ระบำเวท...ชลนิล
เป็นเรื่องต่อจากอาคมห่างกันประมาณปีเศษหลังจากจบเรื่องของทีเกื้อ(แฝดน้อง) กับคดีลึกลับ คราวนี้ถึงคราวแฝดพี่อย่างหมอเอื้อกานต์บ้างแล้วค่ะ...
หลังจบคดีลึกลับเกี่ยวกับอาคมไปปีเศษหมอหมาก(ที่โผล่มาในเรื่องอาคมนิดดดดดดนึง) ก็ทำคะแนนพิชิตใจหมอเอื้อสุดฤทธิ์ ทั้งคู่สนิทสนมกันจนเอื้อกานต์เริ่มที่จะเปิดใจให้หมอหมาก
แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อจู่ๆก็ปรากฏไวรัสร้ายแรงที่วัคซีนหรือยาก็ไม่สามารถช่วยยื้อชีวิตคนไข้ได้แต่เอื้อกานต์กลับใช้พลังพิเศษในการรักษาคนไข้รายหนึ่งได้สำเร็จซึ่งนั่นหมายความว่าเอื้อกานต์กำลังท้าทายอำนาจมนตร์ดำจากผู้มีวิชาโดยไม่ได้ตั้งใจ
ทำให้คนผู้หนึ่งที่ตั้งใจว่าจะหลบเร้นหายไปจากชีวิตของเอื้อกานต์เงียบๆคอยเฝ้าดูรอยยิ้มแห่งความของเธอไกลๆ ต้องเข้ามาปกป้องเธออีกครั้งและครั้งนี้ก็ยังมีหมอหมากที่ไมได้เป็นอัจฉริยะเฉพาะการผ่าตัดรักษาผู้ป่วยเท่านั้น แต่ยังมีพลังแอบแฝงและเรื่องราวที่ไม่ธรรมดาซะด้วยสรุปแล้วเรื่องนี้เหมือนจะมีแต่คนไม่ธรรมดาทั้งนั้นเลยค่ะ...555
อ่านจบ...ชอบค่ะ สั้นๆง่ายๆเลย เป็นเรื่องต่อที่ไม่ทำให้อรรถรสในการอ่านเลยสักนิดเดียวค่ะยังคงตื่นตา ตื่นใจ กับอาคม เวทมนตร์ที่คอยบงการชีวิตผู้คน ทั้งในทางดีและทางร้ายและอึ้ง ทึ่งกับสาเหตุของการเกิดไวรัสอาคมขึ้นมา มัน...น่ากลัวมาก และรู้สึกสลดใจกับความรักที่มีอยู่แต่อยู่ร่วมกันไม่ได้ของตัวละครความเจ็บปวด ความทรมานที่ได้รับจากความรักทำให้พฤติกรรมการแสดงออกแตกต่างกันไป
บทสนทนาและการดำเนินเรื่องยังต่อเนื่อง ชวนติดตามค่ะแม้จะมีย้อนไปย้อนมา ค่อยๆเผยปมให้รู้เบื้องลึกเบื้องหลังทีละนิดทีละน้อยเล่นเอาคนอ่านเหมือนโดนเวทมนตร์สะกดเพราะอยากอ่านไปเรื่อยๆไปจนกว่าจะจบถึงบทสรุปสุดท้ายของเรื่องราวว่าจะเป็นยังไง
และที่ยังประทับใจไม่หายเลยตั้งแต่เรื่องอาคมแล้ว คือความรักความผูกพัน เข้าใจกันอย่างลึกซึ้งของสองพี่น้องอย่างเอื้อกานต์และทีเกื้อแม้ว่าเรื่องนี้นายตำรวจหนุ่มจะมีบทไม่ค่อยมากเท่าไหร่ แต่คนอ่านก็ประทับใจนะคะ...
สมมติว่าพี่กลดยังไม่ตาย แต่นิสัย บุคลิกเขาเปลี่ยนไปจากเดิมจนแทบเป็นคนละคน...เอื้อคิดว่า...จะยังรักเขาได้อีกมั้ย
ไม่รู้สิ...สำหรับเอื้อ...คิดว่าคนเรามันก็เปลี่ยนแปลงไปทุกวันทั้งเอื้อ ทั้งเกื้อ ก็ไม่ใช่คนเดิมของเมื่อวานแล้วแต่การที่คนสองคนได้อยู่ร่วมกัน ค่อยๆยอมรับความเปลี่ยนแปลงของกันและกันทีละน้อยอย่างนั้นเอื้อว่าความรักมันจะสามารถยืนยาวได้....เอื้อยอมรักว่ายังรักพี่กลดในวันก่อนแต่ถ้าได้เจอพี่เขาในวันนี้ แล้วเขาแตกต่างจากเดิมมากเกินไป เอื้อก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใจตัวเองจะเป็นอย่างไร...จะยังหลังรักเงาในอดีตของเขา...หรือสามารถเกิดความรักครั้งใหม่กับตัวจริงในปัจจุบันได้...เกื้อถามคำถามที่เป็นไปไม่ได้พวกนี้ไปทำไม
นั่นสิ...มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้จริงๆนั่นแหละ แต่บางครั้งเกื้อก็คิดว่า...ถ้าเมื่อไหร่เอื้อสามารถหลุดจากเงาความรักในอดีตได้เอื้อก็น่าจะรักผู้ชายคนใหม่ได้ไม่ยาก อย่างไอ้หมอเคราเขียวคนนี้ก็ไม่เลวเหมือนกันนะ
แนะนำเลยค่ะ...แต่ถ้าจะให้ดีต้องอ่านอาคมด้วยนะคะ
แต่เข้าใจคนเขียนนะคะ เพราะในความเป็นจริง....เราก็มักจะต้องพลัดพรากเสมอ
( ปล. แต่ถ้าตัวเองเป็นหมอเอื้อ...เจอหมอหมากก็โอเชล่ะค่ะ ไม่เลือกแระตอนนี้) :)