Shalom... Israeli บล็อคนี้ตั้งใจมาเม้าคนยิวให้ฟังค่ะ อืม แต่จะว่ายังไงดีล่ะ ขอเม้าในแง่มุมที่ได้สัมผัสมาอย่างละเล็กละน้อยแล้วกันนะ เพราะบางอย่างมันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะตัดสินคนหรืออะไรในภาพรวมได้ เม้าเด็กยิว ครอบครัวคนยิวจะมีลูกกันเยอะค่ะ จนเรียกว่ายั้วเยี้ยก็ว่าได้ค่ะ ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะความเชื่อทางศาสนา หรือไม่ก็เป็นเพราะว่าคนยิวตายในการสู้รบไปกันเยอะ ก็เลยเร่งเพิ่มจำนวนประชากร (ประชากรทั้งประเทศมีแค่ 6.5 ล้านเองอะ และประเทศก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรด้วย) อย่างไรก็เหอะ เด็กๆ หน้าตาน่ารักน่าชังมากๆ เลยค่ะ เด็กยิวในเยรูซาเล็ม วันอาทิตย์เค้าแต่งตัวไปโบสถ์กันค่ะ เห็นน่ารักๆ อย่างนี้อย่าไปแหยมเชียว พ่อแม่เค้าหวงมาก แล้วก็สอนลูกให้ระวังคนแปลกหน้าแต่เด็ก อาจเป็นเพราะที่เยรูซาเล็ม มีนักท่องเที่ยวและคนหลายประเภทมั้งคะ เลยไม่ควรไว้ใจหรือเป็นมิตรง่ายๆ อนุสาวรีย์เด็กยิวที่ Holocaust museam เค้าจัดโปรแกรมพาไปดูค่ะ เป็นพิพิธภัณฑ์ที่รวบรวมเรื่องราวเกี่ยวกับการเข่นฆ่าชาวยิวทั่วโลก มันเป็นอะไรที่ดูแล้วสลด หดหู่ค่ะ ภาพ เรื่องราว สิ่งของ ที่เค้าเอามาโชว์ในนั้น แต่เราไม่ได้ถ่ายรูปมาเพราะเค้าห้าม และการที่เค้าจัดสร้างพิพิธภัณฑ์ขึ้นมาก็เพื่อตอกย้ำให้คนยิวปัจจุบัน และลูกหลานยิวได้ตระหนักถึงเรื่องราวที่ถูกย่ำยีมาในอดีต และกระตุ้นให้เกิดความรักชาติ (อันนี้เป็นคำพูดของไกด์นะคะ) เราอะ ได้เห็นภาพข่าวเด็กและผู้คนชาวปาเลสไตน์ที่ตายจากการยิงขีปนาวุธโดยอิสราเอลมาก่อนหน้านี้ ก็เลยมีความรู้สึกโต้แย้งขึ้นมาพอควร ประเด็นผิดถูกไม่มีใครตัดสินได้อยู่แล้วในสงครามไหนๆ ต่างฝ่ายต่างก็อ้างความชอบธรรมในการเข่นฆ่าฝ่ายตรงข้าม ในขณะที่อีกด้านก็อ้างความไม่เป็นธรรมในฐานะผู้ถูกกระทำด้วยความทารุณโหดร้าย แต่ผลสุดท้ายของสงครามคือการสูญเสีย และที่น่าเศร้าก็คือชีวิตเด็กที่บริสุทธิ์เหล่านั้น ก่อนที่จะเศร้าไปกว่านี้ พลิกอารมณ์มาดูเด็กยิวซ่าๆ ดีกว่า แก๊งค์นี้เล่นซนอยู่ในรั้วโรงเรียนค่ะ ถ่ายรูปมาเพราะเห็นว่าน่ารักดี เม้ายิววัยรุ่น ไปอยู่มาเดือนเดียว ก็ไม่ได้สัมผัสเด็กวัยรุ่นอะไรนักหนาถึงขนาดจะมาวิพากษ์วิจารณ์ได้เป็นฉากๆ หรอกค่ะ นอกจากที่ได้เล่าไปแล้วเรื่องความมีวินัยส่วนตัวของเด็กนักศึกษาที่ Rehovot ที่ห้องพักเราอยู่กันสี่คนค่ะ คนไทยสอง อีกสองเป็นอัฟริกันกับเซอร์เบียน (ประเทศที่แยกออกมากรัสเซีย) ตอนเย็นถ้าไม่ออกไปไหน เราก็กินอะไรกันแล้วก็นั่งคุยค่ะ เม้ามันเข้าไปเรื่องนั้นเรื่องนี้ รวมถึงเรื่องนักศึกษาที่นี่ด้วย เรามีความเห็นตรงกันว่า ที่เด็กมีวินัยกันขนาดนี้อาจเป็นเพราะว่าทุกคนจะต้อง serve the army ค่ะ เข้าใจว่าคล้ายนักเรียน รด. ของบ้านเรา แต่มีกฏหมายบังคับว่าต้องไปทุกคนไม่ว่าผู้หญิง-ผู้ชาย และจะต้องไปอยู่ในกองทัพกันเป็นปีเต็มๆ แล้วก็มีหน้าที่ทำงานแยกหน่วย แยกกองชัดเจน ผ่านตรงนั้นมาแล้วถึงจะเข้า college ค่ะ professor หลายคนที่มาสอนเรา ต่างก็เล่าถึงประสบการณ์นี้อย่างภาคภูมิใจด้วยค่ะ นักเรียน รด. ในเยรูซาเล็ม ตอนเราไป holocaust museum ก็เจอเป็นกลุ่มใหญ่เลยค่ะ เค้าพามาทัศนศึกษาประมาณว่าปลูกฝังความรักชาติกันสุดๆ ปืนนั่นน่ะ ตอนแรกเรานึกว่าเป็นของเทียมนะคะ แต่เค้าบอกว่าเป็นของจริง ยิงได้จริงค่ะ ไม่ได้ถ่ายรูปนักเรียน รด. ผู้หญิงมา เอ่อ... รด. กระเทยก็มีนะคะ เดินบิดมาเชียว อืม ประเทศนี้โดยเฉพาะเมือง Tel aviv นี่ขึ้นชื่อเรื่องเกย์มากทีเดียวค่ะ มีคำเปรียบเปรยว่าหาด Tel aviv ทอดยาวเพียงไหน ประชากรเกย์ก็มีเยอะเท่านั้นแหละค่ะ เม้ายิวผู้ใหญ่ เราได้ยินเรื่องร้ายๆ เกี่ยวกับคนยิวมาดังนี้ เขี้ยว เอาเปรียบ เห็นแก่ตัว บางอย่างเราได้สัมผัสด้วยตัวเองบ้าง แต่ก็ไม่สรุปเหมารวมว่าคนยิวทุกคนจะต้องเป็นแบบนั้นกันหมดนะคะ อย่างมีคนบอกว่า คนไทยรักสนุกจนเกินไป และทำอะไรไม่เอาจริงเอาจัง เราเองได้ยินก็มีเคืองนะ (แต่ก็แอบคิดว่า บางอย่างมันก็จริงอย่างเค้าว่าเหมือนกัน) คนยิวที่ใกล้ตัวและได้สัมผัสมากที่สุด ก็คือผู้ประสานงาน Training program ของเรา คนนี้เราเรียกกันว่า Aunty Batia ค่ะ ป้าแกตัวใหญ่ หัวเราะดัง แล้วก็ชอบเล่าประวัติเรื่องนั้นเรื่องนี้ ตอนนี้เค้าอธิบายสัญญลักษณ์ของเมือง Rehovot ที่เราอยู่ค่ะ ก็มีรูปกล้องจุลทรรศน์ และหนังสือ หมายถึงสถาบันวิจัยและการศึกษา ส่วนส้ม เมืองนี้ปลูกส้มไว้ตามท้องถนนเยอะค่ะ แต่เป็นส้มที่กินไม่ได้นะคะ ปลูกไว้แค่สวยๆ อีกคนค่ะ เสื้อสีเขียว ชื่อ Joyce คือไงล่ะ สองคนนี้เป็นผู้ที่เราต้องเรียกหาตลอดเวลามีเรื่องอะไร ด้วยหน้าที่แบบนี้มั้ง เค้าจึงเลือกคนที่มีบุคคลิกที่ค่อนข้างจะ nice มาทำงานค่ะ คนยิวอีกกลุ่มที่จะได้เสวนาด้วยก็คือคนขายของค่ะ ส่วนใหญ่ก็พูดจาดี แต่ไม่ทุกคนที่จะพูดภาษาอังกฤษได้ (ภาษาถิ่นของอิสราเอลคือฮิบรูค่ะ) แต่ก็เจอคนที่กิริยาไม่ดีบ้างเหมือนกัน ที่แสบๆ ก็คงจะพวกคนขายของตามสถานที่ท่องเที่ยวค่ะ อันนี้คงเป็นกันทั่วโลกมั้ง นักท่องเที่ยวผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ จะถูกเอาเปรียบไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ที่เราเจอกับพ่อค้ายิว จะเป็นประเภทรับเงินค่าสินค้าแล้วไม่ยอมทอนง่ายๆ บอกให้รอก่อน แล้วก็หันไปขายให้คนอื่น ต้องทวงกันหลายรอบค่ะ หน้ามึนน่าดู ประมาณว่านักท่องเที่ยวคนไหนรีบก็อาจไม่รอตังค์ทอน พวกนี้ก็จะเชิดไปเฉยๆ งั้นมั้ง ด่าอย่างหยาบคายก็เจอค่ะ เจ้าของอูฐที่เสนอบริการให้นักท่องเที่ยวขี่ แต่พอคนไปถ่ายรูปดันเจอด่าค่ะ ออกท่าออกทางแบบว่าโมโหมาก แต่เราก็ถ่ายมาอยู่ดี เม้ากันพอหอมปากหอมคอค่ะ บล็อกหน้าเอาเรื่องอะไรดี? พาเที่ยวดีกว่าเนอะ ประเทศนี้มีสถานที่น่าสนใจเยอะค่ะ โดยเฉพาะสถานที่ซึ่งเกี่ยวข้องกับศาสนาทั้งยิว คริสต์ อิสลาม และเค้าอยู่ร่วมกันยังไง โปรดติดตามค่ะ   Create Date : 11 กรกฎาคม 2552 4 comments Last Update : 12 กรกฎาคม 2552 12:08:37 น. Counter : 1428 Pageviews. Share Tweet

***ผ่านมา...ทักทาย...ให้หาย...คิดถึง นิดนึง...ได้แอบ...แวะมา...มองหา สวัสดีค่ะ มีความสุขมาก ๆ ในวันหยุดนะคะ ***   โดย: หน่อยอิง 11 กรกฎาคม 2552 15:45:02 น.

เด็กๆ เค้าน่ารักดีนะคะ   โดย: โยเกิตมะนาว 11 กรกฎาคม 2552 15:46:30 น.

ไม่ได้เป็นแบบ ร.ด. นะคะ ที่เห็นน่ะ ทหารจริง ฝึกจริง รบจริง ปืนจริง ชาย 3 ปี หญิง 2 ปี และทุกปี ชายต้องประจำการ 45 วันจนถึงอายุ 35-40 ปีค่ะ เพราะสงครามปีทุกปี   โดย: BoomK 14 กรกฎาคม 2552 16:33:52 น.

ขอบคุณ คุณ BoomK อีกครั้งค่ะ ที่มาให้รายละเอียดเพิ่มเติม งั้นเราสงสัยต่ออีกหน่อยค่ะ ถ้างั้นเด็กเค้าก็จะเข้ามหาวิทยาลัยช้ากว่าเด็กไทยเราอย่างนั้นรึเปล่าคะ (เพราะต้องเข้ากองทัพก่อนคนละ 2-3 ปี อย่างที่บอก) นอกจากนี้ยังรู้สึกว่าเด็กเค้าดูเป็นผู้ใหญ่ค่อนข้างมาก ไม่ใช่เพราะว่าตัวโตนะคะ   โดย: After Sunset_Before Sunrise 14 กรกฎาคม 2552 17:03:59 น.