เหลืออีกแค่ 3 อาทิตย์เท่านั้น จะได้ไปญี่ปุ่นแล้ว
คราวนี้หายไปนานเลย ประมาณ สามอาทิตย์ได้ที่ไม่ได้มาอัพบลอกเลย หวังว่าเพื่อนๆยังไม่ลืมหลินนะ ชีวิตตลอดสามอาทิตย์ที่ผ่านมา ถือเป็นสามอาทิตย์ที่หลินเหนื่อยมากๆ เหนื่อยทั้งกาย และใจ มันคือ บทเรียนที่ยิ่งใหญ่จริงๆ ไม่ใช่แค่การเรียนรู้บทเรียนในตำราอย่างเดียว แต่เป็นการเรียนรู้ชีวิต เรียนรู้ที่จะเข้าตัวเอง คนรอบข้าง หลายๆคนคงอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหลินในสามอาทิตย์แรกที่ผ่านมา....
ย้อนกลับไปวันที่ 29 มิถุนายน เป็นวันแรกที่หลินได้สวมชุดยูนิฟอร์ม และได้เริ่มเรียนวิชา Cabin ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการบริการ และอะไรอีกต่างๆมากมายเกี่ยวกับสายอาชีพของหลิน วันนั้นเป็นวันที่หลินตื่นเต้นและดีใจมาก ที่ในที่สุดหลินกำลังจะเข้าใกล้ความฝันของตัวเองเข้ามาอีกนิด หลินสัญญากับตัวเองว่าจะพยายามให้เต็มที่ กับมัน
Week แรกของการเทรน ก็มีเพื่อนลาออกไปหนึ่งคน เล่นเอาใจหายแต่ในเมื่อเพื่อนตัดสินใจแล้วก็ต้องปล่อยเพื่อนไป และก็หวังว่าเพื่อนจะมีชีวิต และมีทางเดินที่ดีต่อไป อาทิตย์แรกก็เล่นเอาลิ้นห้อย เรียนหนักมาก เนื้อหาเยอะ ชีวิตมีแต่เรื่องตื่นเต้นและน่าท้าทายทุกวัน หลินต้องแข่งกับเวลา และแข่งกับจิตใจของตัวเอง เพื่อนๆหลายคนก็เริ่มเครียดและร้องไห้ เพราะปรับตัวไม่ได้บ้าง และก็เริ่มท้อ แต่หลินก็ยังชิว และก็เฮฮาต่อไป
วิชาที่หลินชอบมากก็คือ วิชาที่ได้ทำใน mock up เพราะได้ฝึกทำจริง หลินสนุกกับวิชานี้มากๆ พี่ๆทุกคนก็ตั้งใจสอนเต็มที่ มีดุบ้าง ขำบ้าง เป็นธรรมดา
Week สอง ความเครียดเริ่มมีมากขึ้น หลินเริ่มเหนื่อยกับวิชามากมายที่ต้องเรียน เริ่มเบื่อกับชีวิตแบบนี้ เริ่มสับสนกับสิ่งที่ทำ อึดอัด และเสียใจเมื่อเพื่อนหลินลาออกไปอีกหนึ่งคน เพื่อนที่หลินสนิทเรียนด้วยกันมาตั้งแต่แรก กินข้าวด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกันตัดสินใจเดินออกไป ในเมื่อมันไม่ใช่สิ่งที่เพื่อนเคยคาดหวังไว้ หลินก็หมดแรงที่ยื้อไว้ เสียใจมากๆ อาทิตย์นี้เพื่อนหลายๆคนดูแย่ อาจเป็นเพราะจิตใจที่เริ่มหดหู่ เครียด และเหนื่อย ก็ได้แต่ให้กำลังใจซึ่งกันและกัน
สิ่งหนึ่งที่ทำให้สภาพจิตใจของหลินดีขึ้นใน Week นี้ คือการได้ไป Observe สุวรรณภูมิ ได้เห็นวิธีการต่างๆ ได้ขึ้นไปบนเครื่อง ได้เห็น พี่ๆที่เพิ่งบินกลับมา และกำลังจะไปบิน ถ้าหลินอดทนต่อไป ก็จะได้มาที่นี่บ่อยๆ เอาวะสู้โว๊ย
Week 3 เรียนหนักมากๆ อัดทุกอย่าง ทุกสิ่ง เหนื่อยแสนเหนื่อย ไม่ได้เที่ยว ไม่ได้เล่นเนท ไม่ได้ดูหนัง สภาพจิตใจ ย่ำแย่ลงไปเรื่อย อาทิตย์หน้าสอบเยอะมาก กลัว กังวล เรียนทั้งวัน กลับบ้านต้องรีบอ่านหนังสือ นอน อย่างเร็วเที่ยงคืน เหอๆ ทรหดมากๆ อาทิตย์นี้ได้ไปเรียนแต่งหน้าด้วย เหอๆ ทำไมการแต่งหน้ามันมากมายหลายขั้นตอนขนาดนี้ แต่เพื่อนๆก็หน้าตาดูเปลี่ยนไปเวลาที่ไม่มี เมคอัพ เหอๆๆ การแต่งหน้าก็ช่วยชีวิตผู้หญิงได้จริงๆละน้า ....
week นี้เพื่อนออกไปอีกหนึ่ง ออกกันทุกอาทิตย์เลย เริ่มชินชากับความรู้สึกที่นี้ ดีใจกับเพื่อนทึ่ออกไป และชื่นชมกับสิ่งที่เพื่อนกล้าตัดสินใจ
Week 4 หลินป่วย ไซนัสกำเริบ เป็นหวัดปวดหัว ทำไมต้องมาไม่สบายอาทิตย์นี้ด้วย อาทิตย์นี้สอบเกือบทุกวัน แล้วยังไม่สบาย หงุดหงิด เครียด ท้อ มากๆ กังวล อารมณ์แปรปรวน ร้องไห้ทุกวันเรื่มไม่ไหวแล้ว ..... แถมโดนดุที่ไม่ยิ้มอีก ก็หนูไม่สบาย ยิ้มไม่ออกทำไมต้องว่าหนูด้วย ตอนนั้นรู้สึกแย่แบบนั้นจริงๆ แต่พอหลินมาคิดดูแล้วมันก็จริง ที่พี่เค้าต้องว่า เพราะหลินมาทำงานบริการ เค้าจ้างมายิ้ม มาบริการ มาเอาใจคน มาสร้างความสุขให้คนอื่น ทุกคนขึ้นมาบนเครื่องย่อมคาดหวังจะได้เจอแอร์สวยๆ ยิ้มๆ พร้อมที่จะบริการ ไม่มีใครมาเข้าใจว่าตอนนี้แอร์คนนี้ป่วยนะ หรืออะไร หลินมีมุมมองที่กว้างขึ้นจริงๆ สภาพจิตใจที่ย่ำแย่ก็เริ่มกลับมาเป็นปกติ หลินเชื่อเลยว่า ถ้าเรามีสภาพจิตใจที่ดี อะไรมันก็ดีไปตามๆกัน
หลินชอบนับ count down วัน เพื่อให้กำลังใจตัวเองและเพื่อนๆ ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว ตอนนี้ก็สอบผ่านเกือบหมดทุกตัว แล้ว อาทิตย์หน้าเหลืออีก สี่วัน ก็จะจบวิชานี้แล้ว ขอให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี มาถึงขั้นนี้แล้วคงถอยไม่ได้แล้ว
ขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคนที่แวะมาเยี่ยมนะคะ ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้เสมอคะ
ป.ล. เปิ้ลได้เจอตัวจริงแล้ว เปิ้ลสูงกว่าที่คิดไว้มาก หรือชั้นมันเตี้ยวะ สู้ๆนะ มีอะไรก็มาถามหลินได้นะค่ะ ถ้าไม่รำคาญความพูดมากของเราซะก่อน อิอิ Gambarimashou
Create Date : 28 กรกฎาคม 2550 |
|
27 comments |
Last Update : 28 กรกฎาคม 2550 22:41:38 น. |
Counter : 1062 Pageviews. |
|
|
|