My Life; My Destiny.
Group Blog
 
<<
เมษายน 2552
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
15 เมษายน 2552
 
All Blogs
 
เยี่ยมเมืองไทย 03/2009 ตอน ไปชอปปิ้งเตรียมกลับเมืองมะกัน


ไปกรุงเทพคราวนี้ จัดการซื้อของกินกลับมาเยอะมาก ๆ เพราะนายจอมยุ่ง ยื่นคำขาดว่า “กลับมาครั้งนี้แล้ว ไม่ต้องไปอีกยาวนะ“

ดังนั้น ทุก ๆ วัน เราจึงไปซื้อของกิน ของใช้ต่าง ๆ ซื้อแล้วก็เอามากอง ๆ ไว้ก่อน ไว้ใกล้ ๆ จะกลับค่อยจัดของทีเดียว หลักการซื้อของของเรา คือ “ซื้อก่อน เอาไปได้ก็เอา เอาไปไม่ได้ ก็ทิ้งไว้“

พวกของแห้ง ๆ เช่น ผงทำอาหาร ซอสปรุงรส ซอสศรีราชา น้ำจิ้มสุกี้ ปลากระป๋อง หอยลายกระป๋อง ชาเขียวโออิชิ (รายการนี้ นายจอมยุ่งชอบมาก) เราก็จะซื้อเตรียมไว้เลย

นอกจากนี้ก็ชอบซื้อ น้ำยาปรับผ้านุ่ม และสบู่หอมนกแก้วด้วย ( 2 รายการนี้ ของจอมจุ้นเช่นกัน)



1-2 วันก่อนกลับ เราก็จะไปซื้อขนมที่ตลาด อ.ต.ก ค่ะ ข้อดีของตลาดนี้ คือ ไปแล้วสามารถซื้อขนมที่อยากจะได้ เกือบครบทุกรายการ แถมคราวนี้ ยังได้ “ปลาสลิดทอด“ มาอีก 1 ถุงใหญ่ ๆ ใช้กินกับข้าวต้ม ก่อนไปทำงานได้ดีเยี่ยม

นอกจากนี้ยังได้ โรตีทอดกรอบ ฝอยทองกรอบ กุ๋ยช่าย ปลาหมึกทรงเครื่อง มะขามหวาน มะม่วงกวน และอีกสารพัดของกิน ติดมือกลับมาอีก พร้อม ๆ กับหนังสือนิยาย อีกหนึ่งตั้งใหญ่้ ๆ นอกจากนี้ ยังได้กระถางเล็ก ๆ มาไว้ใส่ต้นไม้ตั้งในบ้านอีกหลายใบ



คำถาม คือ แล้วจะขนกลับหมดป่ะเนี่ย ?

บอกแล้วไงว่า ขนได้ก็ขน ขนไม่ได้ ก็ทิ้งไว้ เวลาจัึดกระเป๋า ก็เอาที่อยากได้จริง ๆ ใส่ข้างใต้ไว้ก่อน ที่เหลือใส่ไว้ข้างบน สายการบินให้เช็คอินได้ 2 ใบ ๆ ละ 50 ปอนด์ ที่ยัด ๆ ไป มันก็น้ำหนักเกินทุกรอบอ่ะค่ะ ไปวัดดวงกันที่สนามบิน ปกติเราจะเอาถุงใบใหญ่ ๆ ติดไปด้วย เผื่อต้องเอาของออก จะได้ใส่ถุง แล้วให้พ่อหิ้วกลับบ้านได้เลย

เวลาเราจัดกระเป๋า เราจะรู้ว่า ถ้าน้ำหนักเกิน เราจะต้องเอาอะไรออก เช่น เอาพวกแจกันออก หรือบางทีพ่อฝากพวกไม้แกะสลัก มาให้นายจอมยุ่ง ก็เอาออกให้พ่อหิ้วกลับมาบ้านก่อน มาคราวหน้า ค่อย (พยายาม) ขนไปใหม่

วันกลับ ไปเช็คอินตรงเวลา ก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า กระเป๋านั้นน้ำหนักเกิน ระหว่างเ็ช็คอิน ก็ชวนเจ้าหน้าที่คุยไปด้วย เบี่ยงเบนความสนใจ แต่สายตาก็แอบมองที่ตาชั่ง โฮ๊ะ ๆ น้ำหนักกระเป๋า ล่อเข้าไป 62 ปอนด์ !

แล้วจะรอดมั้ยเนี่ย ??????



นาทีถัดไป เจ้าหน้าที่ก็ติดแท็คกระเป๋า พร้อม ๆ กับเลื่อนกระเป๋าไปตามสายพาน บ๊าย บาย…กระเป๋า ไว้เจอกันอีกที่ที่อเมริกาเลยนะ ! สรุปว่า กระเป๋าสองใบ น้ำหนักเกินทั้งสอง ไม่ต้องเอาของออก เพราะพนักงานไม่ได้ว่าอะไร ไม่ได้บอกให้เราเอาของออก และไม่ได้บอกให้เราจ่ายเงินเพิ่ม

ตี 5 ตรง ได้เวลาล่ำลาป๊ะป๋า โทรไปบอกแม่ว่า หนูจะไปแล้วนะ เสร็จเรียบร้อย เดินผ่านด่านตรวจ มาเจอพี่ที่เช็คอินให้ เค้ามายื่นรอเรียกผู้โดยสาร ให้ไปขึ้นเครื่องให้ตรงเวลา เราเลยยืนคุยกับเค้าหน่อย บ่น ๆ เรื่องเครื่องบินทำไมมันลำเล็กจัง ? พี่เค้าบอกว่า ผู้โดยสารบ่นกันมาก ๆ เลย



ตอนที่เราไป นอร์ทเวสต์ใช้เครื่อง โบอิ้ง 757-200 บินในเส้นทาง กรุงเทพ - โตเกียว / โตเกียว - กรุงเทพ ซึ่งมันเครื่องเล็กมาก ๆ เลยค่ะ สำหรับเที่ยวบินที่ต้องบินประมาณ 7 ชั่วโมง ตอนขามาจากโตเกียวนี่ เครื่องบินสั่นตลอดเลย แอร์ต้องเอารถเข็นอาหาร ไปเก็บหลายครั้งอยู่ กว่าจะได้กินอาหารค่ำ หิวมาก ๆ ส่วนตอนออกจากกรุงเทพ ก่อนเครื่องลงจอดที่โตเกียว ต้องบินผ่านพายุฝนด้วย กว่าเครื่องจะลงถึงพื้น เราแทบจะอ้วกออกมา ทรมานจริง ๆ

ตอนเดินขึ้นเครื่องลำต่อไป จากโตเกียว - ดีทรอยต์ เหมือนได้เกิดใหม่ เพราะไฟล์ทนี้เป็นเครื่องใหญ่เหมือนเดิม (747-400) หลังกินอาหารค่ำ ก็หลับเป็นตายค่ะ หลับไป 8 ชั่วโมงได้มั้ง ตื่นอีกที แอร์มาเรียกให้กินอาหารเช้า กินเสร็จปุ๊ป นั่งไปอีกหน่อย ก็ถึงดีทรอยต์แล้ว



ลำซ้าย คือ NW 25 ซึ่งเรามาจากดีทรอยต์ค่ะ ส่วนเจ้าตัวเล็กลำขวา NW 22 ซึ่งจะนำเราไปกรุงเทพค่ะ … เหมือนแม่ - ลูก กันดีมั้ยค่ะ ?

Photobucket

จากภาพด้านบน จะสังเกตเห็นว่า เครื่องบินโดนทาสีใหม่ เป็นสัญลักษณ์ของสายการบินเดลต้าค่ะ เพราะขนาดนี้ นอร์ทเวสต์ได้กลายเป็นเดลต้าแล้วค่ะ แม้แต่ป้ายบน Jet Bridge ก็เปลี่ยนเป็น Delta ค่ะ … เหตุแล้วคิดถึงหางแดงมาก ๆ เลย

Photobucket

แต่ภายในสนามบินดีทรอยต์ ยังคงสภาพของนอร์ทเวสต์ไว้บ้าง ไม่รู้อีกหน่อย เค้าจะเปลี่ยนสีเจ้า Tram นี้เป็นป้ายเดลต้าหรือเปล่า ?

Photobucket

แต่บนเครื่อง ยังใช้อุปกรณ์ของนอร์ทเวสต์อยู่ค่ะ

ตอนขาไป เราขึ้นไปนั่งปุ๊ป ก็นั่งคุยโทรศัพท์กับเพื่อน (คุณนก ณ บล็อคแกงค์นี่เอง) จนกระทั่งเค้าให้ปิดโทรศัพท์ อีตาคนที่นั่งข้าง ๆ เห็นเราเม้าท์ไม่หยุด พี่แกเลยส่งสายตามหาโหดมาหน่อย พี่แกเมาอีกต่างหาก ยังไม่ทันไปไหนเลย ...เซ็งจริง ๆ มีเพื่อนร่วมทางแบบนี้

แต่ไม่เป็นเราค่ะ เค้าเมาได้ เราก็เมาได้ "หนามยอก ต้องเอาหนามบ่ง" นะคะ

Photobucket

Photobucket

เป้ Jansport ใบโปรด ใบนี้ใช้มาได้เกือบ ๆ 15 ปีแล้วค่ะ ยังทนทานอยู่เลย ไปไหนก็เอาไปด้วย ใบนี้มีไมล์บรรจุ ในกระเป๋าหลายแสนไมล์ค่ะ

Photobucket

ทานสลัดรองท้องก่อนค่ะ

Photobucket

อาหารหลัก …ก๋วยเตี๋ยวกับกุ้งย่าง (ไม่อร่อยมาก ๆ เลย)

Photobucket

แต่ขนมหวานของโปรด … Strawberry Shortcake !

Photobucket

เส้นทางบินวันนี้ เฉือดขั้วโลกเหนือไปหน่อยค่ะ

Photobucket

วันนี้ไปก่อนค่ะ คราวหน้าจะเล่าถึงเหตุการณ์ระทึกขวัญ ที่ด่านตรวจคนเข้าเมือง และศุลกากร ณ เมืองดีทรอยต์ค่ะ





Create Date : 15 เมษายน 2552
Last Update : 5 กันยายน 2552 2:10:45 น. 13 comments
Counter : 1223 Pageviews.

 
แหมวันหลังบอกคุณแอร์ว่าขอแต่ขนมได้ป่ะ สองชิ้นเบิ้ล ไม่อยากจะเชื่อ ว่าคุณนายก็ขาช็อบใช้ได้นะคะ ซื้อยังกับเหมาตลาด แก้วไวน์ได้ใจมากเลยคุณ ดื่มไม่เอากรึ่มแล้วเนี่ย ดื่มเอาหลับเลยนะนั่น


โดย: Nok (nokjeffus ) วันที่: 15 เมษายน 2552 เวลา:10:05:51 น.  

 
อืม ลำเล็กจริง ๆ ค่ะ สำหรับไฟลท์จาก กท = โตเกียว ...

เล่าเรื่องสนุก ดีจริง ๆ อยากรู้จังว่าเหตุการณ์ระทึกขวัญที่ดีทรอยต์ตอนต่อไป คืออะไร อิอิ


โดย: Tristy วันที่: 15 เมษายน 2552 เวลา:11:13:25 น.  

 
มารออ่านตอนต่อไปค้าบบบ good night ค่ะ


โดย: Natt (NLN ) วันที่: 15 เมษายน 2552 เวลา:11:17:37 น.  

 
เก่งจังเลยค่ะแพ็คกระเป๋าได้ขนาดนี้ ของวิสกี้เนี่ยเป็นโรคขี้กลัวค่ะ คิคิ สองใบไม่เคยเกินพิกัดเลย จริงๆ ขนไม่ไหวอ่ะค่ะ แต่ก็ชอบซื้อมากองๆ ไว้ก่อนเหมือนกันนะคะ

สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ


โดย: วิสกี้โซดา วันที่: 15 เมษายน 2552 เวลา:11:23:52 น.  

 
อิจฉาคนได้กลับเมืองไทย คิดถึงของกินจังเลยค่ะ
แหม มีกั๊กนะ จะเล่าก้อไม่เล่าให้จบ ทำให้อยากรู้อีกแล้ว รีบ ๆ โพสตอนใหม่เข้ามาเลยนะคะ รออยู่นะคะ nite nite.


โดย: sheerbliss IP: 76.170.178.72 วันที่: 15 เมษายน 2552 เวลา:11:29:44 น.  

 
I wait to read the next one. ;)


โดย: P'aung IP: 79.138.248.10 วันที่: 15 เมษายน 2552 เวลา:18:48:14 น.  

 
ไปเมืองไทยไม่เคยได้ขนอะไรที่เป็นของกินกลับมาเลยค่ะ เนื่องจากเป็นคนขี้ขลาดไม่อยากมีปัญหา แต่พอมาอ่านบล๊อคนี้แล้วสงสัยคราวหน้าเอามั่งดีกว่ามั๊ง

ว่าแต่ว่ารอดมาได้โดยไม่มีปัญหาอะไรเลยเหรอคะ

ถ้าชอบทะเลน่าจะได้ไปอยู่ฟลอริด้านะคะ หันไปทางไหนมีแต่ทะเลอย่างเดียวเลยค่ะ


โดย: amskye วันที่: 15 เมษายน 2552 เวลา:19:48:30 น.  

 
I wonder how can you manage to carry all those stuffs through the US. custom.


โดย: The Zephyr วันที่: 16 เมษายน 2552 เวลา:0:31:10 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ คุณแพท ของกินแต่ละอย่างที่ขนมา ของโปรดทั้งนั้นเลย


โดย: แม่น้องขวัญ_ซาแมนต้า วันที่: 16 เมษายน 2552 เวลา:2:49:58 น.  

 
Hi ka Pat
ไม่รู้มาก่อนว่า นอท์เวสเปลี่ยนเป็นเดลต้าแล้ว..แพทซื้อของกลับแต่ละอย่าง เป็นที่อยากเอากลับทั้งนั้น แต่ไม่เคยกล้าเลย..รออ่านตอนหน้านะคะ ว่า แพทผ่านฉลุยยังไงที่ ต.ม.
ขอบคุณเรื่องสนุกๆที่เขียนมาให้อ่านนะคะ..ติดตามอ่านตลอด..แต่เป็นโรคขี้เกียจพิมพ์ ฮี่ๆ..


โดย: Lak-Indy IP: 98.220.41.77 วันที่: 16 เมษายน 2552 เวลา:7:04:07 น.  

 
เรื่องซื้อของนี่เหมือนพิมเลยค่ะ

นอร์ทเวสกลายเป็นเดลต้าไปแล้วเหรอคะเนี่ย ว๊าๆๆๆๆ พิมเคยทำงานกับนอร์ทเวสอยู่พักนึงล่ะค่ะ


โดย: pim(พิม) วันที่: 16 เมษายน 2552 เวลา:8:19:33 น.  

 
ตามมาดูด้วยความอยากรู้ต่อว่าตกลงขนของมาผ่านครบถ้วนมั๊ยเอ่ย

รอนะคะ


โดย: amskye วันที่: 17 เมษายน 2552 เวลา:1:10:17 น.  

 
สงสัยว่าจะผ่านไหมหนอ


โดย: SomGui วันที่: 18 เมษายน 2552 เวลา:6:54:22 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Lilac Girl
Location :
The Land of 10,000 Lakes United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 38 คน [?]




ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชม Blog ของเรานะคะ มีอะไรแนะนำจะให้เขียน รบกวนเขียนฝากไว้ด้วยค่ะ

Disclaimer: ทุกข้อความใน Blog นี้ เราเขียนเรื่องจากประสบการณ์เท่านั้น ไม่มีเจตนาว่าร้ายใคร และหากเรื่องที่เขียนไปกระทบใจใคร ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย ส่วนข้อมูลต่าง ๆ ที่ให้ไว้ ก็เป็นเพียงข้อมูลจากประสบการณ์จริงเท่านั้นค่ะ

***ประกาศ : ท่านที่นำเนื้อหาในบล็อคของเราไปแปะไว้ในเว็ปอื่น ยินดีอย่างยิ่งค่ะ ที่ช่วยกันเปิดเผยข้อมูล แต่ขอความกรุณาซักนิด แจ้งให้เราทราบด้วยนะคะ ให้เครดิตคนเขียนกันบ้างค่ะ ***

New Comments
Friends' blogs
[Add Lilac Girl's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.