Bloggang.com : ข้าน้อยคาราวะ : 2 ดีเจ FM903 ป่วนหัวใจนายหลินฟง PART THREE

2 ดีเจ FM903 ป่วนหัวใจนายหลินฟง PART THREE

นิยายรักของคุณหล่ามฟง จะจบลงอีท่าไหน (ท่าตีลังกาม้วนหน้า เข่ากาง 2 รอบ) 55 เชิญเข้าสู่วังวนความบร้าของเจ๊คี่ติ๊ด , คุณผักเห่ยช่างถามได้ไม่หยุด และอาฟง เม้าท์แตกหยุดไม่ได้ 5555

Kitty Yeun = ดีเจสาวไฟแรงแห่งคลื่น FM903
Lam pak hei = ดีเจหนุ่มเหลือน้อย (ขอเรียกคุณพี่ว่า หล่ามผักเห่ย)
Lam Fung = ดาราผู้โดนยำสัมภาษณ์ (ออกอากาศที่ฮ่องกงวันที่ 16 Aug ’08)
Kanoy = ผู้ยำเป็นไทย (จากต้นฉบับภาษาอังกฤษ)

ผักเห่ย - เอาล่ะ ความสวีทเริ่มคืบคลาน มดเริ่มเรียงแถว 555 คุณจับมือเธอ แล้วจากนั้น.......คุณมอบ first kiss ด้วยปะ? (กรี๊ด ! อาฟงไม่ได้จูบเธอนะ นังข้าน้อย) 555
ฟง - ครับ (หูย ตอบซะเหมือนไม่มีคำตอบเลยนิ)
ผักเห่ย - คุณรู้ด้วยเหรอ kiss เป็นไง ?
ฟง - (เหอ ๆ ดูผิดกันเกินไปแร้วว) แน่ล่ะ ! ผมไม่รู้ ถ้ารู้จะเรียกว่า first kiss เหรอคุณพี่ผักเห่ย
Kitty - อ๋ายหยา ! อยากรู้ว่าคุณคือแฟนคนแรกของเธอรึป่าว ?
ฟง - ครับ (ตอบยาวกว่านี้มีอีกมั้ย) 55
Kitty - อ๋ายหยา ! เป็นครั้งแรกของคุณทั้งคู่..... (เจ๊คี่ติ๊ด ก็อุทานเป็นอยู่คำเดียว)
ผักเห่ย - แล้วคุณสองคนมีจุ๊บแรกกัน รู้สึกเป็นไงบ้าง ? (ลองเองเหอะคุณพี่ผักเห่ย)
ฟง - มันโรแม้นติสสสมาก......เราสองคนค่อย ๆ เรียนรู้ไปทีละขั้น
Kitty - อ๋ายหยา ! ดีมั่กมั่ก (ภาวนาว่า เจ๊จะอุทานคำอื่นที่มันแนวกว่านี้) 55
ฟง - ผมว่ามันสวีทมาก......
ผักเห่ย - ว้าว เรื่องความรักจากที่เล่ามาทั้งหมด คุณจับมือแล้วก็จูบ....แต่ก็จำต้องเก็บความหวานในอดีตใส่ลิ้นชัก มักจะหวนนึกถึงมันเมื่อมีโอกาส เพราะว่าตอนนี้คุณไม่มีแฟน
ฟง - ยังไม่มีเวลาหาแฟนครับ ตั้งแต่เข้าวงการบันเทิง
ผักเห่ย - เปรียบเสมือนชีวิตพ่อหม้าย ไงงั้น (555 ชีวิตคุณพี่เองใช่มั้ยคะ)
Kitty - CHO !!! (คราวนี้เจ๊เปลี่ยนคำใหม่ จนอุทานตามไม่ได๊เรย) นี่คุณผักเห่ย คนจีนเขาถือนะ พูดแบบนี้มันอัปมงคลแล้วย่ะ ยูนั่นแหละพ่อหม้าย (555 หม้ายตั้งแต่ยังไม่เริ่มแต่งเหรอ)
ผักเห่ย - มีสมบัติเยอะนะจะบอกให้
Kitty - โฮะ ๆๆๆ คิดว่าชะตากรรมช่างเลวร้าย สมบัติที่ว่า จนป่านนี้ยังติดอยู่ที่โกดัง เอาสมบัติออกมาไม่ได้ (ฮากันตรึมทั้งหน้าปัด)
Kitty - รักครั้งแรกของอาฟง ก็คือ puppy love อ่ะนะ คุณต้องมีช่วงเวลาที่โรแมนติกอย่างเช่นฉลองวันวาเลนไทน์ครั้งแรก ฉลองคิดซะมาก (คริสต์มาส) ครั้งแรก คุณฉลองกับเธอยังไง ? คือคุณตั้งใจจะสร้างบรรยากาศโรแมนซ์สำหรับสองเราเป็นพิเศษอะไรงี้มั้ย ?
ฟง - เอ่อ....เจ๊คี่ติ๊ดครับ....จริง ๆ ตอนนั้นเป็นแค่เด็กนักเรียนครับเจ๊ ?
Kitty - เจ๊ขอแบบโรแม้นมากสุดในสไตล์อาฟงละกัน.....
ฟง - ผมต้องประหยัดตังค์ สมัยเป็นนักเรียนก็ยังจนอยู่ ไม่ได้มีดินเนอร์หรอกครับ แต่ผมซื้อของขวัญให้เธอ เหมือนจะเป็นแหวนราคาถูก (แหวนร้านไหนนั่น จะได้ไปซื้อ...วุ้ย คุณชายฟงซื้อแหวนไว้กะว่าตีตราจอง)
Kitty - พวกสร้อยข้อมือ หรืออย่างอื่นล่ะ ?
ฟง - อย่างอื่นไม่มี ผมซื้อแค่อย่างเดียว (ก้อรักเธอเกินพอ) 555
Kitty - คุณทำของจุ๊กจิ๊กอย่างอื่นให้เธอมั้ย ?
ฟง - เอ่อ...แบบแฮนเมด....สมัย 10 ปีผ่านมา ดอกไม้แห้งนี่ฮิตมาก ผมก็เลยพยายามหัดทำ
Kitty - แล้วคุณก็ให้เธอ....
ฟง - ผมก็ต้องตกแต่งให้สวยงามก่อนเล็กน้อยดิ่ครับเจ๊คี่ติ๊ด
ผักเห่ย - คุณอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันหรือเปล่า ?
ฟง - ครับ
ผักเห่ย - คุณเป็นนักเรียนที่ดี ตั้งใจเรียนมั้ย ?
ฟง - ก้อโอเคนะคร้าบ จริง ๆ มันเป็นสิ่งที่ดีครับ เพราะเราเป็นกำลังใจให้กันและกัน ได้เรียนด้วยกันมีความสุขจะตาย (someone….someone อยู่กับฉันไม่ยอมไปไหน) 555
Kitty - ความรักของคุณนี่ประมาณ 3 ปีได้มั้ย ?
ผักเห่ย - แยกทางกันหลังจากเรียนจบหรือ ?
ฟง - ยังเรียนไม่จบง่ะ...ผมกลับมาฮ่องกงเพื่อเข้าวงการบันเทิง มันก็ทำใจลำบาก
ผักเห่ย - แล้วเธอยังไงต่อไป ?
ฟง - เธอก็เรียนต่อไปสิครับ
Kitty - ทำไมถึงได้เลิกกัน ?
ผักเห่ย - ต้องเซ็นสัญญากับทีวีบีไงเจ๊คี่ติ๊ด (นี่คุณผักเห่ย ฉันถามอาฟงนะ แล้วซาราแนตอบทำไม)
Kitty - แล้วทีวีบีมีข้อห้ามรึว่า ห้ามมีแฟน
ฟง - ไม่ใช่เหตุผลนั้น ทีวีบีไม่ได้บังคับ แต่รักแท้แพ้ระยะทาง (เคลียร์มะ จบ)
Kitty - เมื่อคุณกลับมาคุณก็สานต่อได้นี่
ฟง - แต่เราทั้งคู่เข้าใจกัน

ผักเห่ย - ทำไมกลับมาเร็วจัง ไม่เรียนให้จบก่อน
ฟง - เหตุผลคือ.....โอกาสมาอยู่ตรงหน้าแล้ว ผมก็ตัดสินใจเลือกเซ็นสัญญา (ผมเลือกแผ่นกระดาษ ไม่อยากเลือกผู้หญิงครับคุณพี่)
Kitty - ไม่เช่นนั้น คุณคงเสียดายม้าก
ฟง - แต่จำเป็นต้องตัดสินใจ
Kitty - ทำไมคุณไม่พยายามเลือกสองอย่าง ? (เจ๊จบวิชากดดันศาสตร์เหรอไงคะ)
ฟง & ผักเห่ย - มันยากมาก อยู่ห่างกันเกินไป (เจ๊คิตก้อนะ ระยะทางจ้า ระยะทางมันไกล)
Kitty - แต่ปัญหาคือ พอคุณเข้าวงการบันเทิงแล้ว คุณก็ยุ่ง....แต่ก็ดี ฉันคิดว่ามันก็ดี
ฟง - พวกเราผู้ชายจะมีความสามารถพิเศษประจำตัวอย่างนึงคือ ไม่คิดมาก แต่พวกผู้หญิงไม่สามารถทำได้เหมือนผู้ชาย พวกเธอคิดม้าก.... คิดเล็กคิดน้อย (ฟงรู้ดีเกินไปแล้วนะ) 555
ผักเห่ย - ช่ายเลย....สมมุติเธอโทรหาคุณ 8 ครั้ง แล้วคุณไม่โทรกลับ เธอจะคิดมากกว่ามีอะไรเกิดขึ้นรึเปล่า ความจริงก็กำลังทำงานอยู่ รับสายไม่ได้ .....ประมาณนี้ (เออนะ วันหลังโทรมาหาจะให้ฟังแค่เสียงหมาเห่าซะเลย) 555
ฟง - ถึงแม้จะไม่มีเรื่องระยะทางเข้ามาเกี่ยวข้อง ถ้าหากอยู่ในวงการเดียวกัน มันยังยากอยู่ดีแหละ เธอก็จะคิดว่า คุณก็ยุ่ง ฉันก็ยุ่ง (สรุปหัวฟูทั้งคู่ หมดแรงรักอีก)
Kitty - ฉันก็รู้ ฉันเคยเห็นประเภทที่บ้าแต่งาน (555 เจ๊หลอกด่า)
ฟง - อยู่วงการเดียวกัน แค่อยากจะคุยกันเล็กน้อย ยังทำไม่ได้ เพราะกล้องจับความเคลื่อนไหวตลอดเวลา (หุหุ กลัวเรด้าจะจับความไวรักได้)
ผักเห่ย - เธอกลับมาฮ่องกงหรือเปล่า หลังจากเรียนจบ ?
ฟง - ไม่กลับ (กลัวเห็นหน้าฟงแล้วโผเข้าหา) 555
ผักเห่ย - เธอก้อยังอยู่ที่เมืองนอก
ฟง - ครับ ไม่กลับครับ
ผักเห่ย - คุณยังติดต่อเธออยู่มั้ย ?
ฟง - จริง ๆ ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว (แง ๆ)
ผักเห่ย - น้ำเสียงเหมือนจะเศร้านะเนี่ย (สลดค่ะ....สลด)
Kitty - คุณไม่กล้าติดต่อกับเธอ ? หรือว่า.......
ฟง - เอ่อ.....กลัวเล็กน้อย
Kitty - เพราะว่าคุณขอเลิกกับเธอ ?
ฟง - ไม่จริ๊งงง ไม่มีใครแนะเราว่าควรจะเลิกกัน มันเป็นธรรมชาติที่ต้องเลิกไปโดยปริยาย (อุอิ ธรรมชาติลงโทษ) 555
ผักเห่ย - เราไม่มีอะไรจะถามแล้ว (สาวไส้จนหมดแรง คุณพี่ผักเห่ย) 555+ อาคุงฟงเปิดปากเรื่องความรักออกมาเต็ม ๆ ขนาดนี้ จบรายการได้........
ฟง - คุยได้ คุยต่อเรื่องอนาคตสิ ผมมีโปรเจ็คเยอะ.....
Kitty & ผักเห่ย - เป็นคำแนะนำที่เริ่ดดดมาก (ทั้ง 2 ดีเจ สิ้นคิดจะปิดรายการ ดีมั้ยล่ะ พระเอกช่วยไว้ได้) 555
ผักเห่ย - โอเชเลย ช่วงหน้าคุยกันเรื่องอนาคต (กลัวจะเป็นอนางอ จังค่ะคุณพี่ 555)
ตอนนี้ขอ break
จขบ. Break แตก ต่อเลยแล้วกัน................................
Kitty - โอ๊ย น่าเศร้าใจ จนถึงตอนนี้ อีตาผักเห่ย กับอาฟง ยังขำฉันไม่หยุด เรื่องที่ฉันปล่อยกระแสไฟไปช็อตอาฟง (555 ก้อเจ๊สาวเสน่ห์แรงสูง)
ผักเห่ย - โชคดีของคนฟังที่ไม่ได้เห็นอันน่า (อนาถ) ของเจ๊คี่ติ๊ด ลืม ๆ ไปเถอะนะ มาคุยกันเรื่องโครงการในอนาคตของอาฟงกันเถอะ
ฟง - หวังว่าจะมีความรักบ้าง เอาแบบไม่ไกล ขอในฮ่องกงครับ ยังไม่เคยเดทกับใครในเกาะนี้เลย
ผักเห่ย - สาวฮ่องกง ! นี่ไง เจ๊คี่ติ๊ดของเรา นั่งรออยู่ พร้อมทุกเมื่อ 555
Kitty - ฉันเป็นตัวแทนให้ก่อนได้มั้ยจ้ะอาฟง
ฟง - ผมขอนึกภาพว่า ถ้าผมสามารถเปิดเผยความรักให้ทุกคนรับรู้ คงจะเหมือนคู่รักทั่วไป เดินจูงมือกัน ไปเดินเล่นตามชายหาด ดูหนัง กินข้าว ......โอ้ว เยี่ยมมั่ก ๆ (ฝันออกรายการวิทยุก็เป็นนะ นายฟงเอ๋ย)
Kitty - ถ้าคุณมีแฟนจะบอกให้ทุกคนรู้มั้ย ?
ฟง - ไม่อ่ะ (ตรูว่าแล้ว)
Kitty - ทำไมล่ะ ? เพิ่งสาธยายไปหยก ๆ ว่าจะทำอย่างนั้นอย่างนี้
ฟง - ตอนนี้ยังอีกไกล ยังไม่อาจหาญที่จะคิดเรื่องมีแฟน จริง ๆ อยากลุยงานแสดงให้เต็มที่ก่อน (เรียกว่า นโยบายอันดับแรกของชีวิต)
Kitty - อาจจะอีก 2-3 ปี อาจจะเจอผู้หญิงที่เหมาะสมกับตัวเองซักคน
ฟง - ถ้าหากว่าพร้อมที่จะมีใครซักคน ก็ปล่อยให้เป็นธรรมชาติ ผมไม่อยากประกาศให้รู้ แต่ก็ไม่ปฏิเสธ (เอ่อ คนแปลเลยเง็ง ถ้ามีแฟนก็คือมี แต่ไม่อยากบอก)
ผักเห่ย - คุณไม่อิจฉาดาราคนอื่นเหรอ ที่เค้าเปิดเผยได้ทุกอย่าง และทุกคนก็ยอมรับ
Kitty - ใช่....เหมือนอย่างกัวจิ้นอัน แต่งงานแล้วก็มีลูก เค้าบอกทุกอย่าง
ฟง - ไม่ได้ตั้งใจจะเปิดเผย ให้เป็นไปตามธรรมชาติ ถ้าหากทุกคนรู้ จะกลายเป็นเรื่องเม้าท์ (มันของตายล่ะฟง จะหนีรอดเหยี่ยวข่าวไปได้อย่างไร)

ผักเห่ย - ก็เข้าใจนะ ถ้าคุณประกาศเรื่องแฟนให้ทุกคนรับรู้ คือคุณยอมรับมันแล้ว แต่ต่อไปก็ไม่รู้ว่าจะมีความกดดันมากแค่ไหน
ฟง - นี่ล่ะครับ เรื่องที่ต้องคิด
ผักเห่ย - ยากที่จะคาดเดาได้ เรื่องแบบนี้
ฟง - ถ้าความรักถูกเปิดเผย มันก็จะเชื่อมโยงไปหาคนอื่น ๆ อีกหลายคน รวมทั้งมีผลกระทบกับงานของตัวเอง และกระทบกับคนอื่น ๆ ด้วย (ทุกคนจะได้มีเอี่ยว ออกกล้องกันถ้วนหน้า 555)
Kitty - สมมุติว่าคุณมีแฟนอยู่ แล้วดันมีข่าวลือกับลินดา มันจะกลายเป็นข่าวมือที่สามไปทันที จะยิ่งวุ่นวายกว่าเดิม
ฟง - นี่แหละครับ ! สาเหตุที่ทำให้คนนอกเข้าใจผิด ทุกคนจะคิดว่าวงการบันเทิงมีแต่เรื่องรักกับคนนี้ แต่อีกวันเป็นข่าวกับดาราคนนั้น แต่ความจริงมี 2 ด้าน......
ผักเห่ย - มันไม่..............
ฟง - คงจะไม่ละครับพี่
Kitty - จริง ๆ ฉันก็ไม่รู้ แหะ ๆ
ผักเห่ย - คุณจะไม่รู้หรอก ถ้าคุณไม่เคยโดนกับตัวเอง
Kitty - คุณเคยโดนนินทามั้ยล่ะ ?
ฟง - จริง ๆ ในวงการนี้ โดยเฉพาะวงการทีวี พวกผู้หญิงจะมีความเป็นผู้ชายอยู่ในตัวเอง เหมือนจะเป็นทอม อย่างเช่น น้องลินดา ความจริงเธอมีด้านที่เป็นเด็กผู้ชายปนอยู่ด้วย
Kitty - อยู่ในวงการบันเทิงต้องเข้มแข็ง (ให้ฟงนั่งเป็นคุณชายน้ำแข็งดีก่า เบื่อจะตอบคำถามเจ๊แล้ว ฮิฮิ)
ฟง - น้ำเสียงของคุณเจ๊คี่ติ๊ด เหมือนจะหลอกเด็กไงไม่รู้.....
ผักเห่ย - เหมือนประมาณว่า “อาหล่ามฟง ดื่มสิคะ ดื่ม” ประมาณนั้น (เชิญเจ๊หลบฉากก่อน)
ผักเห่ย - จริง ๆ ผู้คนนอกวงการคิดว่ามันซับซ้อน แต่นั่นไม่จริง (อ่อ คุณพี่ผักเห่ย ไม่มีใครเป็นมือที่สาม ที่สี่ของพี่ พี่ก็คงไม่ซับจาง เอ๊ย ซับซ้อนหรอกม้าง)
ฟง - จริง ๆ ก่อนเข้าวงการ ผมก็กลัวผลตอบรับที่ได้กับตัวเองว่าเข้าไปแล้วจะอะไร วงการนี้จะเป็นยังไง ? แต่พอเข้ามาแบ้วส มันก็ไม่เป็นอย่างที่กลัว
Kitty - ความจริงอาชีพในวงการบันเทิงก็เหมือนกับอาชีพอื่นนั่นแหละ (ฟงรีบพยักหน้าเห็นด้วย) สิ่งที่แตกต่างคือ เป็น clerk ,เป็นคนขับรถ พวกเค้าไม่ได้ออกทีวี เพียงแต่ว่าอาชีพนักแสดงต้องออกสู่สายตาสาธารณชน ทุกคนก็เฝ้าจับตามอง
ผักเห่ย - ไม่มีเลดี้ไฮโซ (คนร้วย รวย) ไฮซ้อที่ไหน มาเชิญคุณไปดื่มน้ำชามั่งเหรอ ?
ฟง - เหวอ ? (เอาแล้ว คุณผักเห่ย หาเรื่องมันส์ ๆ ให้กับอาฟง)
ผักเห่ย - ไม่มีคุณนายไฮโซที่ไหน เชิญไปจิบน้ำชายามดึก เอ๊ย บ่าย มั่งเหรอ ?
ฟง - ไม่มี ผมมีญาติเยอะแระ ป้าก็มีหลายคนอยู่ (55 กินกับป้าก็ดีแล้ว)
Kitty - จำเป็นต้องไปดูแลป้า ๆ พวกนั้นด้วย......
ผักเห่ย - (คุณพี่เปลี่ยน topic เจ๊ซะแร้ว) คุณกลับมาฮ่องกง ทำงานในวงการหลายปีแล้ว มีเหนื่อยมีท้อบ้างมั้ย ?
ฟง - อืมม ....เหนื่อย ?
ผักเห่ย - มีเวลาไหนบ้างที่คุณจะปิ๊งใครเข้าแล้วซักคน ?
ฟง - ความจริงคือ ก็มีทุกปีแหละครับ ที่จะต้องเจอไม่คนหรือสองคน
Kitty - ทุกปีจะเจอคนหรือสองคน แน้ แน้ ๆ (อุบอิบไว้นานสองนาน)
ฟง - แต่มันก็....................(วุ้ย หายมันทั้งประโยค ตอบง่ายแต่ฟังยาก) 555
Kitty - ฉันว่านะ อาฟงนี่หัวใจเหี่ยวแห้งกว่าฉันอีกนะ (ยังดีกว่าเจ๊คิตแหละ เหี่ยวหลายที่ไม่เฉพาะหัวใจ) 555
ผักเห่ย - เคยมีฉุกคิดบ้างมั้ย......ทำไมฉันต้องอยู่คนเดียว ?
Kitty - ฟงก็ให้สัมภาษณ์ไปแล้วไง ว่าจริง ๆ ไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนมาตั้งนานแล้ว คุณผักเห่ยเอ๊ย
ผักเห่ย - คราวนี้แหละ โอกาสทองของคนหัวใจโสด เราได้นำพาคนสองคนมาเจอกัน .......ดั่งพรหมลิขิตสยองขวัญ ผมกับฟง เฮ้ย ฟงกับเจ๊คี่ติ๊ดของเรา
Kitty - เดี๋ยวเราแลกเบอร์ถือมือกันเนอะ อาฟง !
ฟง - โอเค (โอเคแล้วทำไมเหงื่อตรก)
Kitty - ถ้าคุณจะเลือกแฟน จะเอาแบบในวงหรือนอกวงการดีล่ะ ?
ฟง - เมื่อก่อน ผมไม่คิดจะเลือกสาวในวงการเดียวกัน เพราะคนในวงเดียวกัน แต่งงานกัน เห็นหน้ากันเช้ายันเย็น เบี่ยแย่เลยครับเจ๊
ผักเห่ย - น่าเบื่อขนาดนั้น ?
ฟง - ไม่เชิง แต่....... (เอ่อ แฟนเป็นเจ๊คี่ติ๊ด ผมต้องเหม็นเบื่อแน่ฮับ 555)
Kitty - กลัวว่าตัวเองจะเบื่อ ว่างั้นเถอะ ?
ฟง - ก็เห็นกันทั้งที่บ้าน ที่ทำงาน เหมือนอยู่ในโลกเดียวกันตลอด ตรงนี้มันเบื่อ
ผักเห่ย - ตอนสมัยเป็นเด็ก รร.คุณอยู่ใกล้บ้านมั้ย ? หรือต้องขึ้นรถเมล์ไป ?
ฟง - หุหุ (คุณพี่ผักเห่ย ที่บ้านคุณชายฟงมีรถรับส่งนะยะ จะให้ไปขึ้น ขสมก.)
ผักเห่ย - คุณเดินไปหรือนั่งรถไป รร. ?
ฟง - โรงเรียนก็อยู่ใกล้นะ
ผักเห่ย - ผมเคยอ่านเจอแบบทดสอบบุคลิกภาพในหนังสือ.....ตอนเรียนประถม ก็อยากเรียน รร.ใกล้บ้าน แต่พอคุณโตขึ้น และเริ่มทำงาน คุณก็อยากเดินทางไกลออกจากบ้านไปอีก เปรียบกับความรักคือ คุณต้องการใครบางคนจากข้างนอกวงการ

ฟง - เอ้อ ทำไมตรงงั้น
ผักเห่ย - ถ้าหากว่าเจอใครซักคนที่คุณรัก ไม่ว่าจะเกิดอะไร ไม่ว่าจะมาจากไหน ก็ไม่แคร์ใช่มะ (ถ้ามาจากดาวอังคาร ต้องคิดกันหนักล่ะว้อย) 555
Kitty - อย่ามองซะเลวร้ายอย่างนั้น ถ้ามองในแง่ร้าย มันก็จะยิ่งแย่ เพราะฉะนั้นไม่ต้องกลัวหรอกอาฟง ในฮ่องกงมีผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย (ครือว่า มันคงเหมือนกันทุกประเทศแล้วเจ๊คี่ติ๊ด ผู้ชายมันหายโม้ด ที่ยืนอยู่ก็ไม่แน่ใจว่า เก้ง กวาง บ่าง หรือชะนี คิดแล้วปวดเฮด) 555
ฟง - แต่ผมไม่มีโอกาสได้เจอคนนอกวงการ
Kitty - เราจะเป็นเจ้าภาพจัดปาร์ตี้หนุ่มโฉด เอ๊ย โสด ให้คุณดีมั้ยเอ่ย ?
ฟง - จริงอ่ะ ? ท่าจะดีนะเจ๊คี่ติ๊ด
Kitty - อิอิ ปาร์ตี้หาผู้ชายโสด
ผักเห่ย - เราพร้อมกันเลยวันนี้ ผมมีปาร์ตี้ให้คุณทั้งคู่ แต่ว่าอาคิกตี้ กับอาฟงยังไม่ได้แลกเบอร์ (รองเท้า) กันเลยนะ มันจะไม่บังเกิดนะปาร์ตี้ที่ว่า ผมว่าจะทำให้สุดฝีมือเลยเจ๊คี่ติ๊ด
Kitty - ดี๊ ! โอเชเลยอาฟง .....ตั้งใจจะจัดปาร์ตี้ซะขนาด แต่เราเพิ่งเจอกันเองนะ
ผักเห่ย - ไม่ต้องเถรตรงขนาดน้านหรอก อาคิกตี้
Kitty - อารายฟระ....เราจำเป็นต้องรู้จักกันและกัน.....ฉันเคยไปปาร์ตี้หนุ่มโสดแบบนี้
ผักเห่ย - เคยไปด้วยหรือเจ๊คิกตี้ ?
Kitty - ใช่ย่ะ เพื่อนฉันจัดงาน
ฟง - ทุกคนที่ไปโสดหมดเลยหรือ ? (ถ้ามันไม่โฉด มันจะบอกให้โง่ทำมาย) 555
Kitty - เยส ทุกคนโสดจ้ะ
ฟง - แล้วปาร์ตี้เป็นยังไง ทำอะไรกันมั่ง ?
Kitty - ทุกคนจะมีเวลาพุดคุยกันประมาณ 2-3 นาที อย่างเช่น มีผู้ชาย 15 คน และหญิง 15 คน พวกหนุ่มโสดสาวโสด มาจากคนละที่ที่แตกต่างกัน ทุกคนจะแนะนำตัวเอง โดยใช้เกมส์เป็นสื่อ มีการเล่นเกมส์เล็กน้อยด้วย มันก็เป็นช่วงที่ลุ้นแบบทรมานสุด ๆ ผู้หญิงจะนั่งอยู่ฝั่งหนึ่ง แต่ละคนจะมีเก้าอี้ว่างอยู่ 1 ตัว แล้วเกมส์ก็จะเริ่ม (ฉันคิดว่านี่เป็นการจีบแบบสปีดสุด ๆ เร็วกว่านรก) 555
ฟง - เสียงเจ๊คิต ตื่นเต้นมากเลย
Kitty - พอเกมส์เริ่ม ก็จะพูดว่า ฉันอยู่ต่อหน้าคุณแล้ว คุณมีเวลา 2 นาที ที่จะคุยกับฉัน แล้วฉันก็จะเก็บคะแนนไว้ ฝ่ายผู้ชายก็เก็บคะแนนด้วยเหมือนกัน หลังจาก 2 นาที คนต่อไปจะมาคุยต่อไปเรื่อย ๆ จนครบ
ผักเห่ย - เกมส์นี้ก็เข้าท่าเหมือนกันนะเจ๊
Kitty - Yeah…….
ผักเห่ย - คุยไปจนจบเกมส์ แล้วไงต่อล่ะเจ๊คิกตี้
Kitty - พอจบเกมส์ คุณก็มาสรุปคะแนนทั้งหมด เขียนไล่ให้ครบทั้ง 15 คน เพื่อดูว่าใครคือคนที่คุณอยากแลก อีแมว (Email) มากที่สุด......ไม่แลกเบอร์โทรศัพท์นะ เพื่อความปลอดภัย ยกตัวอย่างเช่น คุณอยากแลกอีแมวกับฉัน แต่ในลิสต์ของฉันไม่ต้องการแลกอีแมวกับคุณ ถ้าแบบนี้ก็เกมส์โอเว่อร์ ไม่มีไรเกิดขึ้น คือทั้งสองจะต้องอยากแลกอีแมวซึ่งกันและกัน
ผักเห่ย - แล้วสุดท้าย คุณแลกอีแมวได้กี่คนล่ะ ?
Kitty - ประมาณ 2 หรือ 3 ราย
ผักเห่ย - แล้วหลังจากนั้น เป็นไงต่อ ?
Kitty - ไม่มี๊ เงียบซาหนิดซาหนม ........ฮ่า ๆ (ฮากันหมดค่ะงานนี้)
ผักเห่ย - นึกได้ว่า ฟงเคยพูดว่าทุกปีจะเห็นคนที่อาจจะเป็นเนื้อคู่เราได้
ฟง - ผมก็มีความคิดฝันหลายครั้ง บางครั้งกำลังเดินตามถนน จะมองเห็นคนบางคน แล้วคิดจินตนาการไปต่าง ๆ นานา
Kitty - ว้าว ต้องเป็นสาวสวยแน่เลย (เผอิญเจ๊คี่ติ๊ดเดินผ่านไปแถวนั้นพอดี) 555
ฟง - ไม่ครับ มันก็เป็นความรู้สึกที่ผิวเผิน แต่บางครั้งก็ลึกซึ้งกว่านั้นเล็กน้อย อาจจะเจอเพื่อนของเพื่อน พูดทักทายสวัสดีครับ คุยด้วยเล็กน้อย แล้วก็จะคิดว่า อยู่ใกล้กับเธอคนนี้แล้วมีความสุข อยากจะรู้จักเธอให้มากกว่านี้
ผักเห่ย - แล้วไงต่ออีก
ฟง - แต่ก็ไม่มีโอกาสจะสานต่อไปมากกว่านี้
Kitty - เพราะว่าอาฟงงานยุ่ง
ฟง - เป็นเรื่องของเวลาด้วยครับ มันยากมั่ก ๆ
Kitty - คุณโอเคมั้ย มานั่งคุยกับพวกเราวันนี้ ?
ฟง - ซาบาย (แทบตาย) เลยครับเจ๊คิกตี้ 555
ผักเห่ย - โอเค พอเหอะเจ๊คิกตี้ ไม่รู้เล้ยตัวเองเป็นไง
Kitty - ฉันไม่แคร์ ว่าคุณจะยุ่งแค่ไหน เรามาแลกเบอร์โทรกันนะอาฟง ตกลงคืนนี้ว่างหรือเปล่าจ้ะ ? (คุณผักเห่ยก็พูดไป ส่วนเจ๊คี่ติ๊ดไม่สนใจ คุยกับฟงต่อไป ไม่สนใจหรอกอีตาผักเห่ย ....ฟงจ๋าฟง .....ขำกลิ้งไม่หยุดครับเจ๊)
ฟง - ขอบคุณ บายครับ !

Create Date : 15 กันยายน 2551

Last Update : 21 กันยายน 2551 11:07:17 น.

3 comments

Counter : 1146 Pageviews.

มาอ่านแล้ว พี่แกให้สัมภาษณ์ได้เรื่องได้ราวมาก ถูกพธีกร 2 คนนั่นคุยถล่มซะหมดเลยตัว แต่ก็หนุกดีอ่ะ

โดย: มิโดริ IP: 124.120.208.73 วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:12:39:22 น.

ขอบคุณมากค่าท่ายข้าน้อย มาฮาต่อค่ะ อิ อิ

โดย: coeur IP: 147.8.248.41 วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:14:06:02 น.

แปลสนุกมากเลนค่ะ

โดย: saimu9

วันที่: 26 ธันวาคม 2552 เวลา:0:11:56 น.