ใจสงบสุขจึงจะเป็นความสุขอย่างแท้จริง ใจสงบสุขจึงจะเป็นความสุขอย่างแท้จริง ความจริงใจคือหัวใจที่เปิดกว้าง เราพบคนที่จริงใจเต็มร้อยน้อยมาก ความจริงใจที่ได้พบส่วนใหญ่เป็นเพียงการเสแสร้งเพื่อหลอกให้ผู้อื่นไว้วางใจเท่านั้น คนเราทุกคนต่างสวมหน้ากากด้วยกันทั้งนั้น แสร้งทำเป็นมีไมตรีจิตแสร้งทำเป็นมีความสามารถ แสร้งทำเป็นว่าเข้มแข็ง ด้วยเหตุนี้ เมื่อเราปลดหน้ากากที่สวมอยู่ทั้งหมดออกไป และอยู่ต่อหน้าคน ที่ยอมรับตัวตนแท้จริงของเราได้ เราก็จะร้องไห้ออกมาเสียงดังอย่างกลั้นไม่อยู่ เพราะเหตุใดจึงต้องใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก และเหน็ดเหนื่อยถึงเพียงนั้นด้วยเล่า เมื่อใดที่เราวางอาวุธและเกราะป้องกันต่าง ๆ ลงได้ เราจะพบว่าการใช้ความรักและความจริงใจ ในการอยู่ร่วมกับทุกคนในโลกนี้อย่างสันติ กลับจะนำมาซึ่งความสงบสุขโดยไม่มีสิ่งใดต้องหวั่นเกรง ระยะนี้บาทหลวงมีเรื่องกลุ้มใจมาก สาเหตุของเรื่องเกิดจากคนผู้หนึ่ง มาสารภาพบาปกับท่านว่า “ความจริงแล้วผมคือฆาตกร” เมื่อไม่นานมานี้ในเมืองมีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้น ตอนนั้นชาวบ้านจับมือสังหารเอาไว้ได้ และคนผู้นั้น กำลังจะถูกประหารชีวิต แต่เวลานี้ชายอีกคนหนึ่งกลับบอกกับบาทหลวงว่าตนคือฆาตกรตัวจริงที่สังหารคนในคดีนั้น เมื่อคิดว่าแพะรับบาปผู้นั้นจะต้องถูกประหารชีวิต บาทหลวงก็อยากจะนำข้อเท็จจริงไปบอกตำรวจยิ่งนัก ทว่าบทบัญญิติทางศาสนาระบุว่าท่านจะต้องรักษาความลับของผู้ที่มาสารภาพบาปอย่างเคร่งครัด ห้ามเปิดเผยให้ใครรู้อย่างเด็ดขาด ด้วยเหตุนี้บาทหลวงจึงได้แต่กระสับกระส่ายวุ่นวายใจอย่างหนัก ไม่รู้ว่าควรจะทำประการใด ถ้ายังคงนิ่งเงียบอยู่เช่นนั้นก็เท่ากับปล่อยให้ดวงวิญญาณบริสุทธิ์ ถูกทำร้ายโดยไม่ได้รับความเป็นธรรม ซึ่งอาจทำให้ตนรู้สึกผิดบาปไปตลอดชีวิต แต่ถ้าละเมิดข้อบัญญัติทางศาสนาเปิดโปงความจริงออกมาก็เท่ากับ ว่าตนบกพร่องต่อหน้าที่ในฐานะบาทหลวง ซึ่งอาจส่งผลให้ตนต้องสูญเสียความไว้เนื้อเชื่อใจจากศาสนิกชน ตลอดไป และยังต้องสูญเสียตำแหน่งในสำนักศาสนาไปอีกด้วย หลังจากคิดทบทวนอยู่หลายวันบาทหลวงก็มายืนอยู่ต่อหน้าบาทหลวงอีกรูปหนึ่ง แล้วตัดสินใจสารภาพบาปกับท่าน “ผมกำลังปล่อยให้ผู้บริสุทธิ์ต้องตายโดยไม่ทำอะไรเลย...” เขาเล่าเรื่องราวทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบให้บาทหลวงรูปนั้นฟัง จากนั้นก็ชี้แจงถึงความลำบากใจของตนที่ทำให้ ต้องเลือกมาสารภาพบาป และปิดปากเงียบต่อไป หลังจากฟังจบคนลำบากใจก็เปลี่ยนมาเป็นบาทหลวงรูปที่สองแทน บาทหลวงรูปนี้คิดไปคิดมาก็ตัดสินใจ จะปิดปากเงียบเช่นกัน ครั้นแล้ว เพื่อหนีความรู้สึกผิดในใจ ก็ไปสารภาพบาปต่อหน้าบาทหลวงรูปที่สาม ในที่สุดวันประหารชีวิตก็มาถึง บาทหลวงมายืนอยู่ตรงหน้านักโทษประหาร เพื่อทำพิธีสวดภาวนาให้แก่นักโทษก่อนถูกประหาร บาทหลวงถามนักโทษว่า “คุณอยากจะพูดอะไรอีกหรือเปล่า” นักโทษประหารบอกว่า “ผมไม่ได้ทำ ผมถูกใส่ความ” “เรื่องนี้พ่อรู้” บาทหลวงตอบอย่างอับจนปัญญา “พ่อรู้ว่าคุณบริสุทธิ์ บาทหลวงทุกคนในเมืองนี้ต่างก็รู้ดี แต่จะให้เราทำอย่างไรได้เล่า” ### ไม่มีสิ่งใดที่ทำได้เลยจริงหรือ บาทหลวงทั้งเมืองต่างเลือกที่จะปิดบังความจริงเพื่อรักษาฐานะ อันสูงส่งของตนเอาไว้ และปล่อยให้คนบริสุทธิ์ต้องตายไป เช่นนี้พวกเขาก็ไม่ต่างอะไรกับผู้ร่วมกระทำผิด ที่ร่วมกันก่อตัวขึ้นเป็นเครือข่ายผู้ปิดบังความจริง เพื่อความอยู่รอดปลอดภัยของตนเอง หากท่านเป็นบาทหลวงเหล่านั้น ท่านคิดว่าตัวเองจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตหรือไม่ การหลีกหนีความรับผิดชอบโดยการโยนภาระให้ผู้อื่น และปิดปากเงียบรังแต่จะทำให้มีคนถูกทำร้ายมากขึ้น เพียงแค่เรารู้จักปฏิบัติต่อกันและกันด้วยความจริงใจ ด้วยความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เราจะใช้ชีวิตได้อย่างเบิกบานใจ และมีความสุขมากขึ้น ### Create Date : 26 กรกฎาคม 2554 Last Update : 10 ตุลาคม 2554 18:19:55 น. 0 comments Counter : 524 Pageviews. Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet