My Life; My Destiny.
Group Blog
 
<<
กันยายน 2549
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
14 กันยายน 2549
 
All Blogs
 
เก็บตกการเดินทาง ตอน มือใหม่หัดนั่งเรือบิน (5) : Jet Lag

เมื่อพูดถึงคำว่า “Jet Lag” แค่ชื่อก็บอกแล้วนะคะว่า ต้องเป็นอะไรที่เกี่ยวกับ “เครื่องบิน“ แน่นอน ความจริงแล้ว อาการ Jet Lag เกิดได้จากหลาย ๆ สาเหตุ เช่น การเปลี่ยนกะทำงาน เป็นต้น แต่สำหรับตอนนี้ เราไปเจาะประเด็นกันที่ การเดินทางข้าม Time Zone ค่ะ

ออกตัวก่อนว่า ขอเขียนคร่าว ๆ เท่าที่มีความรู้นะคะ เดี๋ยว “ผู้เชี่ยวชาญ“ ตัวจริง มาแล้ว จะมาติเราได้ เกิดมีผู้เชี่ยวชาญ โผล่มาจริง ๆ ก็ขอความกรุณา แวะมาให้ความรู้นะคะ ไม่ต้องมาติว่า เขียน “เกือบถูกหมด“ ค่ะ เพราะแบบนั้น ถือว่า “มือไม่พาย เอาเท้าราน้ำ“ ค่ะ

เคยได้ยินป่ะคะ คนที่เพิ่งกลับมาจากเมืองนอก มักจะพูดคำว่า “แหม คราวนี้ Jet Lag เล่นงานหนักมากจ๊ะ“ เหอ เหอ มาสารภาพเลยว่า แต่ก่อนนี้ ได้ยินแบบนี้ เอ่อ…งง เจ้าค่ะ เค้าพูดไรว่ะ หมายถึงอะไร ? แต่ว่า ด้วยความกลัว “เสียฟอร์ม“ เข้าตำรา “ยอมโง่ ดีกว่าเสียฟอร์ม“ กระเหรี่ยงตกดอย เช่นเรา มีรึจะถาม อิอิ

ไม่ถามค่ะ นั่งอมภูมิว่า ข้านี้รู้แล้ว ไม่ต้องอธิบาย หุ หุ หลงโง่เป็นควาย อยู่หลายปีดีดัก จนทางบ้านเห็นแวว ขายนาส่งควายอย่างเรา ไปเปิดหูเปิดตาเมืองนอก ควายเลยรู้แจ้งเห็นจริงว่า Jet Lag นั้น คือ จะใด ?

มาอเมริกาครั้งแรก โห้…นอกจากไฟล์ททรหด นั่งจนก้นด้าน หิวซกด้วย เพราะว่า กินแซนวิชบนเครื่องไม่ได้ ตอนนั้นมากับ SAS (Scandinavian Air System) โฮ๊ะ โฮ๊ะ แซนวิชเค้านะ เอาไปปากหัวหมาแตกได้เลย แข็งชิปโป้ง ใครจะไป “แดะ“ ลง

พอมาเหยีบบแผ่นดินลุงแซมปุ๊ป มาถึงตอนบ่าย ๆ ค่ะ กลับถึงบ้านได้แป๊ปเดียวเองค่ะ โห้…ง่วงนอนมากมาย ลืมตาไม่ขึ้นเลย …นั่นแหละค่ะ “ควาย“ จึงเริ่มซึมซับ คำว่า Jet Lag แหม มันทรมาน เหมือนที่เค้าว่ากันจริง ๆ วุ้ย

เหอะ ๆ “ควาย“ นอนมาราธอนค่ะ เหมือนมานอน ไม่ใช่มาเที่ยว นอนทั้งวันทั้งคืน เกือบจะหนึ่งอาทิตย์เต็ม ๆ ทุก ๆ วันพอซักบ่าย ๆ จะง่วงมาก เพราะว่า บ่ายโมงที่เพ็นซิลเวเนีย ก็คือ ตีหนึ่งเมืองไทย “ควาย“ เป็นเด็กอนามัยค่ะ ปกติสี่ทุ่มก็นอนแล้ว (ตอนนั้นอ่ะนะ) หึหึ ปัจจุบัน ตีหนึ่งยังไม่หลับไม่นอนเลย

อ่ะค่ะ นอกจากอาการ อยากจะนอนอยู่ตลอดเวลาแล้ว Jet Lag ก็ยังมาอีกหลายหน้าตา เช่น ร่างกายอ่อนแอ เพลีย ไม่มีแรง, หงุดหงิดง่าย, ความจำสั้น ย้ำคิดย้ำทำ, กระหายน้ำ คอแห้ง (เนื่องจากร่างกายขาดน้ำ) ซึ่งบางครั้ง อาจทำให้ปวดหัว ผิวแห้ง และคัดจมูก, และ มือเท้าบวม

เนื่องจากในห้องโดยสาร (Cabin) ใช้ระบบหมุนเวียนอากาศ ภายในตัวเครื่อง เขียนให้หรูไปงั้นแหละ แต่อีกนัยก็คือ คุณนั่งสูดอากาศเก่า ๆ ตดกลิ่นเดิม อยู่เป็นสิบชั่วโมงค่ะ คิดดูล่ะกันว่า นอกจากกลิ่นตดแล้ว ยังมีเชื้อโรคลอยไปลอยมา อีกมากมายแค่ไหน โห้..นึกแล้วสยอง

ดังนั้น บางคนที่สุขภาพไม่ค่อยดี (เช่นเรา) หลังเดินทางไกล ๆ แบบนี้ มักจะไม่สบาย เจ็บคอ เป็นไข้ จับไข่ เอ้ย…ไม่มีไข่ให้จับค่ะ ดังนั้น ก่อนเดินทางจะควร ดูแลสุขภาพให้แข็งแรง เพราะจะต้องไปนั่งต่อสู้ กับเจ้าตัวเชื้อโรค อีกหลายชั่วโมงค่ะ

NASA -- ใช่แล้วค่ะ องค์การอวกาศนาซ่า ที่เค้าส่งยานอวกาศไปโน้นมานี่อ่ะนะคะ ทำการวิจัย และประเมินว่า คุณจะต้องเผชิญกับอาการ Jet Lag 1 วัน สำหรับทุก ๆ 1 Time Zone ที่คุณข้าม ตัวอย่างเช่น จากกรุงเทพมานิวยอร์ค คุณข้าม 12 Time Zones ดังนั้น ตามหลักเทคนิค จะต้องใช้เวลา 12 วัน กว่าจะหมดอาการ Jet Lag ค่ะ ทั้งนี้ทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับสุขภาพของแต่ละบุคคลค่ะ (เคยสงสัยเหมือนกันนะว่า พวกที่เค้ามาทัวร์อเมริกา 9 วันอ่ะ เค้าไม่เหนื่อยกันหรือไงก็ไม่รู้)

แหม วันนี้เขียนเป็นเรื่องเป็นราววุ้ย รู้สึกภูมิใจ บอกไม่ถูก อิอิ

อ่า…รู้จักเจ้าตัว Jet Lag แล้ว คราวนี้ไปดูกันว่า อะไรเป็นตัวต้นเหตุ ให้เจ้าวายร้ายนี้ มาวุ่นวายกับเรานะคะ

1. การข้าม Time Zone อันนี้บอกไปแล้วตอนแรก ยิ่งข้ามมาก Time Zone เจ้าวายร้าย ก็จะยิ่ง “ดื้อ“ มากขึ้นค่ะ ปัจจุบันนี้นักวิทยาศาสตร์ยังเถียงกัน (ไม่จบ) ว่าบินจากตะวันออกไปตะวันตก หรือตะวันตกไปตะวันออก ถึงจะเกิดอาการ Jet Lag มากกว่า

สำหรับ กระเหรี่ยงตกดอย เวลากลับมาอเมริกา จะตายซะให้ได้ค่ะ นอนจน ตบตีกับสามีมาแล้ว เหอะ เหอะ แห๊ม…มาหาว่าเรานอนกินบ้านกินเมือง มันน่าตบป่ะค่ะ ?

2. สภาพร่างกายการเดินทาง (Pre-flight condition) คือ ถ้าก่อนเดินทาง เราเหนื่อย นอนไม่พอ ตื่นเต้น กังวล หรือเมา เมื่อถึงปลายทาง เจ้าตัว Jet Lag ก็จะจู่โจมมากขึ้นค่ะ

ดังนั้น “ควาย“ อย่างดิฉัน มักแนะนำคนอื่น ๆ ว่า ก่อนเดินทาง ควรจะจัดเตรียมของให้เรียบร้อย ล่วงหน้า จะได้ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง ลืมโน่นลืมนี่ จัดเสร็จเรียบร้อย ก็มานั่งรอยหน้ารอยตา เป็นคุณนายได้เลย (อิอิ เริ่มวางมาดคุณนายได้เลยค่ะ ก็ในอีกไม่กี่ชั่วโมง คุณจะไป “ขี่เครื่องบิน“ แล้วนี่)

สำหรับคนที่บอกว่า เห้ย…ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปนอนบนเครื่อง อยากจะบอกว่า นอนบนเครื่อง ยังไง ๆ ก็ไม่เหมือนนอนที่บ้านค่ะ พักผ่อนให้พอก่อนเดินทางดีกว่าค่ะ จะช่วยให้ร่างกายแข็งแรง พร้อมที่จะเผชิญสิ่งต่าง ๆ ค่ะ

3. ความแห้งของอากาศ ในตัวเครื่อง แม้ว่าเครื่องบินรุ่นใหม่ ๆ จะถูกออกแบบมา ให้มีความชื้นภายในห้องโดยสารมากขึ้น แต่ก็ยังไม่เพียงพอค่ะ ดังนั้น แนะนำให้ดื่มน้ำมาก ๆ ถ้าเป็นไปได้ ควรงดเว้น ชา กาแฟ น้ำผลไม้ และสิ่งมึนเมาค่ะ น้ำเปล่านี่แหละค่ะ ดีที่สุด

เอ่อ … อันนี้กระเหรี่ยงแนะนำได้ค่ะ แต่ทำไม่ได้ เพราะชอบเมาบนเครื่องค่ะ

4. แอลกอฮอลล์ ที่ระดับความสูง 30,000 ฟุต เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทั้งหลาย จะมีฤทธิ์เพิ่มขึ้น 2-3 เท่าตัว ดังนั้น ไวน์หนึ่งแก้ว ที่คุณดื่มบนเครื่องบิน จะเหมือนกับคุณดื่ม 2-3 แก้ว บนพื้นดินค่ะ นอกจากนี้แอลกอฮอล์ ยังทำให้ร่างกายขาดน้ำด้วย ถ้าคิดจะดื่มของมึนเมาจริง ๆ อย่าลืมดื่มน้ำมาก ๆ ด้วยค่ะ ไม่งั้นจะปวดหัวอย่างแรง

5. อาหารและเครื่องดื่ม ถ้าไม่จำเป็น ก็แนะนำให้ทานน้อย ๆ ค่ะ ส่วนชาและกาแฟ บนเครื่องบินนั้น จะแก่กว่าปกติมาก อาจทำให้ปวดท้องได้ ดังนั้น ทานอาหารแต่จำเป็นค่ะ ถึงที่หมายแล้วค่อย “ซัดโล้ด“

6. ขาดการออกกำลังกาย หลาย ๆ คน คงเคยได้ยินคำว่า "Economy Class Syndrome” อันนี้ไม่ใช่โรค “คนจน“ ค่ะ แหม เห็นคำว่า Economy เลยนึกว่า เป็นโรคแพ้ชั้นประหยัด ใช่มั้ยล่ะ ? ยอมรับมาเดี๋ยวนี้เลยนะ

“ควาย“ ขอนำเสนอ ถึงโรคนี้ค่ะ ไม่มีอะไรค่ะ มันคือ อาการเส้นเลือดอุดตัน (deep vein thrombosis) จากการนั่งในลักษณะใดลักษณะหนึ่ง โดยที่ไม่ได้เคลื่อนไหวกล้ามเนื้อ อย่างเพียงพอ วิธีง่าย ๆ ที่สามารถช่วยได้ ก็คือ เดินไปเดินมาในเครื่องบิน (อย่าลืมดูว่า สัญญาณรัดเข็มขัดขึ้นหรือเปล่านะคะ เดี๋ยวพี่แอร์ตีเอาค่ะ)

อันนี้เป็นอีกหนึ่งสาเหตุว่า ทำไม “ที่นั่งริมทางเดิน“ ถึงดีกว่า นอกจากไปเข้าห้องน้ำง่ายแล้ว คุณยังสามารถเดินไปเดินมา ได้สะดวกขึ้นด้วย

หลาย ๆ สายการบิน จะภาพยนตร์แสดงการ ออกกำลังกาย ขณะนั่งอยู่บนเครื่อง ถ้าทำตามได้จะดีมากเลยค่ะ จะช่วยให้กล้ามเนื้อและเส้นเลือด ได้ทำงานบ้าง จะให้ดีควรจะถอดรองเท้า ถ้ารู้สึกว่า เท้าบวม ไม่ต้องตกใจค่ะ ดื่มน้ำเยอะ ๆ พอถึงที่หมาย อาการบวม จะหายไปเอง

หลาย ๆ สนามบิน เช่น ที่โตเกียว จะมีห้องอาบน้ำ (ที่โตเกียว เสีย 5 เหรียญ ต่อ 30 นาที) ถ้ามีโอกาส อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสียหน่อย ก็ดีค่ะ ช่วยให้ผ่อนคลาย และสดชื่น นอกจากนี้ ยังช่วยให้กล้ามเนื้อและเส้นเลือด คลายตัวได้ด้วย จะช่วยลดอาการของ Jet Lag ได้เยอะเลยทีเดียว (อิอิ เราอาบทุกครั้ง)

สรุปว่า Jet Lag สามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคนค่ะ แต่อาจจะไม่อยู่ในระดับเดียวกัน บางคนเป็นมาก บางคนเป็นน้อย แล้วแต่สภาพร่างกายของแต่ละบุคคล

นอกจากอาการ ที่ได้บอกไปข้างต้นแล้ว จากประสบการณ์ส่วนตัว นอกจากจะอยากนอนมาก ๆ แล้ว บางทีอาจจะมีอาการ ตื่นมากลางดึก แล้วไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน แบบว่า จะงง ๆ ถ้าเป็นแบบนี้ก็ไม่ต้องตกใจค่ะ สักพักก็จะได้สติเองค่ะ

อันนี้เราเป็นบ่อยมาก ตื่นมาประมาณตีสาม ตีสี่ แล้วไม่แน่ใจว่า อยู่เมืองไทย หรืออเมริกา อันนี้ถ้าเป็นไปได้ ในวันแรก ๆ ที่มาถึงปลายทาง (ช่วงที่ยังมีอาการ Jet Lag นะคะ) ลองหา ไฟดวงเล็ก ๆ ติดไว้หัวนอนดู และอย่าลืมหาน้ำแก้วโต ๆ ไว้ข้างเตียงด้วยค่ะ เพราะตื่นมาแล้ว จะหิวน้ำมากกกกกกก

แค่นี้ก่อนนะคะ หวังว่าจะได้รับประโยชน์ ข้อมูลบางส่วน ได้มาจาก Encyclopedia นะคะ นอกจากนั้น ก็เป็นประสบการณ์ส่วนตัวค่ะ ย้ำอีกทีว่า ไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านใด ๆ ทั้งสิ้น กรุณาใช้วิจารณญาณ ในการอ่านด้วยค่ะ




มาเติ่มอีกนิดค่ะ ลืมบอกไปว่า เมื่อมาถึงปลายทางแล้ว พยายามปรับตัว ให้เข้ากับเวลาท้องถิ่น เช่น พยายามอย่านอนตอนกลางวัน และดื่มน้ำให้เพียงพอ

นอกจากนี้ แสงแดด จะช่วยฟื้นฟูอาการ Jet Lag ได้เร็วที่สุด พยายามไปลั้น ลา นอกบ้านกันนะคะ



วันนี้ขอความกรุณา ท่านที่เข้ามาอ่าน ถ้าคิดว่า Blog นี้มีประโยชน์บ้าง กรุณาลงชื่อไว้หน่อยค่ะ เพราะทางทีมงานพันทิป จะได้จัดการกับ “ตัวป่วน“ ได้ถูกต้องค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ














Create Date : 14 กันยายน 2549
Last Update : 17 กันยายน 2549 8:14:19 น. 75 comments
Counter : 4650 Pageviews.

 
ยาวมากเลยค่ะ แล้วจะมาอ่านใหม่นะค่ะ


โดย: yenta mi วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:1:18:04 น.  

 
ขอบคุณนะคะสำหรับคำแนะนำ หวังว่าจะเป็นประโยชน์มากนะคะสำหรับคนที่เดินทางนะคะ ก้อเพิ่งรู้ความหมายเหมือนกันนะคะ แต่ก้อไม่รู้จะไปถามใครเหมือนกัน ขอบคุณมากค่ะ


โดย: sheer bliss IP: 69.230.92.84 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:2:29:00 น.  

 
ความรู้มีประโยชน์ทั้งนั้นเลยค่ะ
นัทลงชื่อให้แล้วน้า


โดย: Picike วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:2:57:34 น.  

 
ท่านฮะ เดี๋ยวมาอ่านต่อนะฮะ รอนิดนะฮะ เมนท์ดิชั้น รับรองมาแน่


โดย: นุ่นค่า (Blomster_DK ) วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:3:01:41 น.  

 
ได้ประโยชน์ดีมากๆ เลยค่ะคุณแพท เราไม่ค่อยได้นั่งเครื่องหรอก ครั้งล่าสุดที่นั่งไปกลับเมืองไทย เราใช้บริการของ EVA Airline ขากลับใช้เวลาบินไม่ถึง 14 ช.ม. เลยค่ะ เลยไม่รู้สึก Jet Lag เลยแม้แต่นิดเดียว รู้สึกกระปรี้กระเปร่ามากๆ ได้เจอซินดี้ (นางแบบไทย) กับสามีเขามาชั้นธุรกิจด้วย เครื่องบินก็ใหม่ดีค่ะ ที่สำคัญราคาถูกดีด้วย อยากลองนั่งหลายๆ สายการบิน แต่คิดว่าครั้งหน้าจะใช้บริการสายการบินนี้อีกค่ะ


โดย: สร้อยสายรุ้ง วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:3:21:57 น.  

 
พี่ตุ๊กตา ก็ตามมาอ่านทุกรอบเลยอ่ะคะ ลงชื่อมั่ง ลืมมั่ง ไม่ว่ากันเนอ๊ะ ติดตาม ตามติด อิอิ

วันนี้ สาระ สาระ


โดย: tukata001 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:4:11:24 น.  

 
หวัดดีจ้า ทุกทุกคน แหม เมื่อเช้าน้องเวฟสุดที่รัก แวะมาบอกว่า เจ๊ ๆ ทำไมเดี๋ยวนี้ไม่ติดตามบล็อคเลย หึ หึ เจ๊ไม่ค่อยว่างค่ะ ไม่ค่อยสบายด้วย นั่งนาน ๆ ไม่ค่อยได้ ใครที่หลังยังติดอีเมลล์ หรือหลังไมค์ไว้ รอนิดนะคะ กำลังเร่งตอบอยู่ค่ะ ไม่ได้ลืม ไม่ได้เกรงเมินค่ะ เวลาน้อยจริง ๆ ค่ะ

คุณ Yenti mi
ใช่ ๆ เขียนแล้ว ก็ว่ายาวมากเหมือนกัน แต่ขี้เกียจทำสองตอน

คุณวา
อ้า...เป็นพวก "อมภูมิ" เหมือนเราเลยซิ

คุณนัท
ขอบคุณที่มาลงชื่อค่ะ

ญ นุ่น
เออ ๆ แล้วมาใหม่นะ ดูหนังให้สนุกนะ

คุณสร้อยสายรุ้ง
เวลาเรากลับเมืองไทย ไม่ค่อยรู้สึกนะ แต่กลับมาอเมริกา จะเป็นจะตายให้ได้ แต่กว่าจะมาถึงนี่ 27 ชั่วโมงค่ะ อิจฉาคนอยู่ CA วุ้ย บ้านเรามันบ้านนอก

พี่ตุ๊กตา
ขอบคุณที่แวะมาลงชื่อค่ะ เทนนิสจบยังค่ะ ไม่ได้ดูเลยค่ะ


โดย: กระเหรี่ยงตกดอย (Lilac Girl ) วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:4:44:29 น.  

 
มาทบทวนความจำ
ชอบนะ เล่ามาจากประสบการณ์ ดีกว่าในตำรา
แต่ว่า ตอนนี้ กลัวการขี่เรือบิน ช่วยหาวิธีหน่อย เป็นกันทั้งบ้าน ไม่รู้มารวมตัวกันได้ไง ยัง งง อยู่


โดย: หมอนวดจ้ะ (Odense ) วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:4:47:40 น.  

 
ขอบคุณจ้าเจ๊แพท แล้วลีจะจำไปเผื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้


โดย: Lee (Hokey ) วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:5:03:14 น.  

 
แวะมาลงชื่อแล้วค๊า อิอิ อ่านแร้ว เป็นประโยชน์ดี พี่แพทพูดถูกอย่างแรง นอนบนเครื่องก็ไม่เหมือนนอนที่บ้าน


โดย: น้องเต้ IP: 24.250.117.204 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:5:05:42 น.  

 
พี่หมอนวด
อ้าว ทำไมกลัวอ่ะคะ กลัวความสูงหรือไง ? หรือว่ากลัวเครื่องบินตก ? ไม่ต้องไปกลัวหรอกนะคะ คนเรา "ถึงที่" นั่งอยู่ที่บ้าน ไม้จิ้มฟันติดคอตาย ก็มี

คุณลี
ขอบคุณที่แวะมาจ้า

น้องเต้
เห็นมั้ย พี่บอกแล้วว่า นอนให้พอจากที่บ้าน แล้วก็จัดของล่วงหน้า จะได้ไม่เหนื่อยมาก


โดย: กระเหรี่ยงตกดอย (Lilac Girl ) วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:5:23:32 น.  

 
ไม่มาซะนาน ได้อ่านทีเดียวรวดเรย และไม่มีเวลาอัพบ็อกอีก
ได้สาระมากคะ แพท อ่านที่ไรได้ประโยชน์ทุกที
เออ..แล้วอะไรหรือ ตัวป่วน เห็นหลายคนพูดถึงแต่ไม่ได้ติดตาม เด่วตามไปเมลดีก่า อยากรู้อ่ะคะ


โดย: ปราง (มะปรางเปรี้ยว ) วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:5:34:46 น.  

 




จะ
มา
บอกว่า...ขอบคุณค่ะ ที่เป็นกำลังใจให้อยู่เสมอ...

น้ำตาไหลๆ พรากๆ...ซึ้ง

ขอผู้ชายมาปลอบจัยด่วน !

PL. แต่ บัว ว่า jet lag เนี่ย ขามาจาก บ้านเรา มากกว่าค่ะ
คือมายุโปรทีไร รู้สึกเหนื่อยมากๆๆ
แต่ ขากลับเมืองไทย
ไม่เลย เจ้าค่ะ สู้ตาย อิอิ เริ่ด !!!


โดย: fluffyboy101 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:6:15:45 น.  

 
เจ็ทแลกนี่น่ารำคาญเนอะ ปกติจะพยายามทนง่วงค่ะ พยายามนอนตามเวลาท้องถิ่นจะได้ปรับตัวได้เร็วๆ


โดย: Rive Gauche วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:6:26:42 น.  

 
ชอบเรื่องที่คุณแพ็ทเขียนมากเลยค่ะ อ่านง่าย สนุก และได้ประโยชน์

เคยมีคนไทยนั่ง TG มาที่ปารีสแล้วเส้นเลือดอุดตันต้องพาส่งร.พ.ทันทีที่มาถึงค่ะ ต้องนอนตั้งหลายคืน ดีที่ไม่เป็นอะไรหนักกว่านี้ แย่จัง ต้องหมั่นลุกขึ้นเดินไปเดินมาบ้างแล้ว


โดย: the Vicky วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:6:31:53 น.  

 
เข้ามาฟังอาการตาค้างข้ามทวีป ขอบคุณสาระดี ดี ที่ตีแผ่นะคะเพ่
อิอิ


โดย: จิ๊บซี่ IP: 124.121.148.106 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:7:43:49 น.  

 
เคยข้ามเวลาไปแค่ 9 ชั่วโมงกว่าๆๆไม่รู้สึกเท่าไร Jet Lag แต่ไม่หลับเลยทั้งคืน พอไปถึงที่พัก หลับเป็นตายเลย


โดย: fontor วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:8:37:52 น.  

 
เจ้แท้งหลายๆ ได้ความรู้เพียบเลย อันตัวข้าพเจ้าไม่ค่อยสังเกตซักเท่าไหร่ เป็นโรคเห็นเครื่องบินแล้วหลับ(ประมาณว่าฝันถึงนักบิน ) ขนาดชั่วโมงครึ่งยังหลับได้ ไว้วันหลังจะลองสำรวจดู
ปล. ทำดีได้ดี ไม่ต้องไปสนใจพวกมลพิษ ประชนมีทั่วโลก แค่มดตัวเดียวไม่ต้องไปสนใจ


โดย: เวฟ IP: 71.127.5.211 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:10:08:15 น.  

 
มาแอบอ่านทุกตอนแต่ไม่เคยลงชื่อเลยอ่ะ อิอิ


โดย: Tar_Pooh IP: 58.8.188.198 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:11:46:20 น.  

 
ขอบคุณมากจ้าน้องแพท..จะจำทุกขั้นตอนที่บอก..ถ้าทำสะเหล่อเมื่อไรก็จะเอามาเล่าสู่ฟังจ้า


โดย: พี่พจนีย์ IP: 203.113.56.74 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:12:10:25 น.  

 
ได้ความรู้เพิ่มจากเดิมเยอะเลยค่ะ


โดย: Iggina IP: 203.150.14.161 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:12:55:39 น.  

 
โอ ความรู้เยอะขึ้นในสมองกลวงโบ๋ของอิชั้นฮ่ะ.. หายไปนาน แวะมาจ๊ะเอ๋ แล้วจะบอกว่าบล็อคเราอ่ะที่ข้อความคุณแพทหายไปน่ะ คุณแพท เค้ามิรู้เรื่องนะตะเอง ไม่ได้ลบอะไรของใครเลยเด้อ ยังนึกว่าคุณแพทมิมาบล็อคเราแล้ว โซแซ๊ดด
วันหลังไปลองใหม่นะจ๊ะ


โดย: ตาลเอง (naughty sugar ) วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:13:03:58 น.  

 
ขอบคุณสาระดีๆนะคะ เคยคิดว่ามีเวลาตั้ง17ชั่วโมงบนเครื่อง คงหลับยาวแต่เอาเข้าจริงๆ หลับไปไม่กี่ชั่วโมงเองค่ะหลับไม่สบายเลย


โดย: einniw IP: 202.47.247.135 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:14:08:12 น.  

 
แวะมาทักทายจ้า มิเองนั่งเครื่องทีไร ก็ชอบจองริมหน้าต่างก่อนเลย แล้วก็ไม่ค่อยหลับด้วย กลัวอ่ะ หลับไม่ลง ยิ่งเวลาผ่านหลุมอากาศนะ เสียวเจงๆ


โดย: midori-jp วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:15:21:00 น.  

 
555 หลังจากโง่มานาน..งเพิ่งมากระจ่างก็ได้อ่านบล็อกนี้หล่ะ..ได้ยินบ่อยๆ เหมือนกันคำนี้ แต่ไม่รู้แปลว่าอะไร...ขอบคุณจ๊า....


โดย: แอน (thattron ) วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:15:29:41 น.  

 
ขอบคุณนะคะคุณแพท


โดย: sunan IP: 124.120.100.25 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:17:15:30 น.  

 
มาช่วยลงชื่อ เขียนได้ขำดีแถมมีประโยชน์ให้ผู้อ่านอีกด้วย


โดย: คนไกลบ้าน IP: 67.72.98.45 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:17:19:05 น.  

 
คุณแพทค่ะมีประโยชน์อีกแล้วครับท่านอ่านแล้วจริงๆค่ะอาการที่อรเจอคือปวดหัวหน้ามืด ตอนแรกนึกว่าจะมีเบบี๋ที่แท้มิมีไรแบบนี้นี่เอง

คิดถึงจุ๊บๆ


โดย: เรียนแล้วเครียด เลยเจียดเวลามาเล่นเน็ต (caramella ) วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:19:35:44 น.  

 
มาแอบอ่านหลายรอบแล้วค่ะ วันนี้ได้ฤกษ์แสดงตัวซะที


โดย: สุดสวย IP: 58.147.85.28 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:20:16:04 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปให้กำลังใจนะคะ แล้วเอริจะมาเยี่ยมบ่อยๆค่ะ ^__^


โดย: เอริ...จัง (เอริ...จัง ) วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:20:18:16 น.  

 
โอ้โฮ เยี่ยมสุดๆเลยครับได้ความรู้อย่างมากเลย ต้องขอบอกแบบไม่กลัวเสียฟอร์มจริงๆครับว่าไม่มีความรู้เลยเกี่ยวกับเจ้าJet Lag เนี้ยเป็นประโยชน์อย่างมากเลยครับ เผื่อว่าจะมีวาสนาได้ไปเมืองนอกกะเค้ามั่ง หวังว่านะครับหวังว่าขอบคุณอย่างมากมายเลยครับที่อุตส่าห์แวะไปเยี่ยมรังน้อยๆที่ยังไม่ได้เรื่องได้ราวของผม ยังไงก็นำสาระน่ารู้ที่เป็นประโยชน์กับพวกเรามาฝากอีกนะ จะรอติดตามครับ
ปล.ต้องขอโทษอย่างรุนแรงด้วยนะครับ ไกด์บุ๊คอยู่ตรงไหนเอ่ย ผมหาไม่เจอ ซื่อบื้อจังเล้ย



โดย: lighthumpty~dumpty วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:20:41:37 น.  

 
เฮ่อ เฉิ่มซะจริงๆนะผมเนี้ยไม่มีไรครับ ผมก็ดันอ่านเป็นไกด์บุ๊คซะงั้น โอเคครับ เหอ เหอ อายจังเล้ย อืม แบบว่าหาเรื่องมาเยี่ยมอีกครั้งครับ บายครับผม



โดย: lighthumpty~dumpty วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:21:46:06 น.  

 
มีประโยชน์ดีครับ เจ้าของบล๊อคก็งามแท้ ได้ยินแต่ชื่อ เพิ่งมาเห็นหน้าตากันก็วันนี้นี่เอง


โดย: 148 IP: 203.188.24.176 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:21:54:47 น.  

 
มาลงชื่อค่ะ
แอบอ่านทุกตอน
เขียนได้ดีมากเลยค่ะ


โดย: nana IP: 67.174.82.17 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:22:05:40 น.  

 
ดีค่ะท่านรอง แหม เขียนเรื่องดีมีสาระนะคะ นับถือค่ะคุณ ไอ้อาการ Jet lag เนี่ย ดิชั้นไม่ค่อยเป็นหรอกค่ะ เพราะขึ้นเครื่องปุ๊บ รับทานอาหารฟรีปั๊บ ก็ตามด้วยยาเลยค่ะ ยานอนหลับซะ 1 เม็ด ตื่นมาอีกที โอ๊ย ชื่นใจ เพราะอีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะถึงที่หมายปลายทาง เพราะถ้าดิชั้นไม่พึ่งยานะคะ มีหวังนั่งผวาเวลาเครื่องตกหลุมอากาศทู้กที อกสั่นขวัญแขวนน่ะค่ะ อิ อิ แต่นายเก่าดิชั้นนะคะ เป็นบ่อยค่ะอาการนี้ Jet lag ประจำ หัวเหอฟู นั่งเอาขาพาดโต๊ะ หลับทุกที เวลาที่เดินทางกลับมาทีไร ไม่เคยพลาดอาการนี้เลย นายชั้น ขนาดว่าเดินทางบ่อยเดือนละไม่รู้กี่ครั้งนะคะนั่น


โดย: มาละ (Blomster_DK ) วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:22:18:38 น.  

 
มาลงชื่อค่ะ


โดย: BlackmagicW IP: 207.200.112.168 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:22:48:59 น.  

 
หุหุ น้องเขียนได้สนุกและให้ความรู้ดีจริงๆครับ
เดือนหน้านี่ควายนิวยอร์ก ตัวนี้จะบินยาว17 ชั่วโมง เลยได้จำไว้มั่ง ว่าควรทำไง
หมู่นี้น้องไม่ค่อยไปห้งไกลบ้านเลยนิ สบายดีนะครับ
ฝากความระลึกถึงมาด้วยครับ


โดย: smartupid IP: 207.38.215.187 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:23:30:31 น.  

 
ลงชื่อค่ะ


โดย: hikawa IP: 141.44.164.6 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:23:33:16 น.  

 
เข้ามาลงชื่ออ่านครับ ...ทำไมเราไม่เป็นหว่า ก็นั่งข้ามมา 6 ชม.นะ แอบดีใจอยู่เล็กๆ อึดดีเหมือนกันนะเนี่ย อิอิ

ขอบคุณสำหรับความรู้เพิ่มเติมครับ


โดย: สายน้ำ ||เวอร์ชั่นล็อคอิน|| วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:0:10:34 น.  

 


วันนี้งานยุ่งมากไม่ได้มาเยี่ยมชาวบ้านเลย แอบย่องมารอบดึก ฝากข้อความไว้ก่อนนอน คิดถึงค่ะ


โดย: midori-jp วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:0:11:39 น.  

 
ขอบคุณสำหรับความรู้ค่ะ
เคยมีคนแนะนำว่า ให้เริ่มปรับเวลาให้เข้ากับที่ใหม่เรื่อยๆตั้งแต่ก่อนไปน่ะค่ะ เช่นนอนดึกขึ้นเพิ่มวันละชั่วโมงอะไรทำนองนี้น่ะค่ะ ทำให้ความแตกต่างระหว่าง time zone ลดน้อยลงอะไรเทือกนี้ละมั่งคะ แต่ไม่ทราบว่าใช้ได้ผลรึเปล่า ถ้าใครอยากลองก็ลองดูนะคะ

ส่วนเรื่องรับประทานอาหารบนเครื่องบิน เราทานเยอะทุกทีเลยค่ะ เป็นเพราะว่าถ้าท้องว่างปุ๊ปจะทำให้เมาเครื่องบินง่ายกว่าค่ะ อีกอย่างกินอิ่มแล้วจะนอนง่ายกว่า เพราะหลายๆท่านจะมีปัญหากับการนอนบนเครื่องบิน ที่ไม่อาจสะดวกสบายเท่าเตียงนอนที่บ้าน ทำให้นอนไม่หลับ ลองกินเยอะๆนะคะ ฮิๆ อาจจะช่วยนอนหลับง่ายขึ้น (อันนี้ไม่รับประกันนะคะ เป็นผลจากการทดลองด้วยตัวเองไม่ใช่ผลการวิจัยค่ะ ^_^)


โดย: vecteri IP: 61.47.106.162 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:0:41:33 น.  

 
หวัดดีจ้า ทุก ๆ คน ต๊าย วันนี้มีกันหลายคนวุ้ย

คุณปราง
อ้าว...เห็นหายไปนาน นึกว่าไม่รักกันแล้ว เรื่อง "ตัวป่วน" ไม่ต้องสนใจหรอกค่ะ มันมาเอง เดี๋ยวมันก็ไปเองค่ะ

น้องบัว
น้องบัวขา...ไปกรุงเทพ สู้ตายสุดฤทธิ์ใช่ป่ะค่ะ ??????????

K. Rive Gauche
พยายามจะทนง่วงเหมือนกันค่ะ แต่ว่า ถ้าง่วงมากจะหงุดหงิดมาก ๆ

K.Vicky
ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาประจำ ดีค่ะ เดินบนเครื่องบินเยอะ ๆ เส้นเลือดจะได้คลายค่ะ

น้องจิ๊ป
พี่ตอบหลังไมค์ให้แล้วนะคะ วันหน้าแวะมาอีกนะ พี่เพิ่มชื่อให้ใน Guestbook แล้วค่ะ

คุณ Fontor
ตอนเดินทางไม่ค่อยรู้สึกหรอกค่ะ รู้สึกตอนมาถึงแล้ว หลับเป็นตายเหมือนกัน

น้องเวฟ
นักบินที่ฝันถึงอ่ะ เอา "หนุ่มหล่อ ๆ " นะ แบบแก่ ๆ ไม่อาวววววว

K.Tar_Pooh
คราวหน้ามาอีก ก็มาแวะทักทายกันนะคะ ยินดีต้อนรับค่ะ

พี่พจนีย์
Blog นี้สำหรับเจ๊โดยเฉพาะจ้า

K.Iggina
ขอบคุณค่ะ

คุณตาล
ไม่เป็นไรค่ะ ไว้จะไปเยี่ยมอีกค่ะ ไม่ต้อง Sad นะคะ

K.einniw
เพิ่มชื่อให้ใน Guestbook แล้วนะคะ

เดี๋ยวมาต่อนะคะ


โดย: ญ เองค่ะ (Lilac Girl ) วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:0:45:14 น.  

 
ยอดเยี่ยมเลยค่ะ น้องแพท ติดตามอ่านทุกสาระที่น้องบอกเล่า ใช้ถ้อยคำกระชับ สนุกสาน เมื่อไหร่จะทำรวมเล่มล่ะค่ะ


โดย: ธิดาดอง IP: 124.121.148.125 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:0:46:47 น.  

 
สวัสดีค่ะ ญ หายไปหลายวัน

ไม่สบายด้วยยังไม่ค่อยดีขึ้นเลยหละค่ะ

เข้ามาทักทาย ขอให้มีความสุขจ๊ะ



ญ ไม่เคย เป็นเลย ไอเจ็ท แหล็ค เนี้ย เป็น ญ อึดมากไม่เหนื่อย กลับจากเดนมาร์คที่ไรวันนั้นก้อไปทำงานเลย เห่อๆๆ


โดย: ying (takom ) วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:0:58:53 น.  

 
เอาผลไม้มาฝากเพื่อนเลิฟค่ะ พึ่งไปเก็บมาค่ะคุณ ด๊ก ดก 5555 เห้ย ว่าจะเอามาทำแยมนะคะ ดีมั้ยเอ่ย ภาพอาจไม่ค่อยชัดนะคะ เพราะถ่ายจากโทรศัพท์น่ะค่ะ คุณขา




โดย: Blomster_DK วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:1:47:56 น.  

 
มารายงานตัวด้วยคนครับ


โดย: xingto16 IP: 58.9.38.8 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:5:23:12 น.  

 
ตามตาสิงโตมาติด ๆ

ลงชื่อค่า


โดย: หนูเล็ก IP: 71.103.15.185 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:5:51:09 น.  

 
มาลงชื่อด้วยคนนะคะแพท..ได้อ่านแล้วมีประโยชน์มาก.. เวลาบินทีไร ไม่ค่อยทานมากเท่าไหร่ เพราะไม่อยากปวดท้องอ่ะ.. กินแต่น้อย แล้วเดินบ่อยเหมือนกัน..ขอบคุณค่ะ


โดย: Lak IP: 74.133.48.202 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:7:00:09 น.  

 
ตอนมาอาการเมกาครั้งแรก อาการเดียวกันเลยบ้าบอไปร่วมอาทิตย์ ทรมานมาก ๆ แต่พอบินกลับเมืองไทยกลับไม่เป็นแฮะ


โดย: ตกตะกอน วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:7:50:31 น.  

 
มาสแตมป์ตรงลงชื่อด้วยคนจ้า :)


โดย: ลูกแม่ดอกบัว IP: 71.201.166.193 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:8:55:49 น.  

 
เข้ามาอ่านแล้วนะคะ สนุกอีกตามเคย ชอบจังประโยคแบบว่าแอบกัดอ่ะ ดีค่ะ สะใจดี 555


โดย: Gamkaew IP: 202.183.244.8 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:9:07:52 น.  

 
มีประโยชน์ดีค่ะ


โดย: nadal IP: 64.12.116.137 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:10:01:40 น.  

 
แวะมาลงชื่อค่า อ่านแล้วได้ทั้งสาระ ความรู้ และความบันเทิงเหมือนเดิม


โดย: นิดหน่อย IP: 125.25.35.6 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:10:45:11 น.  

 
มีสาระดีมากเลยค่ะพี่แพท
แต่อยากบอกว่าหนูอ่ะโชคดีมากมาย ไม่เคยเจ็ท แล็ก

เพราะอยู่ที่ไหน เดินทางหรือไม่เดินทาง ก็นอนกินบ้านกินเมืองเป็นปกติ ตอนนี้ก็นอนตี 4 ซ้อมไว้ เวลากลับเมืองไทย จะได้ไม่ง่วงตอนกลางวัน55555555


โดย: punky girl IP: 71.199.193.154 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:12:11:15 น.  

 
พูดถึงเรื่องบินแล้วทรมาน



โดย: PatPDX IP: 72.201.17.28 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:12:59:26 น.  

 
อ่า...สงกะสัยเราจะเจ็ดแลก 4 วันน่ะสิคะเนี่ย อีก 11 วันก็จาบินแย้วว เราว่าบ๊อกคุณมีประโยชน์กับมือใหม่อย่างเรามากค่ะ เราเซฟ อันก่อนขึ้นเครื่องไว้ เพราะ กลัวหลงลืม หรือทำอะไรไม่ถูกน่ะค่ะ ได้เจอบล๊อกคุณ ออกจะดีใจมากมายค่ะ ขอบคุณค่า


โดย: Xuto IP: 203.131.209.66 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:15:12:52 น.  

 
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวอันเป็นประโยชน์ครับ


โดย: Old Guy IP: 203.116.43.194 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:17:00:37 น.  

 
ลงชื่อ อีกแล้วครับผมมมมม


โดย: เด็กบ้านนอก IP: 74.67.125.89 วันที่: 16 กันยายน 2549 เวลา:7:00:21 น.  

 
สาระดีมีประโยชน์มากเลย มาบอกบ่อย ๆ นะคะ บล๊อกก็สวยอีกต่างหาก ขอบคุณค่ะ


โดย: ธิดาดอง (ธิดาดอง ) วันที่: 17 กันยายน 2549 เวลา:15:58:17 น.  

 
เขียนได้ดีจริงๆค่ะ อ่านไปขำไปค่ะ แต่ก็ได้ความรู้เพิ่มขึ้นมาเยอะเลย


โดย: น้ำตาล IP: 124.120.148.204 วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:17:50:30 น.  

 
อ่านแล้วทั้งสนุกและมีประโยชน์มากๆค่ะชักกังวลเหมือนกันค่ะเพราะจะไปอังกฤษสัปดาห์หน้าครั้งแรกที่จะไปต่างประเทศซ่ะด้วย แต่ที่สุดๆก็ตอนเครื่องจะลงเค้าปรับความดันแล้วแก้วหูลั่นปวดหูอย่าบอกใครทำไงดีค่ะ...


โดย: kk IP: 203.188.23.158 วันที่: 24 กันยายน 2549 เวลา:19:36:52 น.  

 
^
^
มีหลายกระแสมากค่ะ บางคนบอกว่า ให้กลืนน้ำลาย บางคนบอกว่าให้เคี้ยวหมากฝรั่ง บางคนบอกว่า ให้เป่าลมออกจากหู ลองดูหลาย ๆ วิธีนะคะ

ที่สำคัญที่สุด อย่าลืมดื่มน้ำให้เพียงพอค่ะ


โดย: เจ้าของ blog (Lilac Girl ) วันที่: 24 กันยายน 2549 เวลา:23:52:06 น.  

 
เจอมากับตัวเองเลยค่ะ น้องที่บินด้วยกันเค้าปวดหูมาก ๆ ก็เลยใช้ผ้าอุ่นที่แอร์เดินแจกเอามาอุดที่หูทั้งสองข้าง แล้วบีบจมูกพร้อมทั้งทำท่าเหมือนสั่งน้ำมูกค่ะ น้องเค้าบอกเสียงดังเปรี๊ยะเลย แต่หูโล่งไม่ปวดค่ะ ...ใครเป็นลองทำดูนะคะ....คิดถึงนะแพท


โดย: ธิดาดอง IP: 124.121.147.93 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2549 เวลา:4:26:14 น.  

 
เข้ามาอ่าน ศึกษา หาความรู้ ค่ะ
เพราะตั้งแต่เกิดมา ยังไม่เคยนั่งเครื่องเลยค่ะ


โดย: แร่ใยหิน วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:16:31:06 น.  

 
โดยส่วนตัวแล้วชอบกินยาแก้เมาค่ะ แบบว่าไม่เมานะคะ แต่ว่าเวลากินไปมันจะทำให้หลับบนเครื่องค่ะ ถ้าแบบเดินทางไกลมากๆก็จะดีมาก เพราะพอถึงที่หมายแล้วไม่เหนื่อย ลดอาการ jet lag ได้เยอะ ยาแก้เมาซื้อมาจากเมืองไทยค่ะถูกมาก เพื่อนบางคนกลัวไม่กล้ากิน แต่เราไม่ได้เดินทางบ่อยก็เลยคิดว่านานๆทีไม่เป็นไร ตอนกลับเมืองไทยนี่ช่วยมากเพราะมันนานมาก ดูหนัง อ่านหนังสือ ฟังเพลง ลองทำมาหมด เพราะเป็นคนนอนไม่หลับอย่างมาก แล้วอีกอย่างถ้าบินในประเทศ ไม่นานมาก ประมาณห้าชั่วโมงก็จะกินหนึ่งเม็ด เสียบipodแล้วก็หลับไปอย่างมีสติ คือหลับๆตื่นๆ แต่ไม่ต้องกลัวจะหลับลึกนะคะ พอถึงที่หมาย มัยจะสดชื่นมากๆๆๆ เที่ยวต่อได้เลยไม่ต้องพักผ่อน แบบว่า ยาไม่ทำให้เพลียเลย ชอบมากๆ จะแบบว่าพอขึ้นเครื่องสิบห้านาทีก็ขอกินหนึ่งเม็ด ล่าสุด ไปเที่ยวกะเพื่อนให้ลองกินกันคนละเม็ดค่ะ ติดใจกันมาก ขอไปเก็บไว้ แล้วอีกอย่างที่แนะนำ คือบนเครื่องบิน พยายามกินให้น้อยที่สุด แบบว่าหิวก็อย่ากินไปเยอะจนอิ่มเกิน อันนี้คิดเอาเองจากปรพสบการนะคะ คือว่า เวลาเดินทาง นั่งนานๆ เราไม่ค่อยได้เคลื่อนไหวท้องมันจะอืดไม่สบายตัว เราควรทานแต่พอดี ส่วนตัวจะเลือกทานน้ำเปล่า และอาหารที่ไม่มันมาก ช่วยได้เยอะค่ะ จะไม่เลือกน้ำอัดลม เพราะจะ เอ้ออออออ แล้วจะโดนคนข้างๆด่า จะไม่เริ่มพูดคุยกะคนข้างๆมากมาย เดี๋ยวสนิทกันมากเกินเมาส์ไม่เลิก ตื่นมาปากเหม็นก็มาเมาส์ต่อ เอาแบบพอหอมปากหอมคอมีอัธยาศัยกันเล็กน้อย พอไปถูกตัวได้ไม่เกรงใจนัก แล้วก็ชอบนั่งติดริมหน้าต่างค่ะมันพิงได้ชอบมาก ริมทางเดินไม่มีไรให้พิงเลยค่ะ พอเปลี่ยนเครื่องที่สนามบินไหน รีบไปเข้าห้องน้ำทันทีไม่ว่าปวดหรือไม่ จะได้ไม่ต้องเข้าบนเครื่อง(ตอนเด็ก ตัวเล็กมากเคยติดอยู่ในห้องน้ำบนเครื่อง) แล้วก็ใส่ชุดที่สบายสุดๆ ไม่แคร์ใคร ล่าสุด เพื่อนด่าว่า แต่งตัวไรมา ไม่ใช่บ้านนอกบ้านแกนะ แต่ไม่สนใจซะอย่าง สบายอ่ะ กางเกงยีนส์ติดพุงนั่งไม่สยายนี่หน่า มีไรอีกมั้ยคิดไม่ออก อ่านหนังสือนี่ส่วนมากเลิกการ์ตูนไปอ่านมากกว่า เพราะว่าตัวหนังสือใหญ่ดี ไม่เวียนหัวค่ะ แล้วก็ชอบมาก เดี๋ยวนี้มีหนังดีๆเพิ่งออกสดๆให้ดูบนเครื่อง ชอบดูหนัง แล้วก็ก่อนขึ้นเครื่องก็สวดภาวนาขอให้นั่งติดกับคนหล่อๆ อันนี้สำคัญมากๆว่าการเดินทางจะน่ารื่นรมหรือไม่ 555


โดย: ขอร่วมแจมด้วยคนค่ะ IP: 70.123.147.73 วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:14:18:19 น.  

 
เนื้อหาได้ให้ความรู้มากค่ะ..เป็นประโยชน์มากค่ะ...


โดย: ammy IP: 125.25.183.7 วันที่: 17 มีนาคม 2551 เวลา:15:51:22 น.  

 
ชอบทู๊ก บล๊อกเลย

มือไหม่ครับ กลั๊วกลัว


โดย: XeaZaa IP: 222.123.162.78 วันที่: 17 มีนาคม 2551 เวลา:20:25:48 น.  

 
very good thank you


โดย: veerawan IP: 125.24.206.148 วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:16:36 น.  

 
แวะมาอ่านก่อนเดินทางค่ะ อย่างน้อยก็ได้กระตุ้นเรื่องห้ามดื่มของเมาก่อนและตอนเดินทาง อิอิ ทุกทีอ่ะ ไวน์ตลอด


โดย: yoshino292 IP: 125.27.18.49 วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:29:12 น.  

 
Thanks for nice topic, kha.


โดย: Aey IP: 194.109.160.236 วันที่: 8 สิงหาคม 2551 เวลา:20:03:12 น.  

 
บล็อคนี้ได้ประโยชน์จริง ๆ
ยกนิ้วให้เลย


โดย: น้ำฝน IP: 58.9.3.97 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:11:39:15 น.  

 
Thank u for the good story I take it for my kid will go to USA the next.


โดย: Dad pang IP: 117.47.12.154 วันที่: 9 ตุลาคม 2551 เวลา:13:49:17 น.  

 
โหว อธิบายได้ละเอียดดีจริงๆ ค่ะ กำลังจะเดินทางวันเสาร์ที่ 20 ธ.ค. นี่แหละค่ะ จะเตรียมตัวให้พร้อมค่ะ เพราะไปถึงที่นู่นไม่ได้พักอะ เตรียมเที่ยวอย่างเดียวเลย จะไหวมั้ยเนี่ยเรา

ขอบคุณข้อมูลที่เป็นประโยชน์มากๆ ค่ะ


โดย: moomi55 วันที่: 15 ธันวาคม 2551 เวลา:13:35:38 น.  

 
อ่านแล้วดีมากเลยครับ ขอบคุณมากครับ สวัสดีคับ


โดย: nai IP: 14.207.213.123 วันที่: 23 เมษายน 2554 เวลา:10:33:50 น.  

 
เพิ่งเข้ามาอ่านเป็นครั้งแรก ลูกสาวกำลังจะเดินทางไปอเมริกา ได้รับความรู้มากมาย ขอบคุณมากนะคะ ที่บอกทางให้กับคนที่ยังไม่รู้ ขอให้เจริญยิ่งๆ ขึ้นไปค่ะ


โดย: nisra IP: 223.204.172.184 วันที่: 8 กรกฎาคม 2555 เวลา:10:29:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Lilac Girl
Location :
The Land of 10,000 Lakes United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 38 คน [?]




ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชม Blog ของเรานะคะ มีอะไรแนะนำจะให้เขียน รบกวนเขียนฝากไว้ด้วยค่ะ

Disclaimer: ทุกข้อความใน Blog นี้ เราเขียนเรื่องจากประสบการณ์เท่านั้น ไม่มีเจตนาว่าร้ายใคร และหากเรื่องที่เขียนไปกระทบใจใคร ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย ส่วนข้อมูลต่าง ๆ ที่ให้ไว้ ก็เป็นเพียงข้อมูลจากประสบการณ์จริงเท่านั้นค่ะ

***ประกาศ : ท่านที่นำเนื้อหาในบล็อคของเราไปแปะไว้ในเว็ปอื่น ยินดีอย่างยิ่งค่ะ ที่ช่วยกันเปิดเผยข้อมูล แต่ขอความกรุณาซักนิด แจ้งให้เราทราบด้วยนะคะ ให้เครดิตคนเขียนกันบ้างค่ะ ***

New Comments
Friends' blogs
[Add Lilac Girl's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.