โรงพยาบาลญี่ปุ่นดีเนอะ ยอมให้มารับนมแม่กี่โมงก็ได้ ชอบๆ

น้องกิจัง น่ารักมั่กๆ ค่ะ พี่หลิงอยากได้หน้าแบบนี้จัง คมเข้มดี แต่ตัวเล็กของพี่หลิงคงออกหมวยๆ แน่เลย เพราะพ่อมันตี๋มั่กๆ แต่ยังไงก็ได้เนอะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงก็พอ

เมื่อวานไปหาหมอมา หมอนัดผ่า 37 วีคกะห้าวัน แฟนพี่หลิงบอกเร็วไปหรือเปล่า พี่หลิงก็ไม่รู้ว่าดีหรือเปล่า ก็เออออไปกันหมอไปก่อน แล้วกลับมานั่งคิดอีกที แต่กรณีของเจี๊ยบก็ใกล้ๆ พี่เนอะ น่าจะโอเคเนอะ ว่าแต่ว่าเจ้า yuichi chan หนักกีโลเหรอค่ะ แล้วน้องเจี๊ยบน้ำหนักถึงแปดสิบกิโลจริงเหรอ ไม่น่าถึงน้า

สงสัยด้วยว่าทำไมรกยังเหลืออยู่ แปลกจังเลย เพราะผ่าตัดน่าจะเลาะรกออกมาได้หมดเลย งงจังเลย

ขอบคุณนะค้า ข้อมูลละเอียดยิบดีจริงๆ ค่ะ มีประโยชน์มากๆ

อ่านบล๊อคสามหน้ารวดเลย
อูยยยยอ่านไปด้วยอินไปด้วย
เสียวแทน ถ้าเทียบระหว่างคลอดธรรมชาติกับผ่าคลอด
ผ่าคลอดดูหฤโหดจังเลย

ถ้าพี่ท้องคนที่สอง ขอให้ได้คลอดธรรมชาติเหมือนเดิมดีกว่า

ปล น้องยูอิจิ แรกเกิดน่ารักมาก ๆ เลย ทั้งผมและหน้าดูคลาสสิกมากเลย

ปล อีกรอบจ๊ะ เขียนเรื่องผ่าคลอดได้ละเอียดดีมาก ๆ เลย
ขอบคุณมาก ๆ ที่แลกเปลี่ยนประสบการณ์เป็นประโยชน์มากจ๊ะ

มาเก็บข้อมูลจ๊ะ ว่าจะมีอีกคนเหมือนกันเร็ว ๆ นี้
แต่คุณชายบอกรอให้เจ้าคะน้า ผ่าตักอีกรอบ ตอน 5 ขวบก่อน
แล้วค่อยมีอีกทีดีกว่า

ผ่าคลอดเนี่ย โหดมากเลยง่ะ
ถามจริง น้ำหนักพุ่งถึง 80 กิโลเลยเหรอ

ปล.แล้วตอนนี้ กี่กิโลแล้วตัว

มาดูลาดเลาไว้ก่อน แต่ ไม่รู้จะมีโอกาสแบบนี้รึป่าว

ยูจังแรกคลอดเหมือนเด็กผู้หญิงเลย น่ารักจัง

แต่อ่านประสบการณ์ผ่าคลอดแล้วเสียวแทนค่ะ

ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆนะคะ น้องยูจังน่ารักมากๆคะ พอโตขึ้นก้อหล่อขึ้นด้วยคะ

ละเอียดดีจังเลย...ตอนเราคลอด เราก็ร้องไห้คิดถึงคนพี่เหมือนกัน...แบบว่าเนาะ เคยอยู่กับเราตลอด24 ชั่วโมง พอไปคลอดลูกบางทีมันก็ทำให้นึกนะ ว่าเค้ากำลังทำอะไรอยู่ จะงอแงกับคนอื่นไม๊...


อิอิ ยูจัง แรกคลอดนี่อวบออกมาเลยเนาะ ลูกเราตอนคลอดออกมาเหี่ยวทุกคนเลย ตัวเล็กด้วยมั้ง...มาบวมเอาตอนที่คลอดผ่านไปแล้ว 3 เดือนโน่นแน่ะ

น่ารักจังไม่อยากมีลูกเลย ค่ะ กลัวเจ็บ

คาดว่าอาจจะได้ไปอีกรอบจ๊า ซื้อผ้าม่านที่นิโตริมาผิดไซส์ คงต้องเอาไปเปลี่ยนไม่รู้ว่าเขาจะให้เปลี่ยนหรือเปล่าไม่รู้ แถวบ้านพี่น่าอยู่มากๆ สวยงาม ห้างมากมาย กรี๊ดๆๆๆๆๆ


อยากอยู่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เราจะบอกว่าอ่านบล็อกนี้นานแล้วแต่ยังไม่ได้เม้นท์ เราอ่านที่ว่ามีก้อนเลือดออกมายังไม่หมดอ่ะ จะบอกว่า หลังคลอด 2อาทิตย์ได้มีก้อนเลือดเป็นก้อนๆเหมือนเยื่อบุอะไรซักอย่างออกมาอ่ะ เรานึกถึงเจี๊ยบจังเลย เรากลัว เลยไปหาหมอ แฮ่ๆๆ หมอบอกว่าไม่เป็นไร แล้วก็ตรวจภายในอ่ะ บอกว่าแค่ผนังมดลูกลอกออกมา แล้วให้ยามากินอ่ะ แต่หลังจากวันนั้นก็ไม่มีอีกเลย เรากลัวจะเป็นแบบเจี๊ยบจังไง

เราอ่านแล้วน้ำตาไหวว่ะ อ่านแล้วเป็นเราเราร้องไห้คิดถึงลูกคนแรกทุกวันแน่นอน

นี่ขนาดคลอดคนแรกนะ ห้องเด็กอ่อนอยู่แค่ไม่กี่ก้าวเรายังร้องไห้คิดถึงลูกเลยบ้าป่ะอ่ะ แฮ่ๆๆ แต่เรื่องจริงอ่ะ

แบบว่าคิดภึงอ่ะบอกไม่ถูก อยากนอนด้วยกันประมาณนั้นอ่ะ

ติดตามอ่านมาทั้งสามภาคเลยอ่ะพี่เจ๊ยบจัง
เล่าได้สนุกมากเลยค่ะ
หนิงเองคลอดเองยังเกือบตายเลย นี่ผ่าหนิงก็ไม่รู้เป็นไง
เคยถามเพื่อนที่นี่เค้าบอกไม่เจ็บเลย บางคนก็ทรมานกว่าคลอดเอง

คงแล้วแต่คนมั้งค่ะ แต่พี่เจี๊ยบจังก็ฮึดสู้เพื่อน้องยูจังมากเลย

สวัสดีค่ะ ยังไม่เคยผ่าคลอดที่ญี่ปุ่นค่ะเคยผ่าคลอดที่ลานนาเชียงใหม่ แต่ถามๆพี่คนไทยที่รู้จักกันก็มีปัญหาผ่าคลอดในญี่ปุ่นหมอพยาบาลลืมนั่นลืมนี่บ้างน่ากลัวค่ะ
ก็อยากมีน้องเพิ่มอีกคนแต่ทบทวนแล้วรู้สึกหวั่นๆยังไงไม่รู้
ขอบคุณนะค่ะที่เล่าสู่กันฟัง