My Life; My Destiny.
Group Blog
 
<<
กันยายน 2549
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
12 กันยายน 2549
 
All Blogs
 
เก็บตกการเดินทาง ตอน มือใหม่หัดนั่งเรือบิน (3) : On the Plane !



สุดท้ายแล้วค่ะ เมื่อขึ้นไปนั่งประจำที่เรียบร้อยแล้ว อีกไม่นาน ก็จะได้ออกเดินทางค่ะ

ลืมบอกไปว่า คุณสามารถหอบสัมภาระขึ้นเครื่องบินได้ 2 ชิ้นนะคะ คือ กระเป๋า Carry-on + กระเป๋าถือ, เป้, หรือกระเป๋าโน๊ตบุ๊ค ค่ะ ตามกฎสายการบิน กระเป๋าควรจะมีน้ำหนักไม่เกิน 7 กิโล แต่ในทางปฎิบัติ หอบได้เท่าที่หอบค่ะ (แต่ต้องทำหน้าตา เสมือนว่า กระเป๋านั้น เบาเหมือน “นุ่น“)

สำหรับคนที่จะเดินทางมาอเมริกา ตอนนี้ทาง TSA ห้ามนำของเหลวทุกชนิด เข้าไปในห้องโดยสารนะคะ ยังไงตรวจสอบให้ดีก่อนออกเดินทางค่ะ จะได้ไม่ต้องเสียเวลา ที่ด่านตรวจความปลอดภัย

เข้าไปดูรายละเอียด ได้ที่ Link นี้นะคะ


//www.tsa.gov/travelers/airtravel/prohibited/permitted-prohibited-items.shtm

ขึ้นเครื่องแล้ว เก็บของให้เรียบร้อย มี Tip เล็ก ๆ คือ รีบ ๆ เดินไปหาพี่แอร์ที่ท้ายเครื่อง แล้วขอหมอนเพิ่มอีกสองใบค่ะ บางครั้งพี่แอร์อาจจะบอกว่า ไม่มี แต่ให้ยืนยันไปเลยว่า หมอนอยู่ในตู้ ตรงข้ามห้องน้ำที่ท้ายเครื่อง เยอะมาก ! ถ้าได้หมอนทั้งหมด 3 ใบ จะนอนหลับสบายมากค่ะ

เก็บของแล้ว ได้หมอนแล้ว นั่งที่ให้เรียบร้อย รัดเข็มขัดนิรภัย ปิดโทรศัพท์มือถือ และอุปกรณ์อิเล็คทรอนิคทุกชนิด ถ้าปวดฉี่ ก็รีบ ๆ ไปเข้าซะก่อน เนื่องจากบางคน พอขึ้นเครื่องแล้ว ตื่นเต้น ต้องไปฉี่ อิอิ

ขณะที่เครื่องเริ่มถอยหลัง ออกสู่รันเวย์ ก็จะมีการฉายภาพยนตร์ เกี่ยวกับอุปกรณ์ช่วยชีวิต ในกรณีเกิดเหตุฉุกเฉิน ถ้าฟังไม่รู้เรื่องจริง ๆ ดูภาพไปก่อน แล้วหยิบแผ่นพับ (ที่กระเป๋าหน้าที่นั่ง) มาลองอ่านดูเล่น ๆ

หลัก ๆ เลย ก็จะเป็นวิธีการใช้เข็มขัดนิรภัย ใช้ไม่ยากค่ะ ถ้ากด ATM เป็น รับรองว่า ใช้เข็มขัดนิรภัยเป็นแน่นอน การใช้เสื้อชูชีพ (อยู่ใต้ที่นั่ง) และไฟนำทาง กรณีเกิดเหตุฉุกเฉิน และผู้โดยสารต้องออกจากตัวเครื่อง และอย่าลืมมองหา “ป้ายทางออก :EXIT” มองหาอันที่ใกล้ตัวที่สุดไว้นะคะ
สำหรับเรื่องอาหาร ถ้าพูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลย อาหารส่วนมาก จะมีแบบคลาสสิค ดังนี้

(1) ไก่ : Chicken
(2) เนื้อ : Beef
(3) ปลา : Fish
(4) ข้าว : Rice
(5) ก๋วยเตี๋ยว : Noodles

ถ้าไม่มีแอร์ไทยบนเครื่อง ประโยคคลาสสิค ตอนที่เค้าเสิร์ฟอาหาร ก็คือ “Chicken or Beef?” อยากกินอันไหน ก็บอกเค้าไปค่ะ

ส่วนเครื่องดื่ม ถ้าพูดไม่ได้เลย ก็ต้องลดความเรื่องมาก ดื่มแบบที่เราพูดได้ค่ะ เช่น

(1) น้ำเปล่า : Water
(2) โค้ก : Coke/ Pepsi
(3) น้ำส้ม : Orange Juice
(4) กาแฟ : Coffee (with cream) (ใส่นม)
(5) ชา : Tea with lemon (มะนาว)/sugar (น้ำตาล)

เคยนั่งเครื่องบิน มากับคุณยายคนหนึ่ง แกก็เจ๋งมากเลยค่ะ แกพูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลยนะ พูดได้สองคำ คือ Chicken & Coke ก็คือ เห็นแกดื่มกิน อยู่แค่นั้น ลูกหลานแกก็กล้าส่งแกมาตั้งไกลได้ ตัวแกก็เก่งจริง ๆ นับถือ ๆ

เรื่องห้องน้ำ สำหรับมือใหม่นะคะ การจะดูว่า ห้องน้ำว่างหรือเปล่า ให้แหงนมอง ป้ายรูปคนดู ถ้าเป็น “สีเขียว“ แสดงว่าห้องน้ำว่างค่ะ แต่บางครั้ง อาจจะเป็นตัวหนังสือ (ขึ้นกับรุ่นของเครื่องบิน) ถ้า ห้องน้ำเต็ม ป้ายจะเป็นสีแดง เขียนว่า “Occupied” (แปลว่า มีคนใช้อยู่) ถ้าห้องน้ำว่าง ป้ายจะเป็นสีเขียว เขียนว่า “Vacant” ค่ะ

เวลาเข้าห้องน้ำ ลงกลอนให้เรียบร้อย ถ้าอยากจะรู้ลงกลอนเรียบร้อยหรือเปล่า จะสังเกตได้จาก ไฟในห้องน้ำจะสว่างขึ้นค่ะ และตรงกลอนประตู จะเลื่อนเป็นสีแดง ทำธุระเรียบร้อยแล้ว ก็จัดการกดชักโครกให้เรียบร้อย บางครั้งชักโครกจะอยู่ด้านข้าง บางครั้งจะอยู่ด้านหลัง บางครั้ง ก็จะเป็นตัวชักโครกสีเงิน ๆ แต่บางครั้งก็จะเป็นเหมือนปุ่มเล็ก ๆ ค่ะ

เคยเดินเข้าห้องน้ำไป “จ๊ะเอ๋“ ของเก่าของคนอื่นบ่อยเลย หึหึ บางคนชักโครกไม่เป็น ก็เดินออกจากห้องน้ำหน้าตาเฉยเลยอ่ะ ไอ้เราเดินตามเข้าไป แทบจะเป็นลมตาย เซ็งจิตจริง ๆ

สำหรับเที่ยวบินข้ามทวีป พอแอร์เสิร์ฟอาหารมื้อแรกจบเรียบร้อย เค้าก็จะขายสินค้าปลอดภาษี (ไม่จำเป็น ก็ไม่ต้องไปซื้อหรอกค่ะ มานั่งหิ้วทำไม รุงรัง) จากนั้น พนักงานก็จะปิดไฟ เพื่อให้ผู้โดยสารพักผ่อน

ประมาณ 1 ชั่วโมง ก่อนเครื่องลงที่สนามบินปลายทาง แอร์จะเสิร์ฟอาหารอีกหนึ่งมื้อ (สำหรับเที่ยวบินไกล ๆ นะคะ) ถ้าทำได้ ควรจะลุกมาล้างหน้าแปรงฟัน และทำธุระในห้องน้ำ ก่อนที่ชาวบ้านเค้าจะตื่นกัน จะได้ไม่ต้องไปแย่งห้องน้ำกับใคร และไม่ต้องตามไป “ดม“ กลิ่นของคนอื่นด้วย อิอิ อันนี้เป็นข้อดี ของการนั่งริมทางเดิน เพราะถึงเวลา ก็ลุกไปเข้าห้องน้ำได้สะดวก

อ้อ…ลืมบอกไปว่า เมื่อเครื่องบินขึ้นได้ซักพัก พนักงานจะนำใบตรวจคนเข้าเมืองมาแจก สำหรับคนที่เดินทางเข้าอเมริกา ต้องกรอก I-94 & Custom Declaration Form จัดการกรอกกันให้เรียบร้อยนะคะ และแนะนำว่า เวลาเดินทาง ควรจะมีปากกาติดตัวไว้เสมอค่ะ จะได้ไม่ต้องขอยืมคนอื่น

ทานอาหารมื้อสุดท้ายเรียบร้อยแล้ว ก็ใกล้ถึงแล้วค่ะ ใจเย็น ๆ นะคะ นั่งรัดเข็มขัดให้เรียบร้อย เก็บสัมภาระไว้ที่เท้า หรือเหนือศีรษะ เปิดเครื่องเล่นอิเล็คทรอนิค ทุกชนิดค่ะ

เมื่อถึงปลายทาง พอเดินออกจากเครื่องแล้ว ให้มองหาป้าย “ตรวจคนเข้าเมือง : Immigration” และป้าย “รับสัมภาระ : Baggage Claim” ค่ะ บางสนามบิน อาจจะเขียนผิดเพี้ยนไปจากนี้ แต่ก็จะเป็นแนว ๆ เดียวกันค่ะ

พอก่อนนิ … เดี๋ยวมีคนมาป่วนอีก บอกอีกครั้งว่า มาเขียนบล็อคนี้ มิได้มีเจตนา เอามะพร้าวห้าว มาขายสวนแต่อย่างใด แต่มีพี่ที่รู้จัักกัน ขอร้องให้เขียนให้หน่อย ดังนั้น ขาประจำบล็อคเราทั้งหลาย ไม่ต้องอ่าน หรืออ่านข้าม ๆ ไปก็ได้นะคะ

ตอนหน้า มารู้จักคำว่า “Jet Lag” และวิธีเผชิญหน้ากับมันนะคะ














Create Date : 12 กันยายน 2549
Last Update : 17 กันยายน 2549 8:31:14 น. 37 comments
Counter : 5719 Pageviews.

 
น่าจะมีรูปถ่ายประกอบด้วยนะครับเนี่ย...


โดย: สิงห์นครพิงค์ วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:2:34:37 น.  

 
ดีฮ่ะ สำหรับทุกรายละเอียด ไว้ให้แก่ผู้ที่ยังมิเคยเดินทางเนอะ ทำดีก็ต้องได้ดีสิฮะ ทำไมไยไฉนจึงมีคนมาป่วน แหมมม สมัยนี้ทำดีไม่ได้ดี แล้วยังจะมี มาป้ายให้อีกวุ้ย ขาประจำอย่างอิชั้น มาแล้วก็ต้องเมนท์สิคะคุณขา


โดย: ขปจ ขาประจำ (Blomster_DK ) วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:3:07:20 น.  

 
นัทจำได้ว่า เมื่อเดินทางครั้งแรกไม่ได้ลุกจากที่ไปใหนเลยค่ะ ห้องน้ำก็ไม่เข้านะ ทนทายาดมากกกกก


โดย: Picike วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:4:23:29 น.  

 
นี่หล่อน ทำไมไม่ออนวะ จะไปนอนแล้วววว


โดย: Blomster_DK วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:5:31:05 น.  

 
มาอ่านประสบการณ์ต่อค่า


โดย: Lee (Hokey ) วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:5:45:02 น.  

 
แหม คุณกระเหรี่ยงเจอคุณยายแบบนี้ หนิงก็เคยเจอคุณตาท่านนึง

เมื่อหลายปีก่อนอ่ะค่ะ หนิงกลับมาเมืองไทยตอนปิดเทอม ขากลับ ก็เจอคุณตาท่านนึง สวมชุดซาฟารี แต่อีตอนนั้น หนิงดันคิดไปว่าลุงแกเป็นคนขับรถมาส่งนายหรือเปล่า เพราะคนขับรถตามบริษัทใหญ่ๆก็ชอบใส่ซาฟารีแบบนี้ แต่สรุปแล้วไม่ใช่ค่ะ ลุงแกเป็นผู้โดยสารท่านนึงที่จะไปเที่ยวบินเดียวกันกับหนิงเลย ตอนนั้นรู้สึกว่าใช้บริการกับแม่ดอกจำปีบ้ารเราเนี่ยแหละค่ะ ก่อนจะขึ้นเครื่อง ก็มีรถบัสมารับจากอาคารไปที่เครื่อง ตอนอยู่บนรถ ลุงแกถามหนิงเป็นภาษาอีสานด้วยทีท่าตื่นกลัว

นังหนู รถคันนี้มันไปซูริคบ่อ ?

หนิงก็ตอบไปว่า ไปค่ะลุง หนูก้ไปเครื่องเดียวกับลุงนั่นแหละค่ะ แต่เดี๋ยวเค้าจะพาเราไปส่งที่เครื่องนะ

ลุงบ่อเคยไป ลุงย่าน (กลัว)

ไปคนเดียวด้วย พูดอังกฤษอะไรก้ไม่ได้เลย แต่ดีหน่อยที่ไปกะแม่ดอกจำปี เลยหายห่วงไป คุยกันสักพักลุงบอกว่า เดี๋ยวลูกสาวจะมารับ หนิงก็เลยคอนเดินใกล้ๆลุงแก ตอนที่ผ่าน ตม. ที่ซูริค ช่วยดูแล และคอยเป็นล่ามให้ ลุงแก ก็โบกมือบ๊าย บายก่อนจากกัน เพราะหนิงต้องต่อเครื่องจากซูริคไปลงเจนีวาค่ะ นึกถึงทีไรก็แอบอมยิ้มทุกที


โดย: NSY IP: 81.13.160.230 วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:8:45:49 น.  

 
อ่านแล้วทำให้นึกถึงตอนนั่งเครื่องครั้งแรก ไปคนเดียว ภาษาอังกฤษ ก็แค่ขอข้าวเขากิน อิอิ แต่รอดมาได้เหมือนกัน ไปเจอตอนขากลับมาเมืองไทยคาดเข็มขัดมีหัวเป็นเหล็กๆ เครื่องสแกนมันดังติ้ดๆ ตกใจนะ อะไรวะไม่พกอาวุธสักหน่อย สุดท้ายต้องถอดเข็มขัดใส่ตะตร้า


โดย: fontor วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:9:23:56 น.  

 
วันนี้แอบเข้ามาอ่านค่ะ เพราะงานยังไม่ได้เริ่มทำเลย แต่มาเปิดBloggang ของคุณแพทดูก่อนเลยอ่ะ แบบว่าอยากได้ข้อมูลก่อนเดินทางมากๆๆ


โดย: Gamkaew IP: 202.183.244.8 วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:9:31:45 น.  

 
อ่านแล้วนึกถึงตอนไปอเมริกา เดินทางคนเดียวครั้งแรกคะ ดีแต่ว่าไปกับแม่จำปีเลยรอดมาได้ แต่ว่านั่งๆนอนๆ17ชม.เนี้ยะได้เข้าห้องนำแค่2ครั้งเองคะ ว่าแล้วก็อยากอ่านตอน''Jet Lag'' แล้วล่ะคะ เพราะตอนกลับเมืองไทย ทำงานทำการแถบไม่ได้เป็นอาทิตย์เลยคะ


โดย: einniw IP: 61.19.47.117 วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:10:40:47 น.  

 
จริงด้วยน่าจะมีรูปถ่ายมาให้ดูเยอะ ๆ นะคะ


โดย: อ้อย IP: 125.24.139.43 วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:12:12:07 น.  

 
นึกถึงตอนนั่งเครื่องบินครั้งแรก เหมือนกันนะเนี่ย บรรยายเห็นภาพดีจริงๆ


โดย: midori-jp วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:17:22:22 น.  

 
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ


โดย: sunan IP: 124.120.103.15 วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:18:49:23 น.  

 
ขอบคุณแทนคนอื่น ๆ ที่ต้องการข้อมูลในการเดินทางค่ะ ไว้ถ้าใครมาถามจะได้ไม่ต้องเสียเวลาพิมพ์ ทำลิงค์มาที่นี่เลย สะดวกดีค่ะ


โดย: Noise219 วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:19:05:38 น.  

 
คุณแพทหวัดดีค่ะคิดถึงเลยเหินฟ้าข้ามาหากัน คุณแพทค่ะดีจังค่ะอย่าไปคิดมากกับคนที่มาป่วนค่ะอรชอบจังที่คุณแพทเขียนเรื่องนั่งเครื่องบินเพราะว่าตอนที่อรไปเที่ยวกับซะมีครั้งแรกที่บาหลีไม่กล้าเข้าห้องน้ำค่ะกลัวมากกลัวเปิดประตูไม่เป็นกลัวทุกอย่างค่ะคิดในใจว่าโอ๊ยเนี่ยถ้าไปกดปุ่มอะไรเข้าแล้วประตูเปิดเนี่ยทำไงดีนะบ้านนอกมากๆ อ่านแล้วคิดถึงการนั่งเครื่องครั้งแรกจริงๆค่ะ มีเด็กตัวเล็กนั่งไปด้วยค่ะ น้องเขาสัก10ขวบค่ะไปบาหลีปิดเทอมไปหาแม่เขาบอกพูดไม่เป็นค่ะพอแอร์ถามอะไรน้องเขาก็ยื่นกระดาษให้แอร์ค่ะ พ่อเขาเขียนมาให้ค่ะว่าจะทานไรจะเอาอะไรก็สะกิดแอร์ส่งกระดาษที่พ่อเตรียมมาให้แอร์ดูน่ารักดีค่ะ

คิดถึงมากๆค่ะ


โดย: วันวานเมื่อน้องนางเหินหาว (caramella ) วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:20:38:58 น.  

 
พี่ตุ๊กตา ว่า เขียนไปเถอคะ แบบนี้ มีประโยชน์นา เนี่ย พี่ตุ๊กตา ขึ้นเครื่องหลายครั้งแล้ว แต่ทุกครั้งก็ยังเงอะ ๆ งะๆ อยู่ทุกครั้งซิเอ้า

เข้ามาอ่านเอาความรู้อีกแล้วคะ

อยากบอกว่ามีประโบชน์คะ มากซะด้วย


โดย: tukata001 วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:22:06:52 น.  

 
แวะมาทักทายค่ะ สบายดีนะค่ะ


โดย: โมเม (โมเมจ๋า ) วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:22:18:22 น.  

 
ขอบคุณมาน้องแพท..ทำดีต้องได้ดีซิคะ...


โดย: พี่พจนีย์ IP: 203.188.24.250 วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:22:30:20 น.  

 
อ่านวนไปวนมา 3 รอบล่ะ ว่าแล้วก้อเม้นท์ซักหน่อย เกล็ดความรู้เล็กๆน้อยนี่เป็นประโยชน์นะเจ้ จะบอกให้ จะให้แฟนคลับอย่างเราอ่านข้าวไปได้ไง เผื่อใครมาถามเรื่องการเดินทางก้อปริ๊นที่เจ้ พิมพ์ไว้นี่แหละไปให้เค้า สรุปเป็นประโยชน์

ปล.คนรักเท่าผืนเสื่อคนชังเท่าผืนน้ำ อุ้ยจำไม่ได้ อะไรประมาณนี้แหละแม่สอนแต่ไม่ค่อยจะจำ ดังนั้นไม่ต้องคิดมาก เราทำดีได้ดีโว้ย


โดย: เวฟ IP: 72.70.254.116 วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:22:48:05 น.  

 
อุ้ยนึกออกแล้ว คนรักเท่าผืนหนังคนชังเท่าผืนเสื่อ คนไม่ใส่ใจเราเท่าผืนน้ำ(อันนี้แต่งเอาเอง ฮิๆ)


โดย: เวฟ IP: 72.70.254.116 วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:22:50:53 น.  

 
ตามมาติดๆๆ หลังเลิกงาน ได้ทบทวนความจำอีกที เกี่ยวกับการขี่เรือบินนี่ มีประโยชน์ดี มาอ่านตามประสบการณ์ดีกว่ามัวไปดูตามที่เขาเขียนตามสายการบิน


โดย: หมอนวดจ้ะ (Odense ) วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:0:39:05 น.  

 
แวะเข้ามาอ่านด้วยค่ะ คุณแพทขยันอัพบล็อก เราก็ขยันอ่านด้วย


โดย: the Vicky (the Vicky ) วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:0:58:55 น.  

 




อิอิ นึกภาพตัวเอง นั่ง เรือ บินได้ ครั้งแรก หูยย สยิว ....ซี้ดดด ค่ะ


โดย: fluffyboy101 วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:5:26:12 น.  

 

แวะมาเที่ยวค่ะ
ดีค่ะ มีประโยชน์มากๆเลยค่ะ จะไปเมกา อีก 2 เดือนข้างหน้าค่ะ


โดย: k_yanan (k_yanan ) วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:10:59:39 น.  

 
^
^
วันนี้จะไม่ลบค่ะ เพราะจะแจ้งทีมงานพันทิป ให้จัดการค่ะ



โดย: lilac girl (Lilac Girl ) วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:21:06:52 น.  

 
เห้ย แก ดีละ ไม่ต้องลบ มันว่างมากรึงัยวะ อ่านกันดี ๆ เมนท์กันดี ๆ ไม่ได้ ต้องมาป่วน มาจิก มากัด เห้ย อย่าไปถือคนบ้าว่ะ ถ้าเราถือมันเราบ้ายิ่งกว่าแก


โดย: ของขึ้น (Blomster_DK ) วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:21:14:06 น.  

 
คุณแพทบล๊อกคุณแพท...มืดไปหมดเลยอ่ะ...อ่านเม้นท์ไม่ได้อ่ะ


โดย: sunan IP: 124.120.105.49 วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:21:26:02 น.  

 
อ่านได้ล่ะ


โดย: sunan IP: 124.120.105.49 วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:21:26:42 น.  

 
แวะมาเยี่ยมค่ะ อ่านแล้วได้ประโยชน์มากๆ ค่ะ ขอบคุณที่ไปเยี่ยม blog หนูมานะคะ


โดย: soomchon (soomchon ) วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:22:26:45 น.  

 
ไม่ทราบว่าเจ้าของบล็อคเค้าไปเหยียบส่วนไหนของคุณค่ะ หรือว่า คุณ flute and fling จมูกดี พอเจ้าของบล็อคเค้ามีบล็อคใหม่มา ถ้าข้ามาชื่นชม หรือ ดมอย่างเดียวก็ไม่มีใครว่าค่ะ แต่อย่ามาขับถ่ายสิ่งที่ไม่เป็นมงคลซิคะ เก็บไว้ให้คนที่บ้านคุณเถอะค่ะ ข้อมูลของคุณ lilac girl เค้าอาจไม่เป็นประโยชน์สำหรับคุณ แต่ก็เป็นประโยชนสำหรับคนอื่นนะคะ คือเท่าที่รู้จักคุณ lilac girl เค้าไม่ได้เป็นนางฟ้าหรอกค่ะ แต่เค้าหรูเริศกว่า นางฟ้าในคราบนางมารบางชนิดค่ะ ย้ำค่ะบางชนิด นางฟ้าดีๆก้อมีเยอะ สรุปก็ คือเค้าไม่ต้องมายืน coffee, tea or me หรือว่า Lamp (or fresh meat) ค่ะ เค้าถึงได้มีเวลาหาข้อมูล หรือ มาเขียนบล็อคเล่นไงคะ
คนเราเป็นนางฟ้าไม่จำเป็นต้องอยู่บนฟ้าเสมอค่ะ ของอย่างนี้มันอยู่ที่ใจ บางคนมีอาชีพมีเกีรติ แต่จิตใจต่ำก็มีเยอะค่ะ
อย่างไงถ้าคุณ flute and fling ได้กลิ่น ก็เข้ามาที่บล็อคอย่างสร้างสรรค์ได้นะคะ คือเราต้อนเราคน เฉพาะคนที่เปิดใจและนางฟ้าใจดีค่ะ


โดย: ถึงคุณแอร์ flute and fling ค่ะ IP: 72.70.234.115 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:0:56:23 น.  

 
เก็บรายละเอียดได้เยอะมากๆเลยค่ะ

ยังไงก้อมีประโยชน์ค่ะ เขียนแบบนี้เหละค่ะ ชอบชอบ อย่างน้อยก้อรู้แล้วค่ะว่า ต้องขอหมอนเพิ่ม แถมรู้ด้วยว่าหมอนอยู่ที่ใหน คราวนี้คุณแอร์ ห้ามบอกว่าหมอนหมดนะ อิ อิ


โดย: asariss วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:1:12:51 น.  

 
พอดีมาอ่านกระทู้ด้วย ไม่ต้องไปสนใจคนประเภทมือไม่พายเอาเท้าราน้ำหรอก สงสัยจะเป็นโรคจิต ให้เขียนต่อไปค่ะ เพราะเห็นมีโรคจิตอยู่คนเดียวที่เข้ามาว่า สู้ ๆ ค่ะ


โดย: sheer bliss IP: 69.230.92.84 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:2:03:43 น.  

 
ลีไม่ได้เข้ามาบล็อกเจ๊แพทหลายวันมาน้ี ลีไม่รู้เลยว่าเจ๊แพทกำลังโดนคนบ้าหาเรื่อง เจ๊แพทไม่ต้องไปสนใจกับคนบ้านะค่าเขียนต่อไปเถอะค่า


โดย: Lee (Hokey ) วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:4:56:34 น.  

 
มีประโยชน์มากเลยค่า ขอบคุณมากๆค่า

ปล.เรื่องคนป่วน เราว่า คุณแพทตั้งล็อค ฉเพาะสมาชิกก็ดีนะคะ ให้ล็อคอินก่อน


โดย: ฝน(ปลายฟากฟ้า) IP: 24.14.97.179 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:10:36:46 น.  

 
ดีคะ ชอบมากๆ มีประโยชน์สำหรับกะเหรี่ยงที่ไม่เคยนนั่งเรือบินอย่างเรา อิอิ ขอบคุณมากๆ ค่า


โดย: Na IP: 124.120.170.189 วันที่: 23 กันยายน 2549 เวลา:0:29:16 น.  

 
ขอบคุณครับ

มือใหม่ มีอยู่ตลอดไป


โดย: pungya IP: 210.1.5.79 วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:21:12:05 น.  

 
เข้ามาเก็บความรู้ค่ะ
เป็นประโยชน์มากๆ กำลังจะเดินทางไปเรียนต่อพอดีค่ะ
ยังรุ้สึกกลัวๆอยุ่เลย พอได้อ่านบล็อกของพี่แพท ก้อทำให้มีความรู้มากขึ้นค่ะ

ขอบคุณค่ะ
จะติดตามอ่านต่อไปนะคะ


โดย: sarakung IP: 124.120.205.46 วันที่: 8 สิงหาคม 2551 เวลา:23:47:19 น.  

 
ชอบมากค่ะ ตอนที่เล่าเรื่องบนเครื่องบิน เรื่องห้องน้ำ เรื่องสั่งอาหาร แต่ก่อนเดินทางไม่กล้าเข้าห้องน้ำบนเครื่องบินกลัวกดผิดกดถูก หิวน้ำก็ไม่กล้าบอกแอร์ไม่รู้จะพูดยังไงดี ภาษาปะกิตก็ไม่ได้เรื่อง อ่านบล็อคนี้แล้วทำให้มั่นใจขึ้นหลายๆเรื่องค่ะ



โดย: pimi IP: 125.24.24.247 วันที่: 13 เมษายน 2554 เวลา:13:40:12 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Lilac Girl
Location :
The Land of 10,000 Lakes United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 38 คน [?]




ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชม Blog ของเรานะคะ มีอะไรแนะนำจะให้เขียน รบกวนเขียนฝากไว้ด้วยค่ะ

Disclaimer: ทุกข้อความใน Blog นี้ เราเขียนเรื่องจากประสบการณ์เท่านั้น ไม่มีเจตนาว่าร้ายใคร และหากเรื่องที่เขียนไปกระทบใจใคร ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย ส่วนข้อมูลต่าง ๆ ที่ให้ไว้ ก็เป็นเพียงข้อมูลจากประสบการณ์จริงเท่านั้นค่ะ

***ประกาศ : ท่านที่นำเนื้อหาในบล็อคของเราไปแปะไว้ในเว็ปอื่น ยินดีอย่างยิ่งค่ะ ที่ช่วยกันเปิดเผยข้อมูล แต่ขอความกรุณาซักนิด แจ้งให้เราทราบด้วยนะคะ ให้เครดิตคนเขียนกันบ้างค่ะ ***

New Comments
Friends' blogs
[Add Lilac Girl's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.