เช้าวันสุดท้าย... บนเกาะช้าง เราสามคน พ่อแม่ลูก พากันตื่นแต่เช้า โดยตั้งใจจะดูพระอาทิตย์ขึ้น แต่ แป่ววววว ค่ะ ฝนตั้งเค้ามามืดเลย (ซวยจริง ๆ)

แต่ไม่เป็นไรค่ะ ไม่มีแดดก็ไม่เป็นไร เดินเล่นก่อนก็ได้เนอะ จากนั้นเราก็พากันไปทานอาหารเช้า เยี่ยมมากค่ะ เพราะว่า "ฟรี" น้องพูกกี้ไปนั่งคอตั้งอยู่ที่โต๊ะอาหาร เสมือนกับว่า กูนี้สำคัญมากมาย

กินเสร็จปุ๊ป ปฏิบัติการ "เดิน ๆๆ" ก็เริ่มขึ้น ปัญหาเดียวที่มี ก็คือ หมาจรจัด ซิค่ะ เยอะมาก ตัวเบ้ง ๆ ทั้งนั้น อีพูกกี้ก็เล็กพริกขี้หนูค่ะ ขู่เค้าจัง หมาจรจัดเค้าคงนึกว่า อู้ยยย...แซ่บ อีหลี หมาฝรั่ง น่ากินนนนน

นายจอมยุ่งก็บ่นจังว่า ทำไมหมาเยอะจัง พี่แกโมโหอีก เพราะว่าลูกชายเธอลงเดินกับพื้นไม่ได้ เนื่องจากถ้าลงเดิน จะกลายเป็น "ไส้กรอก" ในทันที มีหมาเลียปากรออยู่หลายตัวแล้ว

สุดท้ายนายจอมยุ่ง ไปได้ท่อนไม้อันเบ้อเริ่มมาควง ชะแว๊บบ...สุนัขทั้งหลาย หายไปในพริบตาเลยค่ะ โห้...ยันต์กันผีดีจริง ๆ จากนั้นนายพูกกี้ เลยได้เดินเชิดสมใจ

ไปชมรูปกันเลยค่ะ

บรรยากาศยามเช้าค่ะ







ป้าโผล่มาจากไหนเนี่ย ?



น้ำทะเลอุ่นมากค่ะ ออกไปนอนลอยคอคนเดียว แล้วก็นึกถึงว่า บ้านที่อเมริกา จะอุ่นขึ้นบ้างหรือยังน้อ









หน้ากระต๊อบของเราเอง



สองคนแม่ลูก ปืนป่ายกันเข้าไป





มาแล้วแวะทักทายกันหน่อยนะคะ

Thank you for visiting my blog ka.

Create Date : 26 เมษายน 2550
Last Update : 10 มีนาคม 2553 5:45:38 น.		20 comments
Counter : 1614 Pageviews.
Share Tweet