คุณแม่คร้าบ หนูอยากออกมาลืมตาดูโลกภายนอกแว้ว.....    ^ " ^

               หวัดดีจ้าลูกรัก วันนี้คุณแม่จะเล่าเรื่องราวตอนที่หนูอยากออกมาดูโลกใบน่ารักใบนี้นะเช้าวันที่ 8/7/09 คุณแม่นั่งรถมาทำงานกับคุณพ่อ ระหว่างทางก้อบ่นกับคุณพ่อว่า วันนี้รู้สึกปวดหน่วงที่ท้อง ปวดเหมือนจะเป็นประจำเดือน พอมาถึงที่ออฟฟิศคุณแม่ก้อรีบไปห้องน้ำ เพื่อเช็คความเรียบร้อย ปรากฏว่ามีมูกเลือดออกมา คุณแม่รีบโทรหาเพื่อน เพื่อนบอกว่าให้ลองโทรสอบถามคุณหมอ เพื่อความแน่ใจ พอโทรไปหาคุณหมอปรากฏว่าคุณหมอไม่รับสาย ก้อเลยโทรหาคุณพ่อบอกว่า มีมูกเลือดให้พาไปโรงพยาบาลหน่อย คุณพ่อแวะมารับคุณแม่ตอน บ่าย 2 โมง ไปถึงโรงพยาบาลประมาณบ่าย 3 คุณพ่อบอกว่า ตอนแรกนึกว่าเวลาพาคุณแม่ไปคลอดจะฉุกละหุกมากกว่านี้ แต่ที่ไหนได้ ดูสบายๆ จัง :)

                พอคุณแม่เข้าห้องตรวจ คุณแม่ดูตื่นเต้นจัง เพราะว่ามีนักศึกษาแพทย์หนุ่มๆ มารุมดูคุณแม่ ตั้งหลายคน ที่ทุกคนดูสนใจ case ของคุณแม่อาจเป็นเพราะว่า คุณแม่ฝากท้องไว้กับอาจารย์อภิชาติ จิตต์เจริญด้วยมั้ง พอตรวจเสร็จ น้องนักศึกษาก้อโทรหาคุณหมอ คุณหมอบอกว่าอยากให้ observe ดูก่อน เจ้าหน้าที่ก้อเลยให้คุณแม่กรอกรายละเอียดอะไรต่างๆ มากมาย แถมให้กรอกชื่อหนูด้วยนะ (วันที่กรอกยังไม่ได้ตั้งชื่อจริง คุณแม่ก้อเลยกรอกชื่อเล่นของหนูไป ด.ช.เรโน่ สูงสิงห์ทอง) หลังจากนั้น คุณพยาบาลก้อให้คุณพ่อเก็บสมบัติทุกอย่างของคุณแม่กลับบ้าน และก้อให้คุณพ่อกลับบ้านไปก่อน โทรศัพท์ก้อไม่ให้เอาไว้ติดตัว แล้วนี่คุณแม่จะติดต่อกับคุณพ่อได้ยังไงหล่ะเนี้ยะ ToT ... สรุปคืนนี้คุณแม่ต้องนอนที่โรงพยาบาลคนเดียว เหงาใจจัง......

                ตอนกลางคืนคุณแม่เริ่มปวดตุ้บๆๆ ที่ท้อง แต่ว่าอาการปวดยังไม่ชัดเจนเท่าไหร่ พยาบาลจะมาคอยตรวจเรื่อยๆ คุณแม่หลับบ้าง ตื่นบ้าง ......... เพราะว่า ในห้องคลอดมีคนมาคลอดตลอดคืนเลย บางคนร้องเสียงดังมาก จนคุณแม่กลัวอ่ะ คิดเล่นๆว่า ถ้าเป็นเราจะทนไหวไหมน้า............ สักพักก้อมีเสียงเด็กร้อง อุ้แว้ๆๆๆ ดีใจจัง น้องปลอดภัย แม่ปลอดภัย
                เช้าแล้ว ประมาณ 7 โมงกว่า ๆ อาบน้ำ และคิดว่า ตกลงวันนี้เราจะเป็นยังไงน้า เวลา 8.00 น. มีคุณพยาบาลมาคอยสอนวิธีนับลูกดิ้นเผื่อว่า คุณหมอไม่ให้คลอด จะได้ไปนับที่บ้าน ... คุณแม่ตั้งใจฟังคุณพยาบาลแนะนำใหญ่เลย ประมาณ 8 โมง ก่าๆ ก้อมีคุณหมอฝึกหัด มาแจ้งว่า อาจารย์อภิชาติ ให้เจาะถุงน้ำคร่ำคุณแม่เลย เพราะจะเร่งคลอดเลย โอ้ยยยย ตอนนั้น กังวลใจและตื่นเต้นด้วยอ่ะ ทำไงดี คุณพ่อก้อยังไม่รู้ว่าคุณแม่จะคลอด (สักพักคุณแม่ได้ยินพยาบาลคุยว่าคุณพ่อโทรเข้ามาแล้ว บอกคุณพ่อไปว่าอาจจะ 5 -6 ชั่วโมงจะคลอด) ตอนที่เจาะถุงน้ำคร่ำ ปากมดลูกคุณแม่เปิด 1 cm ผ่านไป ครึ่งชั่วโมง เปิด 4  cm ทุกคนบอกว่า คืบหน้ามากเลย
คุณแม่ก้อถามว่าจะคลอดประมาณกี่โมง คุณหมอฝึกหัดกับพยาบาล บอกว่า ประมาณ 3-4 ชั่วโมง แต่ระหว่างนั้นคุณแม่ปวดท้องมากๆๆๆ ปวดสุดชีวิต ปวดแบบไม่เคยเจ็บปวดมาก่อนเลย ++ หนูรู้ไหมว่า ที่รพ.รามา จะมีนักศึกษาแพทย์และพยาบาลมาเรียนใน class เยอะมากเลย ทุกคนก้อจะเข้ามาอิรุงตุงนังกับ Case ของคุณแม่ มีบางช่วงที่คุณแม่ปวดท้องมากก ๆๆ จนดุน้องนักศึกษาด้วย ว่าน้องคะ พี่ปวดท้องจะทำอะไรก้อรีบทำเถอะค่ะ โอ้ยๆๆๆ ปวดๆๆๆๆๆ คุณแม่บอกพี่พยาบาลว่า ช่วยให้อาจารย์ผ่าคลอดให้ได้ไหม เพราะคิดว่าอยากผ่าออกให้เร็วที่สุด เพราะเจ็บมาก พยาบาลบอกว่า อดทนหน่อยค่ะ คลอดเองออกมาแล้วจะมาขอบคุณพยาบาลที่ไม่ผ่าให้ เพราะว่าแผลมันจะหายเร็วมากกว่าการผ่าตัดเยอะ เอ้า เอาไงก้อเอา จนที่สุดอาจารย์พยาบาลก้อถามว่า ปวดเหมือนจะคลอดหรือป่าวคะ คุณแม่ไม่รู้หรอกว่า ปวดเหมือนจะคลอดหน่ะเป็นยังไง แต่คุณแม่พยักหน้ารับ แพทย์ฝึกหัดก้อเลยมาตรวจดูปากมดลูกอีกครั้ง ปรากฏว่าปากมดลูกเปิด 6 cm แล้ว ก้อเลยเข็นคุณแม่ไปห้องคลอด ระหว่างที่รอคุณหมออภิชาติ คุณแม่ปวดท้องมากเลย แต่พอคุณแม่ปวด พยาบาลบอกว่าอย่าเพิ่งเบ่งนะคะ รอคุณหมอก่อน (อะไรกันก้อคนมันปวดท้องจะไม่ให้เบ่งได้ไงเนี้ยะ มันมีห้ามกันได้ด้วยเหรอ) 

แป้บเดียว แป้บเดียวจิงๆ คุณหมอก้อมาถึง คุณหมอดูอารมณ์ดีมากๆๆ ดูไม่ตกอกตกใจเล้ย คุณหมอมาพร้อมกับนักศึกษาแพทย์ พอคุณหมอแต่งตัวเสร็จก้อให้คุณแม่ขึ้นขาหยั่ง มันเป็นอุปกรณ์ที่ไม่น่าจะคลอดลูกได้ คุณแม่ไม่ถนัดในการเบ่งเลยสักนิดเดียวอ่ะ คุณหมอให้คุณแม่เบ่ง 3 ครั้ง แล้วก้อบอกให้คุณแม่หยุดเบ่ง กลัวว่าคุณแม่จะหมดแรง เท่าที่รู้คุณแม่คิดว่าคุณหมอต้องกรีดฝีเย็บคุณแม่แน่เลย สักแป้บเดียวคุณหมอก้อบอกว่า หนูคลอดแล้ว แต่ไง๋ไม่ได้ยินเสียงหนูร้อง แต่สักพักหนูก้อร้องขึ้นมา พยาบาลตะโกน คลอดเวลา 11.15 น. ผ่านไปประมาณ 5 นาที รกคลอด สักพักพยาบาลก้อนำหนูมาให้คุณแม่ดู หนูรู้ไหม ว่าอาการเจ็บของคุณแม่หายเป็นปลิดทิ้งเลย น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว พยาบาลบอกว่าหนู น้ำหนัก 3140 กรัม ยาว 52 cm หนูตัวยาวมากเลยจ๊ะ หลังจากที่พยาบาลทำความสะอาดหนูเรียบร้อย เค้าก้อพาหนูกลับมาหาคุณแม่ คุณแม่ยอมรับนะว่าคุณแม่ดูตื่นเต้นมากเลย พยาบาลให้คุณแม่ให้หนูดูดๆๆ เพื่อกระตุ้นน้ำนม ยอมรับเลยหล่ะว่า ท่าทางการอุ้มของคุณแม่ดูเก้ๆ กังๆ มากเลยอ่ะ มันไม่ถนัดเอาซะเลย เอาน่า แล้วคุณแม่จะพยายามนะลูก สู้ๆ คุณแม่มือใหม่

คุณพระคุ้มครองนะลูก คุณพ่อกับคุณแม่รักหนูมากมายเลยจ้า

Create Date : 12 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 10 มีนาคม 2553 14:18:20 น.		2 comments
Counter : 4217 Pageviews.
Share Tweet