โตแล้วแต่อยากอ่านหนังสือแบบนี้จัง

ภาษาญี่ปุ่นของผมไม่แข็งแรงเอามากๆ อ่านลืมๆ เรียนไปก็คืนอาจารย์หมด ศัพท์ที่จำได้แม่นๆส่วนใหญ่ก็มาจากการดูหนัง อ่านจากป้าย

ปกติได้แต่ท่องจำตัวหนังสือ ถ้าจำเป็นภาพแบบนี้จะทำให้เร็วขึ้นมากเลยคับ

ตอนที่เรียนภาษาญี่ปุ่นก็ได้เจ้าหนังสือเด็กนี่ล่ะค่ะ (ของสะใภ้ใหญ่) เอามาอ่านเพราะมันน่ารัก บางคำเป็นสำนวนเป็นเพลง ก็ถามสะใภ้ใหญ่เอา หรือถามคนในครอบครัวชิโร่ เป็นวิธีหนึ่งที่ทำให้เราเรียนไม่เบื่อค่ะ ....แต่หนังสือเจี๊ยบจังน่ารักนะคะ ไว้จะไปยืมมาอ่าน อิอิอิ

ขอบคุณเจี๊ยบจังมากๆ เลยค่ะ...

ตอนนี้หนังสือของไอจังก็มีแต่พวก อะ อิ อุ เอะ โอะ เล่มหนาๆ ที่ซื้อมาจากร้าน 100 เยนน่ะค่ะ ( ฮ่าๆๆ เราชอบซื้อของร้าน 100 น่ะค่ะ ถูกดี )

ดังนั้น รายละเอียดของตัวอักษรในหนังสือก็ตาม พยัญชนะน่ะค่ะ

สมุดที่เจี๊ยบจังแนะนำมาให้นี้น่ารักดี มีแยกเป็นหมวดหมู่ด้วย น่าอ่านมากๆ เลยค่ะ ( เห็นด้วยกับเจี๊ยบจังที่ว่า แม่ก็จะได้เรียนรู้ไปด้วย)

วันนี้คิดว่า ถ้าทำงานบ้าน ป้อนข้าวเด็กๆเสร็จแล้ว จะลองไปหาหนังสือเล่มนี้ตามร้านหนังสือค่ะ ขอบคุณเจี๊ยบจังมากๆ เลยนะคะ

สวัสดีค้า.................เจี๊ยบจัง

เรานะ ไม่กลัวลูกพูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้...อิฉันกลัวลูกพูดไทยไม่ได้ค้า กลัวฟัง ตา ยาย ไม่รู้เรื่องค้า (เฮ้อ....กลายเป็นงั้นไปเนาะ)

หนังสือเล่มนี้ ดีมากเลยจ๊ะ คอมเฟริ์ม เพราะเรามีเหมือนกันจ๊ะ ฮิ ฮิ (ที่จริง ซื้อมาให้ลูกดู นั่นแหล่ะ....แต่อิฉัน อ่านเอง ทุกวันเลย)

เราพยายามอ่านให้ลูกฟังทุกวันเลยนะ แต่เจ้ามู๋น้อย หยิบเอามาอมเฉยเลย แฮะ แฮะ สงสัย ยังเด็กอยู่ ตอนนี้ มู๋น้อยสนใจ อันปังแมน แทน

เจี๊ยบจัง สบายดีรึเปล่า Golden week ไปเที่ยวไหนมารึเปล่าจ๊ะ

หนังสือน่ารักดีค่ะพี่เจี๊ยบ เด็กที่บ้านเถียงภาษาไทยเก่งมาก แต่สลับกันหน้าหลัง และสำเนียงก็เหมือนคนญี่ปุ่นพูดไทย ขนาดเมย์พูดแต่ไทยกับลูกตลอดเลย แต่ว่าก็พยายามแก้ให้เขา ยากนะคะ เป็นแม่เด็กสองภาษานี่

น่ารักมากเจี๊ยบจัง
จำไว้ เอาไว้ใช้กับลูก
อ่านบล็อกอันที่แล้วแล้ว กิจังน่ารักจังแก้มแดงเชียวน่าหอมชะมัด สามีดูด้วยยังบอกว่า คาวาอี้เน่

ถ้ามีลูก ก็กะว่าใช้วิธีนี้สอนลูกเหมือนกันค่ะ
แต่ตอนนี้ก็ได้แต่อ่านบล๊อคของแม่ๆ
เก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปก่อน..^_^

น่าซื้อมาอ่านเองจังเลยค่ะ ภาษายังอ่อนแออยู่มากค่ะ

อัญก็อ่านหนังสือเด็กเหมือนกันค่ะ สามียังถามเลย อยากเข้าโรงเรียนอนุบาลอ่ะเปล่า จะพาไปโฉ่ง โฮะๆๆ

เด็กที่บ้านพูดไทยไม่ได้เลยแม่ส่งภาษาไทยไป แต่ตอบกลับภาษายุ่น เฮ้อกลุ้มใจค่ะ ว่าจะพาไปเยียมตากับยายมกราปีหน้า แล้วจะคุยกันรู้เรื่องได้ไงเนี่ยะ