ปล่อยวาง คือ การไม่สืบต่อ ไมคิดสืบต่อ ไม่ยึดเกาะไว้ ไม่ติดใจข้องแวะ

การไม่คิดสืบต่อ ก็คือ จิตปล่อยวาง..แล้วนั่นเอง

- ที่ตรึกเพราะยึด เพราะยึดดจึงตรึก
- ไม่ให้ความสำคัญของใจไว้กับสิ่งนั้น ด้วยรู้อย่างเข้าใจ อนิจจัง ไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน พรัดพราก ทุกขขัง อนัตตา ไม่ใช่ตัวตน อยู่เหนือการควบคุม
- เมื่อไม่สืบต่อเรื่องราวราว ใจก็ไม่ยึด ไม่จับ ไม่ตั้ง ไม่เกาะ ไม่ติด ไม่อ่อนไหวไหลตาม ไม่หลงไป
- ที่ใจเรายังไม่ปล่อย เพราะเราเป็นคนเข้าใจอะไรยาก ไม่ยอมรับความจริง ไม่รู้จริง คนเข้าใจง่ายก็จะไม่ยึดมาก เพราะมันไม่ได้มีอะไรมากมายเกิด รัก ชัง กลัว หลง ยินดี ยินร้าย อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เมื่อเข้าใจแล้วใจเราก็ปล่อย
- จิตรู้สิ่งใด สิ่งนั้นคือสมมติทั้งหมด
- สิ่งใดถูกรู้ สิ่งนั้นคืออนัตตา ไม่ใช่ตัวตน อยู่เหนือการควบคุม

- เมื่อรู้หมดนี้ใจก็ปล่อย รู้ไวก็ปล่อยไว
- ไม่ใส่ใจให้สำคัญกับสิ่งใดเกินความจำเป็นต้องรู้ต้องทำ
- ไม่ติดใจข้องแวะ ใจก็ไม่สืบต่อ
- ไม่สืบต่อ ใจก็วางจากสิ่งนั้น

- ธรรมของพระพุทธเจ้าที่ทรงตรัสสอน อันมีพ่อแม่ครูบาอาจขารย์ผู้เป็นอริยะสงฆ์เรียนรู้เข้าใจ เข้าถึงตรงแล้ว และได้ถ่ายทอดสอนมา ให้ผลได้ไม่จำกัดกาลดังนี้ ธรรมทั้งปวงรวมลงใช้ตามสถาการณ์ได้ ตามแต่จรินิสัย