Blood Diamond

ร้างไปนานจนไม่รู้จะเริ่มบทวิจารณ์ภาพยนตร์ยังไงดี ถ้าตรงไหนกะท่อนกระแท่นไปบ้างก็อย่าว่ากัน...เพราะคนเขียนใช้เครื่องยนต์ดีเซล ต้องใช้เวลาอุ่นเครื่องสักพักกว่าจะเข้าที่

ก็อย่างที่ให้สัญญาเมื่อสายัณห์ไว้วันก่อน – ที่หายไป 2 วันเพราะเปื่อยเล็กน้อยไม่ใช่อู้ – ว่าจะเขียนหนังสือมากขึ้น งั้นก็ขอเริ่มจากบทรีวิวภาพยนตร์ที่เคยทำอยู่บ่อยๆก็แล้วกันนะครับ กับ Blood Diamond หนังเรื่องแรกของปีนี้ที่ผมเพิ่งไปรับชมมา

เสียงปืน คราบเลือด ฉากไล่ล่า สงครามกลางเมือง ระเบิดภูเขาเผากระท่อม มิตรภาพ ความรัก ความไว้ใจ การหักหลัง ดราม่า โรแมนติก ทริลเลอร์ วีรบุรุษ ความจริงของโลก มนุษย์และความประทับใจ ทั้งหมดทั้งมวลนั้นคือสิ่งที่คุณน่าจะได้จากหนังเรื่องนี้

Blood Diamond เป็นผลงานล่าสุดของพระเอกแถวหน้าของวงการเซลลูลอยด์อย่าง ลีโอนาโด ดิคาปริโอ ผู้ที่แจ้งเกิดบนจอเงินในหนังรักเรือล่มอันเป็นหน้าประวัติศาสตร์แห่งฮอลีวู้ด

พูดถึงพี่ลีโอนี่นะครับ ต้องยอมรับว่าผมห่างไกลจากการเป็นแฟนของแกหลายพันไมล์อยู่เพราะตั้งแต่ที่รู้จักหน้าค่าตาเมื่อ 9 ปีก่อนกับหนังเรื่องสุดท้ายของ เจมส์ คาเมรอน Titanic (ผู้กำกับที่บรรลุโสดาบันบนแผ่นฟิล์มจากผลงานชิ้นนี้เช่นกัน เพราะจากนั้น ผมก็ไม่เห็นแกหน้าที่นี้อีกเลย) ผมก็ไม่ได้ติดตามผลงานพี่แกเลย

ภาษาวัยรุ่น พ.ศ. นี้ต้องบอกว่า มันไม่โดน

อันที่จริงไททานิกเป็นหนังดี – แต่มันคนล่ะเรื่องกันหนังโดน ด้วยโทษฐานหนังที่ไม่โดนผมก็เลยพาลไม่ติดตามหนุ่มลีโออย่างใกล้ชิด จำได้ว่าหลังจากไททานิคผมก็เจอแกแถวชายหาด แล้วจากนั้นชื่อของลีโอก็ค่อนข้างเงียบในโสตการรับรู้ของผม

ขนาดหนังที่ว่าเด็ดของแก อย่าง Gangs of New York, The Aviator และ The Departed ผมก็ยังไม่ได้ผ่านตาเลย... เห็นจะมีแต่ Catch Me If You Can ที่บังเอิญเปิดทีวีเจอเลยนั่งดู

แล้วก็เช่นกันงวดนี้ผมเลือกเข้าไปดู เพชรสีเลือด ก็ไม่ใช่เพราะนักแสดงนำชาย (ที่เห็นโปรยไว้ว่าได้เข้าชิงลูกโลกทองคำจากบทนี้) แล้วก็ไม่ใช่หน้าหวานๆ เจนนิเฟอร์ คอนเนลลี่ และก็ยิ่งไม่ใช่ ตา จิมอน ฮอนซู ด้วย

(ถ้าคุณเปิดเวบภาษาไทยของหนังเรื่องนี้จะพบชื่อนักแสดงสมทบผู้นี้ว่า ดิจิมอน ฮอนซู... คาดว่าถ้าเลี้ยงไปเรื่อยๆแกจะเปลี่ยนร่างและเลเวลอัพได้ตามลำดับ...)

บลัด ไดมอนด์เป็นผลงานแอคชั่นทริลเลอร์ผสมดราม่าภายใต้น้ำมือเดียวกับผู้กำกับ The Last Samurai, I Am Sam, Shakespeare in Love และอื่นๆอีกมากมาย, Edward Zwick,

มาคราวนี้เขาเล่าเรื่องราวการตามล่าตามล้างเพื่อแย่งชิงเพชรสีชมพูก้อนบะลั่กกั่กในกาฬทวีป หนังพาเราย้อนกลับไปปลายสหัสวรรษก่อนบนแผ่นดินเซียร่า-ลีโอน ที่ที่สงครามกลางเมืองระหว่างฝ่ายกบฏ R.U.F กับรัฐบาลกำลังแผดเผาแผ่นดินอย่างดุเดือด

และโดยธรรมเนียมปฏิบัติแล้วการศึกครั้งไหนๆก็ตามในโลกยุทโธปกรณ์เป็นสิ่งที่บ่งชี้ความเป็นและความตายในสนามรบและการจะได้มันมานั้น... ก็ต้องไปหาซื้อสิครับ แน่นอนว่าไม่ใช่ตามซูเปอร์มาเกต สั่งจากอีเบย์ หรือกวักมือเรียกพ่อค้าเร่

นายหน้าอาวุธและพ่อค้าของเถื่อนคือคำตอบที่ถูกต้องในครั้งนี้ และลีโอ ในบทของ แดนนี่ อาร์เชอร์ อดีตทหารเก่าก็เป็นหนึ่งในนั้น สิ่งที่เขาตักตวงจากแอฟริกาคืออัญมณีที่แข็งแกร่งและทอประกายงดงาม...ครับ มันคือ เพชร

กองกำลังกบฏ R.U.F (Revolutionary United Front) – ที่แหกปากว่าจะมาปลดปล่อยชาวบ้านซึ่งผมก็เห็นไอ้พวกสันขวานนี่แหละมันไล่กดขี่ชาวบ้านหนักยิ่งกว่ารัฐบาลเสียอีก ก็แล้วอย่างนี้จะให้ผมปรบมือต้อนรับกบฏหรือการทำรัฐประหารได้อย่างไร เพราะมันก็ย้ายอำนาจจากพวกหนึ่งไปสู่พวกหนึ่ง

แค่เปลี่ยนชื่อผู้ปกครอง แล้วก็รอลุ้นว่าหวยจะออกที่ทรงหรือทรุดเท่านั้นเอง... อ้าว เฮ้ยเขียนรีวิวหนังอยู่ดีๆจะได้เข้าไปนอนเล่นในคุกแล้วไหมล่ะ เลี้ยวกลับเข้าเรื่องดีกว่านะครับ

กองกำลังสันขวาน R.U.F แผ่อิทธิพลไปทั่วประเทศโดยการไล่ยิงชาวบ้านและจับเชลยไปทำงานที่เหมืองเพชรเพื่อขุดหาของเป็นทุนเสริมศักยภาพของกองทัพ และ 1 ในนั้นก็เป็นชาวประมงธรรมดาสามัญที่มีชีวิตปกติสุข โซโลมอน แวนดี้

และการไปใช้แรงงานในเหมืองเพชรนี่เองก็ทำให้ โซโลมอนได้ค้นพบเพชรสีชมพูก้อนใหญ่เข้าโดยบังเอิญ ก็เฉกเช่นคนทั่วไปโซโลมอนต้องการครอบครองมัน – บอกตรงๆผมเองก็อยากได้ครับ – เมื่อคิดดังนั้นเขาก็อุ๊บอิ๊บอัญมณีไปซ่อนไว้เพื่อจะมาเอาภายหลัง

แต่มันก็ไม่ง่ายแบบนั้นเมื่อเพชรเม็ดนี้ไปปลุกสัญชาติญาณความโลภของผู้คนจำนวนมากให้เข้ามาพัวพันและแย่งชิงความเป็นเจ้าของ การเดินทางที่มีข้อแลกเปลี่ยนระหว่างกันของ โซโลมอนและอาร์เชอร์ เป็นไปด้วยอุปสรรคขวากหนาม

โซโลมอนพ่อและสามีผู้ต้องการวันพรุ่งอันสงบสุขและสดใสให้ครอบครัวมีเพียงเพชรเม็ดนี้เท่านั้นที่เขาจะใช้เป็นข้อราคาซื้อการช่วยเหลือจากอาร์เชอร์พ่อค้าของเถื่อนผู้ที่ต้องการเพชรเพื่อพาตัวเองออกจากทวีปที่พระเจ้าทอดทิ้งเช่นกัน

ในขณะเดียวกันการเดินทางของทั้งคู่ก็ต้องฝ่าเข้าไปกลางสรภูมิที่มีทั้งกระสุน ระเบิด คราบเลือด เสียงร้องไห้และซากศพด้วยการช่วยเหลือของ นักข่าวสาว แมดดี้ โบแวน ทำให้การเข้าใกล้เพชรนั้นเป็นเรื่องที่พอมีทางเป็นไปได้

ท่ามกลางควันปืนและดินสีแดงของแอฟริกา การเดินทางของสองคนที่มีเป้าหมายต่างกันจะลงเอยเช่นไร... ต้องไปหาคำตอบกันในโรงภาพยนตร์เอาเองแล้วนะครับ เล่าเยอะเดี๋ยวไม่มันส์

มาถึงช่วงชำแหละกันอย่างจริงจัง... สำหรับนักแสดง ผมขอเริ่มที่สาวเจนก่อนล่ะกันนะครับ มาคราวนี้เจน คอลเนลลี่มาแบบไม่เปลืองตัวแล้วก็ไม่ต้องออกแรงมากมายอะไร พูดหยาบๆก็คือจะเอานักแสดงระดับเดียวกันคนอื่นมาสวมแทนก็ไม่น่าจะมีผลอะไรต่อตัวหนัง

ส่วนไฮไลท์จริงๆต้องจับมาที่พ่อหนุ่มลีโอเลยครับ ถ้าใครสงสัยว่าตำแหน่งผู้ท้าชิงในสาขาสมทบชายของเวทีลูกโลกทองคำของเขานั้นจับสลากมาหรือเปล่า... ขอบอกด้วยความหมั่นไส้เล็กน้อยว่า เฮียแกดีจริงๆครับ

บทแดนนี่ อาร์เชอร์ดูมีมิติในเชิงดราม่า มีอารมณ์ มีเลือดมีเนื้อเป็นคนคนหนึ่งที่ต้องการไขว่คว้าโอกาสให้ตัวเองในดินแดนเส็งเคร็งแบบนี้ ในตอนสุดท้ายเขาได้เข้าใจว่าดินสีแดงนั้นหมายถึงบ้านและเลือดของผู้คนที่ชโลมลงไป

ในท้ายที่สุดนั้น จากพ่อค้าของเถื่อนกลับกลายเป็นวีรบุรุษอย่างสง่างาม แม้จะไม่ประทับจากแจ๊ค (คนล่ะแจ๊คกับอ้วนดำ-แฟนฉัน) แต่งวดนี้เฮียแกเล่นได้โดนผมเต็มๆเลยครับ

และถ้าไม่พูดถึง พี่ดิจิมอน ก็คงต้องโกรธกันไปเลยล่ะมั้งครับ เพราะแท้จริงนั้นเขาเป็นตัวดำเนินเรื่อง ความหวาดระแวง มิตรภาพและความซื่อสัตย์ สะท้อนฉายออกมาจากตัวละครธรรมดาอย่าง โซโลมอน แวนดี้ ผุ้ถูกกระตุ้นด้วยความสูญเสียและจิตใจของมนุษย์

ลำดับภาพเท่ๆ พร้อมกับเอฟเฟกที่ขนกันมาไม่อั้น ขับให้การไล่ล่าดูตื่นเต้น ในสถานการณ์ที่ไม่มียอดมนุษย์จากไหนโผล่หัวมาจัดการผู้ร้ายนับร้อยที่ติดอาวุธครบมือ เราต้องตามลุ้นกันเฟรมต่อเฟรมว่า พวกเขาจะรอดออกมาจากที่แห่งนั้นได้อย่างไร...

งานแอคชั่นคุณภาพเยี่ยม พร้อมกับบทดราม่าอันทรงพลังของลีโอนาโด นับเป็นความบันเทิงที่ขายพร้อมแง่คิดในช่วงต้นศักราชชั้นดีทีเดียว จากคะแนนเต็ม 5 ขอตัดเกรดให้ 3 ดาวกับอีก เศษ 3 ส่วน 4 ละกัน – ดาวที่แหว่งไปนิดเพราะจบไม่ถูกใจ ไม่ใช่หนังไม่ดี


ดูหนังให้สนุกนะครับ

Create Date : 09 มกราคม 2550		0 comments
Last Update : 9 มกราคม 2550 0:57:52 น.
Counter : 1013 Pageviews.
Share Tweet