The lunchbox
เมนูต้องมนต์รัก
ซื้อหนังเรื่องนี้มาจากกทม. ตอนลดราคาเหลือเรื่องละ 10 บาท ปกติไม่ชอบดูหนังอินเดีย แต่อ่านเรื่องย่อแล้ว เออน่าสนใจมีรางวัลการันตีด้วย เป็นหนังที่เล่าเรื่องชีวิตคนธรรมดาๆ ไม่น่าเบื่อนะเพราะพันธมิตรพากย์ตลกดี แต่เครื่องเล่นที่กทม.มันทำแผ่นสะดุดดูไม่จบ อยากรู้ตอนจบ จึงเอากลับมาดูที่สารคามต่อ เออ มันดีจริงๆ สมรางวัล
เมื่อชายวัยเกษียณกินข้าวผูกปิ่นโตทุกวัน วันนึงมีคนส่งปิ่นโตผิดเป็นปิ่นโตของเมียคนอื่นที่ตั้งใจจะส่งให้ผัวที่กำลังหมดรัก นางทำอร่อยจนกินหมดทุกวัน แล้วก็เขียนจดหมายถึงกันเล่าเรื่องของกันและกัน ซึ่งในยุคนี้มันควรเป็นอินเทอร์เน็ตกันแล้ว
เราชอบตอนที่ทั้งคู่นัดเจอกันเหมือนพวกแชทแล้วนัดเจอ พระเอกแอบส่องนางเอกที่มารอ แต่ตัวเองไม่กล้าแสดงตัวเพราะตัวเองรู้สึกว่าแก่เกินไป นี่เป็นเรื่องจริงของการนัดบอด ถ้าอีกฝ่ายขี้เหร่มากหรือดูแย่กว่าก็จะไม่กล้าเผชิญหน้า
อีกตอนที่เราชอบคือบทที่พระเอกเขียนจดหมายถึงนางเอกว่า วันนึงเขาลืมของในห้องน้ำ แล้วได้กลิ่นปู่ตัวเอง ซึ่งความจริงก็คือกลิ่นคนแก่ของตัวเองนั่นเอง ฟังแล้วสะเทือนใจมาก เรากลัววันนั้นจะมาถึงจัง แค่คิดก็อยากจะร้องไห้แล้ว 555
เอาเป็นว่ามันดีเกินราคา ผิดแผกไปจากหนังอินเดียอื่นๆ และเป็นหนังที่สะท้อนสังคมคนอินเดียในเมืองมุมไบได้ดีทีเดียว
คนสร้างจะเสียใจมั้ย หนังเรื่องละ 10 บาท แผ่นเปล่าบวกกล่องยังแพงกว่า
Create Date : 07 ตุลาคม 2561 |
|
1 comments |
Last Update : 7 ตุลาคม 2561 18:22:36 น. |
Counter : 575 Pageviews. |
|
|
เคยเขียนถึงไว้เหมือนกันครับ
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=amp-atom&month=04-2014&date=13&group=2&gblog=421