Bloggang.com : คิงเพนกวิน : โดนลอกเข้าซะแล้ว!! จะทำไงดีเนี่ย?

โดนลอกเข้าซะแล้ว!! จะทำไงดีเนี่ย?

โดนลอกเข้าซะแล้ว!! จะทำไงดีเนี่ย?

เมื่อไม่นานมานี้ดิฉันเพิ่งโดนก็อปปี้นิยายไปลงในเวบเด็กดี โดยที่ผู้คัดลอกไม่ได้บอกกล่าวดิฉันแต่อย่างใด.....เป็นเหตุให้ดิฉันดำเนินคดีตามกฎหมาย และเป็นกลายเป็นหัวข้อให้เม้าท์แตกทางอินเทอร์เน็ต(ในเวบพันทิป)อย่างครึกโครม จนทางเวบพันทิปดอทคอมนั้น ปักหมุดเรื่องนี้เอาไว้กรณีตัวอย่างเพื่อเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นที่โดนละเมิดลิขสิทธิ์งานเขียนค่ะ

เรื่องราวของคดีการก็อปปี้ ลอก นิยาย แฟนฟิค ชันและบทความ ดูจะไม่หมดไปเสียที หลังจากที่คดีของดิฉันจบลงมาหลายวันแล้วถึงค่อยได้มีแก่ใจมาเขียนเรื่องราวที่ผ่านมาได้ เพราะช่วงก่อนหน้านี้รู้สึกปวดหัวไม่อยากนึกถึงอีก ระหว่างนี้ดิฉันก็เฝ้าแต่ภาวนาว่ากรณีของดิฉันจะกลายเป็นกรณีตัวอย่าง เป็นการเชือดไก่ให้ลิงไม่มีสมองดู แต่เปล่าเลย...เรื่องลอกยังมีต่อไปดิฉันไม่ใช่คนสุดท้ายแน่นอน ตราบใดที่คนลอกยังไม่มีจิตสำนึก ทีแรกดิฉันก็คิดว่าจะเขียนบทความนี้อย่างไรดี? เป็นบันทึกเรื่องของตัวเองแต่ทำอย่างไรให้มีประโยชน์กับคนอื่นที่สุด หลังจากคดีนี้แพร่ออกไปก็มีเพื่อนร่วมชะตากรรมหลายคนเข้ามาพูดคุยเล่าประสบการณ์ของตนเอง บางคนเรื่องราวผ่านพ้นไปแล้ว บางคนกำลังอยู่ระหว่างคดี ก็มาขอปรึกษาว่าควรทำอย่างไรบ้าง ทำให้ดิฉันตัดสินใจได้แล้วว่าเขียนอย่างไรดี

ก่อนอื่นต้องขอเล่าเรื่องของตัวเองก่อนแบบย่อๆ เดิมทีนั้นดิฉันไม่ได้เริ่มอาชีพด้วยการเขียนนิยาย วันๆ ก็เขียนแต่การ์ตูน แปลหนังสือการ์ตูนมั่ง มีชีวิตอยู่กับการ์ตูนมาตลอดตั้งแต่เด็กๆ แล้ววันดีคืนดีก็ไปปิ๊งพระเอกในภาพยนตร์จีนเข้า...มันเป็นรักแรกพบค่ะ

ผู้ชายคนนั้นชื่อ "เจิ้งอี้เจี้ยน" เค้าเล่นเป็น "เนี่ยฟง" ในภาพยนตร์จีนกำลังภายอภิมหาเอฟเฟคเรื่อง "ฟงอวิ๋น" ด้วยความปลื้มมากไปหน่อย และคงไปกระตุ้นต่อมเข้า Y (ต่อมที่มีเฉพาะในหญิงสาวผู้นิยม Boys's love) เลยชอบเรื่องนี้มากเพราะนางเอกตายกลางเรื่องปล่อยให้พระเอกซึ่งรูปหล่อทั้งคู่ อยู่กันไปประสาพี่น้องร่วมสำนักโดยไม่มีชะนีมาขวาง...ช่างดีอะไรเช่นนี้ ..ฮ่า ฮ่า ฮ่า

จึงกลายมาเป็นนิยายเรื่องแรกในชีวิต(ที่เขียนจบ) และจุดประกายเริ่มเป็นนักเขียน คือเรื่อง "ฟงอวิ๋นฉบับเฮฮา" ซึ่งเป็นแฟนฟิคชันล้อเลียนภาพยนตร์ค่ะ ดังนั้นดิฉันจึงมีความผูกพันกับฟงอวิ๋นฉบับเฮฮานี้เป็นพิเศษ ใช้เวลาเขียนอยู่หลายเดือนตั้งแต่มีนาคม ปี 2002 ไปถึงสิ้นปี และโพสลงในอินเทอร์เน็ตด้วยความที่มันเป็นเรื่องตลกเลยมีคนอ่านเยอะ และมีเพื่อนๆเชียร์ให้ทำออกมาเป็นหนังสือทำมือ เลยโทรไปขออนุญาต สนพ.บูรพัฒน์ (ใจดีมั่กๆ)ทำออกขายในงานการ์ตูนของสำนักพิมพ์ VBK แล้วนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นการเขียนนิยายของดิฉัน(รวมทั้งค้นพบว่าแท้จริงแล้วดิฉันเป็นสาว Y หลังจากที่สับสนมานานในที่สุดดิฉันก็สว่างจิตเปิดเผยเสียที) จากนิยายเรื่องแรกเป็นต้นมาดิฉันก็เริ่มมีงานอดิเรกการเขียนมาเรื่อยๆ จนกระทั่งปีนี้อยู่ดีๆ ก็มีคนมาบอกว่านิยายโดนลอก เลยเข้าไปดูที่เกิดเหตุในเวบเด็กดีด้วยความงง...วู้...ตูดังแล้วมีคนลอก ..เฮ้ย...ไม่ใช่...ลอกทั้งดุ้นเลยนี่หว่า...เช็ด!!

แต่เนื่องจากนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่โดนลอก....แต่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว ดิฉันจึงตัดสินใจว่าพอกันที...กรู..เอ้ย ดิฉันสุดทนแล้ว!!

เอาล่ะค่ะ...ตรงนี้เป็นจุดที่หากพบเห็นการลอกทุกท่านเก็บข้อมูลทันที

1.เซฟหน้าจอนั้นไว้ด้วยปุ่มคำสั่ง Print Screen ทันที แล้วไปแปะในโปรแกรมโฟโต้ชอป หรือเพ้นท์ก็ได้ค่ะ เก็บไว้ไฟล์ใหญ่ๆ ให้อ่านชัดๆ ด้วยนะคะ

2.เซฟรายละเอียดภายในทุกอย่าง ทุกตอนที่โพส อย่างให้ตกสักตัวอักษร

3.ทำไฟล์เปรียบเทียบกับงานของเรา และขุดหากระทู้ที่เราเคยโพสไว้ก่อนหน้านี้มาเทียบเป็นหลักฐานทางเวลาว่าใครโพสก่อน

4.อย่าเพิ่งแหกปากด่าใดๆ ทั้งสิ้น แม้ว่าคุณจะโกรธมากแค่ไหนก็ตาม อย่าด่าลงไปในอินเทอร์เน็ต เดี๋ยวมันลบหลักฐานทิ้งล่ะก็แย่เลยนะ ไม่มีอะไรไปแจ้งความกันล่ะทีนี้ และอย่าไปหวังว่าด่าไปแล้วจะขอให้ออกมาชี้แจงยอมรับผิดง่ายๆนั้น ฝันไปเถอะค่ะ!! ดิฉันไม่เคยเห็นนักลอกคนไหนยอมรับผิดทันทีที่ถูกจับได้ ถ้าสำนึกได้คงไม่มีการลอกตั้งแต่ต้น จะมีแต่ตะแบงสีข้างว่าตนเองไม่ได้ลอกจนกระทั่งจำนนต่อหลักฐานนั่นแหละค่ะ ซึ่งกว่าจะถึงตรงนั้นนี่ก็ด่ากันไปหูดับตับไหม้ กลายเป็นกระทู้ร้อนไปเรียบร้อยแล้ว เสียอารมณ์เปล่าๆ ค่ะ เก็บไว้ด่ามันรวดเดียวตอนตั้งกระทู้แจ้งความดีกว่าสะใจกว่าเป็นไหนๆ ค่ะเชื่อดิฉันเต๊อะ!!

5.ถ้าคิดไม่ออกบอกไม่ถูกว่าจะทำฉันใดต่อไปดี อย่าเพิ่งฟูมฟายว่าทำไมต้องลอกฉัน ทำไมไม่ลอกคนอื่น ความโชคร้ายทั้งโลกทำไมต้องวิ่งมาหาฉัน โปรดระงับสติอารมณ์ไว้ก่อน แล้วลองถามตัวเองก่อนว่า...ต้องการอะไรกับศึกครั้งนี้ มีความพอใจในระดับไหน? เช่น
- ด่าประจาน ก็พอใจแล้ว
- ให้มันลบเรื่องและขอโทษมา
- เอาเรื่องให้ถึงที่สุด
- เรียกค่าเสียหาย
เมื่อคิดออกแล้วก็เริ่มวางพ็อต จงใช้ความสามารถของนักเขียนนิยายให้เป็นประโยชน์คิดเสียว่าตัวเองเป็นพระเอก-นางเอก ในเรื่องนี้ แล้วจัดการวางแผนพยายามทำให้ทุกอย่างอยู่ในพ็อตในที่กำหนดให้ได้ แม้จะมีอุปสรรคก็ต้องตีกรอบเอาให้อยู่ คงไม่เหลือบ่ากว่าแรงหรอกค่ะ นี่เป็นอีกบทพิสูจน์ของการเป็นนักเขียน

6. ถ้ายังคิดไม่ออกบอกไม่ถูกให้ย้อนกลับไปที่ข้อ 4 ใหม่ แล้วโทรหาใครสักคน ที่ไม่ใช่คนที่จะมาเพิ่มอารมณ์โกรธให้เรา แต่เป็นคนที่ใจเย็นและมีสติกว่าพอที่จะรับฟังเหตุการณ์และให้คำปรึกษาที่ดีได้ เช่น พ่อแม่ ครอบครัว รุ่นพี่ บก. ฯลฯ เสร็จแล้วก็ย้อนกลับอ่านข้อ 5 อีกครั้งค่ะ

7.ไปแจ้งความสิเคอะ....ในเวลานั้นดิฉันคิดง่ายๆ ว่าถูกขโมยขึ้นบ้านก็แจ้งความเท่านั้นเอง อย่าคิดว่านี่เป็นการทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ เพราะว่าเราเป็นเจ้าทุกข์ต้องปกป้องสิทธิของตนเองไม่งั้นแมวที่ไหนจะมาปกป้องล่ะคะ? ทีนี้การไปแจ้งความต้องเตรียมตัวนิดหน่อยค่ะ ดังนี้

7.1 เตรียมเอกสาร ปริ๊นไฟล์ลอกกะไฟล์เปรียบเทียบไปยืนยัน

7.2 บัตรประชาชนของตัวเอง และชื่อของคนลอก ไม่รู้ชื่อจริงไม่เป็นไรค่ะ นามปากกาก็ได้

7.3 อย่ากลัวตำรวจ อย่ากลัวที่จะต้องบอกเล่าเรื่องของเรา อย่ากลัวเวลาคนรอบข้างมาเป่าหูให้เสียเซลฟ์ว่าฟ้องร้องไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก ถ้างอมืองอตีนก็นั่งร้องไห้สมเพชตัวเองอยู่กะบ้านไปเถอะค่ะ แล้วปล่อยให้คนผิดลอยนวลต่อไปอย่างลัลล้า นิสัยคนไทยเรามักจะเลือกประนีประนอม หรือช่างมันเถอะ ถือว่าฟาดเคราะห์ไป...แต่ถ้าปล่อยไปเรื่องนี้จะกลายเป็นแผลเป็นในใจเราเองไปตลอดชีวิต คิดขึ้นมาครั้งใดก็อยากจะฟาดงวงฟาดงา เวลานั้นย้อนกลับมาไม่ได้ดังนั้น....ฆ่ามันไปเถอะค่ะ(ไม่ใช่ฆ่าคนลอกนะ) ฆ่าความรู้สึกเจ็บปวดนี้ด้วยการพิทักษ์สิทธิของตนเอง

7.4 อย่าคิดมากว่าเรื่องของเราเป็นแฟนฟิคชัน หรือเป็นเรื่อง Y เป็น เรื่อง เลสเบี้ยน แล้วจะไม่รับฟ้อง ก็คงจะเห็นว่าเรื่องของดิฉันเป็นแฟนฟิคชันก็ยังดำเนินคดีได้เช่นกันค่ะ ถ้าอายตำรวจว่า Y ก็ไม่ต้องบอกเขาหรอกค่ะว่ามัน Yเพราะจุดหลักมันไม่ได้อยู่ที่ว่าเรื่องมีเนื้อเรื่องอย่างไร แต่จุดหลักอยู่ที่ใครเป็นผู้เขียนที่แท้จริง ว่าใครเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ค่ะ

7.5 ถ้าไม่รู้กฎหมายก็ไม่เป็นไรอีกค่ะ ก็ไปถามตำรวจนั่นแหละค่ะดีที่สุดที่ปรึกษาที่ดีเลิศ ตอนดิฉันเองก็ไม่รู้เรื่องพวกนี้เท่าไรก็เดินไปเล่าให้ตำรวจฟังว่ามันอย่างนี้ๆๆๆ นะคะ ทำไงดีคุณตำรวจก็จะให้คำปรึกษาว่าทำอะไรได้บ้าง?

แต่มีเคล็ดรับนิดหนึ่งนะคะ.....จงไปอย่างผู้ขอความช่วยเหลือพูดจากับคุณตำรวจด้วยความสุภาพอย่างใส่อารมณ์เขาไม่ใช่ขี้ข้าเรา หลายคนมักคิดว่าตำรวจเป็นคนที่เราเสียภาษีให้การช่วยคดีเรานั่นเป็นหน้าที่ของเขาอยู่แล้ว....ถ้าคิดแบบนั้นอาจจะไปทะเลาะกับตำรวจเสียเองก่อนจะได้ดำเนินคดี ดังเช่น....หลายคดีๆ ที่เคยเห็น ตำรวจเค้าก็เรื่องเยอะอยู่แล้ววันๆ มีแต่คนแบกความทุกข์ไปให้ ดังนั้น....ตำรวจจะบูดง่ายสักหน่อยถ้าให้คำปรึกษาแล้วแล้ว...เราตอบว่ายังไม่รู้เลยค่ะ ว่าจะทำไงดี เพราะฉะนั้นขอให้คิดไปก่อนเลยว่าอยากทำอย่างไร แล้วถามเขาว่าเราทำได้มั้ย? แบบนี้ดีกว่าค่ะ รับรองว่าได้รับการดูแลที่ดีอย่างที่ดิฉันได้รับแน่ๆ

หมายเหตุ: ถ้าเป็นคุณผู้หญิงช่วยแต่งตัวสวยๆ ยิ้มหวานๆ เข้าไว้ แล้วพูดเพราะคุณตำรวจคะ...คุณตำรวจขา...ช่วยหนูหน่อยนะคะ....ปิ๊ง ปิ๊ง(สวยไม่สวยไม่ใช่ปัญหา พูดจาเพราะๆ หวานๆ เข้าไว้....นี่คือสิ่งที่เราได้เปรียบเจ้าทุกข์ผู้ชายค่ะ ดังนั้นยิ้มเข้าไปเถอะ...ถ้ายิ้มแล้วชัยชนะจะอยู่เคียงข้างเราค่ะ เพราะถ้าเจ้าหน้าที่ตำรวจรับฟังแบบแกนๆ เราจะเพิ่มความกังวลมากขึ้น แต่ถ้าเราสามารถทำให้เขาเต็มใจช่วยเหลือพลังใจเราก็เพิ่มขึ้นค่ะ) บรรยากาศการสอบสวนจะดีขึ้นมากไม่เคร่งเครียด ไม่โดนคำถามฟังแล้วปวดตูดที่ฟังอยากฟ้องหมิ่นเจ้าหน้านี้ไปด้วยอีกระทง ฯลฯ

8.เมื่อได้ใบแจ้งความแล้วก็นำใบนี้ไปให้กับเวบมาสเตอร์เวบนั้นๆ ไม่ว่าจะเป็น เด็กดี พันทิป ฯลฯ เพื่อขอข้อมูลคู่กรณี ถ้าอยู่ๆ ไปแฮกเองผิด กม.ค่ะ ทางนั้นอาจจะหัวหมอฟ้องเรากลับได้ว่าละเมิดสิทธิ์ส่วนบุคคล ดังนั้นก่อนแฮกกรุณาไปแจ้งความก่อนแล้วค่อยแฮกมันค่ะ

9.เมื่อได้ข้อมูลทุกอย่างแล้ว ก็นำไปให้ตำรวจอีกครั้งเพื่อออกหมายเรียกคูกรณีมาเจรจาถ้าเรียกแล้วไม่มา 3 ครั้ง เขาจะออกหมายจับค่ะ ถ้าไม่มาก็คุกนะคะ^_^

10.คำเตือน...หลังรู้ตัวว่าโดนลอกกรุณาดำเนินการแจ้งความภายใน 30 วัน ไม่อย่างนั้นคดีเป็นโมฆะ สรุปว่าอย่าอืดอาดจัดการทุกอย่างให้เร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นเราเองจะเป็นฝ่ายเหนื่อยล้า ส่วนผู้ต้องหาแรกๆ จะกลับเราหลังๆ มันอาจจะดื้อแพ่งได้ดังนั้น พยายามทำทุกอย่างให้จบ 2 อาทิตย์อย่ายืดเยื้อกว่านี้ค่ะ

ในกรณีของดิฉันคดีจบลงใน 11 วัน อาจจะต่างจากข้อแนะนำออกไปนิดหน่อยเพราะว่าถ้าออกหมายเรียกแล้ว ทางตำรวจจะส่งหมายนี้ไปที่บ้านผู้ต้องหาทางไปรษณีย์ ดิฉันคิดว่าคู่กรณีของดิฉันยังพอพูดคุยได้ จึงขอหมายเรียกนั้นมาสแกนส่งให้คู่กรณีเองโดยตั้งใจว่าถ้าไม่มาจะส่งไปที่บ้านล่ะนะ เรื่องของดิฉันจบลงด้วยดีเพราะคู่กรณียอมมาเจรจาและทำหนังสือขอโทษยอมรับผิดทุกประการให้ ดิฉันจึงไม่ติดใจเอาความใดๆ เพราะว่า....ถ้าเอาความกันแล้ว คดีละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นคดีอาญาค่ะไม่อาจยอมความกันภายหลังได้ ถ้าเรื่องถึงศาลแล้วเว้นแต่จะมีฝ่ายเจ้าทุกข์จะถอนฟ้อง และผู้ละเมิดจะถูกลงประวัติไว้ในทะเบียนการศึกษา ซึ่งมีผลต่อชีวิตในอนาคต เช่น ไม่สามารถรับราชการได้ หรือบริษัทใหญ่ๆ อาจไม่ต้องการรับพนักงานที่มีประวัติอาชญากรรมมาก่อนค่ะ

ดังนั้นความมักง่ายสิ้นตื้นๆ ที่ต้องการของผู้อื่นไปประดับเวบตัวเอง หรือต้อง การคำชมเล็กๆ น้อยนั้น อาจทำให้ต้องเสียใจทั้งชีวิตก็ได้ค่ะ ดังนั้นคิดหนักๆ คิดนานๆ ก่อนจะลอก การอ้างคำว่า "ไม่รู้ว่าผิดกฎหมาย"หรือ "ไม่ได้ตั้งใจ"ใช้ให้การต่อหน้าตำรวจหรือศาลไม่ได้ค่ะ ทั่วโลกนั้นมีกฎหมายเหมือนกันอย่างหนึ่งคือ ห้ามกล่าวอ้างว่าไม่รู้กฎหมาย ยกเว้นคนๆ นั้นเป็นสติไม่สมประกอบ ฟั่นเฟือน ปัญญาอ่อน หรือคนป่าไม่เคยรับการศึกษามาก่อน อย่างเช่น คุณทาร์ซาน ถือว่ายกเว้นให้ค่ะ พื้นฐานของกฎหมายนั้นมาจากคำว่าศีลธรรม ถ้าถามศีลธรรมในตัวเองก็จะไม่ทำผิดกฎหมาย หรือเอาอย่างง่ายๆ มันคือ "มารยาท" ค่ะ

มีกรณีหนึ่งซึ่งขอยกมาพูดคุยตรงนี้นะคะ กรณีของ คุณพัณณิดา ภูมิวัฒน์ นักเขียนวรรณกรรมเยาวชนชื่อดัง ถูกลอกจากหนังสือที่ตีพิมพ์แล้วไปลงในอินเทอร์เน็ตโดยสวมชื่อทับ จนเจ้าตัวไปพบเข้าจึงได้อีเมล์ไปแจ้งเตือนโดยส่งกระทู้คิงเพนกวินกินเหยื่อ เอ้ย แจ้งความดำเนินคดีไปให้ดูเป็นตัวอย่าง เพราะไม่อยากจะให้เป็นเรื่องใหญ่อีกฝ่ายเป็นแค่นักเรียนชั้นมัธยมต้นเท่านั้น น้องคนนั้นเมล์ตอบมาด้วยประโยคสุดฮิตว่า "ไม่รู้ว่าทำผิดกฎหมายอยู่" <--เซ็งป้าด และตบท้ายด้วยบอกว่าสบายใจได้ลบแล้วด้วยถ้อยคำง่ายๆ ที่ดูจะไม่ค่อยสำนึกเท่าไรแค่กลัวโดนเอาเรื่องเท่านั้น ดิฉันรู้สึกว่าคุณพัณณิดาเธอใจดีเหลือหลาย ถ้าเป็นดิฉันจะฟ้องผู้ปกครองค่ะ....โดนแม่ตีแน่ๆ น้องหนู ฮ่า ฮ่า ฮ่า!!

หรืออีกกรณีหนึ่งเป็นพี่สาวที่นับถือกันขอเรียกเธอว่า "พี่สาวเก้าหาง" ก็แล้วกันค่ะ พี่สาวเก้าหางเล่าให้ฟังว่า เพื่อนของเธอเขียนแฟนฟิคชันศิลปินวงโปรด F4 ซึ่งเป็นการเขียนให้อ่านกันในกลุ่มแฟนคลับเท่านั้นอยู่มาวันหนึ่งพี่สาวเก้าหางเดินมาบุญครอง พบเห็นหนังสือของของเพื่อนๆ พิมพ์ออกมาเป็นเล่มอย่างงดงามวางขายในร้าน CD โดยไม่ได้โดนสวมชื่อแอบอ้าง แต่หยิบนิยายไปหากินเลยล่ะค่ะ

เมื่อแรกเธอตกใจมากถึงขั้นช็อคและวิตกว่าเป็นแฟนฟิคชันจะดำเนินคดีได้หรือไม่ซึ่งทำได้ค่ะ จึงยกขบวนผู้โดนลอกทั้งหลายไปแจ้งความด้วยกัน แต่ด้วยความเห็นแก่ตัวของคนบางกลุ่มที่กลัวเรื่องจะมาถึงตัว ร้านค้าเหล่านั้นเก็บหนังสือขึ้นทำเหมือนไม่เคยมีวางขาย ทำให้เรื่องราวเงียบหายไป ส่วนตัวพวกพี่ๆ เองเจ็บใจ เสียทั้งเวลาและความรู้สึก บางคนถึงกับเลิกเขียนไปเลยเพราะหมดกำลังใจ แม้จะทำอะไรไม่ได้มากมายดังใจคิด แต่อย่างน้อยก็พิทักษ์สิทธิ์ตัวเองได้ระดับหนึ่งกลุ่มคนชั่วร้ายนั่นก็ไม่กล้านำออกขาย

ตัวอย่างที่ได้ยกมาทั้งหมดนี้รวมทั้งกรณีของดิฉันเองด้วย แสดงให้เห็นอย่างหนึ่งว่าทุกอย่างขึ้นอยู่กับความกระตือลือล้นของเจ้าของผลงานนั้นๆ ถ้าเจ้าของผลงานไม่เอาเรื่องเอาราวหรือช่วยเหลือตัวเอง ใครเลยจะปกป้องช่วยเหลือได้ตลอดรอดฝั่ง

และมีอีกสิ่งหนึ่งที่อยากให้คนมักง่าย....ไร้จิตสำนึก บ้างนั่นคือ.....ขอให้นึกถึงใจเขาใจเราบ้าง ทั้งนี้ไม่ว่า

[ไม่ว่าจะนักเขียนนิยายอาชีพ หรือ นิยายทำด้วยใจรัก ย่อมมีค่าสำหรับผู้เขียนเสมอ และคุณค่านั้นไม่อาจตีค่าเป็นเงินทองได้ เพราะมันเป็นคุณค่าทางความรู้สึกซึ่งประเมินราคาไม่ได้]

ดิฉันก็ได้แค่พูด ได้แต่เขียนเตือน....ทั้งนี้ไม่มีโปรแกรมใดสามารถป้องกันการลอกได้ยกเว้นแต่...โปรแกรมชื่อจิตสำนึกเท่านั้น!!

ลิ๊งค์ที่เกี่ยวข้องค่ะ....เชิญไปทัศนศึกษาได้
วิธีดำเนินการและรายละเอียดต่างๆ อยู่ในกระทู้ค่ะ

กระทู้ต้นเรื่องหลังจากที่รู้ว่าโดนลอก
//www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4543562/W4543562.html

กระทู้ไปแจ้งความ
//www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4547016/W4547016.html

กระทู้ของ Char ผู้เสียหายร่วม
//www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4550376/W4550376.html

กระทู้หมายเรียก
//www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4556494/W4556494.html

กระทู้ปิดคดี
//www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4578580/W4578580.html

Create Date : 06 สิงหาคม 2549

Last Update : 6 สิงหาคม 2549 10:09:51 น.

19 comments

Counter : 1957 Pageviews.

อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกเจ้าของกระทู้นะค่ะ ว่าทุ่มเทกับงานเขียน ใครมาเอาของเราไปแบบมักง่าย
เป็นใคร ใครก้อโกธรเน๊อะ แต่คนไทยใจดีคะ โกธรง่ายหายเร็ว

ขอให้มีความสุขกับงานเขียนต่อไปนะค่ะ

โดย: โอน่าจอมซ่าส์

วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:9:52:15 น.

เข้าใจและไม่อยากเจอ เพราะยังไม่อยากฆ่าใครเหอๆ ขอบคุณที่เอาเรื่องราวดีๆ มาให้ความรู้กันนะคะ

โดย: อินุ IP: 58.8.140.247 วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:9:59:59 น.

เรื่องจบลงด้วยดีแล้วเนอะ
สำหรับคนที่ EGO สูงขาดจิตสำนึกคงทำได้แค่ทำบุญกรวดน้ำให้
เผื่อว่าคนๆ นั้นจะคิดได้บ้างในอนาคต ไม่เป็นคนไร้ซึ่งสามัญสำนึกอ่ะนะคิงฯ

โดย: NonMai IP: 58.8.192.253 วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:10:25:55 น.

เข้าใจเลยค่ะ กว่าเราจะเขียนได้แต่ละเรื่อง

แล้วจู่ๆ มานก็มา ตัดแปะ

เอาเป็นชื่อตัวเองซะงั้น ต้องเฉือนให้สูญพันธุ์อย่างเดียวเลย

โดย: ~ * D a I J i M a r U * ~

วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:12:40:47 น.

เป็นบล็อกที่มีประโยชน์มากๆ

ไม่ชอบพวกอยากได้หน้า อยากได้ชื่อ และอยากดัง จนต้องไปลักของเขามาแอบสวมชื่อตัวเอง เราว่ามันแย่สุดๆ โดยเฉพาะกรณีเด็กๆ ที่ลอกเรื่องมาลงแล้วอ้างว่าไม่รู้กฎหมาย (สารภาพมาเหอะไอ้หนูอีหนู - ที่ทำนี่เพราะจะอยากอวดเพื่อนใช่มะ รู้ป่าวว่าทำงี้ต่อไปจนแก่ มันเข้าข่าย"ขโมย"นะ

)

โดย: แพนด้าฯ IP: 61.47.116.74 วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:13:23:41 น.

เหอๆๆๆ ของเราแค่โดนเอารูปในพันทิปไปตัดโลโก้แล้วโพสต์ ยังเดือดแทบตายแน่ะ

มีกรณีตัวอย่าง เชือดไก่ให้ลิงดูซะบ้างก็ดีเหมือนกัน ลิงๆนักก็อปทั้งหลายจะได้รู้ว่าเจ้าของลิขสิทธิ์เค้าเอาจริง

โดย: ลูกหมูยอ IP: 203.151.140.118 วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:21:39:03 น.

ได้ความรู้ดีมากครับ เอาเก็บไว้ใช้เวลาโดนลอก แต่ตอนนี้ยังไม่มีใครลอกผมได้ เพราะผมยังไม่ได้เขียนเลย

โดย: 9A

วันที่: 6 สิงหาคม 2549 เวลา:23:22:04 น.

..
.
คนพวกนี้เห้นแก่ตัว และมักง่ายจัง ขอให้ได้รับผลกรรมนั้น

โดย: แร้ไฟ

วันที่: 7 สิงหาคม 2549 เวลา:17:27:02 น.

หนูนั่งอ่านตั้งแต่5โมงกว่าจนกระทั่งหนึ่งทุ่มกว่า อ่านทั้งหมดล่ะค่ะ.. ทุกกระทู้ เรียกกันมา .. บอกตามตรงนะคะ .. รู้สึกกลัวมากๆค่ะ กลัวว่าสักวันจะเผลอเข้าไปละเมิดสิทธิใครเข้า.. แล้วโดนในกรณีของคุณบอม ... และที่กลัวอีกอย่างก็คือ.. ถ้าเกิดได้สร้างงานเขียนชิ้นสำคัญขึ้นมาชิ้นหนึ่ง แล้วถูกคนอื่นแอบอ้าง หรือ Copy ไป เช่นคุณ.. จะทำอย่างไรดี? ... แบบว่าไม่รู้เรื่อง ถูกเขาก๊อปไปเมื่อไรไม่รู้ อะไรอย่างงี้...

แต่ก็ดีใจนะคะที่เรื่องจบได้เสียที และยังเป็นข้อคิดสำหรับคนอื่นๆ... ยังไงก็ต้องขอบคุณคุณคิงเพนกวินและคุณชาร์มากนะคะ ที่ทำให้หนูได้เปิดหูเปิดตา ทำให้รู้กฏหมายขึ้นไปอีกเยอะเลย ^^" ..

********
ขอโทษด้วยนะคะที่มาคอมเม้นท์ที่นี่.. ส่วนบล็อกนี้หนูจะเก็บเอาไว้ ไว้อ่านวันหลังละกันเนอะ.. วันนี้อ่านแล้วเหนื่อยแทน.. ><

สวัสดีค่ะ

โดย: Morganlefay IP: 202.5.87.133 วันที่: 8 สิงหาคม 2549 เวลา:19:16:40 น.

อีกนิดค่ะ...
ถ้ายังไง Blog อันนี้ก็อยากให้คุณคิงเพนกวินเก็บไว้นานๆนะคะ ^^" เผื่อคนอื่นๆบังเอิญเข้ามาอ่าน จะได้รู้เอาไว้ หนูเองก็ได้มาเปิดอ่านบ่อยๆค่ะ ^^" แหะๆ..

//www.Elstar-library.th.gs <<< นี่คือเว็บที่หนูเพิ่งทำใหม่น่ะค่ะ โพสต์บทความต่างๆแล้วก็กลัวเหมือนกันว่าจะละเมิดสิทธิคนอื่น ยังไงถ้ามีโอกาส(ไว้หลังจากนี้เมื่อไรก็ได้.. ช่วงนี้คุณคงเหนื่อย).. ลองเข้าไปเยี่ยมๆดูกันได้นะคะ และถ้าคิดว่ามีอะไรไม่ถูกต้องก็แนะนำมาได้เสมอค่ะ.. ^^

ไม่รบกวนแล้วล่ะค่ะ.. อ่านแล้วชื่นชอบคุณมากเลย
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ^_-
morganlefay0017@hotmail.com

โดย: Morganlefay IP: 202.5.87.133 วันที่: 8 สิงหาคม 2549 เวลา:19:24:33 น.

มาเยี่ยมค่า

โดย: เช้านี้ยังมีเธอ

วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:13:22:55 น.

ขออนุญาตินำส่งลิ้งบล๊อคนี้ให้เพื่อนในบอดที่โดนลอกฟิคอ่านนะคะ....

บล๊อคของพี่อาจจะช่วยเค้าได้อ่ะค่ะ...ขออนุญาตินะคะ

โดย: Himemiya IP: 58.8.162.198 วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:20:43:14 น.

ขอบคุณมากๆเลยที่อธิบายวิธีการเอาไว้ให้อย่างละเอียด อ่านแล้วมีประโยชน์มากๆเพื่อที่จะได้จำเอาไว้ใช้ด้วยค่ะ

เราขอเอา link ไปเผยแพร่ต่อในบอร์ดวันริงนะคะ ถ้าได้หรือไม่ได้ยังไงช่วยบอกให้ทราบด้วยนะคะ ที่หลังไมค์เราก็ได้ค่ะ log in เรา ROSIER ค่ะ

โดย: เศษใบไม้ IP: 203.107.201.189 วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:17:35:15 น.

แหะๆ เราส่งหลังไมค์ไปลาแล้วนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ

โดย: เศษใบไม้ IP: 203.107.201.189 วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:18:19:38 น.

-_-" ขอโทษค่ะจะพิมพ์ว่าส่งหลังไมค์ไปหาค่ะ ขอโทษจริงๆที่ทำให้รกค่ะ

โดย: เศษใบไม้อีกที IP: 203.107.201.189 วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:18:38:08 น.

ขอคัดลอกบทความนี้ไปลงเวปตัวเองนะคะ
เพื่อเตือนสตินักเขียนค่ะ

โดย: katesnk IP: 124.120.10.70 วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:18:22:57 น.

คุณคิงเพนกวินคะ เราได้เอาลิงค์เว็บหน้านี้ของคุณไปโพสต์บอกต่อที่เว็บอื่นที่มีนักเขียนสมัครเล่นโพสต์เรื่องลง เพราะเห็นว่าเรื่องนี้น่าจะทำให้ขยายไปในวงกว้างให้มากที่สุดน่ะค่ะ เป็นการให้ความรู้และปราม ๆ คนที่คิดจะทำลงไปในตัวด้วย

ขอบคุณนะคะสำหรับบล็อกเรื่องนี้

โดย: Z IP: 58.181.204.50 วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:18:03:52 น.

ขอให้พวกลอกฟิก+นิยายหาไปจากโลกซะดีค่ะ

ขอบคุณมากสำหรับกรณีตัวอย่างนะค่า ไม่เคยรู้มาก่อนว่าสามารถแจ้งความได้

ขอบคุณมากๆค่ะ

โดย: yukichi IP: 161.200.255.163 วันที่: 14 ธันวาคม 2549 เวลา:17:22:08 น.

สวัสดีคะ ขออนุญาติเอาลิงค์กระทู้+กระทู้ที่พันทิป ไปแปะที่
รอบรู้เกี่ยวกับ ลิขสิทธิ์ & ขั้นตอนการจดลิขสิทธิ์ ฯลฯ [ 34 ตอน ]
ลิขสิทธิ์คืออะไร? จดลิขสิทธิ์ทําอย่างไร? เป็น ของ ขวัญวัน Valentine ปี 2009 สําหรับ Writer/S หรือ Future To Be Writer/S ฯลฯ

//writer.dek-d.com/LiLFae/writer/view.php?id=487346

นะคะ ขอบคุณล่วงหน้าคะ

โดย: LiLFae http://my.dek-d.com/LiLFae/ IP: 83.248.139.206 วันที่: 14 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:04:36 น.