เมื่อคุยกันเรื่องที่พักในแนวตั้งแล้ว เลยนึกได้ว่า น่าจะมีเรื่องของแผ่นดินไหว ที่เกี่ยวพันกับการอยู่ที่สูง มาเล่าสู่กันหน่อย

ไต้หวันตั้งอยู่บน Ring of fire การเกิดแผ่นดินไหวจึงเป็นเรื่องปกติ ถ้าเข้าไปดูข้อมูลที่ Central Weather Bureau ( https://www.ceb.gov.tw) หน่วยงานของเขาที่มีหน้าที่ติดตามเรื่องแผ่นดินไหวด้วย จะเห็นว่า มีรายงานว่าเกิดแผ่นดินไหวทุกวันๆละหลายๆครั้ง ที่นั่นนี่โน่นทั่วเกาะ เพียงแต่จิ๊บๆคนจะไม่รู้สึก เขาว่าไหวเล็กไหวน้อยบ่อยๆ จะดีกว่าเพราะเป็นการปลดปล่อยพลังงาน หากไม่ไหวเลยเก็บไว้เยอะๆ จะน่ากลัว แต่บางที่ก็เล่นหนัก อย่างประมาณปี 2549 มีอยู่ปีไหวแรงให้รู้สึกๆได้เกือบทุกเดือนซิน่า

หากมีความแรงขนาด 5-6 ริกเตอร์ขึ้นไปและเกิดในบริเวณที่ไม่ได้อยู่ลึกลงไปจากผิวโลกมาก ก็มักจะมีความเสียหาย หากย้อนไปดูประวัติแผ่นดินไหวที่รุนแรงทำให้คนเสียชีวิตในไต้หวันก็มี เช่นปี 2478 ก็นานมากแล้ว มีคนเสียชีวิต 3,200 คน ต่อมาในปี 2542 เกิดตอนกลางของประเทศ ทำให้คนตายไป 2,400 คน ปี 2559 ความแรง 6.4 ริกเตอร์ เกิดนอกเมืองไป 30 ไมล์ แม้จะกินเนื้อที่เมืองเกาสงที่มีสภาพเป็นเมืองใหม่ ตึกสูงๆเยอะ แต่ช่างโชคดีที่เกิดค่อนไปที่เมืองไถหนาน ซึ่งเป็นเมืองเก่ามีตึกสูงไม่มาก จำนวนคนเสียชีวิตจึงมีเพียง 117 คน ผู้อำนวยการ Central Weather Bureau บอกว่าการเกิดแผ่นดินไหวครั้งนี้ ที่ความเสียหายไม่รุนแรงเท่าเพราะจุดที่เกิดลึก( 23 กิโลเมตร) และพลังงานที่ปลดปล่อยออกเท่ากับระเบิดปรมาณูแค่ 32 ลูก ส่วนการไหวในปี 2542 เกิดลึกลงไปในผิวโลกแค่ 8 กิโลเมตรและพลังงานที่ปลดปล่อยออกเท่ากับระเบิดปรมาณูถึง 46 ลูก และล่าสุดเมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ นี่เอง ความแรง 6 ริกเตอร์ เกิดในทะเลห่างเมืองฮัวเหลียนประมาณ 18 กิโล แต่ตื้นมาก คือแค่ 10 กิโลเมตรจากผิวโลก ความเสียหายเกิดกับตึกสูง ระบบไฟฟ้า แก๊ส (ไต้หวัน ใช้แก็สแบบท่อ) และถนนในเมืองฮัวเหลียนและอี๋หลาน เพราะสภาพโดยทั่วไปของ 2 เมืองนี้เป็นเมืองชนบท มีแต่บ้านเตี้ยๆ

ประสบการณ์ตรงกับแผ่นดินไหวครั้งแรก เธอมาทักทายในปี 2547 ประมาณ 2 ทุ่ม บนคอนโดชั้น 5 ในไถเป่ เป็นคืนแรกของการไปอยู่ที่นั่น เสียงตู้ไม้ขนาดใหญ่ที่ตั้งเป็นแผงติดผนังสั่น ห้องก็กระเทือน อย่างแรง แต่เพราะบ้านในไทยเป็นบ้านไม้และอยู่ติดถนน เวลารถบรรทุกขนาดใหญ่วิ่งบนถนนหน้าบ้านก็มีอาการแบบนี้ เลยรู้สึกเฉยๆ และยังไม่คิดว่านี่คือ “แผ่นดินไหว” พอสิ้นสุดการไหว จึงนึกได้ว่า น่าจะแผ่นดินไหวเพราะเราไม่ได้อยู่บ้านที่กรุงเทพ

แปลกที่เจอบ่อยๆ ไม่ยักชิน เกิดความกลัวแทน กลัวว่ามันพังลงมา โดนฝังกลบ ถ้าไม่ตาย กี่วันใครจะมาขุดเจอ นี่ละมั้ง เพื่อนไต้หวันจึงบอกว่า ราคาห้องพักบนคอนโด ชั้นสูงๆจะแพงกว่าชั้นล่าง เดาเอาเองว่าโอกาสหาเจอเร็วกว่ามั้ง หากตึกพังลงมา 555

เขาว่ายังไม่มีศาสตร์ใดๆ ที่จะทำให้รู้ว่าแผ่นดินไหวจะเกิดเมื่อไร ที่ไหน (เห็นม่ะ ธรรมชาติยังยิ่งใหญ่กว่ามนุษย์) จึงต้องเตรียมการรองรับเพื่อลดความเสียหาย ตามกฎหมายควบคุมอาคาร อาคารในไต้หวันต้องสามารถทนแรงไหวได้ ไม่น้อยกว่า 9 ริกเตอร์ มาตรฐานความปลอดภัยและการก่อสร้างทั่วๆไปค่อนข้างดี แต่ก็มีพวกขี้โกง(เหมือนทุกประเทศ) ที่พบว่าแผ่นดินไหวปี 2559 ตึกในเมืองไถหนานที่พังลงมาเจอว่ามีการใช้ปี๊บสังกะสีเข้าไปอัดไว้ในผนังแทนวัสดุที่จะให้ความคงทนกว่านี้ ไล่จับคนก่อสร้างได้หรือยังไม่รุ แต่ตึกที่ถล่มในเมือง Christchurch นิวซีแลนด์ เขาว่ารู้ว่าใครสร้างแต่หาตัวไม่เจอ เรื่องอย่างนี้ ไม่ได้เกิดเฉพาะประเทศเรา ทำใจให้สบายได้

เราจะไม่ค่อยรู้สึกว่าแผ่นดินไหว แม้จะรุนแรง ถ้าเราอยู่กับพื้นราบ แต่ถ้าอยู่บนที่สูงๆ จะรู้สึกได้ง่าย เราอาจจะรู้สึกเหมือนวิงเวียนก่อน ถ้าสงสัยว่าใช่หรือไม่ ดูที่น้ำในแก้ว หรือโคมไฟที่แขวน ถ้าน้ำกระเพื่อม โคมไฟแกว่ง ก็ใช่แล้ว ทุกครั้งที่เกิดก็ตระหนก แต่ก็นั่งดูเฉยๆ ไม่เคยวิ่งไปหาที่กำบังเช่นใต้โต๊ะ ด้วยมักจะคิดอะไรไม่ทันเพราะมันจะกินเวลาไม่กี่วินาที และยังไม่เจอที่แรงมากๆ

เขาว่าการไหวแบบโยกไปโยกมาหรือเหมือนเปลไกว ไม่อันตราย แต่ถ้าเป็นในลักษณะแนวดิ่ง คือมีการกระแทกขึ้นลง อันนี้น่ากลัวอ่ะ