มกราคม 2551

 
 
1
4
5
6
7
8
9
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
และแล้วคุณนกกระสาก็ลืมที่อยู่ของเราจนได้





แวะมาส่งข่าวค่ะ ว่าเมื่อวานนี้ กับวันนี้ กินแห้วกระป๋องโตไปจนเต็มพุง

เมื่อวานนี้ ดิฉันได้เจอเหตุการณ์ Curiosity kills the CAT!!! เข้ากับตัวเอง คือวันที่ 12 ของการฉีดเชื้อ (8 มกราคม 51) ดิฉันเกิดเดินสะดุดหกล้ม หัวเข่าแตก และเขียว เลยกังวลว่าจะกระทบกระเทือนกับภาวะการณ์ในร่างกายหรือเปล่า จนตัดสินใจไปซื้อชุดตรวจการตั้งครรภ์ด้วยตนเองมาค่ะ พอได้มา เช้าวันรุ่งขึ้น หรือวันที่ 13 ของการฉีดเชื้อ ก็เกิดอาการอยากรู้อยากเห็น จัดการทดสอบเลยค่ะ......

ผล.......


Big Fat NEGATIVE!!!! ตอนเห็นผลครั้งแรก พูดไม่ออก บอกไม่ถูก เศร้าก็ไม่ใช่ ผิดหวังก็ไม่เชิง มันตายด้านไปชั่วครู่

พี่แจสเคาะประตูห้องน้ำถามว่า "Everything arlight?" เมื่อเห็นคุณนายหายไปอยู่ในห้องน้ำนานเกิดความจำเป็น ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้หนีบหนังสือการ์ตูนติดมือไปด้วยซักเล่มเหมือนเคย

"พี่แจส....Negative อ่ะ...." ร้องตอบออกไป เสียงนิ่งมาก งงเหมือนโดนดีหัว มันเกิดอะไรขึ้น ไข่ตูก็โตดี ผนังมดลูกก็ใช้ได้ น้องจิก็วิ่งดี จำนวนก็เยอะ ทำไม.....เกิดอะไรขึ้น

ประตูห้องน้ำเปิดผัวะออกมา พี่แจสยืนมอง แล้วก็มองแถบทดสอบการตั้งครรภ์ในมือเรา เห็นหน้าพี่แจส เราก็ปล่อยโฮเลยค่ะ

"ใจเย็น ๆ ตรวจเร็วไปหรือเปล่า? " เป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือนที่สามีพูดถูกใจ

"มันครบ 14 วันแล้วเหรอ?"

"ยังอ่ะ วันนี้วันที่ 13" เราตอบเสียงสั่นเครือ ใจหาย เศร้าเหลือจะกล่าว....ทั้ง ๆ ที่บอกตัวเองแล้ว เตือนตัวเองแล้ว แต่พอมันเกิดขึ้นมาจริง ๆ ก็ยังร้องไห้ ในอกในใจมันหมดสิ้นแล้ว ไม่อยากจะคิดทำอะไร หมดอาลัยตายอยาก

"งั้นก็ยังเหลืออีกวัน เรายังมีความหวังอยู่" พี่แจสปลอบใจ เราเลยเช็ดน้ำตา ไม่อยากให้พี่เค้าเครียดไปด้วย

นั่งรถไปทำงานด้วยกันตอนเช้า เราก็ยังร้องไห้บ้าง เพราะเห็นคนอุ้มลูกอยู่ที่ป้ายรถเมล์ และเอาเด็กทารกซ้อนมอเตอร์ไซด์ คำถามวนเวียนซ้ำซากอยู่ในหัว...

'น้องไข่ ทำไมลูกถึงทิ้งแม่ไป ไม่ยอมมาเกิด.....'

ทำไม ทำไม และทำไม

จอดรถเข้าที่ทำงานด้วยใจที่เศร้าหมอง สามีเรียกรถแท็กซี่ไปที่ทำงานอีกมุมเมืองหนึ่ง

ตอนเช้าวันที่เซ็งที่สุดแห่งปีนี้ ยังโดนเรียกไปเข้าประชุมอะไรก็ไม่รู้ที่ไม่ได้เกี่ยวกับสายงานของเราเล้ย อารมณ์สุดเสีย ประชุมอยู่ 2 ชั่วโมง เถียงกันอยู่นั่นแล้ว กว่าจะเลิกได้ กลับมาที่โต๊ะทำงาน ด้วยความรู้สึกหมดอาลัยตายอยากขึ้นเสียอย่างนั้น....

เสียงโทรศัพท์มือถือดัง พี่แจสโทรมาถามไถ่ด้วยความห่วงใย แต่ไม่โทรมาจะดีกว่าอีก เพราะทันที ที่ได้ยินเสียงพี่แจส อารมณ์ทั้งหมดมันแตกโบล๊ะตรงนั้นเองค่ะ....ร้องไห้อย่างเดียวไม่ได้พูดอะไร

น้ำตามันไหลอยู่อย่างนั้น.....ต้องแอบเช็ด ยิ่งเช็ดยิ่งไหล กลัวคนเห็น แต่ก็หยุดไม่ได้ บอกสามีว่าวางหูก่อน.....แล้วก็หิ้วกระเป๋าสะพายพาดบ่า มุ่งหน้าขึ้นสู่วัด...

นั่งรถเมล์สาย 72 ผ่านหน้าที่ทำงานไปที่วัดเบญจมบพิตรค่ะ ไปกราบพระที่นั่น พอเข้าไปในพระอุโบสถ ดิฉันปล่อยโฮอีก 3 คำรบ น้ำตาไหลเงียบ ๆ อยู่จนปวดตา นั่งทำใจ ทำอารมณ์อยู่สักพัก ก็ตัดสินใจ บ่ายหน้ากลับไปทำงาน


โทรกลับไปหาพี่แจสบอกว่าเราจะไม่ฉีดเชื้ออีกแล้ว เพราะเราทำใจรับความผิดหวังไม่ได้ นี่แค่ครั้งแรก มันยังเหมือนโลกจะสลายอยู่ตรงหน้า

"Listen to me baby!! The stork just forgets our address because we have moved a lot....next time, it might remember ours"

เฮียยังอุตส่าห์มีอารมณ์ปลอบใจว่า คุณนกกระสาแค่ลืมที่อยู่ของเรา คราวหน้าคงจะจำได้ และพาเด็กน้อยมาส่งให้เราที่หน้าประตูบ้าน when you are least expected!


คืนนั้น ไม่ได้ร้องไห้อีก บอกกับตัวเองว่าต้องเข้มแข็ง มีคนหลายคนที่พยายามมากกว่าเราอีก นี่แค่ยกแรก เราต้องทนกับมันให้ได้....

ในใจยังคิดว่า วันนี้ (วันที่ 14 หลังการฉีดเชื้อ) เราอาจจะโชคดีก็ได้

ตื่นขึ้นมา อาการแปลก ๆ ปวดท้องหน่วง ๆ เริ่มมั่นใจว่า ป้าแดง หรือ Aunt Flo ที่ฝรั่งเค้าเรียกกันในเวบอยากมีลูก กำลังจะมาเคาะประตูบ้านตามกำหนด

เวลา 10.00 น. โอ้แม่เจ้า คุณป้ามาแบบไม่ให้สุ้มไม่ให้เสียงกันเลยหรือไง....ดิฉันตัดสินใจเดินไปที่โรงพยาบาลรามาที่อยู่ใกล้ ๆ ที่ทำงาน

พี่พยาบาลเห็นมา ก็เลยถามว่า

"ประจำเดือนมาแล้วสินะคะ ใจเย็น ๆ ค่ะ เพิ่งทำครั้งแรกเอง....ยังมีโอกาสอีกนะคะ"

เหมือนเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นประจำ สม่ำเสมอ....ไม่ใช่เรื่องน่าตกใจ เสียใจมากมาย

เจอพี่คนที่เราเจอวันที่มาตรวจร่างกายและรับยาเพื่อเข้าสู่กระบวนการฉีดเชื้อ....เมื่อสักเดือนก่อน พี่เค้าทำ ICSI ครั้งแรกก็ติดเลย วันนี้มาตรวจครรภ์ เขากำลังนั่งดูรูปอัลตราซาวด์ เราเห็นแล้ว เศร้ามากเลย ไม่อยากจะยิ้มให้เขาเลย เพราะยิ้มไม่ออก ได้แต่นั่งมองเขา แล้วก็มองตัวเอง.....

พี่อีกคนนั่งข้าง ๆ ชวนคุย...

"มาฉีดเชื้อเหรอคะน้อง....ครั้งแรกหรือเปล่า"

"กำลังจะเริ่มครั้งที่ 2 ค่ะพี่ ครั้งแรกกินแห้วไปแล้วค่ะ ประจำเดือนมาวันนี้เอง"

"พี่ก็กำลังจะฉีดครั้งที่สองเหมือนกันค่ะ ครั้งแรกพี่มีไข่ฟองเดียว..."

"หนูก็เหมือนกันค่ะพี่"

"ไข่พี่ไม่ค่อยโต หมอเลยให้ทั้งยากินและยาฉีด พี่แต่งงานมาสิบกว่าปีแล้วค่ะ พยายามมีลูกมา 5 ปีแล้ว แต่ในช่วง 5 ปีนี้ พี่ก็หยุดไป 2 ปีนะ เพราะเครียดมาก ตอนนี้ กลับมาลองอีกครั้ง เราต้องมีความหวังนะจ๊ะ..."

รอยยิ้มของพี่เค้าทำให้ดิฉันรู้สึกดีขึ้น เลยหันไปหาพี่ที่ทำ ICSI แล้วยิ้มให้พี่เค้าเป็นครั้งแรก พี่เค้ายิ้มตอบ แล้วรีบเก็บรูปผลอัลตร้าซาวด์คล้ายจะเข้าใจความรู้สึกของเรา

คุณหมอมาเรียกเข้าห้อง.....คำถามแรกที่เจอหน้าคุณหมอ.....ทำไมคะ?

"หมอตอบไม่ได้นะคะว่าทำไม ไข่ของคุณถึงมีฟองเดียวก็มีขนาดดี ผนังมดลูกก็หนาตั้ง 12 มม. จำนวนน้ำเชื้อก็ดี ไข่อาจจะตกลงมาแต่ไม่ได้ผสม หรือไข่อาจจะผสมแต่ไม่ฝังตัวที่ผนังมดลูก แต่ทุกครั้งที่ทำการฉีดเชื้อ โอกาสที่จะติดก็จะเพิ่มขึ้นด้วยค่ะ....ครั้งนี้ เดี๋ยวทานยาเหมือนเดิมนะคะ แล้ววันที่ 21 มาซาวด์ดูขนาดไข่ ถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี วันที่ 23 ก็พาสามีมาด้วย จะได้ฉีดเชื้อ...."

และแล้ว กระบวนการที่ดิฉันได้ทำไปเมื่อคราวที่แล้วก็กำลังจะวนเวียนมาอีกครั้งหนึ่งแล้วค่ะ.....

คราวนี้ คงเข็ดแห้วกระป๋องไปอีกนาน




น้องไข่จ๋า

ทำไมทิ้งแม่ไปนะ ใจร้ายจัง....ต้องให้ทำไงถึงจะยอมมาเกิดเป็นแม่ลูกกันได้ล่ะเนี่ย....

แต่น้องไข่จ๊ะ แม่จะรอนะ รอจนกว่าน้องไข่จะใจอ่อน ยอมให้พี่นกกระสา พาหนูมาฝากไว้ที่หน้าบ้านของแม่จ้า...

แล้ววันหนึ่ง เราคงได้พบกันนะ น้องไข่ที่รัก....

จากคนที่อยากเป็นแม่ของน้องไข่ใจจะขาด







Create Date : 10 มกราคม 2551
Last Update : 10 มกราคม 2551 16:54:00 น.
Counter : 3712 Pageviews.

27 comments
  
เข้ามาโอ๋ ค่ะ ....

แค่ครั้งแรกเอง เอาใจช่วย ครั้งต่อๆ ไปนะคะ อายุยังไม่มาก เดี๋ยวน้องไข่ ก็คงมาเกิดเนอะ เอาใจช่วยๆๆๆๆ
โดย: *พิณ* วันที่: 11 มกราคม 2551 เวลา:0:12:21 น.
  
เป็นกำลังใจให้ค่ะ เข้มแข็งนะคะ เราเองก็เศร้าทุกครั้งที่เจ๊แดงมา แต่ก็ไม่สิ้นหวังค่ะ อย่าเครียดนะคะ ความเครียดจะส่งผลต่อการตกไข่ด้วย ทำจิตใจให้สบายๆนะคะ
โดย: nok (looknava ) วันที่: 11 มกราคม 2551 เวลา:0:12:36 น.
  
ซักวันต้องเป็นวันของเรานะพี่ อย่าท้อนะ สู้สู้
โดย: MingDK วันที่: 11 มกราคม 2551 เวลา:15:35:13 น.
  
เป็นกำลังใจให้นะคะ
รักษาสุขภาพ และขอให้โชคดีนะคะ
โดย: sorn IP: 84.41.246.220 วันที่: 11 มกราคม 2551 เวลา:19:11:54 น.
  
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ยิ่งเครียดร่างกายก็จะไม่พร้อมนะคะ ไม่มีก็ลองใหม่ค่ะ เหนื่อยก็พักนะคะ สู้ๆ
โดย: ViPaSa วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:10:37:59 น.
  
ขอบคุณกำลังใจจากพี่เอื้อยคุณแม่คนเก่ง คุณนกผู้ที่อยากเป็นคุณแม่เหมือนเรา น้องมิ้งน้องสาวที่น่ารักเสมอ คุณศร และคุณวิภาษาค่ะ

ตอนนี้ กำลังรอฉีดเชื้อรอบสอง ถ้าไม่ได้อีกก็คงพักยาว พักทำใจน่ะค่ะ

แล้วจะเข้ามาอัพเดทนะคะ
โดย: Ninie IP: 124.121.234.95 วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:21:47:19 น.
  
เข้ามาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ตัวเองก็รักษามีบุตรยากมาปีกว่าๆแล้วค่ะ ตอนนี้ก็สมหวังแล้ว ท้องได้ 9 สัปดาห์
อยากให้ออกกำลังกายให้สม่ำเสมอ แล้วก็ทำใจให้สบาย ไม่เครียดนะคะ ถ้าร่างกายเราพร้อมแล้ว เดี๋ยวเค้าก็มาอยู่กับเราค่ะ
โดย: Aorora วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:21:15:24 น.
  
สงสารพี่หนูแดงจัง หนูอ่านเองยังน้ำตาคลอเบ้าเลย เข้าใจหัวอกเลยฮ่ะ แต่อย่าเพิ่งท้อนะค่ะ เป็นกำลังใจให้พี่หนูแดงอยู่ทางนี้ค่ะ ส่วนหนูเองก็ยังไม่รู้เลยว่าผลจะเป็นยังงัย แต่ก็ยังมีความหวังค่ะ สู้ๆๆๆ
โดย: tukta IP: 213.42.21.154 วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:19:17:22 น.
  
ใจเย็นๆ นะคะ การรักษาต้องใช้เวลา ทอยเองพยายามกันมา 3 ปี ทำ IVF+ICSI มาแล้ว 4 ครั้ง แห้วทุกครั้ง ตอนนี้ยังมีกำลังใจอยู่เลยค่ะ ให้กำลังใจคุณสุดตัวเลยนะคะ เข้มแข็งเอาไว้ค่ะ
โดย: ToY (tiny ) วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:4:04:13 น.
  
เอาใจช่วยนะคะ ซักวันจะเป็นวันของเรานะคะ
โดย: หนูตาล IP: 125.24.156.1 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:31:03 น.
  
เข้ามาโดยบังเอิญคะ
พยายามใหม่นะคะ มันต้องสักวันที่โอกาศเป็นของเราคะ
Nieเองก็ยังกางแขนรอกอดเจ้าตัวน้อยอยู่เหมือนกันคะ
รอมาปีที่แปดแล้ว ยังรอต่อ

ทำใจให้สบายคะ
โดย: Nie IP: 118.175.197.25 วันที่: 17 มีนาคม 2551 เวลา:17:18:35 น.
  
อ่านแล้วซึ้งมากๆ คนไม่อยากมีลูกไม่รู้ มาลงชื่อรอน้องด้วยเหมือนกัน เข้มแข็งไว้นะคะ
โดย: แอน IP: 124.120.138.115 วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:9:47:19 น.
  
ขอให้น้องมาอยู่ด้วยเร็วๆนะคะ สู้ๆค่ะ
โดย: liefie วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:21:48:32 น.
  
ขอให้เทวดา ประทาน baby มาให้ คุณ Ninie เร็วๆ นะคะ


พยายามค่ะ สู้ๆ ดิฉันเป็นกำลังใจให้ เจอปัญหาคล้ายๆ กันเลย


โดย: Farm Girl in High Sierra วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:6:20:49 น.
  
อย่าเพิ่งท้อนะคะ มีคนที่เป็นแบบคุณอีกเยอะแยะ สาก็คนหนึ่งแต่งมาก้อ 8 ปีแล้ว ผ่าส่องกล้องมา 2 ครั้ง ผ่าหน้าท้องมา 2 ครั้ง มาเริ่มฉีดเชื้อเมื่อ 23/4/51 ที่ผ่านมาก็แห้วเหมือนกัน แต่ก็ไม่ท้อ ขอสู้ใหม่อีกค่ะ สู้ๆๆๆๆๆ ซักวัน "โชคดี" มันต้องเป็นของเรานะ
โดย: SA IP: 58.147.54.186 วันที่: 13 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:57:05 น.
  
พอดีเข้ามาอ่านเจอค่ะ อยากมีลูกเหมือนกันแต่เพิ่งจะแต่งไปเมื่อตุลาแต่ก่อนหน้านั้นก็ปล่อยมาเหมือนกันค่ะ แต่ก่อนไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเพิ่งจะมาอยู่ด้วยกันเมื่อเดือนเมษาค่ะ อยากมีลูกมาก ๆ ค่ะตอนนี้เข้ามาหาอ่านกะไว้ว่าถ้าปีนึงยังไม่มีลูกจะไปหาหมอค่ะ เข้าใจค่ะถึงความรู้สึก เอาใจช่วยนะค่ะ
โดย: opleee วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:18:12:44 น.
  
สวัสดีค่ะ ใจเย็นๆนะคะ ยังไม่ถึงเวลาค่ะ ทุกสิ่งทุกอย่างมีเวลาของมันเอง เพื่อนดิฉันก็ลำบากมาก ขนาดที่ไข่สุกพร้อมแล้ว ต้องเดินทาง 100 กว่ากิโลไปหาสามีก็ต้องทำ แล้วก็หลายครั้งกว่าจะประสบผลสำเร็จ ครั้นมาแล้ว ชวนน้องมาอีก2 ค่ะเป็นกำลังใจเชียร์อีกคนค่ะ
โดย: วินนพัตรา IP: 202.91.19.204 วันที่: 7 สิงหาคม 2551 เวลา:18:11:07 น.
  
สู้ๆคั๊บ
เข้ามาศึกษาแทน คนพิเศษ
ขอให้อนิสงส์ ของการแบ่งปัน(ความรู้และประสบการณ์) ทำให้คุณโชคดี ในครั้งนี้นะครับ
โดย: เลขา IP: 124.121.24.112 วันที่: 15 สิงหาคม 2551 เวลา:16:37:42 น.
  
อ้าวม่ะได้ดูวันที่ตั้งกระทู้ ดูแต่คนโพสครั้งล่าสุด เมื่อวันที่7สค.
แต่ได้ความรู้และประสบการณ์ที่ดีในการนำไปบอกต่อครับ
โดย: เลขาบอส IP: 124.121.24.112 วันที่: 15 สิงหาคม 2551 เวลา:16:40:58 น.
  
ขอบคุณคุณวินนพัตราและคุณเลขาฯ ค่ะ ที่จริงตอนนี้ เลิกความพยายามแล้วค่ะ ถ้าโชคดีเค้าคงมาเอง ไม่อยากฝืนธรรมชาติน่ะค่ะ ขอให้คนพิเศษของคุณเลขาโชคดีนะคะ เอาใจช่วยเพื่อนร่วมอุดมการณ์ค่ะ บอกต่อได้เลยค่ะ ข้อมูลเหล่านี้ คงเป็นประโยชน์และช่วยในการตัดสินใจได้มากขึ้นนะคะ
โดย: Ninie วันที่: 19 สิงหาคม 2551 เวลา:20:00:47 น.
  
ข้อมูลที่ได้อ่านนี้มีประโยชน์มากครับ
อย่าเพิ่งท้อนะครับ ถ้าใจพร้อมกายพร้อม ลองดูใหม่นะครับ ลองที่รพ.พญาไท3ดูมั้ย คนพิเศษที่ว่า ก็ทำที่นี่เหมือนกันครับ
โดย: เลขาบอส IP: 124.121.17.96 วันที่: 21 สิงหาคม 2551 เวลา:15:55:13 น.
  
ปล่อยวางหน้าที่การงาน แล้วลองพาสุดที่รักออกไปหาบรรยากาศที่คิดว่าเราสองคนชอบด้วย กาย ใจ สัก 15 วัน รับรองเห็นผล ธรรมชาติศึกษาจากประสบการณ์ที่แนะนำให้เพื่อน ๆ มีลูกแล้ว 3 คู่ เพราะชีวิตเคร่งเครียดกับการงานมากเกินไปเลยทำให้จิตลึก ๆ ต้านกลัวทำงานไม่เหมือนเดิม หาเวลาพักผ่อนปล่อยวาง เที่ยวให้สนุกลืมทุกสิ่งทุกอย่าง โลกนี้มีเราสองคน รับรองนะจะได้เป็นคุณแม่แดงสมใจ ก็มีด้วยประการะฉะนี้
โดย: แดง เดนมาร์ก IP: 80.63.230.131 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:44:38 น.
  
มาเป็นกำลังใจให้นะคะ
โดย: abbza.com IP: 124.157.146.127 วันที่: 27 มกราคม 2552 เวลา:19:09:29 น.
  
เข้ามาให้กำลังใจค่ะ เด่ว ซักวัน ต้องเป็นวันของเราบ้างค่ะ กำลังอยู่ขั้นตอนทำ ไอยูไอ เหมือนกันค่ะ ครั้งแรก
โดย: gaew HL IP: 82.169.207.225 วันที่: 21 เมษายน 2552 เวลา:16:29:16 น.
  
เเวะมาให้กำลังใจนะคะ
นู๋เชื่อว่า ซักวันหนึ่งพี่ต้องสมหวังค่ะ

สู้ๆ Fighting!!!
โดย: RiotYo IP: 125.24.178.176 วันที่: 23 เมษายน 2552 เวลา:20:12:29 น.
  
เหมือนมิเลยแต่งงานมา3ปีไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้นเลย...ใครมีวิธีดีดีก็เอามาบอกมิบ้างนะค่ะ
โดย: มิล่า IP: 89.184.149.175 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:4:05:35 น.
  
ไม่ทราบว่าตตอนนี้มีตัวเล็กหรือยังคะ อยากรู้จะได้ไปทำบ้าง
โดย: กุ้งนาง IP: 108.87.107.50 วันที่: 21 เมษายน 2555 เวลา:9:57:13 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Ninie
Location :
กรุงเทพ  Netherlands

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 127 คน [?]




ได้ออกประจำการเสียที....แต่ต้องหนีร้อนไปถึงรัสเซียเชียวหรือ จะไหวรื้อ?
เมื่อเขาฉันถามว่า "เธอจะบ้ารองเท้าไปถึงไหน?"
ใครอยากได้วารสารสราญรมย์ หนังสือดี ๆ ของกระทรวงการต่างประเทศ โปรดเข้ามาอ่านด้วยจ้า
Cast away ที่ La a Natu@Pranburi
เมืองไทยในสายตาของพี่แจส ผ่านเลนส์
10 ยอดการ์ตูนผู้หญิงในดวงใจ ภาค 1
เมื่อคิดจะแต่งงานกับฝรั่ง และย้ายฐานทัพมาอยู่เมืองไทย ต้องทำอย่างไร

บ ล็ อ ก ข อ ง เ พื่ อ น