Bloggang.com : narellan : ไปทะเลกันดีกว่า

ไปทะเลกันดีกว่า

ขอย้อนเวลาพาไปดูทะเลที่ Bei Dai He เป่ยต้าเหอกับ Nan Dai He หนานต้าเหอ เมื่อ summer ที่ผ่านมาปีนี้

ลูกน้องที่ชื่อซัมเมอร์อีกนั่นแหละชวนไปกับบริษัทแฟนเธอ แบบเหมารถบัสไปกัน อ้าว...ไปก็ไป ซัมเมอร์ชวนบายเออร์ในแผนกไปด้วย ไปกันหลายคนก็น่าจะสนุกดี ลองดูหน่อย ลองไปฉิ่งฉับทัวร์แบบเมืองจีนดูว่าจะได้บรรยากาศแบบไหน...

รถออกเกือบเที่ยงคืน เป็นรถบัส 36 ที่นั่ง แต่ทั้งรถนับได้รวมกัน 52 คน มีเก้าอี้พับเป็นเก้าอี้เสริมตรงทางเดินด้วย...5..5..แค่ขึ้นรถก็สนุกแล้ว

ทะเลที่เราจะไปพักกันคือเป่ยต้าเหอ รถพาเราไปถึงเป่ยต้าเหอเพื่อดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ Pigeons' Nest Park หรือหน้าผานกนางนวล ไปถึงตอนตี 3 ก็มีนักท่องเที่ยวมากันแยะแล้ว

เป็นเรื่องปกติของคนที่นี่ มีเวลาไม่ได้เป็นต้องตั้งวงเล่นไพ่ นี่ก็อีกเหมือนกัน นั่งตั้งวงกันกลางถนนเลย...

มีข้าวโพดต้มร้อนๆ มาขายให้แทะเล่นแก้เซ็ง ตอนตี 3!!

มีเปลือกหอยสวยๆ ขายถูกๆ แต่ต้องต้องราคาแยะๆ..ที่เห็นนี่จะเป็นที่เขาเสียบนกหวีดเอาไว้เป่าให้มีเสียงก้องๆ

ส่วนนี่เป็นเปลือกหอยที่เก็บมาจากทะเล มีลายสวยๆ แยะกว่าที่บ้านเราอีก ก็เลยได้ซื้อมาแยะเลย ทั้งตัวเล็กตัวน้อย ลูกน้องคงคิดว่าเราท่าจะบ้า เจอที่ไหนเป็นแวะซื้อไปหมด ก็มันสวยและก็ถูกด้วย ตัวใหญ่ๆ ได้มาตัวละ 8 หยวน 10 หยวน ปลาดาว 2 ตัว 3 หยวน ตอนซื้อมาทีแรกคิดว่าจะเอามาแต่งในห้องน้ำ แต่พอมาถึงบ้าน เอ๊ะ...โต๊ะรับแขก มีที่วางได้เข้าท่ากว่า ก็เลยจัดเรียงใส่ซะ ออกมาได้ลงตัวพอดีเลย....ใครมาเห็นก็ชอบทุกคน

ดูหอยให้ชัดๆ หน่อย...

นั่งรถจนถึงตี 5 เพื่อดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ผานกนางนวล
ก็อด เพราะมีเมฆแยะและฝนก็ตก พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว ฟ้ายังมืดตื๋อ ก็เลยขับรถไปหาที่พักกัน
ห้องพักที่นี่ก็เป็นเหมือนโรงแรมตามต่างจังหวัด เป็นตึกแถว ข้างล่างค้าขายข้างบนทำเป็นโรงแรม ราคาเมื่อเทียบกับสภาพห้องเรียกว่าค่อนข้างแพง ...ก็ในราคาที่จ่ายเท่ากัน ที่บ้านเราสามารถพักบังกาโลระดับปานกลางริมทะเลได้สบายๆ...เอาของเก็บเสร็จก็ลงไปเดินเป็นพระยาน้อยชมตลาดหน่อย

ตอนเช้าก็จะมีนี่ที่เป็นเหมือนโรตีห่อไส้ (มีรูปใน blog อาหารการกิน)...มีขายแยะมากหลายเจ้า ขายดิบขายดีคนคอยกันเต็มทุกเจ้า

นี่ก็แปลก...เห็นคนซื้อกันแยะ เหมือนข้าวเหนียวแล้วมีสอดไส้ลูกดำๆ เหมือนพรุทราแห้ง เวลาขายก็จะตัดขายและชั่งเอา

ผลไม้ก็แยะ.....

องุ่นตัดใหม่ๆ จากสวน...

พักผ่อนกันสักพัก ก็ได้เวลาไปปักกลดกันริมหาด...
มีเก้าอี้ผ้าใบ ร่มคันใหญ่ ห่วงยาง ให้เช่าเหมือนบางแสนบ้านเราเลย...

ขอนั่งเป็นคุณนายอยู่ใต้ร่มแล้วกัน....

ก็ดูทะเลสิ...หุ..หุ...บางแสนก็บางแสนเหอะ...มาดูเป่ยต้าเหอเสียก๊อนนน....

วิธีแก้หนาว...

ส่วนนี่วิธีแก้ร้อน..

นั่งมองสาวน้อยสาวมากใส่ชุดว่ายน้ำอย่างเพลิดเพลิน ผู้หญิงที่นี่ไม่มีการเขินอายกับการใส่ชุดว่ายน้ำนะ บางคนนี่ทั้งพุงห้อย ท้องย้อย นุ่ง 2 พีซ ก็ยังมี แต่ดูน้องหนูคนนี้ก่อน คงหนักมากขนาดยืนจนเท้าจมทรายเลย..อิ..อิ...

ส่วนลุงกับป้าคนนี้นั่งอยู่ข้างหลังเราเอง หันไปกี่ทีกี่ทีป้าแกก็นั่งยิ้มไม่ยอมหุบสักที....

ส่วนสองคนนี่กำลังปรึกษากันว่าคืนนี้จะหนีเมียเที่ยวยังไงดี...

รอยเท้าบนผืนทราย...

รูปหมูชัก เอ๊ย ชักรูปหมู่...

มื้อเที่ยง....

ดูจะ...จะ...

มาทะเลทั้งทีก็ต้องกินอาหารทะเลกันหน่อย
หน้าตาร้านอาหารที่นี่....ขอบอกว่าแพงก็แพง สู้บ้านเราไม่ได้ เพราะเค้าจะมีแค่ลวกอยางเดียว น้ำจิ้มแซบๆ ก็ไม่มี แค่ดีก็มีแค่จิ๊กโฉ่ว

กลางคืนก็เลยไปเดินกินซีฟู๊ดปิ้งข้างถนนแล้วกัน

...เหอะ..เหอะ..ดูน่ากินแต่เสียดาย ถ้าได้น้ำจิ้มซีฟู๊ดของเราจะเริดมากกก.... ของเค้าจะปิ้งบนเตาแล้วก็เอาไปนาบๆ กับกระทะ แล้วก็โรยผงเครื่องเทศพวกยี่หร่า ถ้าชอบเผ็ดก็จะโรยพริกป่น หรือไม่ก็ซอสพริก รสชาดแปลกดี
อ้อ...มีเจ้านี่ด้วย เห็นบอกว่าเป็นพืชทะเลชนิดหนึ่ง ก็เลยลองซื้อมากินไม้นึง ก็เป็นวุ้นๆ รสจืดๆ