ผมเป็นลูกชายคนเล็ก ...
ที่บ้านมีพี่น้อง 4 คน เป็น ชาย ชาย หญิง แล้วก็ ชาย (เราเอง)
เมื่อวันก่อนไปอ่านกระทู้ใน pantip เค้าตั้งหัวข้อว่า "
แฟนงอนบ่อยขึ้น .. โดยที่เราก็ง้อมาตลอด .. อย่างนี้เค้าเรียกว่าเคยตัวใช่ไม๊คะ"
แล้วคนที่มาตอบกระทู้ก็มีหลายคนให้ความเห็นว่า เค้าคนนั้นเป็นลูกชายคนเล็กรึเปล่า ... ต้องเป็นลูกชายคนเล็กแน่เลย ถึงได้เอาแต่ใจตัวเอง ..
มีหลายคนบอกว่า
- ลูกคนเล็กมักได้อภิสิทธ์มากกว่าพี่ๆ
- ลูกคนเล็กมักเป็นที่รักของพ่อกับแม่มากกว่าพี่ๆ
- ลูกคนเล็กมักเอาแต่ใจ
- ลูกคนเล็กมักเจ้าชู้ (ไม่จริ๊งไม่จริง)
- ลูกคนเล็กมักอ้วนกว่าพี่ๆ (อันนี้ขอเถียง)
ผมเป็นลูกคนเล็ก ก็พอรู้จักเพื่อนๆหลายคนที่เป็นลูกคนเล็กเหมือนกัน ... จริงๆที่เค้าว่าๆกันมันก็มีจริงหลายข้อแหล่ะ มันก็ขึ้นกับการเลี้ยงดูของแต่ละบ้านด้วย แต่ถ้าบ้านเราล่ะก็ ทุกข้อดังกล่าวไม่เป็นจริงเล๊ยยยยยยย
ผมค้นพบข้อดีหลายๆอย่างของการเกิดเป็นลูกคนสุดท้องของบ้านเหมือนกันนะ อย่างเช่น การที่เราเป็นคนสุดท้ายของบ้าน เราก็จะได้เห็นอะไรหลายๆอย่างจากพี่ๆ อะไรดีๆ อะไรแปลกๆ ก็มีคนคอยสั่ง คอยสอนตลอด ...
แต่ข้อเสียก็มีนะ อย่างเช่น เวลามีงานสำคัญๆ บางทีทั้งบ้านจะตื่นเต้นไปกับงานของพี่ๆก่อนแล้ว พอถึงคนสุดท้องก็อาจจะ
ตื่นเต้นน้อยลงหน่อย .. เช่น สอบ entrance , งานรับปริญญา , งานบวช , งานแต่งงาน ... หรืออย่างที่เคยเห็นหลายๆครอบครัว ลูกคนเล็กมักจะเป็นความหวังในเรื่องที่พี่ๆยังไม่ได้ทำ .. เช่นพ่อแม่อยากให้ลูกเป็นหมอ พอพี่ๆไม่ได้เป็นก็ไปหวังที่น้องคนเล็กนี่แหล่ะ ...
เคยมีคนถามว่า ... ถ้าให้เลือกได้ ถามว่าอยากเกิดเป็นลูกคนที่เท่าไหร่ ...
คนโต ... คนกลาง ... รึ คนเล็ก ...
ก็ขอตอบเลยว่า ... จะเป็นลูกคนไหนก็ได้ ...
ขอแค่ได้เกิดเป็นลูก ป่าป๊า กับ หม่าม๊า คนนี้ก็พอแล้ว
คุณพ่อ+คุณแม่ก็ต้องอดทน
ก็ต้องเหนื่อยยาก
ก็ต้องมุ่งมั่นพยายาม
ก็ต้องทุ่มเท ชีวิตและจิตใจ
เพื่อให้ลูกเป็น..คนดี