ยิ้มเหงาๆ ..... เศร้าพองามๆ
เคยมั๊ยบางมั๊ย บางครั้งทามกลางวิถีการใช้ชีวิต มีผู้คนรายล้อมมากมาย แต่.....เหงา
...ณ ศาลาคนเหงา อิอิ... มีเจ้าหมาน้อย "น้องกาแฟ" นอนกระดิกหางอยู่ใกล้ๆ โตแร๊ะ ตัวเท่านี้มาหลายเดือนแร๊ะ ท่าทางจะโตได้แค่นี้ ฮ่า ๆๆ
นั่งอ่านหนังสือสอบ คิดงาน หรือมองทอดอารมณ์ไปเรื่อยเปื่อย
การดึง หรือ ฉุดรั้งมิตรภาพบางอย่าง ให้อยู่กับเราในยามท้อแท้ อ่อนแรงกับอะไรสักอย่าง ไว้เพื่อเป็นกำลังใจ แต่ไม่มี หรือ มีเพียงความว่างเปล่า.......
ถ้าเราปล่อยมือที่ฉุดรั้ง แล้วเอามือนั้นมาโอบกอดตัวเองแทน เรื่องราวมากมาย คงไม่อาจจะตามอธิบายใครได้ .....มิ ต ร ภ า พ.....
หลายวันก่อนเกิดเหตุมากมาย ทำให้รู้สึกโดดเดี่ยว ไม่มีใคร
กลับบ้านมา บนโต๊ะมีกล่องส่งหนังสือมาให้ คงด้วยความบังเอิญ กับเหตุการณ์.... ในนั้นเป็นหนังสือธรรมะที่เพื่อนส่งมาให้อ่าน (มีแง่คิดให้อยู่ในนั้น) ....ขอบคุณค่ะ แว๊ปนั้นรู้สึกอบอุ่นใจ...
เพื่อนรุ่นพี่ที่ห่างหายไปสักพัก ได้เข้ามาพูดคุย อาจจะดูดุดันไปบ้าง อิอิ แต่ก็ทิ้งกำลังใจ และแง่คิดไว้ให้ ทีเพื่อนด่า แฟนด่า (ด้วยเรื่องอะไรก็แล้วแต่) ก็มาร้องไห้เสียใจ แต่ ทีพ่อแม่ ด่า แล้วก็สวนทันควัน (เราไม่ได้สวนทันควันแต่พี่เค้ายกตัวอย่างให้ฟัง) ให้เลือกคนที่จะแคร์ หากมานั่งแคร์คำพูดคนทั้งโลก จะหาความสุขในชีวิตไม่ได้เลย
เคยมั๊ย....ท่ามกลางผู้คนมากมาย แต่กลับรู้สึกเหงา และโดดเดี่ยว
Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2552 |
|
15 comments |
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2552 15:55:53 น. |
Counter : 890 Pageviews. |
|
|
|
โอ๋...โอ๋...หายเหงาได้แล้วน๊า...เพื่อนๆ ในบล็อกเยอะแยะไป..
เหงา ๆ ก็กริ๊งกร๊างมาได้นะค๊า...