมหมั่นไส้ว่า นี่เธอบอกข่าวไปทั่วโลกหรือยังจ๊ะ ดิฉันตอบไปว่ายัง เพราะยังไม่ได้มาป่าวประกาศในบล็อกเลย หุๆๆ ส่วนน้องสาวร่วมโลกที่ดิฉันรักเหมือนน้องสาวจริง ๆ น้องมิ้ง (MingDK) น้องโอม และน้องโอ๊ะ สามสาวคู่หูคู่ฮา เมื่อครั้งยังอยู่เดนมาร์กได้รับทราบข่าวเป็นรายต่อไป ตามด้วย น้อง ๆ จากวงการการ์ตูนเก่าของดิฉัน มิ้ง msn มาแบบถูกใจจริงๆ ที่ว่า

"ดีจริง ๆ งี้พี่ก็ได้ใช้เสื้อผ้าข้าวของที่หอบกลับไปจากเดนมาร์กแล้วจิ..." นี่ก็เรื่องหนึ่ง ดิฉันหอบเสื้อผ้าและของใช้ที่จำเป็นสำหรับเมืองหนาวกลับมาหลายชิ้นทีเดียว มีทั้งของเก่าและของที่ไปซื้อมาจากตลาดเก่าในเดนมาร์ก ดิฉันเป็นคนบ้ารองเท้ามือสองน่ะค่ะ มีรองเท้าบู้ตเก๋ ๆ หลายคู่เลย ถือว่าเป็นการใช้ชีวิตแบบคุ้มค่าและพอเพียงจริง ๆ เรียกได้ว่าไม่ต้องตระเตรียมซื้อของอะไรกันให้มาก ประหยัดเงินไปได้เยอะเลย แต่ก็ไม่รู้ว่า เครื่องกันหนาวพวกนี้จะเพียงพอไหม คิดไปถึงสมัยไปเรียนต่อ ที่อุตส่าห์ซื้อเสื้อหนาวจากเมืองไทยมาหลายตัวอยู่ แต่ปรากฏว่านำไปใช้สู้ลมหนาวในอังกฤษไม่ค่อยได้ สุดท้ายก็ต้องซื้อใหม่ กลายเป็นการสิ้นเปลืองด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ไป..




ประเทศรัสเซียยังคงเป็นเหมือนดินแดนประหลาดอีกฟากโลกหนึ่ง เป็นเมืองที่เต็มไปด้วยความลึกลับ ยังมีกลิ่นอายของชีวิตหลังม่านเหล็กที่หนาหนัก แถมเป็นม่านเหล็กเคลือบเกล็ดน้ำแข็ง ที่ชวนให้สาวจากเมืองร้อนอย่างดิฉันอยากไปค้นหาความจริงเสียเหลือเกิน อยากรู้จัก KGB อยากไป St. Petersburg อยากไปจตุรัสแดง อยากไปวังเครมลิน อยากรู้จักคนรัสเซีย ก็ตามประสาคนชอบผจญภัยนั่นแหละค่ะ(แม้หัวใจจะยังหวั่นอยู่ ก็ด้วยข่าวลือที่ว่าสาวรัสเซียทั้งสวย ทั้งเซ็กซี่ ที่อาจจะทำให้สามีใจแตกได้ก็ตาม)

จะว่าไปแล้ว ดิฉันก็แทบไม่รู้อะไรจริง ๆ สักกะอย่างเกี่ยวกับประเทศที่มีอาณาเขตใหญ่โตน้อง ๆ อเมริกาที่ยิ่งใหญ่และมีความผูกพันเหลือล้นกับประเทศไทยเลยสักนิด นอกจาก "ความหนาว" ที่ดูจะเป็นที่ขึ้นชื่อลือชา...

ดิฉันเคยเจอพี่นักการทูตคนหนึ่งที่เดินทางกลับเมืองไทยจากกรุงมอสโก และไปเปลี่ยนเครื่องที่โคเปนเฮเกน ดิฉันได้ไปเจอพี่ท่านนี้ และพาเดินช้อบปิ้งซื้อของฆ่าเวลาก่อนขึ้นเครื่องกลับเมืองไทย วันนั้น อากาศในโคเปนประมาณ 0 องศา ดิฉันปล่อยไก่ไปเล้าใหญ่ ด้วยการบอกพี่ท่านนั้นว่า

"วันนี้อากาศหนาวหน่อยนะพี่ วันก่อนอุ่นหน่อย แต่วันนี้หนาวอ่ะ" ประสาคนขี้หนาวอย่างดิฉัน อย่าว่าแต่ติดลบเลย แค่ 0 องศาดิฉันก็แย่แล้ว พี่ท่านนั้นมองหน้าแล้วยิ้ม ๆ
"วันนี้ที่มอสโกติดลบ 6 จ้า บางวันก็เฉียดลบ 10 ด้วยนะ" จำได้ว่าความรู้สึกตอนนั้นคือ....อย่าส่งฉันไปที่อย่างนั้นเด็ดขาดเลยนะ หัวเด็ดตีนขาดก็ไม่ไปแน่ ๆ โชคชะตาช่างเล่นตลกกับเราจริง ๆ ใครจะไปรู้เล่าว่าจากนั้นอีกเกือบ 6 ปีจะเป็นวันที่ดิฉันต้องไปประจำการที่นั่น...

อย่างที่บอก ดิฉันรู้จักรัสเซียไม่กี่อย่าง ถ้าไม่นับสถานที่ท่องเที่ยวที่พอจะได้ยินชื่ออยู่บ้าง ก็คงไม่พ้นเหล้าวอดก้า ที่มีดีกรีเหลือรับ ไข่ปลาคาเวียร์ที่แพงลิบ ตุ๊กตาแม่ลูกดก และอำพัน...อีกอย่างที่ดิฉันคิดถึงเสมอ ก็คือ แคทยา ใครที่เคยอ่านหนังสือประวัติศาสตร์เล่มโต Katya and the Prince of Siam คงจะนึกถึงสาวรัสเซียหน้าหวานที่จับผลัดจับผลูเป็นที่ต้องใจของเจ้าชายหนุ่มจากประเทศสยาม และเป็นที่มาของตำนานรักหวานอมตะที่อยู่ในใจของใครหลายคน แม้ว่าตอนจบจะแสนเศร้า แต่ความพยายามของทั้งสองฝ่ายที่จะประคับประคองความรักไว้ช่างแสนกินใจ แคทยามีส่วนทำให้ดิฉันนึกรักคนรัสเซีย...มิใยที่จะมีเสียงเตือนว่า คนรัสเซียดูเครียด และไม่ใจดีอย่างที่คิดก็ตาม แถมเริ่มมีพวกรัสเซียที่เหยียดชาวเอเชียอย่างเรา ๆ มากอีกด้วย

แต่ดิฉันเริ่มนับถอยหลังที่จะสยายปีกบินออกจาก "รัง" ไปสู่โลกกว้างอีกครั้งหนึ่ง แม้จะหนักใจอยู่บ้าง ทว่าด้วยความคิดเชิงบวกที่เปิดกว้างเสมอ และความพร้อมที่จะผจญภัย ทำให้ดิฉันตื่นเต้นมากกว่ากลัวอีกค่ะ




การออกประจำการแต่ละครั้ง มีขั้นตอนมากมายค่ะ ยิ่งสมัยนี้ มีมากกว่าเมื่อดิฉันออกประจำการครั้งแรกหลาย ๆ ปีก่อนอีก เริ่มต้นก็คือ การตรวจร่างกายว่าเป็นผู้มีสุขภาพแข็งแรง การตรวจสอบของสันติบาล การตวจสุขภาพจิต ว่าไปแล้วจะไม่เพี้ยนไม่สติแตก (อันนี้ ก็ว่าไม่ได้นะ บางคนไปเจอความเครียด ฯลฯ พาลให้ประสาทเสียเอาได้ง่าย ๆ ถ้าจิตไม่แข็ง ก็อาจแย่ได้เหมือนกัน) การตรวจพวกนี้เป็นการตรวจขั้นพื้นฐาน จากนั้นก็จะเริ่มกระบวนการฝึกอบรม ให้ความรู้แก่ข้าราชการที่จะออกประจำการในด้านต่าง ๆ เพื่อตระเตรียมความพร้อมในทุกด้านเท่าที่จะทำได้ ทั้งกาย ทั้งใจ และความรู้ เพื่อจะได้ปฏิบัติภารกิจที่ได้รับมอบหมายให้ได้อย่างเต็มที่ และก่อให้เกิดผลประโยชน์สูงสุด สมกับที่ผู้เสียภาษีต้องมาจ่ายเงินเดือน และเงินพิเศษสำหรับข้าราชการที่เรียกว่าเงิน พ.ข.ต. เงินส่วนนนี้จำเป็นมาก ลำพังเงินเดือนข้าราชการในเมืองไทย คงจะไม่พอยาไส้ในการออกโพสต์เป็นแน่แท้

จะมาอัพเดทประสบการณ์เกี่ยวกับการอบรมก่อนออกประจำการให้ทราบเป็นระยะ ๆ นะคะ อดใจรออ่านกันด้วยนะจ๊ะ

สำหรับการเตรียมตัวส่วนตัวหลังจากที่ทราบผลการพิจารณาน่ะเหรอคะ ดิฉันวิ่งโร่ไปซื้อหนังสือ Guide Book ของสำนักต่าง ๆ มา ไม่ว่าจะเป็น Lonely Planet, Eye Witness Travel และหนังสือที่เขียนโดยพี่ภัทรัตน์ หงษ์ทอง หรือที่แป้งที่ดิฉันนับถือความเป็นหญิงแกร่งของพี่เค้ามาก ๆ เล่มใหม่แกะกล่องเพิ่งเปิดตัวตามแผงหนังสือชื่อ "รัสเซีย เรื่องเก่าที่เราคิดว่ารู้" หนังสือสวย ๆ น่าอ่านอีกเล่มที่รวบรวมเรื่องราวน่ารู้เกี่ยวกับรัสเซียไว้ได้อย่างน่าสนใจ...อ่านแล้วได้ความว่าไงจะมาขยายต่อนะคะ



หนังสือคู่มือท่องเที่ยวที่เริ่มกว๊านซื้อมาเก็บไว้อ่าน แสวงหาข้อมูลไปเรื่อย ๆ ดิฉันชอบ Eye Witness เพราะเป็นคนชอบดูรูปสวย ๆ น่ะค่ะ



ภาพแคทยา เธอเป็นผู้หญิงที่สวยจริง ๆ



หนังสือแคทยากับเจ้าชายสยาม เล่มนี้ซื้อมาเป็นภาษาอังกฤษ เพราะหาซื้อภาษาไทยไม่ได้แล้ว แต่อ่านภาคภาษาไทยจบมาแล้วประมาณสองรอบ



หนังสือ "รัสเซียเรื่องเก่าที่เราคิดว่ารู้" โดยคุณภัทรัตน์ หงษ์ทอง






แค่เห็นภาพประกอบจากหนังสือ "รัสเซียเรื่องเก่าที่เราคิดว่ารู้" แถมด้วยรูปเล่มที่ทำไว้อย่างน่ารัก ถึงไม่ได้ไปรัสเซียก็น่าซื้อมาเก็บจริงๆ นั่นแหละ


ในที่สุด ดิฉันก็จะได้ออกประจำการเสียที....แต่ต้องหนีร้อนไปถึงรัสเซียเชียวหรือ แล้วจะไหวหรือเปล่าก็ไม่รู้ มีอะไรจะรอคอยอยู่บ้าง ดิฉันก็สุดจะเดาได้ คงต้องขอให้มิตรรักและแควน ๆ ช่วยกันลุ้น และร่วมผจญภัยไปในการเดินทางครั้งนี้ด้วยนะคะ ต้องติดตามกันต่อไปนะคะว่า นักการทูตหญิงตัวเล็ก ๆ (ตัวเล็กเมื่อเทียบกับฝรั่งอ้วน ๆ น่ะค่ะ หุๆๆ) อย่างดิฉันจะต้องเผชิญกับอะไรบ้างในรัสเซีย




ปิดท้ายกันหน่อย

น้องแบงค์อุตส่าห์ถามไถ่ และอยากให้เขียนเกี่ยวกับเรื่องปราสาทพระวิหาร ดิฉันก็ไม่รู้จะเขียนอะไร เพราะไม่รู้เหมือนกันว่าจะฟังข่าวจากไหนดี ช่วงที่ผ่านมา ข่าวคราว ทั้งลบ และบวก (ส่วนใหญ่จะเป็นข่าวในเชิงลบเสียมากกว่า) เกี่ยวกับกระทรวงการต่างประเทศและเหตุการณ์ปราสาทพระวิหาร ได้กลายเป็นชนวนทำให้เกิดความสับสน แตกแยก ความคิดต่างมากมายในสังคมไทย ซึ่งดิฉันขอเลี่ยงไม่พูดถึง (เมื่อไม่อยู่ในฐานะคนที่รู้เรื่องดี อีกทั้งไม่ได้อยู่ในส่วนที่ทำข้อมูลในเรื่องนี้ ดิฉันจึงไม่ได้รู้อะไรมากไปกว่าข่าวที่ปรากฎตามเวบไซต์ หน้าหนังสือพิมพ์ วิทยุและโทรทัศน์เหมือนกับทุกท่าน)

ทว่าในฐานะข้าราชการกระทรวงฯ คนหนึ่ง

แน่นอนดิฉันรู้สึกเจ็บปวดใจ ที่เห็นสถาบันที่เรารัก เทิดทูน และมีความเชื่อมั่น ต้องถูกด่าว่า โจมตีแบบนั้น หลายเรื่องที่เห็นด้วย และไม่เห็นด้วย แต่ดิฉันก็ยังเชื่อมั่นเหลือเกินว่า พวกเราที่เป็นข้าราชการ ก็เป็นคนไทยด้วยเช่นกัน ความรักชาติ และเทิดทูนในเกียรติภูมิของชาติและพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวย่อมมีไม่แพ้ชาวไทยคนไหน ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมานับร้อยปี กระทรวงการต่างประเทศ หรือกระทรวงบัวแก้วของเรา ยืนหยัดสู้ เพื่อปกป้องผลประโยชน์ของไทย และเกียรติภูมิของชาติมาโดยตลอด แม้ว่าอาจจะมีเหตุการณ์บางเหตุการณ์ เช่น กรณีปราสาทพระวิหารในศาลโลก ที่เราต้องประสบความพ่ายแพ้ในเวทีการเมืองระหว่างประเทศ แต่ดิฉันยังเชื่อมั่นและศรัทธาในองค์กรไม่เสื่อมคลาย และหวังว่าเราจะแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ที่รุมเร้าได้อีกครั้ง เฉกเช่นที่เราทำได้มาเป็นเวลาร้อยกว่าปี และตลอดไป....





Create Date : 26 กรกฎาคม 2551
Last Update : 26 กรกฎาคม 2551 23:57:49 น.
Counter : 4021 Pageviews.

17 comments
  
พี่คะหนูหลงเข้ามาเจอพี่และได้ความรู้จากblog พี่เยอะเลยคะ
ขอบคุณนะคะ

หนูอยาส่งmail หาพี่ปรึกษาเรื่องการเข้าทำงานในกระทรวงหนะคะ แต่ว่าส่งเมลล์หาพี่ไม่ได้เพราะ ไม่ได้regisในเว็บนี้ แล้วก็ไม่มีaccount ของpantip คะ ยังไงพี่ส่งเมลล์บอกหนูหน่อยที่
mersilis_uks@hotmail.com นะคะ
รบกวนหน่อยนะคะพี่
โดย: ทราย IP: 124.121.231.172 วันที่: 27 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:13:50 น.
  
Sawasdeekrab P'Ninie. I've discovered your blog not so long ago and it has been very interesting and fun to read about your experience at the MFA. I'm currently a MFA scholar and will be going back to work in the future krab. And congratulations on your new post na krab! Reading your blog makes me really look forward to the days in which I will be eagerly and anxiously waiting for the posting result :)

I have a question that I hope you could help answer when you're free na krab. I'm thinking about whether to continue my study to the doctoral level. I would really appreciate it if you could provide some perspectives on how important having a PhD is in order to succeed at the MFA krab. Thank you mak mak in advance krab P'.
โดย: ginola IP: 202.152.30.98 วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:13:57 น.
  
>>น้องทราย เดี๋ยวเมลล์หานะคะ

>> น้อง ginola (ขอเรียกน้องแล้วกัน เพราะคงเด็กกว่าพี่เยอะ ฮ่าๆๆ) ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ และขอบคุณที่ติตามอ่านบล็อกพี่นะคะ น้องถามมาเกี่ยวกับการเรียนต่อปริญญาเอกว่าจะมีประโยชน์ต่อการทำงานในกระทรวงฯ มากนัอยแค่ไหน

ในสังคมปัจจุบันนี้ เราต้องยอมรับว่า ปริญญายิ่งสูงยิ่งมีความได้เปรียบ และได้รับการยอมรับกว่าคนที่มีปริญญาต่ำกว่าอยูแล้วจะเห็นได้จากการที่มีการเรียกว่าคนโน้นคนนี้เป็น ดร. (เมื่อก่อนพี่ไม่ค่อยคุ้นนะคะว่ามี ดร. เยอะแยะในกระทรวงฯ เดินสวนกันเพียบ แต่ว่าจะโฆษณาตัวน้อยกว่าเดี๋ยวนี้มากนัก) เพราะฉะนั้นในแง่ทางด้านสังคม การมีปริญญาเอกย่อมมีความสำคัญ

ในด้านการงาน -- พี่คิดว่างานด้านการต่างประเทศ ประสบการณ์สำคัญกว่าการศึกษา ยกเว้น ถ้าน้องจะเรียนปริญญาเฉพาะด้านเช่น กฎหมายระหว่างประเทศ หรือเศรษฐศาสตร์ พี่ว่ามีประโยชน์ต่อการทำงานนะคะ

ในด้านโอกาสประสบความสำเร็จในการทำงาน -- มันขึ้นอยู่กับตัวน้องเอง และโชคชะตาว่าจะมีลมพัด "โอกาส" เข้ามือน้องหรือเปล่าจ้า บางทีลมก็ชอบพัดเปลี่ยนทิศเน้อ หุๆๆๆ

ขอให้โชคดีนะคะ มีอะไรเขียนเมลล์มาคุยก็ได้ค่ะที่ newninie@yahoo.com
โดย: Ninie วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:13:59 น.
  
ยินดีด้วยนะคะ ^^ ขอให้เป็นอีกโพสต์ที่ประทับใจและมีความสุขในการทำงาน หนูจะเอาใจช่วยอยู่ที่เมืองไทยค่ะ
โดย: DaRia IP: 203.170.248.209 วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:35:14 น.
  
ง่าๆๆ

ยินดีด้วยน้าคร้าพี่ ขา คิคิ

ปายทามงานว่างๆก้อไปเที่ยวเนอะ 55++ รัสเซียหย่ายๆ อะ แหะๆ

หวังว่าอนาคตนู๋จาทำได้ดีอย่างพี่น้า ตอนนี้ม.3 ก้อ ตั้งใจให้ถึงที่สุดคร่า
โดย: Mayy----Sj IP: 118.174.189.6 วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:13:38 น.
  

บอกตามตรงเลย ทุกครั้งที่อ่าน บล๊อคพี่หนูแดงจะมีความสุขทุกครั้งจริงๆ แต่ทำไมไม่รู้ครั้งนี้มันรู้สึกแปลกๆเศร้า ที่พี่ต้องไป4 ปี หรือ จะดีใจดีที่พี่ได้ไปประจำเมืองในฝันของใครหลายๆคน เอาเป็นว่าทั้งสอง อย่างเลยละกัน ยิ่งพุดก็ยิ่งรู้สึกคิดถึงน่ะ พี่สาวไปทั้งคนได้ฟังเสียงทุกวันจันทร์ตอนเช้า อยู่ดีๆหายไปตั้ง 4 ปี นานแสนนานจริงๆ ถึงพี่หนูแดงจะได้ แต่ โทนี่ ก็ยังจะเข้ามาโพสมาอ่าน ในนี้ ทุกวันเหมือนเดิม น่ะครับ 55 ไปที่นู้นพาพี่แจส ไปเที่ยวร้านอาหารโรแมนติกบ้างน่ะครับ ที่นั้นโรแมนติกมากๆ 555 ^^ ยินดีกับพี่สาวคนนี้จริงๆพี่หนูแดง ทำได้อยู่แล้ว ^^ แต่ขอคิดถึงหน่อยนะ แอบเศร้านิดๆดูแลสุขภาพด้วยน่ะครับพี่
โดย: แอนโทนี่ IP: 222.123.209.175 วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:26:03 น.
  
อ่านแล้วรู้สึกเหมือนว่าตัวเองจะได้ออกโพสเองเลยอ่ะ อิอิ ไม่รู้ว่าจะได้เป็นนักการทูตป่าว กลัวคุณแควนจะมาแต่งก่อนอ่ะ
โดย: bebek IP: 124.120.108.23 วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:0:04:08 น.
  
รู้จักและปลื้มกันมานาน เพิ่งรู้ว่าหนูแดงมี blog เปรี้ยวมาก ขอบคุณหลายที่เขียนชมเรื่องหนังสือ เป็นแค่น้ำจิ้ม ก่อนไปมอสโกของจริงขอเชิญไปคุยที่โต๊ะที่กระทรวงฯ จะยิ่งกว่านี้ 555
โดย: แป้งโม่ IP: 58.8.108.64 วันที่: 3 สิงหาคม 2551 เวลา:0:08:24 น.
  
ยินดีด้วยค่ะที่จะได้ไปประจำการที่ใหม่

เพิ่งเข้ามาอ่านบล็อคทำความรู้จักคุณหนูแดงครั้งแรก
ไว้ว่างๆจะกลับมาอ่านข้อมูลหน้าเก่าๆอีกค่ะ
รู้สึกน่าสนใจดี
โดย: ตรีนุช3903 วันที่: 7 สิงหาคม 2551 เวลา:4:45:33 น.
  
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ เพราะสะดุดตรง Ninie นึกว่าเป็นเพื่อนเก่า ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ อ่าน"รักเลียบเคลมลิน"ของสุภัทร สวัสดิรักษ์ แล้วยังคะ เรื่องนี้ ทำให้คนรัสเซียน่ารักมาก อยากเห็นดอก "รยาบีนา"ค่ะ กรุณาลงในบล็อคให้ดูบ้างนะคะ จะคอยอ่านค่ะ ดิฉันสนใจประเทศนี้นานแล้ว มีแสตมป์เก่าจำนวนมาก ดอกไม้เขาสวยจริงๆค่ะ
โดย: วินนพัตรา IP: 202.91.19.204 วันที่: 7 สิงหาคม 2551 เวลา:17:24:04 น.
  
สวัสดีค่ะพี่ Ninie ดีใจด้วยนะคะที่ได้ออกโพสแล้ว นี่ประเทศในฝันของหนูเลยค่ะ อยากไปเหมือนกัน อิๆ แอบอิจฉาจ้า

จะเข้ามาตามอ่านคำแนะนำสอบเข้ากระทรวงการต่างประเทศที่นี่บ่อยๆนะคะ
โดย: จอมใจบ้านหมูบิน IP: 203.155.230.1 วันที่: 9 สิงหาคม 2551 เวลา:21:34:27 น.
  
ชีวิตเดินทางเหมือนความฝัน
ที่มีทั้งฝันร้ายและฝันดี
แต่เมื่อตื่นขึ้นมาอีกที
ยังต้องมีภารกิจที่มากมาย
ที่ต้องทำเพื่อประเทศไทย
โดย: เพื่อนนักการทูต IP: 58.147.54.102 วันที่: 1 ตุลาคม 2551 เวลา:8:21:20 น.
  
อ่าน ตรงล่าง ๆ
ขนลุกเลยอ่า เชื่อมั่นในองค์กร

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ มากค่ะ
หนูอยากเป็นแบบพี่จัง
อยากเรียน ที่เกียวก่าสายนี้เลย ** เครียดจัง รอแอดนิ
โดย: นาช่า IP: 118.173.150.192 วันที่: 25 มีนาคม 2552 เวลา:2:04:25 น.
  
อยากเรียนด้านนี้มากค่ะ อยากสอบเข้ากระทรวงให้ได้
ตอนนี้หนูยังเรียนอยู่ ม.5 อยู่เลย กลัวสอบรัฐศาสตร์ไม่ได้ เพราะตัวเองก็เรียนไม่ค่อยเก่ง แต่ว่าชอบการเดินทาง ชอบศึกษาค้นคว้าในสิ่งที่ตัวเองไม่รู้ ชอบด้านนี้มากค่ะ อยากสัมผัสประสบการณ์แปลกใหม่ อยากให้พี่แนะนำ และให้กำลังใจหนูด้วยนะคะ ... ^^
โดย: Joo IP: 203.113.116.139 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:30:30 น.
  
เคยอ่านบลอกพี่นานมากแล้วค่ะ แต่ว่าไม่ได้แอดไว้ จำได้อ่านแต่เรื่องความรักซะส่วนใหญ่ 55555 ยินดีด้วยนะคะเรื่องงาน สู้ๆค่ะ
โดย: เก่ง (keng_toshi ) วันที่: 18 สิงหาคม 2552 เวลา:14:59:26 น.
  
สวัสดีค่ะ คุณ Ninie จะมารัสเซียปลายปีนี้เหรอคะ
จูนเรียนอยู่เซนต์ปีเตอร์สเบริก รัสเซียค่ะ
ป.เอก ปีสุดท้าย
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
โดย: จูน IP: 217.118.78.106 วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:13:50:28 น.
  
สวัสดีค่ะ พี่ ninie
มีโอกาสได้มาอ่านบล็อคของพี่โดยการค้นหาจากคุณลุง google ได้ความรู้เยอะเลยค่ะ

ประมาณเดือนพฤศจิกายนนี้ก็มีโอกาสได้เข้าฝึกงานที่กระทรวงฯด้วยค่ะ ตื่นเต้นๆ

ยินดีด้วยนะคะสำหรับการไปประจำการที่รัสเซีย :)

ป.ล.แล้วจะคอยติดตามอ่านบล็อคของพี่ค่ะ
โดย: น้ำทิพย์ IP: 202.28.45.25 วันที่: 24 สิงหาคม 2553 เวลา:8:55:33 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Ninie
Location :
กรุงเทพ  Netherlands

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 127 คน [?]




ได้ออกประจำการเสียที....แต่ต้องหนีร้อนไปถึงรัสเซียเชียวหรือ จะไหวรื้อ?
เมื่อเขาฉันถามว่า "เธอจะบ้ารองเท้าไปถึงไหน?"
ใครอยากได้วารสารสราญรมย์ หนังสือดี ๆ ของกระทรวงการต่างประเทศ โปรดเข้ามาอ่านด้วยจ้า
Cast away ที่ La a Natu@Pranburi
เมืองไทยในสายตาของพี่แจส ผ่านเลนส์
10 ยอดการ์ตูนผู้หญิงในดวงใจ ภาค 1
เมื่อคิดจะแต่งงานกับฝรั่ง และย้ายฐานทัพมาอยู่เมืองไทย ต้องทำอย่างไร

บ ล็ อ ก ข อ ง เ พื่ อ น