Intro tape In The name Of God The Root Of All Evil Panic Attack A Fortune In Line Under A Glass Moon Lie Peruvien Skies Strange Deja Vu Through My Words Fatal Tragedy Solitaly Shell About to Crash (Reprise) Losing Time / Grand Finale
-- Intermission --
As I Am Endless Sacrifice I Walk Beside You Sacrificed Sons Octavarium
-- Encore --
Jordan Intro Through Her eyes / Petrucci Solo The Spirit Carries On Pull Me Under / Metropolis Pt.1
รู้สึกว่าวินเทอร์เบิร์กคุมจังหวะและอารมณ์ของหนังไม่ได้ดีนัก ในหนังทั้งสองเรื่องหลัง (It's All About Love (2002, A-) และ Dear Wendy) รู้สึกชอบ The Celebration (1998, A+) มากกว่างานหลังๆ ของเขาเยอะเลย
(The Celebration หรือ FESTEN เปแนหนังเรื่องแรกของวินเทอร์เบิร์ก และเป็นหนังด็อกม่าเรื่องแรกของโลก)
- ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ฟังเพลงเลยครับ อัลบั้มล่าสุดที่ฟังก็คือ 1. The Legendary of Johnny Cash (A) 2. Walk the Line (Soundtrack) (A+) ชอบเสียงของ "รีส" มากถึงมากที่สุดครับ
3. Brokeback Mountain (A) คาดว่าเนื่องจากตัวเองมีทักษะในการฟังต่ำต้อย เลยทำให้ดูหนังเรื่องนี้ไม่ค่อยอินเท่าไหร่ อย่างไรก็ดี ชอบฉากที่ขับรถแล้วเปิดเพลง A Love that will never grow old มาก ...มันเจ็บ จี๊ดจริงๆ
4. A Constant Gardener (A) ชอบเรื่องนี้มากกว่า City of God เพราะภายใต้ประเด็นอันหนักหน่วง (การเอารัดเอาเปรียบของคนยุโรป, การช่วยเหลือผู้ติด AIDS, ...) หนังกลับสอดแทรกเรื่องราวความรักไว้ได้อย่างกินใจ
ลืมไปหนึ่งเรื่อง 7. Walk the Line (A) ดูช่วงแรกๆ รู้สึกว่าหนังเรื่องนี้เหมือนกับ Ray ไม่มีผิด เล่าถึงปมวัยเด็ก / ปมตอนโต / มีปมเรื่องผู้หญิง อู๊ย เหมือนกันจริงๆ แถมพอเทียบกับ Ray ... หนังเรื่องนี้ก็ยังแปร่งๆ อีก เพราะช่วงแรก ตัดฉับๆ ไม่ค่อยลื่นไหลเลย แต่ไปๆ มาๆ ช่วงหลัง พอเล่าเรื่องความสัมพันธ์ระหว่าง Johnny Cash กับ June กลับชอบแฮะ ...และครึ่งหลังนี้เอง ที่ทำให้ Walk the Line มีประเด็นหลายอย่างที่ต่างไปจาก Ray
เสียดายที่ไม่ได้ไปครับ แต่พอจะเดาอารมณ์ได้ถูก ถ้าหากผมอยู่ในฮอลล์ แล้วเจมส์กลับมาเริ่มอังกอร์โดยร้องประโยค " Where did we come from? Why are we here?"
ผมคงขนลุกซู่ไปทั้งตัวทันที... ฟังแต่ใน cd เป็นร้อยๆรอบ
จากคุณ : artech - [ 30 ม.ค. 49 01:06:48 ]
ความคิดเห็นที่ 9
เพลง Spirit Carries on ในวันนั้นคงจะแทนคงามรู้สึกของทั้งวงและคนดูได้อย่างดี
Where did we come from? Why are we here? (วงของเรามาจากไหนกัน ทำไมวงเราถึงมาอยู่ตรงนี้ได้ล่ะ) Where do we go when we die? (ถ้าวงเราเลิกไปจะเป็นอย่างไร) What lies beyond And what lay before? (จะมีอะไรหลังจบ เคยมีอะไรอยู่ก่อนเริ่มแสดง) Is anything certain in life? (มีอะไรบ้างที่แน่นอนในฮอลล์นี้)
They say, "Life is too short," (บางคนบอกว่า การแสดงนี้ช่างสั้นนัก) "The here and the now" (แค่เพียงไม่กี่ชั่วโมง) And "You're only given one shot" (และอาจจะเป็นแค่ครั้งเดียว) But could there be more,Have I lived before, (แต่หากไม่เป็นเช่นนั้นล่ะ หากมีวงที่ทำได้ก่อนหน้าวงเรา) Or could this be all that we've got? (หรือว่านี่จะเป็นการแสดงเพียงครั้งเดียว)
If I die tomorrow (หากการแสดงนี้จบลง) I'd be allright (แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก) Because I believe (เพราะเราเชื่อว่า) That after we're gone (แม้การแสดงวันนี้จะจบลงแล้ว) The spirit carries on (เสียงเพลงจะยังคงอยู่ในใจตลอดไป)
จากคุณ : CARAGIO - [ 30 ม.ค. 49 02:34:01 ]
ความคิดเห็นที่ 10
มีรูปที่ blog ผม เยอะแยะเลย คลิกที่ my blog ท้ายชื่อผมได้เลยนะครับ
เพลงไหนขอดรีมเธียร์เธอร์มันๆมากละคับตอนนี้คอมผมมี2เพลงเองคือเพลงwait for sleepกับtearsโคตรเพลงเพลาะเลยคับ2เพลงนี้เพลงไหนมันๆมั่งคับพอดีจะฟังมั่งปกติฟังแต่linkin park slipknot avril lavinge eminemฟังทุกแนว งิงิๆๆๆ
ช่วงนี้ไม่ได้ดูหนังโรงเลยครับ ไม่มีอารมณ์เพราะเรื่องประสาทๆ ทั้งหลายที่เคยเล่าไปในคราวก่อน
ส่วนเรื่อง "ผู้หญิงคนนั้น" มันใกล้จบแล้วครับ เพราะผมจะจบมันด้วยตัวเอง
----------------------------
หนังแผ่นที่ได้ดูช่วงนี้
1. A Scene at the Sea (1991, Takeshi Kitano, B+)
ถือเป็นหนังของคิตาโน่ที่รู้สึกชอบน้อยที่สุด รู้สึกว่าเพลงประกอบในหนังมันชี้นำจนเกินไป
หนังของคิตาโน่ที่ชอบมากที่สุดคือ Hana-bi (1997, A+) ซึ่งได้รางวัลสิงโตทองคำจากเวนิซ
2. Dear Wendy (2005, Thomas Vinterberg, A-)
รู้สึกว่าวินเทอร์เบิร์กคุมจังหวะและอารมณ์ของหนังไม่ได้ดีนัก ในหนังทั้งสองเรื่องหลัง (It's All About Love (2002, A-) และ Dear Wendy) รู้สึกชอบ The Celebration (1998, A+) มากกว่างานหลังๆ ของเขาเยอะเลย
(The Celebration หรือ FESTEN เปแนหนังเรื่องแรกของวินเทอร์เบิร์ก และเป็นหนังด็อกม่าเรื่องแรกของโลก)
เรื่องสำคัญคือ เรื่องนี้ เจมี่ เบลล์ หล่อมาก
3. คอนเสิร์ต Kylie Minogue - Showgirl (2005, A)
คอนเสิร์ตของไคลี่ไม่ค่อยสนุกเท่าไรเพราะเธอไม่ค่อยเต้น แต่โปรดักชั่นของคอนเสิร์ตนี้สู้กับของ Ayumi Hamasaki ได้อย่างสบายๆ
-------------------------------
เพลงที่ได้ฟังช่วงนี้
1. Bo TK - Beginning (2006, B)
ถือเป็นอัลบั้มน่าผิดหวังชุดแรกของปีนี้ ผิดพลาดทั้งหน้าปก อิมเมจ มิวสิกวิดีโอเปิดตัว (ซึ่งดูยังไงก็ตลกมากกว่าเซ็กซี่)
เพลงในอัลบั้มชุดนี้เหมือนกับคุณสมเกียรติ อริยะชัยพาณิชย์ (Mr.Z, โปรดิวเซอร์ของอัลบั้ม) เอาทำนองเก่าเก็บจากยุคโดโจรุ่งเรือง (สมัยปี 1999-2000) มารีไซเคิลใหม่
อย่างไรก็ตามชอบเพลงเปิดตัว "จะให้ทำเช่นไร" ในระดับ A+
2. พราย ปฐมพร - The Days of Pry Anthology (2006)
ยังให้เกรดไม่ได้ ขอใช้เวลาฟังมากกว่านี้ แต่สำหรับแฟนๆ ของผู้ชายคาดหน้า และสาวกเก่าก่อนก็ไม่ควรพลาดอัลบั้มนี้ (ปกสวยมาก)