วันที่ 15 พฤษภาคม เป็นวันแห่งการเริ่มต้น การเป็น เทรนนี ของบริษัทแห่งนี้อย่างเต็มตัว ช่างเป็นวันที่รอคอยมาแสนนาน วันที่ได้จรดปากกา ลงในสัญญา การว่าจ้าง ตอนนั้น ความรู้สึกมันโหวงๆ ชอบกล ตอนที่เซนต์ เพราะ ตื่นเต้น ดีใจ และโล่งใจ ว่าในที่สุด ช้านก็ได้เทรน ผสมกับ ความรู้สึกงง อยู่เล็กๆ ว่า ตัดสินใจดีแล้ว รึยัง แต่ในเมื่อมาถึงขั้นนั้นแล้ว ก็ถอยกลับไม่ได้แล้วอะค่ะ จากกระดาษ พร้อมลายเซนต์ชุดนั้น มันก็ทำให้เรามีสัญญาผูกมัด และกลายเป็น เทรนนี โดยปริยาย....ถึงแม้มันจะเป็นแค่คำว่า เทรนนี แต่มันก็ทำให้หลิน ภูมิใจ และ รอคอยการเป็น ตัวจริง ใน อีก 4 เดือนข้างหน้า อย่าใจจดใจจ่อเลยทีเดียว (ดูยาวไกลจัง)
จากวันนั้น จนถึงวันนี้ก็ผ่านมา 4 วันแล้ว (พูดเหมือนนาน..แต่รู้สึกวามันนานจริงๆนะ) สำหรับ ชีวิตการเป็นเทรนนี อืมม จะบรรยายยังไงดี มันเหมือนกับอยู่ในบ้าน AF (Acedemi Fantasia) ที่จะมีกฎระเบียบ ที่เคร่งครัดมา ให้ปฏิบัติมากมาย มีการเรียน การสอน มี อาจารย์ มาคอย Comment มีผู้ชมมากมาย รวมถึงมี โจทย์และมีบททดสอบให้เป็น ช่วงๆ ไป ช่างเหมือน AF จริงๆ ทุกคนเข้าบ้านหลังนี้ เพราะต้องการล่าฝัน แต่แค่เวทีนี้ไม่มีการ Vote จากผู้ชมทางบ้านเท่านั้น.....
2 วันแรกของการ เทรน เป็นคล้ายๆวัน Orientation Day ที่จะเป็นการบอกรายละเอียด กฎ โน่น กฎ นี่ที่ต้องปฏิบัติอย่างเคร่งครัด รวมถึงมี Welcome Party ที่รุ่น พวกเราช่วยกัน สร้างสรรค์การแสดง ได้อย่างสนุกสนาน มันส์...จริงๆ แต่อาหารไม่ค่อยอร่อย เหอๆๆ แอบ comment
วันที่ 17 เป็นวันที่ 3 ของการเทรน ซึ่งเริ่มมีการเรียนการสอน ถึงแม้ว่าบทเรียน ในตอนนี้จะไม่ยาก เพราะเรา แอบเรียบ มาก่อนแล้ว แต่ก็สังเกตุได้ว่าสอนเร็วมาก นี่ถ้าไม่ไปเรียนมาก่อน คงตามไม่ทันแน่ๆ จะเป็นยังไง น้าเรียนขาดไปตั้งหลายบท แต่ก็คงต้องไปตายเอาดาบหน้าอีกตามเคย ....... ถึงแม้ว่า 4 วันนี้ เราจะยังไม่ได้เจอกับบทเรียนที่ยากมากนัก แต่มันก็ทำให้เราเหนื่อย มากๆ เลยนะ เพราะหลินจะต้องปรับตัวให้เข้ากับ ระเบียบ กฎเกณฑ์ที่มีไว้ มีอะไรที่หลินต้องเผชิญ และกำลังปรับตัว......- จากที่หลินเคยเล่นเนท ถึง ตี 2 ตี 3 แล้วตื่นตอน 10 โมง ก็ต้องปรับเวลาเป็น นอน ก่อนเที่ยงคืน และต้องตื่น ตอน 6 โมง 15 ต้องฝ่าฝัน ความหนาแน่นบนรถไฟฟ้า ไปให้ถึง ออฟฟิส ก่อน 8.30 แค่นี้ก็เหนื่อยแล้ว ที่จะต้องทำอะไร ให้เป็นเวลา ขนาดนี้ แล้วะรู้สึก ตื่นเต้นทุกเช้าเลยว่า จะทันไม๊ จะทันไม๊ เหมือนแอบ จิต นิดๆ ทั้งๆที่ก็เผื่อเวลา ไว้ เกือบ ชั่วโมง- ปกติหลินเป็นคนไม่เคยเตรียมอะไรล่วงหน้าเลย ไว้พรุ่งนี้จะไปไหนก็ หยิบๆ เสื้ออะไรก็ได้มาใส่ กระเป๋าก็เดี๋ยวเอาของยัดๆ เอา แต่ตอนนี้ ต้องเตรียมก่อนนอน ทั้งกระเป๋า ถุงน่อง อุปกรณ์ทุกๆอย่าง เพราะเดี๋ยวจะ วุ่นวายตอนเช้า ดูเหมือนจะทำให้สันดานเราดีขึ้นนะข้อนี้ - ทุกวันก็จะเสียเวลา แต่หน้า ทำผม อยู่ประมาณ ชั่วโมง เพราะหลินก็เป็นคนไม่ได้ แต่งหน้า หรือ ทำผมเก่ง แต่ประการใด แต่ก็ต้องฝึกๆไป เพราะ จะมีการตรวจความเรียบร้อยทุกวัน ไม่ใช่แค่พี่ๆ ที่คอยดูให้ แตเพื่อนๆ ที่น่ารักนี่แหละ ตัวดี ที่จะช่วยกันดู และ Comment ว่าสวยไม่สวย ยังไง เหอๆ แล้วหลินก็โดน เป็น ประจำ เรื่อง ผม กับเรื่อง การแต่งหน้า รวมถึง เล็บด้วย เหอๆๆ ไม่มีส่วนไหนที่ไม่ถูก ตำหนิ แต่ก็ดีนะ มันทำให้เรา รู้ว่า เราจะต้องแก้ไข ตรงไหน และพยายามปรับปรุงตัวเอง ขอบคุณเพื่อนๆ ค่า โดยเฉพาะ เมย์ ...... ไม่ได้แก คงแย่ (ชมจากใจ นะเนี่ย)- สิ่งทีต้องเผชิญอีกอย่าง คือ ต้องพยายามเข้าใจ ปรับปรุงตัวเอง และมองโลกในแง่ดี เพราะ ตอนนี้เป็นช่วงที่หลินกำลัง ปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ๆ สังคมใหม่ๆ กฎเกณฑ์ใหม่ ที่บางครั้งหลินยังไม่เคยชิน แต่ก็ต้องพยายามทำความเข้าใจกับมัน และปรับตัวให้เข้ากับกฎเกณฑ์เหล่านั้น รวมถึงพยายามมองโลกในแง่ดี เพราะยอมรับว่า แค่ 4 วันนี้ก็มีเรื่องให้เริ่มกดดันอยู่พอสมควรแล้ว ดังนั้นต้องพยายามปรับตัวเองให้เร็วๆ
บางคนที่คาดหวังว่าหลินจะมาเล่าอะไรที่ละเอียดมากกว่านี้ คงจะผิดหวัง เพราะ อย่างที่หลินเคยบอกว่า บางครั้งเรื่องบางเรื่องก็เปิดเผยไม่ได้ และตอนนี้หลินก็เริ่มเรียนรู้แล้วว่า เรื่องบางเรื่อง เราต้องเจอ และมาเรียนรู้ ด้วยตัวเองถึงจะเข้าใจจริงๆ ในสี่วันนี้ เป็นวันที่หลินได้เรียนรู้อะไรเพิ่มขึ้นอีกเยอะ และคงมีอะไร ต่อมิอะไรอีกมากมาย ที่รออยู่ จะสู้ต่อไปค่า ....