ข้อมูลทั่วไปในคูเวต

ที่ตั้ง : คูเวต (Kuwait) เป็นประเทศที่ตั้งอยู่ในทวีปเอเชียตะวันตกเฉียงใต้หรือที่รู้จักว่า 'ตะวันออกกลาง' ตั้งอยู่ริมชายฝั่งอ่าวเปอร์เซีย มีพรมแดนทางใต้ติดกับประเทศซาอุดีอาระเบีย และพรมแดนทางเหนือติดกับประเทศอิรัก มีเนื้อที่เพียง 17,818 ตร.กม.หรือเทียบเท่าจังหวัดกาญจนบุรีเท่านั้นเอง หากมองจากแผนที่จะเห็นได้ว่าเป็นประเทศเล็ก ๆ อยู่ตรงมุมของอ่าวเปอร์เซียพอดี นั่นเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ประเทศอิรักบุกโจมตีคูเวตในปีค.ศ.1995

ขอบคุณภาพจาก agoda.co.th

เศรษฐกิจและการปกครอง : คูเวตเป็นประเทศที่มีฐานะทางเศรษฐกิจดีและร่ำรวยจากการขายน้ำมัน รายได้ของรัฐส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับน้ำมันและอุตสาหกรรมน้ำมันเป็นหลัก ปกครองโดยระบอบราชาธิปไตย มีเมืองคูเวตซิตี้ (Kuwait City) เป็นเมืองหลวง และใช้สกุลเงิน คูเวตดีน่าร์ (Kuwait Dinar/KWD) ซึ่งเป็นสกุลเงินที่แข็งอันดับต้น ๆ ของโลก โดย 1 KWD จะประมาณ 120 บาทไทยเลยทีเดียว และราคาน้ำมันอยู่ที่เพียงลิตรละประมาณ 5 บาทไทยเท่านั้น!


ประชากร : ชนชาติพื้นเมืองคือชาวอาหรับ ใช้ภาษาอารบิค (Arabic) เป็นภาษาราชการแต่ก็ใช้ภาษาอังกฤษกันในวงกว้าง มีประชากรประมาณ 3.4 ล้านคน แต่ เป็นชาวคูเวตแค่เพียง 45% หรือไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ กับชาวอาหรับอื่น ๆ 35% เอเชียใต้(อินเดีย/ศรีลังกา/บังกลาเทศ) 9% อิหร่าน 4% และนอกจากนั้นยังมีชาวฟิลิปปินส์และอินโดนีเซียเป็นจำนวนไม่น้อยเช่นกัน (แต่มีคนไทยจำนวนน้อย)





ธงชาติคูเวตและตราประจำชาติคูเวต

ขอบคุณภาพจากวิกิพีเดีย

สภาพอากาศ : คูเวตมีสภาพอากาศแปรปรวน ฤดูร้อนจะร้อนมากถึง 50 องศาและฤดูหนาวจะหนาวมากถึงขนาด 2 องศาในบางปี ไม่มีฤดูฝนอย่างเป็นทางการแต่จะมีฝนตกเล็กน้อยในช่วงเปลี่ยนฤดู ฤดูร้อนจะเริ่มที่เดือนพฤษภาคมถึงเดือนกันยายน ส่วนฤดูหนาวจะครอบคลุมเดือนตุลาคมถึงเดือนเมษายน ในฤดูร้อนจะมีพายุทรายเป็นประจำ จะมีในฤดูหนาวบ้างบางครั้ง (ข้อมูลตัวเองอย่างไม่เป็นทางการ)






ศาสนา : คนคูเวตนับถือศาสนาอิสลามเป็นศาสนาประจำชาติ มีมัสยิดให้เห็นอยู่ทั่วไป มัสยิดจะมีโต๊ะอิหม่ามคอยประกาศเรียกรวมสวดมนต์วันละ 5 เวลา ซึ่งไม่ว่าอยู่ส่วนไหนของประเทศจะได้ยินเสียงเรียกรวมสวดเสมอ มีวันสวดใหญ่คือวันศุกร์ คือ ผู้ชายควรจะต้องไปที่มัสยิดเพื่อทำการสวดรวม ประเทศคูเวต ไม่ใช่แค่ประเทศหนึ่งที่มีประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลาม แต่เป็นหนึ่งในประเทศ 'ปิด' และได้ชื่อว่า 'เคร่ง' ศาสนาอันดับต้น ๆ ของโลก นอกจากซาอุดิอาระเบียและอิหร่านแล้ว ก็ยังมีประเทศคูเวตที่หมูและแอลกอฮอล์เป็นเรื่องต้องห้ามและผิดกฎหมาย ใครก็ตามที่นำเข้าหรือมีไว้ในครอบครองจะถูกลงโทษฐานหนักตามกฎหมายของประเทศแม้ว่าจะไม่ใช่คนมุสลิมก็ตาม






วันหยุดราชการ : ด้วยความเกี่ยวข้องทางศาสนา อย่างที่กล่าวมาแล้วว่าวันศุกร์จะเป็นวันสวดรวมใหญ่ เพราะฉะนั้นวันศุกร์จึงถูกกำหนดให้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ เมื่อตอนมาใหม่ ๆ จะเป็นวันพฤหัสบดีและวันศุกร์ที่เป็นวันหยุด แต่เพิ่งเมื่อไม่นานมานี้ที่เปลี่ยนจากวันพฤหัสบดีมาเป็นวันเสาร์แทนเพื่อความเป็นสากลมากขึ้น แต่ก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนจากวันศุกร์เป็นวันอาทิตย์ได้ด้วยเพราะเหตุผลการสวดมนต์รวมนี่เอง วันหยุดสุดสัปดาห์ของคูเวตจึงเป็นวันศุกร์และเสาร์นั่นเอง

และนอกจากนั้น เวลาทำการของคูเวตก็ยังแปลกแตกต่างจากเวลาสากลอีกต่างหาก ด้วยเพราะเหตุผลทางศาสนาเหมือนเดิม ที่ต้องปล่อยให้คนกลับมาสวดมนต์บ่ายสองรอบ จึงกำหนดให้เวลาทำการเป็นเวลา 8 โมงเช้าถึงแค่บ่าย 2 เพื่อกลับมาสวดมนต์และนอนกลางวัน และเปิดอีกที 5 โมงเย็นจนถึงสักหนึ่งทุ่ม ดังนั้นเวลากินข้าวของแขกก็จะแตกต่างไปด้วยอีก อย่างอาหารมื้อเช้าจะกินกันเมื่อเลิกงานครึ่งแรกคือ บ่ายสอง หลังจากตื่นนอนกลางวันก่อนไปทำงานรอบที่สอง จะนับเป็นอาหารเที่ยงตอน 5 โมงเย็น และหลังจากงานเลิกประมาณ 3 ทุ่มจึงเป็นอาหารเย็น!







การแต่งกาย : คนคูเวต (Kuwaiti) มักจะใส่ชุดประจำชาติไม่ว่าจะไปทำงานหรือว่าเที่ยวเล่น สำหรับผู้ชายจะเป็นชุดสีขาวยาวคลุมทั้งตัว เรียกว่า "ดิชแดชชะ" และมีที่สวมหัวเป็นสีขาวมีที่ครอบสีดำ เรียกว่า "กัตระ" สำหรับผู้ชายไม่ใช่ข้อบังคับทางศาสนาแต่อย่างใดจะใส่ก็ได้หรือไม่ใส่ก็ได้แล้วแต่ ส่วนผู้หญิงมีข้อบังคับทางศาสนาว่าต้องใส่เสื้อผ้าคลุมถึงข้อมือและข้อเท้า และปิดบังผมให้มิดชิดด้วย เพราะฉะนั้นถ้าผู้หญิงที่เคร่งศาสนาหน่อย จะใส่ชุดคลุมยาวสีดำตั้งแต่หัวจรดเท้า เปิดไว้แต่หน้าเรียกว่า "อาบายา" แต่ถ้าไม่เคร่งมากนัก ก็จะใส่ชุดลำลองตามปกติเพียงแต่แขนยาวขายาวและพันผ้าคลุมผมให้มิดชิด เรียกว่า "ฮิจาบ"

เพราะฉะนั้น การอยู่อาศัยในเมืองมุสลิมเคร่งศาสนา ก็เหมือนเข้าเมืองตาลิ่วต้องลิ่วตาตาม เวลาออกไปไหนมาไหนก็ควรแต่งตัวให้เรียบร้อยสักนิด ไม่ถึงกับต้องพันผ้าหน้าผม แต่ก็ไม่ควรชะเวิ้บชะว้าบเปิดหน้าเปิดหลังให้ล่อตาล่อใจ อย่างน้อยก็เป็นการเคารพดินแดนของเขาที่เราอาศัยอยู่





อาหารการกิน : จริง ๆ แล้วคูเวตไม่มีอาหารที่เรียกว่าอาหารพื้นเมืองจริง ๆ ถ้าจะมีก็คล้าย ๆ ข้าวหมกไก่/ข้าวหมกปลาซึ่งไม่ได้โดดเด่นอะไรเป็นพิเศษ จะมีที่เป็นอาหารจานด่วนก็คือชวาฟม่าหรือเนื้อไก่/เนื้อวัวรมควันเสียบไม้ แร่ใส่แป้งแล้วห่อเป็นกลม ๆ ม้วน ๆ นั่นแหละ

เนื่องจากที่คูเวตมีคนชาติอื่นมาอยู่เยอะมาก จึงมีอาหารชาติต่าง ๆ อยู่ไม่น้อย ร้านอาหารอินเดีย ร้านอาหารจีนก็เยอะ และนอกจากนั้นก็จะเป็นอาหารอาหรับซึ่งมีทั้งชาติอิหร่านบ้าง อิยิปต์บ้าง หรือเลบานอนบ้าง แต่ที่แพร่หลายมากก็เห็นจะเป็นอาหารเลบานอน ซึ่งจะเป็นแป้งอุ่นไฟพอง ๆ ฉีกกินกับฮอมมูสหรือถั่วละเอียดและคาบับหรือเนื้อแกะรมควัน หรือชิชตาวูกหรือเนื้อไก่รมควันนั่นเอง กินกับสลัดตาบูเล่อร่อยทีเดียวเหมือนกัน





สลัดตาบูเล่ ทำมาจากใบตาบูล่าสับละเอียด ใส่มะเขือเทศสับ บีบมะนาว กินกับมะกอกดอง


หมายเหตุ : ข้อมูลทั่วไปของคูเวตที่สรุปได้ออกจะเป็นทางการไปสักหน่อย แต่ก็อาจจะพอมีประโยชน์บ้างสำหรับผู้คิดจะศึกษาหาข้อมูลหรือย้ายมาอยู่ประเทศคูเวตหรือแม้แต่แถบอ่าวกัลฟ์ก็คล้าย ๆ กัน ทั้งนี้ ข้อมูลคูเวตฉบับนี้ ผู้เขียนเขียนขึ้นด้วยความเข้าใจของตัวเองจากการอยู่ในประเทศคูเวต 2 ปี หากมีการผิดพลาดประการใด โปรดอย่าลังเลที่จะติติงและก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ


โปรดติดตามตอนต่อไป คูเวต: ภาษาอารบิคในชีวิตประจำวัน

ขอบคุณข้อมูลจากไทยรัฐ
และวิกิพีเดียค่ะ

Create Date : 15 มีนาคม 2552
Last Update : 15 มีนาคม 2552 6:24:21 น.		66 comments
Counter : 45622 Pageviews.
Share Tweet