หลังจากผ่านเคบินแล้ว หลินมีเวลาพัก สองวัน เสาร์ อาทิตย์ ปกติ เสาร์อาทิตย์จะต้องอ่านหนังสือ ก็เหมือนไม่ได้พัก มาอาทิตย์นี้ก็เลยได้เที่ยวกระจาย อารมณ์เก็บกด พอวันหยุดหมด หลินก็ต้องกลับมาใช้ชีวิตแบบเดิมๆ อารมณ์อยากเที่ยว อยากพักผ่อน มันยังค้างอยู่เลย นี่ชั้นต้องกลับมาเรียนอีกแล้ว โอ๊ยๆๆๆ เบื่อ!!!!!! เหอๆๆ ถึงแม้จะบ่นแต่ก็ต้องทำ อาทิตย์นี้ต้องเรียนวิชาที่เรียกกันว่า F2 เป็นการเรียนภาษาญีปุ่นเกี่ยวกับ Emergency และทวนภาษาญี่ปุ่นที่ใช้บนเครื่องในบทเก่าๆที่เคยเรียนไปแล้ว อาทิตย์นี้หลินรู้สึกเบื่อมากเลย เหนื่อย คงเป็นเพราะอารมณ์ค้างจากการได้หยุดโดยที่ไม่ต้องอ่านหนังสือ พอกลับมาเรียนสภาพจิตใจเลยไขว้่เขวกันไปตามๆกัน แต่หลินออกจะอาการหนักหน่อย เพราะ ดาร์ลิง เพิ่งกลับไป เลยเกิดอาการซึมเศร้า เบื่อ เซ็งโลกอย่างเห็นได้ชัดเหอๆ การเรียนวิชานี้ดูง่ายๆชิว เพราะมีไม่เยอะ และกฎระเบียบก็ไม่เคร่งครัดเท่ากับตอนเรียน cabin พวกเราก็เลยชิวกันไปตามๆกัน ดูละหลวมกับการแต่งตัวมากขึ้น ปากไม่แดงผมไม่เรียบอย่างที่เคยเป็น นี่แหละน้าคนเรา ไม่มีคนมาจ้ำจี้จ้ำไช ก็เป็นต้องแหวกกฎเป็นธรรมดา 555 การสอบก็ไม่ได้ยากเพราะเราเคยสอบกันมาแล้วใน F1 แล้ววัตถุประสงค์ของการสอบก็ดูเหมือนอยากจะทวนของเก่าของเรามากกว่า การสอบภาษาญี่ปุ่นของ Emergency ก็เน้นที่พูดเร็ว จำประโยคให้ได้ สำเนียงให้ชัด ประมาณนั้น ก็ผ่านพ้นไปด้วยดี แถมอาทิตย์นี้ได้เจอพี่โอ๋ เจ้าของไดอารี่ ที่หลินชอบเข้าไปอ่าน ตัวจริง Friendly มากๆ ใจดี น่ารักจัง เห็นพี่เค้าแล้ว ก็รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมากเลย อยากไปบินกับพี่เร็วๆ หนูชอบไปอ่านไดอารี่ของพี่โอ๋มากๆ เพราะได้ข้อคิดและอะไรอีกหลายๆอย่าง เหอๆๆ เป็นแฟนคลับตัวจริงเลย ดีใจมากๆค่ะที่ได้เจอ ลืมขอลายเซนต์ 5555 อาทิตย์นี้หยุดสามวัน เพราะเป็นวันแม่ดีจริงๆ ไม่อยากกลับไปเทรนวันอังคารเลย ยิ่งใกล้วันไปญี่ปุ่นมากเท่าไหรก็ยิ่งไม่อยากไปมากเท่านั้น เอ๋.....ทั้งๆที่หลินตั้งตารอคอยวันที่จะได้ไปเหยียบดินแดนปลาดิบอย่างใจจดใจจ่อ แต่พอจะได้ไปกลับไม่อยากไป คนเราอะนะ พอตอนที่เรายังไม่ได้มันมาเราก็อยากได้มันซะเหลือเกิน พยายามดิ้นรนที่จะได้มันมาเป็นของเรา แต่พอเราได้มันมาแล้ว เรากลับไม่อยากได้มันซะอย่างงั้น เรากลับลืมความรู้สึกที่เราเคยอยากได้มันมากแค่ไหน นี่แหละมั้งที่เค้าเรียกว่า "ไม่เคยพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่" แต่ยังไงหลินก็ยังอยากเป็นแอร์อยู่ดี ดังนั้นยังไงก็ต้องไป ยังไงก็ต้องทำให้ได้ ต้องผ่านพ้นมันไปให้ได้ ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่มีอะไรมากมายเกิดขึ้น หลินเปลี่ยนแปลงตัวเองไปมาก จากเป็นคนที่ขี้เกียจ ชอบหนีปัญหา กลับกลายเป็นคนต้องสู้กับสิ่งที่เจอ หนีไม่ได้แล้ว มาถึงขั้นนี้แถมไม่มีเงินไปเสียค่าปรับอีกเหอๆๆ แต่ในเมื่อหลินมีโอกาสที่จะทำแล้ว ก็จะทำให้ถึงที่สุด และยินดีจะเล่าเรื่องราวต่างๆให้เพื่อนๆ ที่อยากจะมาอยู่ตรงนี้ให้ได้อ่านกัน เผื่อจะเป็นประโยชน์บ้างอะนะ แต่ที่เขียนๆมาเห็นแต่มีเรื่องอะไรก็ไม่รู้บ่นไปบ่นมา 555 หลินเคยเขียนขั้นตอนของการเตรียมตัวที่จะสมัครแอร์มาแล้ว ไว้หลินผ่านพ้นการเทรน ทั้งหมดเมื่อไหร่หลินจะมาเขียนสรุปรวมมิตร การเทรนของที่นี่ให้เพื่อนๆได้อ่านกัน แต่คงไม่ได้ลงรายละเอียดอะไรมากมาย แต่เอาเป็นว่าเขียนแนะนำการวางตัว การปรับตัวในแต่ละช่วงอาทิตย์ไว้เป็นแนวทางให้เพื่อนๆ และน้องๆ ที่กำลังเข้ามาละกันนะจ้าปล เอารูปวันที่ไปฉลองวันที่เรียนจบเคบินมาให้ดูอิอิ ขอบคุณเพื่อนๆที่เป็นนางแบบให้ และขออนุญาต เอามาลงนะ ใครอายก็มาบอกละกัน จะลบให้ แต่จะช้าไปรึป่าว......
สุขสันต์วันแม่คะ
อย่าลืมกราบเท้าและบอกรักท่านนะคะ
ขอให้พี่ และคุณแม่มีความสุขมากๆนะคะ