BlogGang.com : : Alex on the rock :

พ่อครับ...รักผมได้ไหม?

Like father, Like Son
หนังญี่ปุ่นเรื่องนี้ตอนเข้าฉายเราอยากดูมากเลย แต่ก็ไม่ได้ดูในโรง พอไปถามหาจากร้านเช่า ก็ไม่มี บังเอิญเจอก็เลยซื้อมา น่าเสียดายที่แผ่นไม่ค่อยสมบูรณ์เลยดูแบบขาดตอนบ้าง

เราชอบพระเอกเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่ไม่คลั่งไคล้เท่ายูทากะ เขาเล่นเป็นคนทำงานออฟฟิศที่ทำงานจนเกือบไม่มีเวลาให้ลูกชายวัยหกขวบ ที่วันหนึ่งมารู้ว่าไม่ใช่ลูกตัวเอง ทั้งที่เขาก็รักลูกมาก เขาต้องยอมเอาลูกที่เลี้ยงมาแต่เกิดไปแลกกับลูกที่เกิดจากสายเลือดตัวเอง แม้หนังจะไม่ดราม่าเท่าไรนัก แต่มันก็สะเทือนใจตรงความรู้สึกของเด็กชายสองขวบที่ต่างสภาพแวดล้อมกันต้องสลับครอบครัวกัน

แสดงให้เห็นว่าการสั่งสอนของครอบครัว และสภาพแวดล้อมของครอบครัว ส่งผลต่อจิตใจของเด็กมาก ความสุขของเด็กอยู่ที่ความเอาใจใส่ของพ่อแม่ และการไม่คาดหวังในตัวเขามากเกินไป

เราชอบเด็กสองคนที่ดูบริสุทธิ์ใสซื่ออย่างเป็นธรรมชาติ จนอดที่จะหลั่งน้ำตาให้กับเด็กทั้งคู่ไม่ได้ หนังไม่ได้เน้นถ่ายภาพสวยแต่เห็นความสมจริง สีสันในแต่ละฉากของสองครอบครัวเป็นสัญลักษณ์แทนอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครได้

สมแล้วที่ได้รางวัล Jury Prize จากเทศกาลหนังเมืองคานส์ ประทับใจจริงๆ ค่ะ

Create Date : 27 เมษายน 2558

1 comments

Last Update : 27 เมษายน 2558 20:17:16 น.

Counter : 1241 Pageviews.

เคยไปดูที่ลิโด้ครับ ร้องไห้ตอนลูกพระเอกวิ่งหนี สะเทือนใจครับ บทแม่ของลูกพระเอกก็เล่นได้ดีไม่แพ้กัน ในการพยายามทำใจยอมรับความจริงให้ได้

โดย: Walkerahead 24 ตุลาคม 2558 10:04:13 น.

ชื่อ :

Comment :

*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก