วันนี้แม่ชีโตส ชีตาร์ขอมาแปลก ขอเล่าเรื่องจะตลกก็ไม่ใช่ จะขำก็ไม่เชิง จะผีก็ไม่ใช่ เรื่องประเภทอะไรก็ไม่รู้ แต่อยากเล่าน่ะค่ะ โปรดใช้วิจารณญานในการอ่านด้วยนะคะ อิอิ..

กิจวัตรประจำวันของเราอย่างนึงก็คือพาโตสกับตาร์วิ่งและเดินเล่นออกกำลังกายภายในหมู่บ้านเป็นประจำยามค่ำ 20-30 นาทีทุกวัน เรื่องที่จะเล่านี้เกิดเมื่อเกือบ 2 ปีมาแล้ว เพื่อนบ้านคนหนึ่งสมมุติชื่อคุณกุ๊ก มาบอกเราว่า คุณจ๋าเพื่อนบ้านติดกับเขาที่สามีเขาชื่อโทนี่ คุณโทนี่เสียชีวิตที่อังกฤษเนื่องจากอุบัติเหตุทางไฟฟ้าประมาณว่าซ่อมไฟแล้วไฟดูด เขามาบอกเพื่อให้เราทราบ เผื่อว่าเดินเล่นจูงหมาตอนกลางคืนผ่านบ้านคุณจ๋าแล้วเห็นคุณโทนี่จะได้ทราบว่า....นั่นไม่ใช่คุณโทนี่นะ กุ๊ก..กุ๊ก..กู๋..อะไรแบบนั้นน่ะค่ะ

เราก็ได้หาเวลาเข้าไปแสดงความเสียใจกับคุณจ๋าที่สูญเสียสามีไป ศพคุณโทนี่ทางญาติเขาบอกว่าฝังแล้วที่อังกฤษรอคุณจ๋าไปทำพิธีไม่ได้ ไว้คุณจ๋าค่อยไปเคารพศพภายหลัง คุณจ๋าทำบุญเลี้ยงพระที่บ้านซึ่งเป็นวันธรรมดาเราก็ไม่ได้ไปร่วมงานนั้น

ผ่านไปประมาณ 1-2 สัปดาห์ ก็เป็นปรกติที่จูงเด็กเดินวิ่งเล่นยามค่ำ ป๊ะป๋าจูงชีโตสไปก่อน แม่จูงชีตาร์ตามหลัง ชีตาร์ยังเด็กอยู่ตอนนั้นก็ดื้อไม่ยอมวิ่งไปในทิศทางเดียวกับพี่โตส ( ที่จริงตอนนี้เธอก็ดื้อกว่านั้นมาก ) พยายามลากแม่เลี้ยวขวาผ่านหน้าบ้านคุณจ๋า ซึ่งตอนนั้นคุณจ๋าย้ายไปอยู่กับญาติ บ้านปิดไฟเงียบ เพื่อนบ้านติดกับเขาก็ยังไม่กลับ ปิดไฟเงียบหมดติดกัน 3 หลัง เพราะซอยนั้นมีบ้านเพียง 3 หลัง และบ้านคุณจ๋าเป็นบ้านหัวมุม ส่วนหน้าบ้านคุณจ๋าเป็นสนามหญ้าส่วนกลางและมีต้นไม้ใหญ่อยู่หน้าบ้าน ซึ่งมีเพียงไฟสนามเล็กๆ ดูเงียบและวังเวง (ยามนั้น เพราะยามอื่นดูโรแมนติก )

เจ้าชีตาร์ลากแม่เลี้ยวขวาไปได้ ก็หยุดหน้าบ้านคุณจ๋าแล้วทันใดนั้นเธอก็ฉี่ทันที แม่ก็เลยไม่ดึงเธอในเวลาที่เธอกำลังฉี่ และไม่กล้ามองไปบ้านคุณจ๋าเพราะกลัวเห็นคุณโทนี่ในความมืด ก็เลยหลับตาปี๋และพึมพำว่า "คุณโทนี่ขา ขอประทานอภัยเป็นอย่างสูง ลูกสาวอิฉันเป็นหมาเด็ก มันอดกลั้นฉี่ไม่ได้ มาฉี่หน้าบ้านคุณ อิฉันก็ดึงไม่ทัน เธอดื้อเหลือเกิน โปรดยกโทษให้น้องตาร์และแม่ของมันด้วยค่ะ"

พูดจบ ก็มีเสียงเคาะดังๆ 3 ที ปัง ปัง ปัง ออกมาจากบ้านคุณจ๋าซึ่งปิดไฟเงียบไร้ซึ่งคนอยู่บ้าน เท่านั้นแหละค่ะแม่รีบลากชีตาร์ออกมาถนนเส้นกลางไปหาป๋ากับชีโตส แล้วเผ่นแนบทั้งลากทั้งจูงเจ้า 2 ตัวกลับบ้านทันที

หลังจากนั้นอีกประมาณ 4-5 เดือน คุณกุ๊กเพื่อนบ้านติดกับคุณจ๋าคนเดิมคอยดักผ่านที่ถนนกลางเพื่อจะบอกอะไรกับเราว่า

คุณกุ๊ก "คุณปุ้ม กุ๊กมีอะไรจะบอกเกี่ยวกับคุณโทนี่"

ปุ้ม " ค่ะ...ค่ะ..คุ..คุณ.กุ๊ก..ปุ้มเจอะ...เจอะ...เจอแล้ว"

คุณกุ๊ก " คุณปุ้ม เจอตัวเลยหรือคะ"

ปุ้ม " เจอเป็นเสียงค่ะ...มะ..ไม่..เจอตัว คุณกุ๊กเจอเป็นอะไรคะ"
คุณกุ๊ก " คุณปุ้มเจออะไร เสียงอะไรค่ะ คือกุ๊กกำลังจะบอกว่า..."

ปุ้ม "อูย...ขนตัวลุก"
คุณกุ๊ก " คุณปุ้ม กุ๊กกำลังจะบอกว่า คุณโทนี่นะ เขายังไม่ตาย เขาป่วยหนักมากเป็นโรคเลือดอาการโคมาใกล้ตาย หมอบอกว่าตายแน่ๆ ให้เตรียมพิธีฝังเลย ญาติทางอังกฤษเขาเลยตัดใจบอกคุณจ๋าไปเลยว่าตาย เพราะคุณจ๋าตัวคนเดียวไม่อยากให้คุณจ๋าต้องบินไปทางโน้นลำบากลำบนด้วยความเศร้าโศกเสียใจ "

ปุ้ม " อ๋าววววววว..............ขอแสดงความดีใจกับคุณจ๋าด้วย ฝากคุณกุ๊กไปบอกด้วยค่ะ "

คุณกุ๊ก " เนี่ยกุ๊กรีบมาดักคุณปุ้มเพื่อจะให้คุณปุ้มทราบว่าคุณโทนี่จะกลับมาพรุ่งนี้แล้ว เดี๋ยวคุณปุ้มจูงชีโตสชีตาร์เดินค่ำๆ มืดๆ เห็นคุณโทนี่ จะได้ไม่คิดว่าเป็น ผะ..ผะ..ผี แล้วคุณปุ้มพูดถึงเสียงอะไรหรือคะ.."

ปุ้ม "ไม่มีอะไรค่ะ คิดว่าคุณกุ๊กจะเล่าเรื่องผี"
............แล้วพึมพำต่อกับตัวเองนะคะ " แหะ..แหะ..แล้วนั่นเสียงอะไร..?????????"



ตอนจบของเรื่องคุณโทนี่คุณจ๋าก็สุขสบายดี บ้านก็เปิดไฟสว่างไสวตลอด เพราะบ้านมีสมาชิกตัวน้อยเพิ่มขึ้นมา 1 คน แถมพี่เลี้ยงเด็กอีกหนึ่ง แม่บ้านทำความสะอาดอีกหนึ่ง



ที่นำเรื่องนี้มาเล่า ทั้งๆที่ผ่านไปเกือบ 2 ปีแล้ว ก็เนื่องจากว่า เมื่อคืน..ป๋าจูงโตส แม่จูงน้องตาร์ เหมือนเช่นเดิม น้องตาร์แวะทักเพื่อนต่างพันธุ์บ้านหนึ่ง ลาซา แอปโซ ซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่ไม่เห่าพร่ำเพรื่อ เรียกว่าเห่ายากมาก

เจ้าของลาซา แอปโซ เขาเล่าว่า เจ้านี่จะเห่าทุกๆ 3 ทุ่ม และมองออกไปทางหน้าต่าง ในทิศทางเดียวกันเป็นเวลาปีกว่าแล้ว แล้วเขาก็ชี้ไปทางสนามหน้าบ้านคุณจ๋าคุณโทนี่

เขาบอกว่าเขาไปถามสัตวแพทย์บอกว่าสุนัขมีประสาทหูที่เยี่ยมมาก อาจมีใคร บ้านไหน เปิดเครื่องมืออิเลคโทรนิค หรืออะไรก็ตามเป็นเวลาเดียวกันทุกๆคืน สุนัขจะได้ยินได้ดีกว่าคนหลายร้อยเท่า

เขาและเราออกความเห็นว่า มันอาจเป็นเสียงอะไรที่มนุษย์เราไม่ได้ยินแต่สี่ขาได้ยิน และแม่ชีตาร์จะช่วยเขาจดเวลาที่เราพาโตสตาร์เดินผ่านข้างบ้านเขา บ้านเขาเป็นหลังมุม เป็นมุมแทยงกับบ้านคุณจ๋า ว่าลาซา แอปโซตัวนี้เห่าชีโตสชีตาร์หรือเปล่า เพราะเป็นช่วงเวลาที่เราเดินผ่านไป หรือผ่านกลับ บวกลบไม่กี่นาทีประมาณนั้นน่ะค่ะ
******************************

อิ...อิ..จบแล้ว..บอกแล้วให้ใช้วิจารณญาณในการอ่าน และอย่าลืมคิดแบบวิทยาศาสตร์นะคะ


คิดถึงเพื่อนๆทุกคน แล้วจะเข้าไปทักทายตามเคยนะคะ

Create Date : 14 ตุลาคม 2549
Last Update : 17 ตุลาคม 2549 5:31:58 น.		31 comments
Counter : 620 Pageviews.
Share Tweet