Group Blog
|
เวลาเครียด เป็นเวลาที่ควรแก่ธรรมแห่งปัสสัทธิสัมโพชฌงค์ เวลาเครียด เป็นเวลาที่ควรแก่ธรรมแห่งปัสสัทธิสัมโพชฌงค์ เวลาเครียด เป็นเวลาที่ควรแก่ธรรม คือ เมตตา(ใจกว้าง ใจอภัย) กรุณา(ใจสละ) มุทิตา(ใจดี) อุเบกขา (รวมเป็นศีล) ปัสสัทธิ สมาธิ อุเบกขา (รวมเป็นภาวนา) เพราะเวลาเครียด คือเวลาที่มใจเราติดกับความคิด ความฟุ้งซ่าน ไม่ว่าจะเป็นความคิดอยากได้ ความคิดผลักไสเกลียดชังก็ตาม ต้นเหตุมาจากความครึกนึกถึง ความตรองคิดคำนึงถึง เอาอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้เรื่องต่างๆมาปะปนกันไปทั่วตามความชอบความชัง ดังนั้นจึงควรทำความสงบใจ - ตระหนี่ อภิชชา ก็สงบใจด้วยด้วยทานภาวนา กรุณาภาวนา - โกรธแค้นเบียดเบียน ก็สงบใจด้วยเมตตาภาวนา กรุณาภาวนา แรกเริ่มหัดเจริญตามลำดับ สืบมาเป็นองค์ธรรมร่วมกัน สำหรับปุถุชนอย่างเราๆแล้วจะได้ดังนี้.. -------------------------------------------------- 1/1. เมตตาเจโตวิมุตติ ดับ เวร 1/2. กรุุณาเจโตวิมุติ ดับ พยาบาท 1/3. มุทิตาเจโตวิมุตติ ดับ อรตี 1/4. อุเบกขาเจโตวิมุตติ เห็นกรรม ดับ กรรม ไม่ก้าวล่วงกรรม ทั้งหมด 4 ข้อนี้รวมได้ ศีล ลงธรรมภาวนา -------------------------------------------------- 2/1. ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์ตามกาล จะยังความสงบใจจากกิเลสให้เกิดขึ้น เดินจิตเชื่อมต่อจากเบกขาพรหมวิหาร ๔ จิตไม่ล่วงกรรม ยังความสงบใจมาให้ 2/2. สมาธิสัมโพชฌงค์ตามกาล จิตมีกำลังตั้งอยู่ได้ด้วยตัวเอง ไม่เอนไหวตามธัมารมณ์ภายนอกที่ใจรู้ คือ ตัวรู้มีกำลัง ไม่พรุ่งพล่าน สั่นไหว ไหลเอนตามธัมารมณ์ ตัวรู้ไม่ถูกเข้าแทรก 2/3. อุเปกขาสัมโพชฌงค์ตามกาล จิตทำสักแต่ว่ารู้ ทำแค่รู้ ดับที่ตัวรู้ ไม่ยึดตัวรู้ ทั้งหมด 3 ข้อนี้รวมได้ ธรรมภาวนา อบรมจิต และ ปัญญาญาณ -------------------------------------------------- |
สมาชิกหมายเลข 1075032
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?] Friends Blog Link |