After Sunset...Before Sunrise
Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2552
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
9 กรกฏาคม 2552
 
All Blogs
 
Shalom.... Israel

เดินทางกลับมาเอาเดือนกว่าแล้วค่ะ วันนี้เพิ่งมีเวลาเอารูปที่ถ่ายๆ ไว้มานั่งดูซ้ำ รายละเอียดของสถานที่บางอย่างเราก็ชักจะลืมไปบ้างแล้ว ต้องเอามาจดๆ เล่าๆ ซะหน่อย

บินตรงจากสุวรรณภูมิมาเกือบ 10 ชั่วโมงได้ละ ใกล้ถึงเต็มทีแล้วค่ะ รูปนี้ถ่ายจากเครื่องบิน วิวข้างล่างมีทะเลแล้วก็ทะเลทราย ดูแปลกตาดี



ประเทศอิสราเอล กับความรู้สึกของเราก่อนหน้านี้คือ
เป็นประเทศที่ไม่ค่อยปลอดภัย เพราะการสู้รบและเหตุการณ์รุนแรงยังมีอยู่ ผู้คน (ชาวยิว) ที่นั่นอาจจะไม่ค่อยเป็นมิตร อากาศคงแห้งๆ ร้อนๆ น้ำดื่มและอาหารคงราคาแพงสุดๆ ฯลฯ

แต่พอไปและสัมผัสมาแล้ว เราก็พบว่า มันมีทั้งที่ "จริง" และ "ไม่จริง" ค่ะ

เรามีโอกาสไปประเทศนี้ เพราะต้องเข้าร่วม Training program และพักอยู่ที่นั่นประมาณ 1 เดือนค่ะ ใช้เวลาส่วนใหญ่จะอยู่ใน Hebrew University of Jerusalem ที่ Rehovot ห่างจาก Tel Aviv ใช้เวลานั่งรถประมาณ 20 นาที


ภาพมันผิดจากที่คิดไว้เยอะเลยค่ะ วันแรกที่มาถึงเข้ามาใน campus นี่ร่มรื่นมาก ดอกไม้เอย อะไรเอย พรึ่บพรั่บไปหมด ก็อาจจะเป็นเพราะว่าที่นี่เป็นมหาวิทยาลัยทางการเกษตรนั่นเอง ดอกไม้ทุกชนิดที่เมืองไทยมี ที่นั่นมีหมด เฟื่องฟ้า ชบา ต้นไผ่ยังมีเลยค่ะ เอ หรือจะบอกว่าต้นไม้ที่เค้ามี บ้านเรามีหมดดี?

ที่พัก Reisfeld resident เป็นที่พักของนักเรียนหรือแขกต่างชาติของ campus นี้ค่ะ

อืม แต่ที่เห็นร่มรื่นสวยงามนี่ เบื้องหลังคือนี่ค่ะ


ไม่ใช่ฝีมือแมวเน้อ อันนี้ให้ดูระบบท่อน้ำหยดค่ะ เค้าจะวางท่อแบบนี้ทั่วไปหมด เพื่อให้น้ำกับต้นไม้แบบส่งโดยตรงถึงต้นถึงราก ไม่มีมารดกันชุ่มโชกอย่างบ้านเรา น้ำเป็นสิ่งที่ขาดแคลนและมีค่ามาก ทั่วประเทศมีท่อน้ำแบบนี้เป็นโครงข่ายโยงใยจากจุดหนึ่งไปจุดหนึ่งอาจจะมากกว่าโครงข่ายสัญญาณอินเตอร์เน็ตอีกมั้ง

ดอกป๊อบปี้ เห็นแล้วกรี๊ดมาก อันนี้มันเหมือนจะขึ้นเอง ไม่ต้องรดน้ำก็ได้

ตอนหลังที่เราได้ไปเปิดหูเปิดตาดูส่วนอื่นๆ ของประเทศ ก็เลยได้เห็นว่าส่วนที่แห้งแล้ง ก็แล้งเป็นทะเลทรายจริงๆ แล้วก็มีท่อส่งน้ำขนาดใหญ่วางขนานไปกับถนนหลักเลย ประเทศนี้ต้องลงทุนกับระบบน้ำและชลประทานเยอะมาก เพราะงั้นน้ำดื่มเป็นขวดๆ อะ ราคาแพงมาก ซื้อกินมาหมดแล้วตั้งแต่ขวดละ 30-80 บาท นี่ขนาดว่างก ซื้อขวดแรกแล้วเก็บขวดไว้เติมน้ำไปเองจากหอแล้วนะ ระหว่างวันเพราะอากาศมันแห้ง เลยหิวน้ำบ่อย น้ำหมด สุดท้ายก็ต้องซื้อกินอยู่ดี

ส่วนน้ำก๊อก เค้าบอกว่ากินได้เหมือนกัน แต่เราลองแล้วมันจะรสชาติกร่อยๆ ไม่รู้ว่าเพราะเอาน้ำทะเลมากรองใช้รึเปล่า

วันที่นั่งรถเข้าไปในเขตทะเลทราย ได้สัมผัสความแห้งแล้งประมาณหนึ่ง

ผักผลไม้สดที่นี่ แน่นอนว่าราคาแพงค่ะ กล้วยหอมหวีหนึ่งปาเข้าไป 200-300 บาท แต่พอได้เห็นว่าปลูกปล้ำมายังไงแล้วจะเข้าใจ

รูปนี้ถ่ายสวนกล้วยข้างทางค่ะ จะเห็นว่าต้องใช้ตาข่ายคลุมกันแมลงทั้งสวนเลย พอกล้วยออกเครือมาแล้ว ยังมีใช้ถุงสีฟ้าๆ คลุมอีกนะคะ เรียกว่าดูแลประคบประหงมสุดๆ อืม แต่พูดก็พูดเถอะ เราว่ากล้วยมันจืดๆ รสชาติไม่ค่อยได้เรื่องค่ะ กล้วยหอมบ้านเรากินขาด

อาหารที่นี่รสชาติค่อนไปทางฝรั่ง เน้นเนื้อ ไก่ ไข่ และปลา ไม่มีหมูนะคะ เพราะคนยิวไม่กินหมู และมันมีข้อปฏิบัติที่เร่งครัดอันหนึ่ง ตามกฏที่เรียกว่าโคเชอร์ (Kocher) ค่ะ

อันนี้มันมีรายละเอียดหลายอย่าง แต่มีข้อที่รู้เพราะต้องปฏิบัติตามเวลาไปที่โรงอาหารก็คือ เค้าจะไม่กินเนื้อปนกับนมค่ะ กินบริเวณเดียวกันก็ไม่ได้ เพราะงั้นมื้อเช้าที่เรากินนม ก็ต้องกินอยู่ในโซนที่เค้าแบ่งไว้ ร้านอาหาร ภัตตาคารอื่นๆ ก็เหมือนกันนะคะ ร้านแมคโดนัลด์ของเค้ายังขึ้นป้ายเลยว่าโคเชอร์ แสดงว่าไม่มีหมู ขนมพวกเบเกอรี่ทั่วไปเช่น เค้ก คุ้กกี้ ขนมปัง ถ้าเป็นโคเชอร์ละก็เข้าใจใด้เลยว่าห้ามใส่นมหรือมันเนย และมันก็ขาดความอร่อยเป็นอย่างยิ่ง (ในความรู้สึกของเรานะคะ)


เดือนพฤษภานี้ เป็นเดือนเกิดของเพื่อนใน class 4 คน ก็เลยมี birthday surprise ด้วยเค้ก (แน่นอน เป็นโคเชอร์) เค้กหน้าตาดีแต่ไม่อร่อยเลยค่ะ


ตามภัตตาคารหรือโรงงานผลิตอาหาร ก็จะมีพวกนักบวชหรือพระของเค้ามาคอยตรวจสอบด้วยค่ะ ถ้าเจอว่าทำผิดกฏก็จะเพิกถอนใบอนุญาต อธิบายง่ายๆ ก็คงคล้ายกับการผลิตอาหารฮาลาลของคนอิสลามนั่นแหละ

อาหารเน้น เนื้อ นม ไข่ ก็เลยไม่แปลกที่คนอิสราเอลก็จะโตไว หนุ่มๆ นี่ตัวสูงใหญ่ไซส์ฝรั่ง สาวๆ ก็ curvy ค่ะ อกเป็นอก เอวเป็นเอว แต่บางคนก็เอวหายซะตั้งแต่วัยรุ่นแล้ว อืม แต่หน้าตาคนอิสราเอลเราว่าจะดูผสม ปนๆ กันระหว่างแขกขาวกับฝรั่งนะ จมูกโด่ง ดั้งสูงล้ำหน้ากันทุกคน บางคนก็ออกแขกอาหรับเข้มๆ ดุๆ ผมดำ บางคนออกฝรั่งจ๋า ผมทอง ตาฟ้ามาเลย

ช่วงนั้น เราเหมือนได้กลับมาเป็นเด็กนักศึกษาอีกครั้งหนึ่งค่ะ ตอนเช้าไปเรียน พักเที่ยงที่โรงอาหาร บ่ายเรียน เลิกตอนเย็น มีไปทำงานที่ห้องคอมพ์บ้าง ไปห้องสมุดบ้าง เราเลยได้สัมผัสบรรยากาศการเรียนของนักศึกษามหาวิทยาลัยที่นี่พอสมควร


เราว่าเด็กนักศึกษาที่นี่ เอาจริงเอาจัง กับการเรียนค่อนข้างมากค่ะ อย่างมาที่ห้องคอมพ์ก็นั่งทำงานกันจริงๆ มีน้อยคนที่จะมา chat หรือเล่นเกมส์อะไรแบบนี้ จะมีบ้างที่เห็นนั่งดู youtube ค่ะ เพื่อนต่างชาติที่เรียน class เดียวกันกับเราก็ออกปากเหมือนกันค่ะ ว่าเด็กนักศึกษาที่นี่มีวินัยในตัวเองกันมากๆ แอบเห็นเด็กนั่ง solve สมการแคลคูลัสอยู่หน้าคอมพ์ แล้วก็เปิดไฟล์ pdf ที่เป็นลายมือแสดงวิธีการ solve (เข้าใจว่าเป็นเฉลย) ไปด้วย เห็นแล้วทึ่งอะ ทึ่งที่พยายามและใช้เทคโนโลยีเพื่อการเรียนกันแบบนี้
(เป็นเด็กนักศึกษาบ้านเราก็คงวิ่งไปซีร็อกซ์เอา ง่ายกว่า)

อืม แล้วเค้าก็ไม่ค่อยซีร็อกซ์เอกสารกันพร่ำเพรื่อด้วย ทั้ง campus มีที่ให้ถ่ายเอกสารกันที่เดียวคือห้องสมุด แล้วก็ไม่อนุญาติให้ถ่ายกันเป็นเล่มด้วยค่ะ เหตุผลก็เรื่องลิขสิทธิ์

อีกอย่างที่เราเห็นคือ มีร้านเหล้าเบียร์อะไรอย่างนี้แถว campus น้อยมาก ตอนเรากับเพื่อนไป student club กะไปหาอัลกอฮอล์ดื่มกันซะหน่อย ผิดหวังค่ะ มีขายแต่โค้ก


มาอยู่แรกๆ เราก็ห่วงเรื่องความปลอดภัยอยู่เหมือนกันค่ะ แต่ประเทศนี้เค้าจะ strict ค่อนข้างมาก มีเจ้าหน้าที่คอยตรวจค้นกระเป๋ากันตลอด ขนาดจะเข้าโรงอาหาร หรือห้องสมุดใน campus ก็เหอะ แล้วเราเป็นคนต่างชาติต้องพกบัตรไว้แสดงตัวตลอด อืม ทุกคนใน class จะได้บัตรนักเรียน(โข่ง) มาพกแทน passport ค่ะ

ใน class ที่เราเรียนก็มีกันหลากหลายสัญชาติ ไทย(2) พม่า(1) จีน(4) อินโดนีเซีย(1) อินเดีย(5) เนปาล(1) เคนยา(3) ไนจีเรีย(5) เทนซาเนีย(1) เอลซันวาดอร์(1) เซอร์เบีย(2)
ประเทศกำลังพัฒนากันทั้งนั้น


บรรยากาศในห้องเรียนเด็กโข่ง อืม Professor คนนี้อายุ 70 กว่าแล้ว แต่ยังมาสอนอยู่ เป็นคนที่ energetic มากๆ

สังเกตเพื่อนพม่าของเราคนที่นุ่งโสร่งค่ะ เค้าชอบปลดเอว สะบัดผ้าพรึ่บพรั่บแล้วก็เหน็บใหม่บ่อยๆ เพื่อนๆ ก็ฮากันสิคะ

โอ พอได้มารำลึกความหลัง ความทรงจำมันหลั่งไหลออกมาอย่างกับอะไร บล็อกนี้ยังไม่ทันได้เม้าคนยิวเท่าไรเลย มีแต่พูดเรื่องน้ำและอาหาร ก็มันเรื่องใหญ่นี่เนาะ

บล็อกหน้ามาเม้าคนยิวกันค่ะ




Create Date : 09 กรกฎาคม 2552
Last Update : 11 กรกฎาคม 2552 15:10:42 น. 1 comments
Counter : 1171 Pageviews.

 
อิสลาเอลไม่เหมือนที่คิดไว้เลยนะคะ ไม่ทราบว่าเวลาที่ไปอยู่แล้วอันตรายรึเปล่าเอ่ย


โดย: pocha_t วันที่: 9 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:49:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

After Sunset_Before Sunrise
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [?]




I have a life to live, goals to achieve and love to care.

ผู้ชมทั้งหมด คน
ติดต่อหลังไมค์ กดที่นี่ค่ะ
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิดไม่ว่าการลอกเลียนหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความใน Blog แห่งนี้ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่และโดยอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
Friends' blogs
[Add After Sunset_Before Sunrise's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.