2 สัปดาห์นี้มีเรื่องหน้าแตก แบบเฉิ่มๆ 2 เรื่อง
--------------------------------------------
เรื่องแรก เกิดที่ตึกชินวัตร 3 ตอนพักเที่ยง
ก็เดินลงมาซื้อกาแฟกิน ... เราก็จำได้ลางๆว่ามีร้านกาแฟ Black Canyon ในตึก ... (ตอนมาสัมภาษณ์มานั่งกินทีนึง) ... ว่าแล้วก็เดินไปที่ counter ของร้าน ... ตอนนั้นมีพนักงานยืนกันอยู่ 4-5 คน
"สวัสดีค่ะ รับอะไรดีค๊ะ" พนักงานสาวทักทาย
"ครับ ... ขอกาแฟเย็น Black Canyon แก้วนึงครับ !! " ขจรสั่งกาแฟที่ชอบตามปกติ
... "เอ่อ ...." พนักงานสาวนิ่ง ... พนักงานคนอื่นๆมองมาด้วยความงง ... %งงอะไรกันฟะ - เราคิดในใจ %
ซักครู่ พนักงานชายใส่สูท ท่าทางดีเดินเข้ามา เข้าใจว่าคงเป็นประมาณผู้จัดการร้าน ..
"เอ่อ ... คือทางเรามีเป็น กาแฟเย็นลาเต้แทน ไม่ทราบว่าจะได้ไม๊ครับ รสชาติจะคล้ายๆกับของ Black Canyon เหมือนกัน ..." ผู้จัดการร้านเสนอ
"เอ ... เอ่อ .... ครับ ก็ได้ครับ"
ขจรตอบไปแบบงงๆเล็กน้อยกับคำพูดของผู้จัดการร้าน ... ซักพักก็แอบเหลือบไปเห็นเมนูกาแฟของร้าน ... ถึงได้รู้ว่า
นี่ไม่ใช่ร้าน Black Canyon เฟ้ย !! นี่เป็นร้านกาแฟชื่อ Simple Coffee ....
(แต่ขจรเดินเข้าไปสั่งเสียงดังเลย "ขอกาแฟเย็น Black Canyon แก้วนึงครับ !! ")
มีคนเคยบอกว่า ... ความสำคัญของการหน้าแตก ไม่ได้อยู่ที่ว่า เราไปหน้าแตกเรื่องอะไร แต่อยู่ที่ว่า เราจะแก้ไขสถานการณ์นั้นๆยังไง ให้ดูดี และเนียนที่สุด ...
ว่าแล้วเราก็หยิบเมนูขึ้นมาดูระหว่างเค้ากำลังทำกาแฟให้คล้ายๆกาแฟเย็น black canyon ที่อีตาบ้องคนนึงสั่งอยู่ ... ก็ยืนๆแล้วก็คุยกับพนักงานสาวที่ counter เล่นๆไป
"อื้ม ... ร้านสวยดีนะครับ ... ทีแรกเข้าใจว่าเป็นร้าน black canyon นะเนี่ย ... สงสัยต้องลองมากินบ่อยๆละ" ขจรมั่วนิ่มเนียนๆไป (แอบเห็นพนักงานบางคนอมยิ้ม)
ว่าแล้วก็จ่ายเงินแล้วชิ่งหนีขึ้น office ไปเลยครับ ... คงได้เป็นที่เม๊าของพนักงานในร้านไปอีกนานแฮะเรา -_-"
-- --
---------------------------
เรื่องที่ 2 .. เรื่องนี้ฮากว่าเล็กน้อย ... เรื่องเกิดที่งานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ
ผมชอบอ่านหนังสือ ชอบไปงานหนังสือ ... งานสัปดาห์หนังสือมักจะมีหนังสือดีๆ มากมายหลากหลายให้เลือก ลด แลก แจก แถมกันสุดๆ .. มีโอกาสได้ลายเซ็นนักเขียนที่เราชื่นชอบด้วย และก็ได้บรรยากาศของการซื้อหนังสือดีๆอีกมากมาย (แม้คนจะเยอะโคตร)
ไปถึงงาน เราก็แวะไปสำนักพิมพ์สุดโปรด Day Poet (ที่ทำ A Day) ก่อนเลย ... บูทของ a day ไม่ใหญ่มากนัก มีโต๊ะตัวนึงวางคั่นยาว วางหนังสือเรียงรายเต็มไปหมด ส่วนพนักงานและ staff ก็จะอยู่ข้างหลัวโต๊ะ คอบรับเงิน จัดหนังสือ ฯลฯ
เราก็ไปยืนเลือกหนังสืออยู่พักนึง คนมุงกันเยอะมากๆเลย เพราะบูทที่ไม่ใหญ่มากนัก ... ซักพักนึงเราก็หยิบหนังสือหน้าปกสวยสะดุดเล่มนึงขึ้นมา
"clear เคลียร์ปัญหาคาใจ" ... เป็นหนังสือที่รวมมาจากคอลัมป์ยอดฮิตในนิตยสาร Hamburger
เปิดอ่านดูแล้วถูกใจ ชอบๆ ... ซักพักก็มีพนักงานหญิง น่ารักๆคนนึงเดินมา ทำหน้ายิ้มๆ แล้วก็ถามขึ้นมาว่า
"จะเอาเล่มนี้เหรอค๊ะ "
"อ่อ .. คับ ... ขอเล่มนี้เล่มนึงคับ" ขจรหันไปตอบ
ว่าแล้วก็ยื่นหนังสือให้พนักงานคนนั้น เสร็จแล้วก็ก้มหน้าก้มตามองหาหนังสือเล่มอื่นๆที่ถูกใจต่อไป
... พนักงานหญิงยืนนิ่งอยู่ ... ท่าทางแปลกๆ ... แล้วก็ถามคำถามแปลกๆขึ้นมา
"ชื่ออะไรค๊ะ"
"เอ่อ .... ชื่อเอ็มครับ" ขจรตอบกลับแบบงงๆ ... ตอบเสร็จก็ยังคงก้มหน้าก้มตาเลือกหนังสือเล่มอื่นๆต่อไป ..
พนักงานหญิงยืนไม่ไปไหน ... อึ้งๆ (ช่วงนั้นสังเกตุเห็นว่า คนรอบๆข้างเราหลายๆคนยิ้มเล็กๆ บางคนแอบขำๆอยู่)... ซักพักก็ถามขึ้นมาอีกว่า
"แล้ว ... เอาลายเซ็นด้วยไม๊ค๊ะ"
"อ้อ ... ก็ดีเลยครับ" ขจรนึกดีใจ ว่าเออดีจัง สงสัยวันนี้นักเขียนเค้ามาที่บูทด้วย ...
หนักงานสาวได้รับคำตอบแล้วก็แอบยิ้มๆ ... เดินกลับไปที่โต๊ะที่อยู่ห่างจากที่เกิดเหตุไม่ไกลนัก ...
แล้วก็นั่งลง เปิดหนังสิที่เราให้ไปเมื่อครู่ขึ้น ... แล้วก็ เซ็นลายเซ็น ลงไปบนหนังสือเล่มนั้น ...
....
..........
เวรแล้ว ... นั่นเป็นนักเขียนหนังสือเล่มนี้แน่ๆเลย ... มิน่าล่ะอยู่ดีๆมาถามชื่อเราด้วย *___* ... (คนรอบข้างขำกันยกใหญ่) ... แล้วก็มีพนักงานหญิง(ตัวจิง)อีกคนเดินเข้ามาบอกว่า "หนึ่งร้อยห้าบาทค่ะ" ...
ขจรเกาหัวในความเซ่อซ่าของตัวเอง อมยิ้ม แล้วก็ยื่นเงินให้พนักงานไป ... ซักพักนักเขียนสาวก็เอาหนังสือมาให้
"อ่านให้สนุกนะค๊ะ ^___^"
"อ๋อ ... แน่นอนครับ ... แล้วถ้ามีเล่มหน้าจะมาอุดหนุนอีกน๊ะคั๊บ ^_____^ ' (ขจรเนียนอีกแล้ว) "
แตกอีกแล้วครับท่าน (แต่ก็ขำๆดีนะ)
สงสารทั้งร้านกาแฟแล้วก็นักเขียนจังค่ะ
เพราะเค้าก็คงรู้สึกเสียฟอร์มด้วยเหมือนกัน แบบว่าไม่รู้จักช้านจริงๆเหรอเนี่ย