나는 오직 당신을 영원히 사랑합니다. สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ©
Group Blog
 
 
ธันวาคม 2556
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
27 ธันวาคม 2556
 
All Blogs
 
you're my girl

จินนาเริ่มช่วยงานในร้านเครื่องดืม ของชอนฮี ได้หลายวันแล้ว บางวันเธอว่างช่วงบ่าย ก็จะเข้ามาที่ร้าน ถ้ามีเรียน วันไหนเธอก็จะเข้าร้านค่ำ ผจก พัค เห็นการทำงานของ จินนาอย่างคล่องแคล่ว ก็โล่งใจ ถ้าลำพังต้องให้ลุงหลาน มาส่งภาษาใบ้กับชาวต่างชาติ กว่าจะได้ขายกาแฟ หรือเครื่องดื่มแต่ละแก้วก็คงยากเอาการอยู่ จินนา ใช้ภาษา จีน อังกฤษ ได้ดี เพราะมีอยู่ช่วงนึงที่เธอต้องตามคุณแม่ ไปอยู่เมืองจีน ในช่วงที่พ่อกับแม่เธอต้องแยกกันทำงาน ในช่วงวัยเด็กเธอต้องตามครอบครัวไปทำงานยังที่ต่างๆ บ้างพ่อกับแม่ก็ต้องแยกกัน เวลาที่จะอยู่ด้วยกันเหมือนครอบครัวอื่นจึงมีน้อย และเธอไม่เคยได้ใช้ชีวิตในช่วงเวลานั้นเหมือนเด็กคนอื่นๆทั่วไป แต่ครอบครัวเธอก็ยังรักและเข้าใจกัน

มาแล้วหรอจินนาอ่า ค่ะคุณลุง ชอนฮีไปเรียนแล้วหรอคะ อ้อเปล่าหรอก ไปส่งเงินกลับบ้านหน่ะ เดี๊ยวก็คงมา อ่ะนี่เงินค่าจ้างครึ่งเดือนของเธอนะ โหวว คุณลุง จินนามีสีหน้าท่าทางดีใจอย่างที่สุด ขอบใจเธอมากนะที่เข้ามาช่วย ทำให้ร้านฉันยอดขายดีขึ้นทุกวัน จินนายิ้มน้อยๆ ยินดีค่ะคุณลุงอย่างน้อยภาษาที่หนูเรียนรู้มาก็ทำประโยชน์ได้ อ้อแน่นอนสิ อ่ะ รับมันไว้นะ ขอบใจกับการตั้งใจทำงานของเธอมากนะ ขอบคุณคุณลุงเช่นกันค่ะ จินนารับซองเงินค่าจ้างของเธอไว้ มอคค่าเย็นหวานๆแก้วนึง อ้อได้ค่ะ จินนาเอาซองค่าจ้างเก็บไว้ แล้วหันไปผสมเครื่องดื่มให้กับลูกค้า มอคค่าเย็นหวานๆได้แล้วค่ะ เมื่อเธอส่งเงินทอนคืนก็ต้องแปลกใจ อ้า เพื่อนร่วมชั้นเรียนเธอ เตชิน นีนา เธอทำงานอยู่ที่นี่จริงๆด้วย เตชินเอ่ย พลันสายตาเธอเหลือบมองเห็น อาของเธอก้าวเข้ามาในร้าน นี่ค่ะเงินทอน จินนาส่งเงินทอนคืนให้ แล้วรีบออกจากเคาท์เตอร์ มาให้ อาที่นั่งรอเธออยู่ทันที จองซอค จะแวะมารับหลานสาวบ้างเป็นบางวัน วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ อาหนุ่มแวะมาหา คุณอาคะ จินนาพูดพลางหันมองไปรอบๆ กลัวว่าจะมีใครมาได้ยิน วันนี้ไม่ต้องรอหนูนะคะ อ้าวทำไมหล่ะ คือนัดกับ ขอนฮีไว้ ว่าจะไปฉลองเงินเดือน ออกกันค่ะ อ้าวนั่นยิ่งแล้วใหญ่ ไม่มีอาไปร่วมด้วยได้ยังไงกัน ชู่วส์ๆๆ จินนาทำเสียงให้ อาหนุ่มพูดเสียงเบาลง ถ้าอาไปร่วมด้วย จะให้บอกชอนฮีว่ายังไงคะ อืม... ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ไม่ไกลยังคงนังมอง คนทั้งคู่อยู่

ร้านอาหารข้างทาง ชอนอี กับจินนา นั่งทานอาหารอยู่ไม่นาน จองซอคก็ทำเป็นมาจอเข้าโดยบังเอิญ ชอนฮี ถึงกับ วางตัวไม่ถูก จน จางซอคบอกให้ทำตัวปรกติ นอกมหาลัย ผมก็เป็นแค่ผู้ชายคนนึงครับ ชอนฮี ถึงกับเคลิ้ม ไม่คิดว่า อ หนุ่ม ที่ใครๆในหมาลัย ต่างพูดกันว่า เนี้ยบ เจ้าระเบียบ เฉียบขาด อยู่นอกรั้วแล้วจะเป็นผู้ชายที่ดูอบอุ่นมากเหลือนเกิน จินนาแนะนำ จองซอคกับ ชอนฮีว่า อ.จองซอกเป็นหัวหน้าภาควิชาที่ฉันเรียนอยู่ อื้มม ชอนฮีเริ่มเมา ผงกหัวหงึกหงัก คณะเธอมี อ หล่อๆแบบนี้ด้วยหรอ ทำไมคะณฉันมีแต่ แก่ๆ กันนะ จะโอนไปเรียนคณะเดียวกันเธอได้ม้ายยย อ่ะ จองซอค มองหน้าหลานสาว แล้วพูดว่า เราควรพาเพื่อนของเธอไปส่งบ้านได้แล้วนะ หลังจากออกจากร้านข้างทางมา จองซอค ก้ต้องประคอง ชอนฮี เดินคู่มากับ จินนาเพื่อที่จะไปส่งเพื่อนหลานที่บ้าน ชอนฮี เองดื่มมากจนเมาแทบไม่มีสติ เผลอหลุดสำเนียงปูซาน ออกมา ทำเอา จางซอค ถึงกับ หลุดหัวเราะออกมาบ่อยๆ จินนาบอกว่านี่เป็นความลับระหว่างหนูกับ ชอนฮี นะคะ อ้าวเธอเป็นคนปูซานตั้งแต่เมื่อไหร่ ก็ชอนฮี บอกว่าหนูพูดเกาหลีสำเนียงแย่กว่าเธออีก เธอเลยคิดว่าหนูมาจากต่างเมือง อื้มม อาก็ว่าจริงอย่างชอนฮีพูดนะ ภาษาเกาหลีเธอมันแย่จริงๆนั่นแหล่ะ

เช้าวันใหม่ จินนาตื่นสายกว่าทุกวัน เดินออกจากห้องนอน ก็พบกับกระดาษโน้ต เขียนข้อความ ถึงเธอว่า อาต้องไปญี่ปุ่น 1 อาทิตย์ เมื่อคืนว่าจะบอกหลาน แต่อาก็ลืม ถ้ามีอะไรโทรหาอานะ จองซอค เมื่อหญิงสาว อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้วก็เตรียมตัวจะไป มหาลัย เธอเดินตามทางมาไม่นานก็ได้ยินเสียงแตร รถ จินนาหันไปตามเสียง กระจกเบาะหลังเลื่อนลง ไปมหาลัยใช่มั้ย ไปด้วยกันสิ จินนาทำหน้า งง แต่นี่เธอก็สายมากแล้ว ขึ้นรถเถอะ ชายบนรถเร่ง เธอก็รู้นี่ ว่า อ.วิชานี้โหดแค่ไหน ไม่รีบเช็คชื่อไม่ทันหล่ะ...พูดยังไม่ทันขาดคำ จินนาก็ก้าวเข้ามานั่งอยู่ในรถแล้ว ออกรถ ครับ นายน้อย จินนาหลุดหัวเราะ นายน้อย เธอเหลือบมองชายข้างๆเธอ โตป่านนี้แล้วยังใช้คำเรียกแบบนี้อยู่รึไงนะ ขำอะไร เตชิน เอ่ย

กลับถึงบ้านในคืนนั้น แม่บ้านที่คุณอา จ้างก็นำสิ่งของบางอย่างมาส่งให้เธอที่ประตูรั้ว คุณคะ มีคนมาส่งของให้เมื่อบ่ายค่ะ อ้อค่ะป้า จินนา ทำหน้า งงๆ พ่อ หรือ แม่กันนะ ส่งของมาให้ฉันหรอ ขอบคุณมากค่ะ อาหารป้าจัดการไว้ให้บนโต๊ะแล้วนะคะ คุณอุ่นทานเองได้ไหม อ้อได้ค่ะป้า ถ้ามีอะไรก็เรียกป้าได้นะคะ ดร บอกให้ป้านอนเฝ้าที่บ้านจนกว่า ดร.จะกลับค่ะ งั้นหรอคะ หนูไม่มีอะไรแล้วค่ะ ป้าไปพักเถอะ จินนานำถุงสิ่งของเข้ามาเปิดในห้อง ก็ต้องแปลกใจ มันเป็นผ้าพันคอ แบรนด์ ลายและสีที่เธอชอบ 2ผืน ว้าว คุณแม่นี่รู้ใจเราจัง แต่เมื่อเธอเห็นบางสิ่งในที่อยู่ในถุงก็ต้อง สงสัย การ์ดจากห้างฯXXXX นี่นา มันคงต้องมีอะไรเข้าใจผิดเกิดขึ้นแน่ จินนาจึงรีบโทรกลับไปที่ห้างฯ นั้น สนทนาอยู่ไม่นานเธอจึงได้คำตอบที่ทำให้เธองงยิ่งกว่าเดิม ปชส.บอกว่าเป็นบริการพิเศษจากทางห้างฯของเราค่ะ คุณคือลูกค้าผู้ใชคดีที่ทางห้างฯสุ่มเลือกจับ ใบเสร็จ เห... มีแบบนี้ด้วยหรือนี่ ขอให้มีความสุขกับสิ่งดีๆที่เรามอบให้ค่ะ พูดจบ เสียง ปชส ก็วางหูไป


Create Date : 27 ธันวาคม 2556
Last Update : 27 ธันวาคม 2556 19:47:31 น. 1 comments
Counter : 622 Pageviews.

 
การไปญี่ปุ่นครั้งนี้ จองซอค ไปในนาม อ ของ มหาลัย และไปในนามทายาทกลุ่มธุนกิจร่วมทุน เป็นตัวแทนบริษัทของพ่อเขาด้วย ในตำแหน่งว่าที่ประธานคนใหม่
ครับ ป้าแม่บ้าน จินนาเป็นไงบ้าง ก่อนเข้านอน ป้าตรวจดูประตู กลอน น้ำไฟให้ดีด้วยนะครับ แล้วอย่าลืมแวะไป มองๆที่บ้านน้อยนั่นด้วย ถึงจะมีระบบ ป้องกันภัย กล้องวงจรปิด ที่ติดไว้ทั่วบ้านแล้วก็ตาม จองซอค เองก็ อดเป็นห่วงหลานสาวไม่ได้ ก๊อกๆๆ ท่านครับ รถมารอที่หน้าโรงแรม พร้อมแล้วครับ จองซอค คว้าเสื้อโค้ช แล้วเดินตามเลขา ไปทันที

ที่หน้าโรงแรม
ท่านประธานครับ รถมาแล้ว อ้อ นายไปตามดูจองกึนก็แล้วกัน ครับท่านประธาน ชายหนุ่ม ออกจากโรงแรมสีหน้าไม่ค่อยสู้ดี จนเลขาคนสนิทต้องเอ่ยถาม เป็นอะไรรึเปล่าครับ นายน้อย จอง กึน กัดฟัน ระงับความเจ็บปวดเอาไว้ ไม่เป็นไร เขาเหลือบมองไปทางบิดา ที่มองเขาอยู่ในรถ จองกึนเอง ต้องตามพ่อมาที่ญี่ปุ่นเพื่อ ต้องการล็อบบี้ หุ้นส่วนในการปรุชุมผู้ถือหุ้น ที่จะมีขึ้นอีกไม่กี่วันข้างหน้า เขาเป็นทายาทเพียงคนเดียว ถึงแม้พ่อจะมี ผู้หญิง และภรรยาเก็บหลายคน แต่ก็มีเพียงเขาคนเดียวที่เป็นลูกที่ถูกต้องตามกฎหมาย เมื่อก้าวขึ้นนั่ง เลขาฮง นั่งหน้า จึงโทร รายงานท่านประธานว่า นายน้อย ไม่ค่อยจะดี จองกึนนั่งอยู่ หลังเบาะได้แต่หลับตา เขารู้ว่าที่เขาปวดนั่นมันสืบมาจากอาการเครียด จองกึนไม่ได้เข้าเรียนมาเกือบอาทิตย์แล้ว ที่สำคัญเขาไม่ได้เจอหน้าคนที่เขาอยากเจอ มาญี่ปุ่นคราวนี้ทำให้ จองกึนนอนไม่หลับอยู่หลายคืน นายน้อยครับ เสร็จธุระนี้แล้ว ท่านจะให้หมอมาตรวจ นายน้อยนะครับ จองกึนได้แต่พยักหน้า ชีวิตเขาแล้วแต่พ่อจะพาไป แม่ทิ้งเขาไปตั้งแต่ จองกึน ยังไม่หย่านม ไม่ใช่เพราะความเจ้าชู้ของพ่อ แต่เป็นเพราะ พ่อไม่ค่อยมีเวลาให้แม่ พ่อทำแต่งาน จนลืมไปว่ามีใครอีกคนรออยู่ จองกึนไม่เข้าใจเหตุผลที่แม่ทิ้งเขาไปในตอนนั้น แต่แม่นมที่เลี้ยงดูเขามา บอกแต่เพียงว่า แม่เจอคนที่แม่รักและเขาก็รักแม่ นั่งเป็นประโยคที่ได้ยินจาก แม่นม คนที่เลี้ยงดูเขามา จองกึนเอง จึงไม่เคยต่อต้าน หรือ ดื้อดึงดัน กับพ่อของเขาเลย เพราะที่ผ่านมาเขาเห็นพ่อทุ่มเท และทำงานหนักเพื่อนธุรกิจ จริงๆ พ่อเคยพูดกับจองกึนว่า ชีิวตพ่อเป็นของเธอ ชีวิตเธอเป็นของพ่อ ถ้าจองกึนไม่ต้องการให้พ่อ มีแม่ใหม่ พ่อเขาก็จะทำ หลายปีที่ผ่านมา ผู้หญิงของ ประธานบริหาร บริษัทฯ King Kim Group จึงไม่มีคนไหนได้ จดทะเบียน กับพ่อของเขาเลยสักคนเดียว นายน้อย ครับ อ้อ ฉันไม่เป็นไร เสร็จจากงานนี่แล้ว ฉันขอกลับเกาหลีนะ


โดย: primmavista วันที่: 27 ธันวาคม 2556 เวลา:20:26:39 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

fanrongjaing
Location :
Taiwan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






blogger analyzer
New Comments
Friends' blogs
[Add fanrongjaing's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.