ในทีสุด วันนี้เราก็เรียนภาษาญี่ปุ่นทีโรงเรียนมิราอิ จบบทที่ สิบสี่ ได้แถมมาหนึ่งบท จากตอนแรก คิดว่าจะจบถึงบทที สิบสาม แอบดีใจ ตอนนี้จะครึ่งบท ถ้าได้เรียนเพิ่มก็ดีใจแล้ว เพราะแอบกลัวว่า จะเรียนไม่ทัน ตอนไปถึงที่โน่น ใกล้แล้ว ความฝันกำลังจะเริ่มขึ้น จะได้เทรน สมใจ กว่าจะเข้ามาก็ ยากแล้ว จะเทรนให้ผ่านคงยากกว่าหลายเท่าจริงๆ แต่เอาวะ สู้โว๊ย ..... ตอนนี้ เห็นหลายๆ คนไปสมัคร ที่สายการบินนี้ มากมาย ได้ข่าวว่า รอบนี้ เคร่งครัด และ เข็มงวด กว่าเดิมมาก อาจเป็นเพราะ คนสมัครเยอะ เลยต้องคัดคนที่มีคุณภาพ จริงๆ มีหลายๆ คนที่ ไม่ผ่านส่วนสูง แล้วกลับบ้านไป เสียใจแทนจริงๆ แต่ลองเอาใหม่นะ อย่าท้อแท้ แอบเป็นกำลังใจให้ เราเข้าใจว่า สนามนี้ ต้องการกำลังใจ ต้องการความมั่นใจมากๆ ถือว่าหาประสบการณ์ และอย่างน้อยก็ได้เพื่อน ใหม่ๆ ที่น่ารักๆ หลายคน .......

หลังจากนี้ไป คงไม่ได้มา อัพ blog บ่อยๆอย่างเคยแล้ว คงต้อง พยายามให้เต็ม ที่และคงต้องลดเวลา เล่นเนทลง เหอๆๆ จะทำได้ไม๊ เราติดมากเลย มันคืองานอดิเรก ของเรา คงจะคิดถึง เพื่อนๆ แห่งโลกไซเบอร์ นี้ และหวังว่าเพื่อนๆ จะไม่ลืมเรานะ จะพยายาม มาอัพบ่อยๆ แต่เราคงต้องระวังการ เอ่ยถึงและกล่าวถึง ชื่อบริษัท และเนื้อหาของบริษัทให้มากขึ้น เพราะเราจะไม่ใชแค่คนนอก ที่ขีดๆเขียน เรื่องราวของ สายการบิน แห่งนี้เพียงอย่างเดียว เพราะเรากำลังจะก้าวเข้าไป เป็น เทรนนีอย่างเต็มตัว คงจะต้องระวัง ให้มากขึ้น

เมื่อวันที่ 15 ใกล้ เข้ามาความตื่นเต้นก็มีมากขึ้นตามลำดับ รวมถึงคำเตือน แห่งอิสระ ใกล้จะหมดลง ช้านกำลังเข้าไป เทรน แล้วนะ หลินบอกตัวเองแบบนั้น ได้ข่าว มาว่า ทุกรุ่น จะต้องมีคนออก มีคนไม่ไหว แต่ขอให้รุ่นเรา (91) ผ่านไปได้ด้วยดี ทุกๆ คน และเมื่อรู้ตัวว่า เวลาใกล้จะหมด ก็รีบทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำให้มากที่สุด ทั้ง shopping เจอเพื่อน เก่า ตลอดจน ซื้อ Note Book เครื่องใหม่เลย เข้าใจว่า ใจร้อนและ เร็วเกินไป แต่ไม่ไหวแล้วอยากได้มาก เลยซื้อซะ แต่คงต้องพยายาม เก็บเข้าตู้ ช่วงเทรนไม่งั้นคง ได้เทรนไม่ผ่าน ออกมาเล่น Note Book ตกงานทั้งวัน ทั้งคืนแน่

เมื่ออาทิตย์ก่อนเลย ไป JJ กับ Hallie เพื่อนจากไต้หวัน และ ปุยเจ้าเก่า จากนั้นก็ไปกิน MK กับ แชร์ และ พี่หนุ่ม

Chair and I

และสดๆ ร้อน กับการไปสวาปาม ที่ Oishi กับ ที่บ้านเมื่อวานนี้ เราชอบกินอาหารญี่ปุ่นมาก ดูเหมือนจะเป็นอาหารที่เราชอบกินที่สุด เลย ปกติจะเป็นคนไม่ค่อยกิน เพราะแอบกลัวอ้วนตลอดเวลา แต่อาหารญี่ปุ่น นี่ยอมค่ะ ยอมจริงๆ ชอบมาก โดยเฉพาะ ปลาดิบ หรือ ที่เรียกว่า Sashimi (さしみ）กับวาซาบิ ของโปรด โอ๊ย อยากกินอีก


แล้วตอนนี้ก็เริ่ม บ้าถ่ายรูป แต่ บ้านี่คือ บ้าจริงๆ นะค่ะ ชอบไปถ่ายกับป้ายโฆษณา ตลกๆ รู้สึกว่า เดี๋ยวนี้โฆษณาต้ามที่ต่างๆ ไม่ว่าที่ห้าง รถไฟฟ้า อะไรแบบนี้ ช่าง creative จริง เราก็เลยมีอะไร ให้เล่น กับน้องอีกจนได้ 555 ดูรูปกันเอาเอง เด้อ ...

ความกลัว เกิดจากความไม่รู้ ตอนนี้เราไม่รู้ว่า เมื่อเข้าไปในนั้น แล้วจะเป็น ยังไงบ้าง ถึงแม้ข้อมูลที่ได้ยินมามีมากมาย แต่เสียงลือ เสียงเล่าอ้าง คงไม่เท่ากับการเข้าไปสัมผัสเอง จะกลัวไปทำไม ในเมื่อ เราเลือกที่จะเข้ามาตรงนี้ เอง จะต้องไม่เสียงใจกับสิ่งที่ตัดสินด้วยตัวเองแล้ว ต้องเทรนให้ผ่าน และเป็น Cabin Crew ที่ดีที่สุดให้ได้

ปล... ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน มา Comment ดีใจที่มีโลกไซเบอร์นี้ ที่ทำให้เราได้รู้จัก ความมีน้ำใจ ของเพื่อนร่วมโลก

Create Date : 12 พฤษภาคม 2550
Last Update : 12 พฤษภาคม 2550 23:45:26 น.		23 comments
Counter : 1006 Pageviews.
Share Tweet