Bloggang.com : คิงเพนกวิน : นี่มันงานการ์ตูนหรือว่างานคืนสู่เหย้าโรงเรียนเก่ากันแน่ฟะ?

นี่มันงานการ์ตูนหรือว่างานคืนสู่เหย้าโรงเรียนเก่ากันแน่ฟะ?

วันเสาร์ที่ 4 ตุลา ที่ผ่านมา นอนอยู่ดีๆ ก็มีคุณน้องโทรศัพท์มาตะดิ๊ดๆๆๆ
ตุ้งแช่ๆๆ เลยตื่นมารับสาย บอกว่าคุณน้องกลับมาจากต่างประเทศ
อีกคนก็มาจากต่างจังหวัด มุ่งตรงไปคอสเพลย์งาน VBK คุณพี่ช่วย
ขยับก้นมาหาหน่อยสิคะ

คุณน้องขอมาคุณพี่ก็เลยกระดื๊บออกไปด้วยอาการง่วงงุน
(ทีหลังนัดล่วงหน้าหล่อนสิยะ

นัดวันนี้ให้ไปวันนี้เลย
เกิดไม่ว่างไม่ได้เจอกันนะเนี่ย) ลุกจากเตียงมาแต่งหน้าด้วยอาการ
ง่วงงุน รู้สึกเลยว่าแต่งหน้าตัวเองทาตาสีเข้มไปนิด เนื่องจาก
หลับหูหลับตาแต่งหน้า อย่างง่วง+รีบออกจากบ้าน

หลังจากนั้นก็ไปหม่ำอาหารญี่ปุ่นกับคนอื่นๆ รอคนที่ยังไม่มา
ไปพลางๆ แล้วก็มีหนูตุ๊กตาสองคนวิ่งตุ้บๆๆ เข้ามาหา แหกปากว่า
คุณแม่ขาๆๆๆๆ (ใครเป็นแม่แกยะฉันยังเอ๊าะๆ อยู่นะ)

ดีอกดีใจลูบหัวลูบหางกันไป แล้วก็เพิ่งสังเกตว่าหน้าเนี่ย...
แถมบ้านเรียกแต่งแล้วเหรอยะ? ทำไมมันซีดแบบนี้?

แต่อารามไม่ได้พกเครื่องสำอางมา คุณน้องก็แต่งมาแต่บ้าน
ไม่ได้พกมาเหมือนกัน แต่เห็นแล้วมันหงุดหงิดฟ่ะ จะสวยทั้งที
ทำไมไม่สวยให้เสร็จหา ว่าแล้วก็เลยลากตุ๊กตาสองตัวไปร้านบู๊ท
ขอยืมเครื่องสำอางเทสเตอร์มาแต่งหน้าให้ใหม่ ซึ่งทางร้าน
ก็แสนดียื่นไอ้โน่นหยิบไอ้นี่ให้พร้อมสรรพ ซาบซึ้ง

แต่งเสร็จแล้วค่อยโอเคหน่อย...ออกมาเป็นแบบนี้จ้ะ

นอกจากคุณน้องตุ๊กตาทั้งสองคนแล้ว ก็เดินๆ ไปเจอน้องผู้หญิง
คนอื่นๆที่คอสเพลย์ (มีไม่เยอะนักเนื่องจากไม่ใช่วันประกวด)
ก็เกิดสงสัยว่า...ทำไมเค้าแต่งหน้าแบบเดียวกันหมดเลย
แบบสวยไม่เสร็จ แต่ออกมาอย่างกะห่อของแพ็คเกตเดียวกันเลยอ่ะ

คือ 1.เอาครีมรองพื้นฉาบหน้า แต่ดันเกลี่ยไม่เรียบ (น้องคะ
ถ้ามันลำบากในการเกลี่ยนักก็ใช้แบบน้ำสิคะ อย่าไปใช้แบบครีม)

2.เอาแป้งโบ๊ะฉ่ำ จนหน้าวอกขาวซีด...แต่ดันไม่ปัดบรัชออน
ไม่ทาอายแชโดว์ ไม่ทาลิปเต็มที่ก็ลิปกลอส...คุณพี่ไม่เข้าใจว่ะ?

3.แล้วก็กรีดตาดำปี๋ตาใหญ่เป็นปื๊ด อย่างกะหลินปิงลูกนังหลินฮุ่ยแน่ะ
บางคนกรีดตาแบบการ์ตูนแคมป์ ตาบนตาล่างหนาเท่ากันเลยวุ้ย
บางคนกรีดเฉพาะตาบนแต่ไม่ตวัดหางตา เลยรู้สึกแปลกๆ

4.เค้าปัดขนตากันเด้งๆ นะ...แต่เค้าไม่ทาอายแชโดว์กันเลยอ่ะ
อยากจะบอกว่าแต่งทั้งทีก็ทาให้หมดสิ อายแชโดว์นี่สำคัญที่สุดเลยอ่ะ
มันจะช่วยทำให้ลูกตาโตขึ้น การกรีดอายไลน์เนอร์ กับปัดมาสคาร่า
ก็ช่วยได้นะ แต่ถ้าทาอายแชโดว์ด้วยมันจะส่งให้สวยขึ้นเยอะเลยน้า

สวยทั้งทีต้องสวยให้เสร็จ ตัดชุดมานี่ตั้งแพงก็หวังจะให้ถ่ายรูป
ออกมาสวยออกมาดีไม่ใช่เหรอ? งั้นเอาให้เต็มที่เลยสิคะคุณน้องขา
ที่สำคัญนะ แต่งหน้าถ่ายรูปต้องแต่งเข้มเข้าไว้ อย่าใช้อายแชโดว์สีอ่อน
อย่าใช้ลิปสีจืดๆ ต้องสีจัดๆ ไปเลย ไม่งั้นจะเป็นแบบรูปข้างบนน่ะค่ะ
ซีดเหมือนคนไม่แต่งหน้าทั้งที่แต่งแล้วอ่ะ ชุดออกจะสวยแต่หน้าจืด
ไม่ไหวน้า

บ่นเรื่องแต่งหน้าเสร็จแล้ว...เอาน้องไปปล่อยในงานเสร็จเรียบร้อย
เราก็เดินร่อนไปมา เดินไปก็ เฮ้ย! หน้าคุ้นๆ กรี๊ดๆๆ เพื่อนๆๆ ล่ะ
เดินมาอีก อ๊ะ! พี่ๆ สวัสดีค่ะ ไอ้เพื่อนที่เจอๆ นี่เป็นคนการ์ตูนรุ่นเดียว
กะเราที่เคยเห็นกันมาตั้งแต่เอ๊าะๆ จนปูนนี้ (อย่าถามอายุนะเฟ้ย..แฮ่)
โห...เหมือนงานเลี้ยงรุ่น หรืองานคืนสู่เหย้าเลยวุ้ย

แต่ละคนเข้ามาทักก็...เฮ้ย แกไม่เห็นออกงานการ์ตูนตั้ง 4-5 ปีแล้ว
อ้อ! แค่ไปหลงแสงสีด้านอื่นน่ะ

เจอเพื่อนเก่าหลายคนจัด บางคนไม่เคยคุยแต่เห็นหน้ากันมา
ก็ทักทายกันเฮ้ย แก ไอ้ คุณ มรึง...บลาๆๆ(แล้วแต่ความหนิดหนม)
รู้สึกแปลกๆ แต่ก็ดีใจนะที่ได้เจอทุกคน ปกติไม่เจอก็ไม่คิดถึงหรอกว่ะ
แต่พอเจอแล้วมันเกิดอยากกอด เกิดคิดถึง เลยโผเข้าหากันซะงั้น
บางคนก็เหมือนเดิม บางคนบานขึ้น(อย่างตูตูดบานมาก) บางคน
มันก็ผอมลงจนสวย..ชิชะ หมั่นไส้

หนุ่มๆ บางคนหน้าที่เคยสามเหลี่ยมมันก็เปลี่ยนเป็นสี่เหลี่ยม
บางคนผมสั้นก็กลายเป็นผมยาว บางคน(สารภาพ)เคยคิดว่า
มันแอ๊บแมน เจออีกทีแม่งโคตรเซอร์บางคนเดินมาทักเราก่อน...
เราก็แกเป็นใครวะจำไม่ได้แมนเกินไป กรี๊ด!

พอคุยๆ กันไปกับเพื่อนๆ ที่ได้เจอก็รู้สึกแบบว่า เฮ้ย!!...กรี๊ดๆๆ!!
นี่มันงานเลี้ยงรุ่นชัดๆ

ส่วนพี่ๆ ทีมงานวิบูลย์กิจ หลายๆ คนเห็นกันมาสิบกว่าปี ตอนนี้ก็ยัง
ทำงานอยู่ที่เดิม เดินไหว้ซะจนเหมือนตามไหว้อาจารย์ในโรงเรียน
เวลางานคืนสู่เหย้าเลย พี่ๆ ทุกคนยังน่ารักเหมือนเดิม ก็ทักทาย
ถามไถ่กันว่าเป็นไงบ้าง บลาๆๆ

พี่วุฒิยังคงรักษารูปโฉมหุ่นดีและหล่อเหมือนเดิม พี่ยูตะก็เหมือนเดิม
พี่ๆ คงอื่นๆ เปลี่ยนแปลงบ้างตามวันเวลา แล้วก็รู้สึกว่า...โอ้ วันเวลา
ผ่านมาสิบกว่าปีแล้วเหรอเนี่ย? ....น้ำตาไหลพราก

รู้สึกเหมือนกลับมาโรงเรียนเก่าที่ไม่ได้มาเป็นเวลาหลายปี
ยังไงอย่างงั้นเลย...

ยังไงก็ขอบคุณงาน VBK ที่จัดงานมาอย่างต่อเนื่องกันทุกปี
เป็นที่ระลึกว่าเราเป็นเคยเป็นคนหนึ่งที่มาเที่ยวงานนี้บ่อยๆ
ตอนที่ฟังพี่ยูตะบอกว่าอาจจะไม่จัดงานอีกแล้ว รู้สึกเศร้าจัง
อยากบอกว่าอย่าเลิกจัดเลย มันเป็นงานประเพณีไปแล้วล่ะ
แล้วก็รวมความทรงจำของทุกคนที่เคยมางานนี้ไว้นะคะ
สู้ต่อไป VBK แล้วเราจะไปเที่ยวงานอีกนะ

Create Date : 07 ตุลาคม 2552

Last Update : 7 ตุลาคม 2552 4:17:12 น.

3 comments

Counter : 2153 Pageviews.

มาแปะเบอร์แรก

โดย: พี่แดง IP: 58.9.140.110 วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:4:09:51 น.

คิดถึงงานVBK จังเลย
จำได้ว่าครั้งปแล้วเกิดอาการ 'ลืมแก่' ไปชั่วขณะ Ha

โดย: สายลมอิสระ IP: 125.26.182.8 วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:7:35:19 น.

ความสุขอย่างหนึ่ง
ของคนกลุ่มหนึ่ง

:)

โดย: แรกบินของหงส์ฟ้า

วันที่: 11 ธันวาคม 2552 เวลา:23:22:15 น.