เมืองนี้อยู่ทางเหนือของเทลอาวีฟ ในเขตไฮฟา ถ้าเดินทางด้วยเส้นทางที่สั้นที่สุดก็ 68 กิโลเมตรจากบ้าน เป็นเมืองท่องเที่ยว อยู่บนเขา

เส้นทางการเดินทางของเราต้องเฉียดเข้าใกล้กับพื้นที่พักอาศัยของคนอาหรับ เพื่อนจึงบอกว่าไม่อยากอยู่จนค่ำ

เมืองนี้ เป็นเมืองเล็กๆ จุดท่องเที่ยวเป็นถนนเส้นสั้นๆความยาวประมาณ 600-700 เมตร ทอดขึ้นไปบนเนินเขา 2 ข้างทางเป็นบ้านชั้นเดียวส่วนใหญ่ มีร้านกาแฟ สตูดิโอพร้อมภาพวาดวางขาย ร้านขายงานหัตถกรรม ร้านอาหาร hostel บรรยายกาศกระจุ๋มกระจิ๋ม เป็นเมืองน่ารักน่าเอ็ดดู และโรแมนติกมาก เมื่อมีเสียงเพลงจากวงดนตรีเด็กๆ ที่มาเล่นรับเงินบริจาคข้างทาง ยิ่งทำให้บรรยากาศสุนทรีย์ เดินไปแวะไปตลอดทาง Gallery ร้านขายของที่ระลึก ถ่ายรูป โน่นนี่ไปเรื่อยๆ

ร้านที่เราไปกินอาหารอยู่เกือบสุดถนน เป็นเหมือนบ้านที่เปิดเป็นร้านอาหาร มีโต๊ะในร้านและนอกร้านที่เหมือนอยู่ในสวนให้เลือกนั่ง มีไวน์เป็นตู้ให้เลือก น่าจะเป็นร้านยอดนิยมของที่นี่ คนเต็มทุกโต๊ะ คนนัดมาเป็นคนที่นี่รู้จักเจ้าของร้านดี เรื่องโต๊ะถึงจะเต็มก็ไม่เป็นปัญหา

อากาศกำลังสบายๆ เจ้าภาพสั่งพิซซ่า 1 ถาด ใหญ่สุด ก็อร่อยดี แต่กินกันไม่หมด คงกินบรรยายกาศอิ่มมากกว่า

เพราะย่านนี้มีการผลิตไวน์ เมืองนี้จึงมีโรงงานผลิตไวน์หลายแห่งอยู่ หลังนั่งอ้อยอิ่งกันพอควร ได้เวลาเคลื่อนที่ ไปหาโรงงานผลิตไวน์ แต่เราหาโรงงานที่ต้องการที่ต้องการไปไม่เจอ แสงเริ่มจะไม่มีแล้ว ในที่สุดยอมแพ้ เลิกหา กลับบ้านดีฝ่า

เพราะ เราวนๆ หาโรงงานไวน์อยู่นาน จนหลงทิศ พอจะกลับ เราเลยหาทางลงเขาไม่เจอ แม้ว่าจะไปตามทางของป้ายบอกทางแล้วก็ตาม วนไปวนมาเป็นชั่วโมง จึงหาทางลงได้

เย็นนี้เลิกงานแล้ว ไปตลาดสดในเทอาวีฟสักหน่อย ตลาดขนาดไม่ใหญ่ไม่เล็ก มีแผงขายผัก ผลไม้ ผลไม้แห้ง ผลิตผลของอิสราเอล ราคาไม่ถูกก็ตามค่าครองชีพของประเทศนี้ เครื่องสำอางค์ที่ใช้โคลน น้ำจากdead sea เป็นหลักก็มีขายนะ เดินไปเดินมาจนตลาดจะปิด ตอนนี้แต่ละร้านเอาผลไม้ ผักสดที่ขายไม่หมดและน่าจะหมดสภาพแล้ว มาเททิ้งตรงทางเดินกลางตลาด กองพะเนินเทินทึก เขาบอกว่าเดียวรถขยะจะมาจัดการเอง เห็นแล้วเสียดายจัง

เสาร์นี้เพื่อนจะพาไปปิดทริปที่ Dizengoff Center เป็นศูนย์การขนาดพอๆกับ Big C ราชดำริ มี 3หรือ 4ชั้น จำไม่ได้ อยู่ในเมืองเทลอาวีฟ เดินแผล๊บเดียวจบ จุดที่เราใช้เวลานานและเป็นเป้าหมายอยู่นอกศูนย์การค้าเป็นตลาดของมือสองบริเวณน้ำพุใกล้ๆกัน พวกเครื่องประดับกระจุกกระจิกหน้าตาแปลกๆ ราคาพอซื้อได้ เสื้อผ้าเยอะสุด เท่าที่สังเกตคนขายส่วนใหญ่เป็นพ่อค้าแม่ค้าของมือสองอาชีพ ไม่ใช่คนที่เอาของไม่ใช้ในบ้านมาวางขาย ราคาจึงไม่ถูก แต่ก็ต่อได้

เพื่อนไปต่างประเทศ เลยฉายเดี่ยวนั่งรถไฟไปเที่ยว Baha'i Gardens and Golden Dome เมืองไฮฟา ไม่ได้เที่ยวคนเดี่ยวมีคนรอพาเที่ยว ระหว่างทางที่รถไฟผ่าน ทึ่งในสติปัญญาความสามารถของคนยิวจริงๆ ตลอดเส้นทางเขียวชอุ่มมีแต่ต้นไม้ที่ปลูกบนทะเลทรายแต๊ๆ บ้านเราตะละปัด ทำป่าให้เป็นเขาหัวโล้น โดยไม่ต้องใช้อะไร นอกจากความเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ มีต้นไม้ที่ไหนตัดได้โหม้ด คนไทยตัดไม่พอ เขมรมาช่วยตัดอีก

ระหว่างเพื่อนไม่อยู่ก็นั่งรถไปเที่ยวในเมือง เลยทำให้รู้ว่าค่ารถเมล์ที่นี่แพงน่าดู 6.70 เชคเกล ประมาณ 70 บาท คนขับบางคนดุและขับรถกระชากดีจัง ปกติไปเที่ยวไหนก็ชอบซื้อตั๋ววัน นั่งไปนั่งมาดูเมือง แต่ที่นี่ไม่มี จ่ายค่ารถเป็นเที่ยวๆไป

ครอบครองอพาทเมนท์เพื่อนอยู่ 2-3 วัน ก็ได้เวลากลับบ้าน ขากลับนี่แย่หน่อยลืมเลือกเที่ยวบินที่ใช้เวลารอเปลี่ยนเครื่องน้อยๆ เลยต้องนอนรอต่อเครื่องที่อิชตันบูล 9 ชั่วโมง นอนแล้วนอนอีกตรงนั้นตรงนี้กว่าจะได้เวลาขึ้นเครื่อง

เสียดายทริปนี้ไม่ได้ไปจอร์แดน